در بررسی شعر نو لازم است وزن آن هم که در مطالعات سبکشناسی اهمیت بسزایی دارد مورد پژوهش قرار گیرد.در این پایان نامه همه ی سروده های نیمایی نیما و شاملو و اخوان و سپهری و فرخزاد به صورت سطر به سطر بررسی شد و تفاوتهای عروضی ایان مشخص گردید.این تفاوتها در اثر متفاوت بودن میزان آگاهی شاعران از اصول عروض یا پایبندی ایشان بدان پدید آمده است.بررسی ایراد های عروضی نوپردازان از مهمترین بخشهای رساله ی حاضر به شمار میرود.خروجهای وزنی نوپردازان را دو دسته کردیم و اهمیت هر یک را بازنمودیم.روش پایان بندی عروضی شاعران مساله ی مهم دیگری است که در این ÷ایان نامه به دقت بررسی ده است.مشخص شد که از میان نیمایی سرایان تنها اخوان ثالث ÷ایان بندی سروده هایش را از روی اسلوبی خاص انجام میدهد.در این پایان نامه از روش سنتی برای نشان دادن زنجیره ی عروضی مصراع ها پرهیز شده است.