مدح یکی از فنون شعری می باشد که در طول زندگی انسان از دیرباز تا عصر ما بوده است. از این رو، به دلیل نیازی که به شناخت بیشتر آن داریم بر خود لازم دانستم که موضوع پایان نامه ام را در مورد مدحی که از زبان صفی الدین حلی گفته شده برگزینم. در مورد موقعیت أدبیات در زمان صفی الدین و بیان اینکه آن زمان دارای انحطاط أدبی که به آن نسبت داده اند، نبوده است. همچنین در مورد سیر مدح در زمانهای قدیم تا عصر صفی الدین، و نیز از شهر حلّه که حلّی در آن متولد و پرورش یافت و شاعری برجسته در مدح شد، سخن رفته است. سپس در مورد روی آوردن حلی به مدح شعری علیرغم تعهدی که با خود داشت، بحث شده است. در ادامه به مدح او نسبت به پیامبر(ص) و منصور ارتقی و ناصر مصری پرداخته ایم و به دو نوع مدح در اشعار صفی الدین که مدح صادق و مدح کاذب می باشد، پر داخته ایم .