با وجود اینکه در بسیاری از تلویزیون های دنیا برنامه های " گفتگو محور " از شاخص ترین برنامه های شبکه ها به حساب می آیند و نقش انکار ناپذیری در حصول به اهداف اصلی رسانه یعنی " اطلاع رسانی ، آموزش و سرگرمی " بازی کرده اند، آیا در ایران هیچ وقت از قدرت تاثیر گذاری آنها استفاده شده است؟ همچنین آیا به گونه خاصی از این نوع برنامه ها که " گفتگو محور سیاسی " نامیده می شوند کم توجه نبوده ایم ؟ این پژوهش سعی دارد ضمن شناخت این برنامه ها به آسیب شناسی نمونه هایی از آنها بپردازد و با بررسی سه رکن اصلی یک برنامه گفتگو محور ( مجری ، موضوع و میهمان ) و به کمک روشهای آماری، سهم هر یک از این ارکان را در افزایش رضایت مخاطبین بسنجد. در این پژوهش با مطالعه اسناد و منابع و مصاحبه با کارشناسان و اساتید ، نظرسنجی از مخاطبین و تحلیل نمونه هایی از این برنامه ها سعی گردید تا حد امکان پاسخی برای سوالات مطرح شده بیابیم. در نهایت با جمع بندی و بررسی یافته ها به این نتیجه رسیدیم که از میان سه رکن اشاره شده ، مجری در برنامه های گفتگو محور سیاسی سیمای جمهوری اسلامی کمترین نقش را در افزایش رضایت مخاطب دارد.