این پژوهش به بررسی مسئله « الزام به شهادت در دعاوی کیفری و مدنی » می پردازد.در این رساله پس از بیان کلیات ، مفاهیم ،واژه های مرتبط با تحقیق، مبانی فقهی الزام به شهادت در دو بخش تحمل و ادای شهادت مطرح شده است بخصوص در آیات 283و282 سوره بقره که می فرماید«وَلَا یأْبَ الشُّهَدَاءُ إِذَا مَا دُعُوا» و «وَلَا تَکْتُمُوا الشَّهَادَهَ وَمَنْ یکْتُمْهَا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ»و روایات ذیل آیات مزبورمانند روایت صحیحه هشام بن سالم که آیه 282را در معنای تحمل شهادت وآیه 283 را در معنای ادای شهادت تفسیر میکند ؛ پس از اثبات الزام به ادای شهادت توسط مبانی فقهی، شرایط شاهد در هنگام ملزم بودن به ادای شهادت باید دارا باشدمانند اهلیت وعدم ضرروحرج ذکر کرده وسپس آثاری که این الزام با آن مواجه است مورد بررسی قرار گرفته است نظیر الزام به شهادت علیه خویشاوندان. مبحث نهایی این رساله نیز به بررسی الزام به ادای شهادت در قوانین کیفری و مدنی می پردازد مانند ماده86 و148 قانون آیین دادرسی کیفری ومهمترین نقد حقوقی این قوانین ،کاستی آنها از نظرضمانت اجرااست.درواقع باید قانونگذار تدابیری را در جهت اجرای بهتر الزام افراد به ادای گواهی بیندیشد.مجموع مطالب فوق درچهار فصل بیان گردیده است. [ فصل اول:کلیات و فصل دوم مبانی الزام به شهادت و فصل سوم شرایط و آثار آن و فصل چهارم الزام به شهادت از منظر حقوقی].