نام پژوهشگر: حسین توکلی اندبیل
حسین توکلی اندبیل حسین یحیی زاده
چکیده تمام نما مسئله اعتیاد به مواد مخدر یکی از بزرگ ترین بلاهای اجتماعی قرن حاضر می باشد که بسیاری از اقشار جامعه به گونه ای با آن درگیر هستند به گونه ای که اثرات مخربی را بر پیکره جامعه و خانواده وارد کرده است. شیوع این پدیده نگران کننده باعث شده است که بشر به این فکر بیفتد که براستی چه زمینه و بسترهایی در جامعه موجب گرایش به سوء مصرف این مواد و افزایش شیوع آن خصوصا در میان افراد می شود و مصرف این مواد چه تأثیری بر پیکره خانواده بر جای می گذارد؟ پژوهش حاضر از جمله تحقیقات همبستگی است که سعی دارد به بررسی رابطه اعتیاد سرپرست خانوار با چگونگی جامعه پذیری فرزندان در شهرستان اردبیل بپردازد. از این رو سعی کرده است به این سوالات پاسخ دهد که: آیا اعتیاد سرپرست خانواده با چگونگی جامعه پذیری فرزندان رابطه دارد؟ اگر پاسخ مثبت است این مسئله تا چه حد در جامعه پذیری فرزندان موثر است؟ گرد آوری اطلاعات در این پژوهش به وسیله پرسشنامه انجام گردیده است. روش نمونه گیری در این پژوهش بصورت سر شماری در مقطع زمانی انجام شده است. حجم نمونه ها در این تحقیق دو جمعیت آماری تقریباً همسان 70 نفره تحت عنوان گروه اصلی (فرزندان خانواده هایی که پدرشان اعتیاد داشتند) و گروه مقایسه (فرزندان خانواده هایی که پدرشان اعتیاد نداشتند) بود که پرسشنامه ها توسط این افراد تکمیل گردیده است. این پژوهش در دو سطح توصیفی و تبیینی انجام گردیده است که از جداول فراوانی یک بعدی و از آماره های میانه، مد، میانگین و غیره برای توصیف متغییر ها بهره گرفته شده است و برای تبیین و آزمون چگونگی رابطه میان متغییر مستقل و متغییرهای وابسته با توجه به اسمی بودن متغییر مستقل و ترتیبی بودن متغییرهای وابسته، از جداول دو بعدی برای طبقه بندی، از نمودارها برای نمایش داده ها، از آزمون های خی دو (2x) برای نشان دادن تفاوت معنادار بین دو متغییر، برای اندازه گیری شدت ارتباط از ضریب توافق v کرامر و برای روایی و اعتبار سنجی پرسشنامه پژوهش از ضریب آلفا استفاده شده است. یافته های به دست آمده از این پژوهش نشان می دهد که بین اعتیاد پدر یا سرپرست خانواده با چگونگی جامعه پذیری فرزندان رابطه وجود دارد. بنابر این می توان گفت اعتیاد پدر می تواند با جامعه پذیری نامطلوب فرزندان رابطه تنگاتنگی داشته باشد.