گرلین یک پپتید مترشحه از معده است و نقش مهمی در تعادل انرژی ، چاقی و دریافت غذا دارد. هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثر 8 هفته تمرین استقامتی بر سطوح استراحتی گرلین پلاسما در موش های صحرایی نر نژاد ویستار بود. برای این منظور 50 سر موش نر 8 هفته ای با نژاد ویستار و میانگین وزن 10+_270 گرم انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه تمرینی و گروه کنترل و شم قرار گرفتند: گروه های تجربی به مدت 8 هفته هر هفته 5 روز ، شدت 20 متر بر دقیقه با مدت های تعیین شده و شیب صفر درجه دویدند. 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و پس از 4 ساعت ناشتایی ، موش های بیهوش شده و نمونه گیری انجام شد. جهت اندازه گیری گرلین پلاسما از روش elisa استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی lsd نشان داد ، غلظت گرلین پلاسمایی در گروه های تمرینی در مقایسه با گروه کنترل تغییر معناداری نداشت. استروژن در گروه های تمرینی در مقایسه با گروه کنترل تغییر معناداری داشت در حالیکه تغییرات در سطوح گلوکز و انسولین معنادار نبود. همچنین رابطه بین گرلین پلاسما با دیگر متغیرها معنادار نبود.