سالانه حدود 900 تن بتون آلومینوسیلیکاتی در ریخته گری مس کشور مصرف میگردد که هزینه قابل توجهی را در تولید تحمیل می نماید. شرایط حاضر مصرف این نوع بتونها به گونه ای است که با فرمولاسیون های مرسوم سنتی، مصرف ویژه این نوع بتونها تا حدود 2 برابر استاندارد بوده که از نظر اقتصادی منطقی نمیباشد. در تحقیق حاضر سعی شده است با طراحی بتونهایی با سیمان کاهش یافته از نوع ‏‎lcc,mcc‎‏ و ‏‎ulcc‎‏ اثر کاهش سیمان را بر روی آنها بررسی کرده و خواص آنها با بتونهای مصرفی کنونی کهاز نوع سنتی هستند مورد مقایسه قرار گیرد. با مقایسه خواص فیزیکی نمونه های ساخته شده و نمونه های مصرفی مشاهده گردید که با کاهش سیمان در بتونها، خواصی چون استحکام مکانیکی در دمای بالا، دانسیته و تخلخل و شوک پذیری بهبود یافته است همچنین در این تحقیق برای اولین بار از تکنیک رادیوگرافی اشعه ایکس در تعیین میزان نفوذ مس درون جداره نسوز استفاده شد و براساس این بررسیها مشخص شد که با بالاتر رفتن درصد سیمان در ترکیب بتونها مقدار نفوذ مس مذاب نیز در نسوز افزایش می یابد. نظر به افت شاخص کارپذیری در بتون خیلی کم سیمان نسبت به بتون کم سیمان که بهترین شاخص کارپذیری را دارا است و همچنین حساسیت بتونهای کم سیمان و خیلی کم سیمان نسبت به افزایش درصد آب و شرایط نصب و با توجه به سنتی بودن روش نصب بتون در محل مصرف، لذا مناسبترین نوع بتون نسوز برای این منظور انواع ‏‎mcc‎‏ و ‏‎lcc‎‏، پیشنهاد میگردد. مشخص گردید با استفاده از این نوع بتونهای ‏‎lcc,mcc‎‏ و ‏‎ulcc‎‏ میتوان به ترتیب به تخلخل (%)6/17، (%)8/15، (%)4/15، استحکام فشاری سرد ‏‎(map)‎‏77، ‏‎(map)‎‏ 97 و ‏‎(map)‎‏106/5، شاخص کارپذیری 65، 75، 66 درصد و میزان نفوذ مس ‏‎1/8mm‎‏،1/2 و 8/0رسید