تحقیق حاضر، یکصد وسی وپنج بیت از شواهد شعری به کار رفته در تفسیر مجمع البیان از ابتدای سوره ی مجادله تا انتهای سوره ی قیامت را شرح داده ونکات صرفی را به صورت مختصر بیان کرده سپس به بیان علت استشهاد به این ابیات می پردازد واشاره ای به سراینده ی آنها نیز می کند. مؤلف برای توضیح نکات صرفی ولغوی آیات وقرائت وشأن نزول آنها به شعرهای دوران جاهلی واموی وعبّاسی استشهاد جسته امّا به شرح آنها نپرداخته ومفردات لغوی و نکات صرفی آنها را بیان نکرده. از این رو روشن ساختن پیچیدگی های این اشعار برای فهم بهتر این تفسیر ضروری به نظر می رسد. نتایج حاصل از این تحقیق از دو جهت برای پژوهشگران مفید می باشد اوّل اینکه آراء صرفی طبرسی مطرح شده است ودوّم آنکه ابیات موجود به زبان عربی تشریح ، واسناد مربوط به سراینده ی هر بیت تا حدّ امکان ذکر شده است.

چکیده ندارد.