هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین سلامت سازمانی و سطوح فعالیت بدنی کارکنان مرکز آموزشی درمانی الزهرا اصفهان بود.روش پژوهش توصیفی – همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان مرکز آموزشی درمانی الزهرا اصفهان اعم از پرسنل اداری، درمانی، کلینیکی و پاراکلینیکی در سال 1390 بود. جامعه آماری 1670 نفر بود که حجم نمونه با استفاده از جدول کرجیس و مورگان(1970) 313 نفر محاسبه شد اما 94 درصد پرسشنامه ها که تعداد آنها 295 عدد بود،کامل شده و برگشت. نمونه ها به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم جامعه انتخاب شدند.ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه 30 سوالی سلامت سازمانی محقق ساخته و براساس نظریه مایلز(1969) ضریب پایایی آن 83/0 و پرسشنامه 16 سوالی فعالیت بدنی بک که ضریب روایی و پایایی آن به ترتیب 65/0 و 89/0 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری ضریب رگرسیون استفاده شد. فعالیت بدنی کاری با مولفه های تمرکز بر هدف، نوآور بودن، روحیه و کفایت ارتباطات رابطه داشت. فعالیت بدنی ورزشی با مولفه های اتحاد و همبستگی، روحیه، سازگاری با محیط و کفایت حل مشکلات رابطه داشت. فعالیت بدنی فراغتی با مولفه های تمرکز بر هدف، کفایت ارتباطات، توزیع بهینه قدرت، کاربرد منابع و روحیه رابطه داشت.

چکیده ندارد.