استفاده از کودهای بیولوژیک به منظورکاهش مصرف کودهای شیمیایی و افزایش عملکرد گیاهان حرکتی در جهت رسیدن به کشاورزی پایدار می باشد. بنابرین به منظور بررسی تأثیر کود زیستی ازتوباکتر و آزوسپریلیوم بر صفات فیزیولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم گلرنگ تحت سطوح مختلف نیتروژن آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1389 در مزرعه ای واقع در 15کیلومتری شهرستان جلفا به اجرا درآمد. ارقام مورد آزمایش گلدشت و اراک 2811 بودند که قبل از کاشت با کود زیستی آغشته شده بودند. نتایج نشان داد که فاکتور کود زیستی به تنهایی اثر معنی داری بر روی صفات اندازه گیری شده، بجز تعداد ساقه فرعی فرعی ،عملکرد بیولوژیکی و شاخص برداشت نداشته است و در اثر متقابل با کود نیتروژن بر روی صفاتی نظیر تعداد برگ، ارتفاع بوته، تعداد ساقه فرعی، تعداد ساقه فرعی فرعی ،عملکرد گلبرگ ،عملکرد بیولوژیکی و همچنین شاخص برداشت معنی دار شده است. صفت درصد روغن نیز در اثر متقابل با سه فاکتور کود نیتروژن× کود زیستی× رقم معنی دار بوده است. بیشترین تعداد ساقه فرعی فرعی و عملکرد بیولوژیک از تیمار کاربرد کود زیستی بدست آمد، در حالی که این فاکتور اثر مثبتی بر شاخص برداشت نداشته است. همچنین بیشترین عملکرد گلبرگ به میزان 2/119 کیلوگرم در هکتار از تیمار کاربرد کود زیستی در شرایط مصرف 75 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل شد. قابل ذکر است با توجه به معنی دار شدن اثر متقابل کود نیتروژن× کود زیستی بر عملکرد بیولوژیک بیشترین میزان ، مربوط به شرایط مصرف کود زیستی در سطح مصرف 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بود. از سویی با توجه به معنی دار شدن فاکتور کود نیتروژن و فاکتور رقم بر عملکرد دانه، بیشترین میزان از تیمار مصرف 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و از رقم اراک 2811 حاصل گردید. بیشترین درصد روغن نیز از تیمارکاربرد کود زیستی در شرایط عدم مصرف کود نیتروژن، از رقم اراک 2811بدست آمد. از سویی با توجه به برتری رقم اراک 2811 در صفاتی نظیر تعداد برگ، ارتفاع بوته، تعداد ساقه فرعی فرعی ، تعداد طبق، شاخص سطح برگ، عملکرد گلبرگ ، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن به نظر می رسد استفاده از این رقم در منطقه جلفا مناسب تر باشد.

بررسی و پژوهش و تحقیق در نسخ خطی هر زبانی بهترین معرف متون ادبی آن زبان می تواند باشد. از برکت تصحیح و تحقیق در متون ادب فارسی است که ما می توانیم به نوشته-ها و سروده های ارزشمند زبان در روزگاران گذشته دست یابیم. شکی نیست که اگر تصحیح متون و تحقیق در مورد آن ها انجام نگیرد، ما نمی توانیم متنی منقح در اختیار داشته باشیم. تصحیح دیوان آقا محمدکاظم واله اصفهانی و بیان ویژگی-های برجسته آن به معنای نگاهی موشکافانه به عرصه ای از عرصه های فرهنگ و جامعه و معرفی و شناساندن شاعری فرهیخته و اثر او به جامعه ادبی است. به این منظور چند نسخه از این دیوان را گرد آوری کردیم که عبارت بود از نسخ? کتاب خان? ملک به شماره 4828 و نسخه ای دیگر از کتابخانه ملک به شماره 7/4918 و نسخه دانشگاه بهاگلپور هند که هر سه نسخه نقایص و کاستی هایی داشت. در ادامه نسخه کتابخانه ملک به شماره 4828 که به استکتاب خود مولف بود به عنوان نسخه اساس قرار گرفت و با دو نسخه دیگر مقابله گردید و موارد اختلاف و تفاوت در پانوشت با علامت اختصاری از نسخه بدل ها آورده شد .بخش هایی که در نسخه اساس موجود نبود با توجه به دو نسخه دیگر به متن افزوده شد در این بخش ها نسخه شماره 7/4918 که از لحاظ تاریخ، قدمت بیشتری داشته و کامل تر بود به عنوان اساس و نسخه هـ به عنوان بدل قرار گرفت این اثر به صورت التقاطی تصحیح گردید. در مقدمه به شناخت واله اصفهانی، زندگی، احوال، آثار، ویژگی سبکی او، و... پرداخته شد. به این ترتیب نسخه ای از نسخ خطی دیوان واله اصفهانی تصحیح و احیا گردید و شناختی تقریباً جامع از شاعر فرهیخته واله اصفهانی، و سبک شعری و شاخصه های ادبی- زبانی دیوان او ارائه گردید این پایان نامه کمکی به پژوهشگران ادب پارسی در آشنایی بهتر با وضعیت ادبی این عهد و معرفی این اثر به پژوهشگران عرصه نسخه شناسی و نسخه پژوهی می باشد.

نظامی شاعر قرن ششم در گنجه، زادگاه خویش زیسته و پنج گنج خود را در همان جا به شعر درآورده است. خسرو و شیرین یکی از مثنویهای پنجگانه ی اوست که شامل 6500 بیت است و در بحر هزج مسدس مقصور یا محذوف سروده شده است. در ادب فارسی باید منظومه ی خسرو و شیرین نظامی را در اوج قله ادب غنایی قرار داد که پس از اینکه نظامی آن را سرود مورد تقلید و نظیره گویی های بسیاری قرار گرفت از آن جمله منظومه ی شیرین و خسرو است، که عبدالله هاتفی جامی از شعرای قرن نهم و اوایل قرن دهم، آن را به تقلید و تتبّع از خسرو و شیرین نظامی در 1815 بیت سروده است. این پژوهش، مشتمل بر بررسی مقایسه ای تصویر و ساختار خسرو و شیرین نظامی با شیرین و خسرو هاتفی به روش توصیفی ـ تحلیلی است. در این پژوهش وجوه تشابه و تمایز این دو منظومه، از نظر کاربرد صورخیال(تشبیه، استعاره وکنایه) و عناصر داستان بررسی شده است، نتیجه پژوهش نشان می دهد که هاتفی در تشبیه مانند نظامی بر روی شخصیت های اصلی تاکید کرده است ولی در استعاره و کنایه نظامی نسبت به هاتفی توفیق بیشتری داشته است. از نظر به کاربردن عناصر داستان، کاربرد عناصری مانند، موضوع، درونمایه، زاویه دید، حقیقت مانندی، فضا و تاحدودی شخصیت پردازی در آثار دو شاعر مشابه است، اما استفاده از سایر عناصر ازجمله طرح، صحنه پردازی و گفت وگو متفاوت است. همچنین نظامی در کاربرد پیرنگ و عنصر فضاسازی و شخصیت پردازی موفق تر عمل کرده است.

چکیده ندارد.