: بر اساس تحقیقات صورت گرفته، ترکیبات گیاهی دارای اثرات فارماکولوژی و دارویی فراوانی هستند. در این تحقیق، پودر ریشه گیاه prangos uloptera با دستگاه سوکسیله، توسط حلال های n-hexan، dichloromethan و methanol عصاره گیری شد. عصاره متانولی درفشارپایین ودردمای o45 سانتی گراد قرارگرفت تانهایتا یک ماده صمغی شکل مشاهده شد. بخشی از این ماده به وسیله کارتریج spe-c 18 و با استفاده از محلول هایی با غلطت های مختلف متانول و آب فراکسیونه شد. فراکسیون ها با تست analytical و با استفاده از preparative hplc بایک برنامه ریزی مشخص مورد تجزیه قرارگرفتند. آنالیزhplc منجر به شناسایی آویپرین وآویپرین گلیکوزید شد. قدرت آنتی اکسیدانی این دو ترکیب به وسیله آزمون dpph مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که آویپرین قدرت آنتی اکسیدانی قوی و آویپرین گلیکوزید قدرت آنتی اکسیدانی ضعیفی داشت. همچنین اثر سیتوتوکسیک و ضدتکثیری این ترکیبات توسط آزمون های mtt و تریپان بلو مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بعداز تیمار 16 ساعته، آویپرین سلول های سرطانی lncap وhela را با ic50 برابر با 0/41 و0/26 میلی گرم در میلی لیتر مهار کرد. از طرف دیگر آویپرین گلیکوزیدبر روی سلول های سرطانی lncap هیچ تاثیری نداشت؛ درحالیکه، این ترکیب سلول های hela را با ic50 برابر با mg/ml33/0 مهار کرد. علاوه براین، بررسی dna سلول های تیمار شده بر روی ژل آگاروز حاکی از آن بود که، آویپرین در غلظت mg/ml 4/0 قادر به ایجاد dna fragmentation بوده است. در حالی که این ترکیب به مقدارجزئی موجب القاء dna fragmentation در سلول های hela شد. همچنین آویپرین گلیکوزید ، به مقدار جزئی موجب القاء dna fragmentation در سلول های hela گردید. مطالعات بیشتر سلول های hela، تیمار شده با آویپرین و آویپرین گلیکوزید، به وسیله رنگ آمیزی باآکریدین اورنج نیز نتایج بررسی ژل آگاروز را تایید نمود.