به منظور شناسایی نماتدهای انگل گیاهی بالاخانواده criconematoidea در ایران، طی فصول زراعی سال های 85-1383 تعداد 250 نمونه خاک و ریشه از مزارع، باغات، جنگل ها و مراتع در مناطق مختلف کشور جمع آوری گردید. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه، شستشوی خاک و استخراج نماتدها با استفاده از روش الک و سانتریفوژ و تثبیت و انتقال آن ها به گلیسیرین با استفاده از روش دگریسه (de grisse, 1969b) انجام شد. ضمن تهیه اسلایدهای دائم از نماتدها، برش های عرضی لازم نیز از ناحیه سر و محدوده شکاف تناسلی بدن آن ها تهیه گردید. مشخصات ریخت شناسی و ریخت سنجی جمعیّت های جمع آوری شده با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی مورد مطالعه قرار گرفت و با استفاده از منابع و کلیدهای شناسائی معتبر، گونه آن ها تعیین گردید. در این بررسی تعداد 40 گونه از هفت جنس به شرح ذیل شناسائی گردید: 21. h. sturhani 1. criconema annuliferum * 22. ogma castellanum * 2. c. mutabile 23. o. civellae 3. c. princeps * 24. o. fagini * 4. criconemoides antipolitanus 25. o. fimbriatum 5. c. avicenniae * 26. o. menzeli * 6. c. curvatus 27. o. palmatum * 7. c. dherdei * 28. paratylenchus aculentus * 8. c. informis 29. p. arculatus 9. c. mongolensis 30. p. coronatus 10. c. myungsugae * 31. p. elachistus 11. c. neoaxestis * 32. p. lepidus 12. c. ornatus 33. p. nanus 13. c. parvus 34. p. nawadus * 14. c. pseudosolivagus * 35. p. neoamblycephalus 15. c. rusticus * 36. p. paraperaticus 16. c. solivagus * 37. p. projectus 17. c. sphaerocephalus 38. p. similis 18. c. xenoplax 39. p. straeleni 19. hemicriconemoides strictathecatus 40. xenocriconemella macrodora * 20. hemicycliophora lutosa در بین گونه های شناسائی شده 16 گونه (که با علامت * مشخص شده اند) برای اولین بار از ایران گزارش می شوند. در بین جنس ها و گونه های بررسی شده، جنس های criconemoides و paratylenchus به ترتیب با 15 و 12 گونه و گونه های c. antipolitanus، c. xenoplax و p. similis دارای بیش ترین تنوع و پراکندگی بودند. وجود یا عدم وجود ارتباط بین فاکتورهای ریخت سنجی با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی در گونه های مختلف متعلق به جنس های criconema، criconemoides، ogma و paratylenchus بررسی و نتایج حاکی از وجود همبستگی مثبت بین l/exp.، conus/stylet، l/head-vulva و stylet/oes. در تمامی گونه ها بود؛ در حالی که بین سایر فاکتورها مانند l/stylet، l/r و shaft+knobs/knobs width در گونه های متعلق به جنس های فوق الذکر یک روند ثابت مشاهده نشد. بررسی میزان ثبات فاکتورهای ریخت سنجی با استفاده از محاسبه cv، نشان داد که در جنس criconemoides، فاکتورهای طول استایلت، v، r و rexp. و در جنس paratylenchus، فاکتورهای v، m، exp.%l و طول استایلت و مری دارای کم ترین میزان تغییرات هستند. بررسی وجود تغییرات درون گونه ای بر اساس اطلاعات موجود در منابع و با استفاده از تقسیم مقادیر حداکثر و حداقل طول استایلت در گونه های مختلف criconemoides و paratylenchus و نیز تعداد حلقه ها در گونه های مختلف criconemoides، حاکی از وجود تغییرات زیاد در خصوصیات ریخت شناسی و ریخت سنجی برخی گونه ها مانند criconemoides informis، c. sphaerocephalus،c. xenoplax و paratylenchus similis بود.

نماتدهای انگل گیاهی به عنوان مهمترین عامل خسارت زا در گیاهان مختلف از جمله گیاهان دارویی هستند. در سال های اخیر توجه زیادی به گیاهان دارویی شده است. این موضوع عمدتاً بدلیل عوارض جانبی داروهای شیمیایی و تمایل بشر به استفاده هرچه بیشتر محصولات طبیعی به منظور حفظ سلامت خویش بوده است. باتوجه به عدم اطلاع کافی از وضعیت نماتدهای مزارع گیاهان دارویی استان های تهران و گلستان با درنظرگرفتن وسعت منطقه و وضعیت کشاورزی آن لازم بود تا به عنوان اولین گام موثر، یک مطالعه اساسی به منظور شناسایی و تعیین پراکنش انواع نماتدهای زیان آور صورت گیرد. به منظور شناسایی نماتدهای انگل گیاهی (راسته tylenchida) طی سالهای 1386 تا 1388 تعداد 200 نمونه خاک و چندین نمونه ریشه از خاک مزارع گیاهان دارویی استانهای گلستان و تهران جمع آوری گردید. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه، جداسازی نماتدها و ثابت کردن آن ها با استفاده از روش دگریس صورت گرفته و پس از تهیه اسلاید دائمی از نماتدهای جداشده به کمک میکروسکوپ نوری، تعداد 22 گونه متعلق به 13 جنس به شرح ذیل شناسایی شد: 12- geocenamus brevidens 1- aphelenechoides centralis 13- helicotylenchus digonicus 2-aphelenechoides curiolis 14-helicotylenchus pseudodigonicus 3-aphelenchoides parabicaudatus 15- helicotylenchus pseudorobustus 4-aphelenechoides sp. 16- helicotylenchus vulgaris -aphelenchus avenea 5 17 -nagelus hexagramus 6-basiria graminophila 18- neopsilenchus magnidens 7-boleodorus thylactus 19- pratylenchus neglectus 8-criconemoides parvus 20- pratylenchus thornei 9-criconemoides xenplax 21- psilenchus hilarulus 10-ditylenchus myceliophagus 22- zigotylenchus guavarai geocenamus rugosus -11 پراکندگی و گسترش جنس های, pratylenchus, ditylenchus aphelenchoidessنسبت به سایر جنس ها بیش تر بوده است .

امروزه قارچ های خوراکی یکی از منابع مهم تامین مواد غذایی در دنیا هستند. کشت این قارچ-ها هم زمان با افزایش مصرف آنها به عنوان غذا به طور پیوسته تا امروز افزایش یافته است. قارچ خوراکی دکمه ای با نام علمی agaricus bisporus (lang) singer یکی از مهمترین انواع قارچ های خوراکی می باشد. با تشخیص ارزش بالای قارچ های خوراکی و توسعه کشت و پرورش انواع این قارچ ها بخصوص گونه a. bisporus، مدیریت واحدهای پرورش از نظر کنترل بیماری ها از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. قارچ های بیماری زا در کشورهای مختلف؛ از جمله ایران، خسارت قابل توجهی را به پرورش دهندگان تحمیل می نمایند. در ایران رقم این خسارت برآورد نشده است، اما در مواردی مشاهده شده که در اثر حمله عوامل بیماری زای قارچی یا محصول قابل استحصال نیست یا کیفیت محصول به شدت پایین بوده و قابل عرضه به بازار نمی باشد. از جدی ترین عوامل بیماری زا در قارچ های خوراکی دکمه ای می توان به گونه mycogone perniciosa عامل بیماری حباب تر اشاره کرد. این بیماری باعث کاهش عمده محصول در مراکز پرورش قارچ خوراکی دکمه ای می شود. در این مطالعه خصوصیات ریخت شناسی، فیزیولوژیک و بیماری زایی جدایه های جمع آوری شده از مراکز کشت و صنعت قارچ خوراکی دکمه ای در استان های تهران و البرز مورد بررسی قرار گرفت. همچنین با توجه به اهمیت قارچ خوراکی به لحاظ ارزش غذایی و دارویی، انجام مطالعات ژنتیکی بیمارگرهای این قارچ ضروری به نظر می رسد. جهت شناسایی و تشخیص قارچ بیمارگر، نمونه هایی از کلاهک های دارای علائم از مراکز کشت و صنعت تهران و البرز جمع آوری و مورد مطالعه قرار گرفت. پس از گروهبندی جدایه ها، برخی خصوصیات مهم قارچ بیمارگر؛ از جمله خصوصیات ریخت شناسی و بیماری زایی آنها، مورد برسی قرار گرفت. در ادامه تنوع ژنتیکی 23 جدایه منتخب با استفاده از نشانگر urp مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصله موید این مطلب می باشند که جدایه-های مورد بررسی (60 جدایه) متعلق به دو گونه m. rosea و m. perniciosa می باشند که گونه m. rosea برای اولین بار از ایران گزارش می شود. نتایج حاصل از بررسی میزان رشد میسلیوم جدایه-های قارچ mycogone در حرارت 2±24درجه سلسیوس نشان داد که بین جدایه های مختلف از لحاظ سرعت رشد تفاوت بارزی وجود دارد، به طوری که جدایه ها در سه گروه کم، متوسط و پر رشد طبقه بندی شدند. دو گونه m. perniciosa و m .rosea از لحاظ خصوصیات ریخت شناسی از هم تفکیک شدند. از لحاظ قدرت بیماری زایی جدایه های منتخب g48 و p3c97 از گونه m. perniciosa دارای بشترین قدرت بیماری زایی نسبت به جدایه j121 از گونه m. rosea بودند. در این مطالعه دو آغازگر urp-4r و urp-38f توانستند دو گونه m. perniciosa و m. rosea را به طور کامل از هم تفکیک کنند که موید نتایج حاصل از مطالعات مورفولوژیکی می باشد. بر اساس مطالعات مولکولی در این بررسی تنوع ژنتیکی پایینی بین جدایه های مورد مطالعه مشاهده شد، آغازگرهای مورد استفاده قادر به ایجاد رابطه معنی دار بین خصوصیات مورفولوژیکی و گروهبندی جدایه ها نبودند. در این بررسی برخی جدایه ها بر اساس منطقه جمع آوری شده تا حدودی از بقیه جدایه ها تفکیک شدند. همچنین تمامی آغازگرها به استثنای آغازگر urp-6r جدایه های مورد بررسی را بر اساس قدرت بیماری زایی از هم تفکیک کردند. این مطالعه اولین مطالعه بررسی تنوع ژنتیکی این دسته از قارچ ها با استفاده از نشانگرهایurp در جهان می باشد.

به منظور شناسایی فون نماتدهای انگل گیاهی استان کهگیلویه و بویراحمد، طی سال 1389، تعداد 54 نمونه خاک و ریشه از مناطق مختلف استان جمع آوری گردید. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه، عملیات شستشوی خاک و ریشه ها،استخراج نماتدها، تثبیت و انتقال آن ها به گلیسیرین بااستفاده از روش دگریس انجام گرفت. سپس از نماتدهای جدا شده به تفکیک جنس، اسلایدهای میکروسکوپی دائمی و برش های لازم از قسمت های مختلف بدن تهیه شد. پس از مشاهدات میکروسکوپی،اندازه گیری های لازم و رسم تصاویر مورد نیاز، با استفاده از منابع و کلیدهای معتبر اقدام به شناسایی گونه های استخراج شده، گردید. با بررسی های ریخت سنجی و ریخت شناسی که روی نمونه ها صورت گرفت، تعداد 42 گونه نماتد از 27 جنس شناسایی گردید. در میان گونه های شناسایی شده گونه xiphinem zagrosense برای اولین بار در دنیا و گونه های rotylenchus fragaricus، tylenchorhynchus elegans و tylenchus stachys برای اولین بار در ایران گزارش می شوند. گونه discotylenchus sp. به هیچ یک از گونه های جنس discotylenchus شباهت ندارد و احتمالاً گونه جدیدی برای دنیا می باشد.

به منظور شناسایی نماتدهای انگل گیاهی مراتع سبلان در طی سال های 90 و 91 تعداد 120 نمونه خاک و ریشه گیاهان جمع آوری و به آزمایشگاه دانشکده منتقل گردید. با استفاده از روش تکمیلی تری (سینی) و سانتریفیوژ نماتدها استخراج و بر مبنای روش دگریسه تثبیت و به گلیسیرین خالص منتقل شد. پس از تهیه اسلاید دائمی و برش عرضی لازم از بخش های مختلف نماتدها، تمام نمونه ها با استفاده میکروسکوپ نوری مجهز به لوله ترسیم از نظر ریخت سنجی و ریخت شناسی مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از منابع و کلید های معتبر برای شناسایی گونه های نماتدهای جمع آوری شده، 58 گونه متعلق به 33 جنس به شرح زیر شناسایی گردید: aglenchus agricola filenchus discrepans paratylenchus nanus amplimerlinius macrurus filenchus facultativus paratylenchus neoamblycephalus aphelenchoides bicaudatus filenchus misellus paratyenchus similis aphelenchoides spicomucronatus filenchus sandneri paratylenchus tatae aphelenchus avenae filenchus vulgaris pratylenchoides crenicauda boleodorus thylactus helicotylenchus digonicus pratylenchoides variabilis coslenchus costatus hemicycliophora vaccinium pratylenchus crenatus coslenchus franklinae hirschmanniella gracilis pratylenchus neglectus coslenchus leiocephalus heterodera trifolii pratylenchus thornei coslenchus multigyrus longidorus elangatus psilenchus curcumerus coslenchus polonicus malenchus exiguus psilenchus terextremus coslenchus oligogyrus merlinius brevidans rotylenchus basiri criconemoides informis macroposthonia antipolitanum scutylenchus rugosus criconemoides myungsugae macroposthonia curvatum trichodorus persicus ditylenchus myceliophagus miculenchus salvus tylenchorhynchus dubius eutylenchus excretorius nagelus hexagrammus tylenchorhynchus maximus filenchus afghanicus nagelus leptus tylenchus naranensis filenchus andrassyi neodolichorhynchus judthae xiphinema montenegrinum filenchus baloghi neopsilenchus magnidens filenchus cylindricaudus paraphelenchus micoletzkyi در میان گونه های شناسایی شده چهار جنس aglenchus، eutylenchus، malenchus، miculenchus برای اولین بار از ایران گزارش می شوند. گونه های coslenchus leiocephalus، c. oligogyrus، neodolichorhynchus judthae، psilenchus curcumerus، tylenchusneranensisبرای اولین بار از ایران گزارش می گردد. همچنین نر دو گونه coslenchusoligogyrus و nagelusleptusبرای اولین بار در دنیا گزارش می شوند. همچنین در طی این تحقیق با استفاده از پرایمر های d2/d3 قطعه ای در حدود 800 جفت باز از ژنوم 28s rrna از 9 گونه طی فرآیند واکنش زنجیره های پلیمرازی تکثیر گردید. پس از توالی یابی این قطعات تکثیر یافته با استفاده برنامه فیلوژنی mrbayes درخت فیلوژنی ترسیم و به بررسی و بحث آن پرداخته شد.

چکیده در این تحقیق، کنترل بیماری مختلط نماتد ریشه گرهی (m. javanica) و قارچ پژمردگی آوندی گوجه فرنگی (f. oxysporum f.sp. lycopersici) در آزمایشگاه و گلخانه توسط t. harzianum bi در گیاه گوجه فرنگی مورد بررسی قرار گرفت. یکی از اهداف تحقیق با توجه به حالت هم افزایی بین نماتد و قارچ، این است که آیا تریکودرما قادر است این حالت تشدید کنندگی را به هم بزند؟ بررسی های آزمایشگاهی نشان داد درصد بازدارندگی از تفریخ تخم نماتد و همچنین درصد بازداری از رشد میسیلیوم قارچ پژمردگی آوندی توسط قارچ عامل بیوکنترل سبب افزایش معنی داری در مقایسه با شاهد شد. همچنین نتایج بررسی های گلخانه ای نشان داد که کلیه تیمار های اعمال شده شامل کاربرد تریکودرما قبل و بعد از نماتد و فوزاریوم (t+n, t+f, n+t, f+t) و هچنین کاربرد تریکودرما قبل و بعد از مایه زنی همزمان نماتد و فوزاریوم {t+(n+f), (n+f)+t} با شاهد اختلاف معنی داری داشتند و کاربرد تریکودرما قبل از مایه کوبی با هر دو بیمارگر در مقایسه کاربرد تریکودرما بعد از مایه کوبی بیمارگر ها باعث کاهش معنی دار شاخص های بیماریزایی مانند تعداد گال ها، تعداد توده تخم، قطر گال و شاخص پژمردگی برگ ها شد. در حالیکه در تیمار همزمان نماتد و فوزاریوم این پارامترها افزایش یافت. همچنین کاربرد تریکودرما سبب بهبود پارامتر های رشدی گیاه از قبیل وزن تر ریشه و اندام هوایی در کلیه تیمار ها در مقایسه با شاهد شد. همچنین در این تحقیق، القاء برخی از ترکیبات دفاعی از جمله آنزیم های فنیل آلانین آمونیالیاز ، بتا-?و?- گلوکاناز، کیتیناز، پروتئاز و فلاونوئید کل بررسی شد. در گیاه مایه زنی شده با تریکودرما، میزان فعالیت pal ، فلاونوئید کل، گلوکاناز، پروتئاز و کیتیناز به ترتیب در روز های چهارم، پنجم، پنجم، سوم و پنجم به حداکثر میزان خود رسیده و سپس کاهش یافت. تیمار همزمان نماتد و فوزاریوم اثر هم افزایی در کاهش میزان فعالیت آنزیم ها داشته است اما در بررسی فلاونوئید کل این کاهش مشاهده نشد و حتی افزایش میزان فلاونوئید وجود داشت. کاربرد تریکودرما قبل از مایه زنی بیمارگر ها به صورت توام و جداگانه توانست سبب افزایش فعالیت آنزیم ها شود و حتی این اثر تشدید کنندگی بین دو بیمارگر را می تواند بر هم زند. نتایج پژوهش نشان می دهد که قارچ تریکودرما توانست هر دو بیمارگر نماتد مولد گره ریشه و قارچ پژمردگی آوندی را در مقایسه با شاهد کاهش دهد و حتی برهمکنش هم افزایی بین این دو را بر هم زده و سبب کاهش آن شود. بعلاوه مایه زنی گیاه با تریکودرما قبل از مایه زنی بیمارگر ها اثر بهتری در کاهش پارامتر های اندازه گیری شده در مقایسه با مایه زنی گیاه بعد از بیمارگر ها نشان داد. واژگان کلیدی: نماتد ریشه گرهی، قارچ عامل پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی، قارچ آنتاگونیست t. harzianum bi ، القاء مقاومت، pr پروتئین ها

به منظور شناسایی فون نماتدهای انگل گیاهی در شمال استان خوزستان، طی سال 1391، تعداد 120 نمونه خاک وریشه از مناطق مختلف استان جمع آوری گردید. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه، عملیات شستشوی خاک و ریشه ها، استخراج نماتدها، تثبیت و انتقال آن¬ها به گلیسیرین با استفاده از روش دگریس انجام گرفت. سپس از نماتدهای جدا شده به تفکیک جنس، اسلایدهای میکروسکوپی دائمی و برش های لازم از قسمت¬های مختلف بدنتهیه شد. پس از مشاهدات میکروسکوپی، اندازه گیری های لازم و رسم تصاویر مورد نیاز، با استفاده از منابع و کلیدهای معتبر اقدام به شناسایی گونه های استخراج شده، گردید. با بررسی¬های ریخت سنجی و ریخت¬شناسی که روی نمونه¬هاصورت گرفت، تعداد 43 گونه نماتد از 28 جنس به شرح زیر شناسایی گردید: 1- aphelenchoides bicaudatus 16-filenchus annulatus 31-neothada cancellata 2-aphelenchoides limberi 17-filenchus cylindricaudus 32-paratylenchus nainianus 3-aphelenchoides spicomucronatus 18-filenchus facultativus 33-pratylenchoides ritteri 4-aprutides guidettii 19-filenchusmisellus 34-pratylenchus neglectus 5-atetylenchus sp. 20-filenchusvulgaris 35-pratylenchus thornei 6-basiria graminophila 21-geocenamus brevidens 36-pratylenchus zeae 7-boleodorus thylactus 22-helicotylenchus digonicus 37-psilenchus hilarulus 8-cephalenchus leptus 23-helicotylenchus exallus 38-psilenchus iranicus 9-coslenchus costatus 24-hemicriconemoides chitwoodi 39-sakia indica 10-coslenchus franklinae 25-hemicycliophora conida 40-tylenchorhynchus annulatus 11-discotylenchus iranicus 26-hemicycliophora lutosoides 41-tylenchus naranensis 12-ditylenchus acutus 27-hoplolaimus seinhorsti 42-tylenchus stachys 13-ditylenchus antricolus 28-irantylenchus vicinus 43-xiphinema vuittenezi 14-ditylenchus myceliophagus 29-longidorus profundorum 15-ektaphelenchoides sp. 30-malenchus labiatus در میان گونه های شناسایی شده جنس sakia برای اولین بار در ایران و گونه هایditylenchus antricolus وmalenchus labiatusبرای اولین بار در ایران گزارش می شوند. همچنین جنس نر d. antricolusبرای اولین بار از دنیا گزارش می¬شود.گونه¬های atetylenchus sp.و ektaphelenchoides sp.به هیچ یک از گونه های جنس شباهت ندارند و احتمالاً گونهجدیدی برای دنیا می¬باشند.همچنین در طی این تحقیق با استفاده از پرایمرهای مختلف مربوط به نواحی 18s rdna و 28s rdna تعداد 8گونه در طی واکنش زنجیره ای پلیمراز تکثیر گردیدند و پس از توالی یابی این قطعات با استفاده از برنامه فیلوژنی mrbayes درخت فیلوژنی ترسیم و مورد بررسی قرار گرفتند.

تاکسونومی نماتدهای دوخانواده longidoridae و nordiidae در شمال ایران مورد مطالعه قرار گرفتند. در کنار شناسایی های کلاسیک، آزمون pcr برای تکثیر ناحیه 28s rdna d2/d3 برای برخی تاکسون ها به عمل آمد. پس از توالی یابی محصولات pcr، از دو روش maximum likelihood و bayesian برای ترسیم درخت های فیلوژنی استفاده شد. در این مطالعه تعداد 44 گونه از اعضای دو خانواده (24 گونه از longidorid ها و 20 گونه از nordiid ها) یافت شد که بیشترین پراکنش از خانواده nordiidae مربوط به دو گونهenchodelus longispiculus و heterodorus brevidentatus با بیش از 10 جمعیت و از خانواده longidoridae مربوط به گونه های longidorus africanus، l. profundorum و l. pisi از جنسlongidorus و x. index، x. mazandaranense و x. vuittenezi از جنس xiphinema در نقاط مختلف شمال ایران بود. گونه های یافت شده در این مطالعه به شرح زیر می باشند: 1. enchodelus sp. 1 2. e. babakicus 3. e. decraememerae* 4. e. groenlandicus 5. e. longispiculus 6. e. microdoroides 7. e. sardashtensis * 8. enchodorus dolichurus 9. heterodorus arcuatus 10. h. brevidentatus 11. h. morgensis 12. h. veletensi 13. longidorella (saevadorella) sp. 14. longidorella (enchodorella) macramphis 15. l (e). microdorus 16. l (e). murithi 17. l (e). cf mirth 18. longidorus sp. 1 19. longidorus sp. 2 20. longidorus sp. 3 21. l. aetnaeus 22. l. africanus 23. l. elongates. 24. l. euonymus 25. l. moesicus 26. l. orientalis 27. l. pisi 28. l. profundorum 29. paralongidorus bikanerensis 30. p. iranicus * 31. pungentus engadinensis 32. rhyssocolpus sp. 1 33. rhyssocolpus vinciguerrae* 34. xiphinema sp. 1 35. x. aceri 36. x. castilloi * 37. x. diversicaudatum 38. x. granatum* 39. x. index 40. x. mazandaranense * 41. x. montenegrinum 42. x. robbinsi 43. x. vuittenezi 44. x. zagrosense گونه های شماره 1، 3، 7، 13، 18، 19، 20، 30، 32، 33، 34، 36 ،38 و 40 برای فون نماتدهای جهان جدید می باشند که گونه های مشخص شده با علامت * اکنون چاپ شده اند. گونه های شماره 4، 5، 6، 9، 10، 11،15، 25، 29 و 31 برای فون نماتدهای ایران جدید می باشند. واژه های کلیدی: شمال ایران، nordiidae، longidoridae، فیلوژنی

جهت شناسایی نماتدهای انگل گیاهی در نیمه جنوبی استان خوزستان، در خرداد و اسفند ماه سال 1391، تعداد 106 نمونه خاک و ریشه از مناطق مختلف استان به خصوص کشت و صنعت های نیشکر مستقر در این ناحیه جمع آوری گردید. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه، استخراج نماتدها، تثبیت و انتقال آن¬ها به گلیسیرین، تهیه اسلایدهای میکروسکوپی دائمی ، تهیه برش های لازم از قسمت¬های مختلف بدن و در نهایت اندازه گیری شاخص های مهم در شناسایی با استفاده از منابع و کلیدهای معتبر اقدام به شناسایی گونه های استخراج شده گردید. همچنین dna تعدادی از گونه های شناخته شده در این تحقیق توسط پرایمرهای تخصصی در نواحی 18s rdna و 28s rdna تکثیر و درخت فیلوژنتیکی برای آن ها ترسیم گردید. با بررسی¬های ریخت سنجی و ریخت¬شناسی که روی نمونه¬ها صورت گرفت، تعداد 63 گونه نماتد از 24 جنس به شرح زیر شناسایی گردید: 45-paratylenchus italiensis 23-filenchus acris 1- amplimerlinius macrurus 46-paratylenchus lepidus 24-filenchus afghanicus 2-aphelenchoides bicaudatus 47-paratylenchus microdorus 25-filenchus discrepans 3-a. composticola 48-paratylenchus nainiaus 26-filenchus facultativus 4-aphelenchoides confusus 49-paratylenchus nanus 27-filenchus hamatus 5-aphelenchoides helicus* 50-paratylenchus tateae 28-filenchus hamuliger* 6-aphelenchoides limberi 51-pratylenchoides ritteri 29-filenchus misellus 7-aphelenchoides sacchari 52-pratylenchus hexincisus 30-filenchus vulgaris 8-a. spicomucronatus* 53-pratylenchus zeae 31-geocenamus brevidens 9-basiria duplexa 54-psilenchus aestriatus 32-gracilacus steraeleni 10-basiria gracilis 55-psilenchus hilarulus 33-gracilacus idalimus 11-basiria graminophila 56-psilenchus iranicus 34-helicotylenchus crenacauda 12-boleodorus thylactus 57-sakia indica 35-helicotylenchus digitiformis 13-coslenchus alacinatus 58-tylenchorhynchus annulatus 36-helicotylenchus digonicus 14-coslenchus costatus 59-tylenchorhynchus mashhoodi 37-h. psoudorhobustus 15-coslenchus franklinea 60-tylenchus arcuatus 38-helicotylenchus vulgaris 16-coslenchus maritus 61-tylenchus davainei 39-hoplolaimus seinhorsti 17-coslenchus multigyrus 62-tylenchus elegans 40-irantylenchus vicinus 18-ditylenchus medicaginis 63- xiphinema castilloi n.sp.** 41-longidorus orientalis 19-ditylenchus mycelophagus 42-malenchus labiatus 20-ditylenchus parvus 43-meloidogyne javanica 21-ecphyadophorinae gen. sp.** 44-paratylenchus hamatus 22-ektaphelenchoides kelardashtiensis از این بین هشت گونه (گونه های شماره 13-16-28-32-42-47-54 و 60) برای اولین بار از ایران گزارش می¬گردند. نر سه گونه aphelenchoides helicus ، a. spicomucronatus و filenchus hamuliger برای اولین بار در دنیا گزارش می¬شوند. گونه n. sp. xiphinema castilloi به عنوان گونه جدید برای فون دنیا معرفی شده است. همچنین جنس و گونه ecphyadophorinae gen. sp. به هیچ یک از جنس های شناخته شده شباهتی نشان نمی¬دهد و نیازمند بررسی های بیشتر است. علاوه بر این پنج گونه نیز به شکل مستقل تحت مطالعات فیلوژنی قرار گرفته و در نتیجه آن گونه های paratylenchus italiensis ، p.tateae و psilenchus iranicus معتبر گشتند.

به منظور شناسایی فون نماتدهای زیر راستهtylenchina از سه استان بامیان، مزارشریف و نینگرهار طی سالهای 1388و 1389، تعداد 35 نمونه خاک وریشه از گیاهان زراعی و باغی جمع آوری گردید. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه، عملیات شستشوی خاک و ریشه ها، استخراج نماتدها، تثبیت و انتقال آنها به گلیسیرین با استفاده از روش دگریس (de grisse, 1969) انجام گرفت. سپس از نماتدهای جدا شده به تفکیک جنس، اسلایدهای میکروسکوپی دائمی و برشهای لازم از قسمتهای مختلف بدن تهیه شد. پس از مشاهدات میکروسکوپی، اندازه گیری های لازم و رسم تصاویر مورد نیاز، با استفاده از منابع و کلیدهای موجود اقدام به شناسایی گونه های استخراج شده گردید. با بررسیهای مرفولوژیک و مرفومتریک که روی گونه ها انجام گرفت، تعداد 33 گونه نماتد از 18 جنس شناسایی شد که اسامی آنها عبارتند از: 1- aphelenchoides limberi 12- basiria graminophila 23- tylenchorhynchus brassica 2- a. sacchari 13- boleodorus thylactus 24- t. clarus 3- a. asteracaudatus 14- b. volutus 25- merlinius brevidens 4- a. centralis 15- irantylenchus vicinus 26- m. microdorus 5- a. obtasicaudatus 16- psilenchus hilarulus 27- m. neohexagrammus 6- aphelenchus avenae 17- p. hilarus 28- scutylenchus rugosus 7- filenchus facultativus 18- neopsilenchus magnidens 29- helicotylenchus digonicus 8- f. cylindricaudus 19- coslenchus costatus 30- h. pseudorobustus 9- f. discrepans 20- ditylenchus myceliophagus 31- h. vulgaris 10- f. elegantulus 21- pratylenchus neglectus 32- paratylenchus microdorus 11- f. hamatus 22- p. thornei 33- heterodera zeae از بین گونه های شناسایی شده 16 گونه، شامل: aphelenchoides limberi، a. sacchari، a. asteracaudatus، a. centralis، a. obtasicaudatus، filenchus facultativus، f. discrepans، f. elegantulus، boleodorus volutus، neopsilenchus magnidens، coslenchus costatus، ditylenchus myceliophagus، tylenchorhynchus clarus، merlinius neohexagrammus، paratylenchus microdorus و heterodera zeae برای اولین بار از کشور افغانستان گزارش می شود. همچنین به ترتیب جنسهای scutylenchus ، helicotylenchus، merlinius و aphelenchoides بیشترین پراکندگی و گسترش را نسبت به سایر جنسها داشتند.

به منظورشناسایی نماتدهای انگلگیاهی مراتع ییلاقی استان کرمانشاه در خرداد و بهمن 1392 تعداد 90 نمونه خاک از مراتع ییلاقی استان جمع¬آوری گردید.پس از انتقال نمونه ها بهآزمایشگاه، عملیات شستشوی خاک و ریشه ها، استخراج نماتدها، تثبیت و انتقال آن¬ها به گلیسیرین، تهیه اسلاید¬های دائمی، تهیه برش¬های لازم و اندازه¬گیری شاخص¬های مهم در شناسایی با استفاده از منابع و کلید¬های معتبر اقدام به شناسایی نماتد¬های مذکور گردید. همچنین نواحی مشخصی از dna رایبوزومی چندین گونه توسط پرایمر¬های تخصصی در نواحی 18s rdna و 28s rdna تکثیر و درختفیلوژنتیکیبرایآنهاترسیمگردید. با بررسی¬های ریخت¬سنجی و ریخت¬شناسی بر روی نمونه های استخراج شده 38 گونه از 23 جنس به شرح گردید که ازبین گونه¬های شناخته شدهگونه tylenchussp. برای اولین بار از دنیا گزارش گردید و گونه longidorussp. نیز به هیچ کدام از گونه¬های جنس شبیه نبوده و احتمالا گونه جدیدی برای فون دنیا می باشد. همچنین گونه¬های longidorus israelensis، و xiphinema ingens برای اولین بار از ایران شناسایی شدند.

پوسیدگی ذغالی سویا هر ساله خصوصا در سالهای خشک و کم باران باعث آلودگی مزارع سویا شده و موجب کاهش کمیت و کیفیت محصول می گردد و می تواند 23 الی 100 درصد محصول را از بین ببرد. قارچ های piriformospora indica و sebacina vermifera در مقایسه با دیگر قارچ های میکوریز همزیست های اختیاری گیاهان بوده و قادرند جدا از میزبان خود رشد نمایند. به منظور کشت مصنوعی این قارچ ها فاکتورهایی نظیر دما، ph و محیط کشت های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تعیین ph، محیط کشت اختصاصی کیفر (kafer) تهیه، و سپس phهای مختلف 5، 5/5، 6، 5/6، 7، 5/7 و 8 تنظیم گردید. پس از گذشت 10- 7 روز میزان رشد میسلیومی قارچ اندازه گیری شد. بیشترین میزان رشد در 5/6 =ph اندازه گیری شد. برای بررسی دمای مناسب، همچنین محیط کشت اختصاصی kf تهیه و 5/6 = ph تنظیم گردید. پس از کشت قطعه های 5 میلیمتری از حاشیه پرگنه فعال قارچ شبه میکوریز، تشتک ها برای مدت 7 روز در دماهای مختلف؛ 10، 15، 20، 25، 30 و 35 درجه سانتیگراد در شرایط کاملا تاریک انکوبه شدند. بیشترین میزان رشد قارچ در دمای 30 درجه سانتیگراد اندازه گیری شد. توانایی آنتاگونیستی قارچ های شبه میکوریز همزیست ریشه سویا piriformospora indica و sebacina vermifera و دو گونه از جنس تریکودرما trichoderma harzianum (100) و t. viride از طریق آزمایش های درون شیشه ای و به کمک روش کشت متقابل مورد ارزیابی قرار گرفت. مساحت پرگنه قارچ عامل بیماری هر روز اندازه گیری و درصد کاهش رشد در مقایسه با شاهد محاسبه شد. گونه ها به دلیل دارا بودن اثرات آنتاگونیستی بالا، جهت آزمایش های گلخانه ای و مزرعه ای مورد استفاده قرار گرفتند. تمام آزمایش ها در قالب طرح کاملا تصادفی با 47 تیمار و 3 تکرار صورت پذیرفت. شاخص های متعدد در انتهای سه ماه ثبت و نتایج مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج حاکی از وجود اختلاف معنی دار (p= 0.01) بین تیمارها از نظر شدت بیماری، وزن تر و خشک ریشه و اندام های هوایی بود. درصد کاهش رشد قارچ عامل بیماری توسط قارچ های شبه میکوریز در آزمون کشت متقابل از 86/41 تا 05/86 درصد و توسط جدایه های تریکودرما از 79/62 تا 35/95 درصد متغیر بود. وزن تر و خشک ریشه و اندام های هوایی گیاه در آزمایش های گلخانه ای و مزرعه ای در تیمار قارچ های شبه میکوریز به اضافه عامل بیماری، بیشتر از تیمار شاهد آلوده به قارچ عامل بیماری بود. نتایج نشان می دهد که قارچ های شبه میکوریز علاوه بر داشتن رابطه همزیستی با گیاهان، می توانند جهت بیوکنترل بیماری پوسیدگی ذغالی سویا نیز موثر واقع شوند.

بسیاری از نماتدها دارای زندگی انگلی روی گیاهان میزبانشان هستند و باعث ایجاد خسارات جدی روی محصولات کشاورزی می شوند. توسعه روش های جدید برای کنترل نماتدهای انگل گیاهی از اهمیت شایانی برخوردار است زیرا روش های قدیمی که بر پایه استفاده از نماتدکش ها بودند با نگرانی هایی برای انسان و محیط زیست همراه می باشند. یک روش بینابینی جهت کنترل نماتوهای بیماریزای گیاهی، کنترل آنها توسط دشمنان طبیعی ( کنترل زیستی) می باشد. در بین آنها قارچ های نماتدخوار که گروه اصلی قارچ های خاک زاد محسوب می شوند و آلوده کننده نماتدها هستند، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. قارچ های تله گذار نماتد arthrobotrys conoides و a. oligospora جزو مهمترین قارچ های نماتدخوار محسوب می شوند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

شناسایی و مدیریت بیماریهای چای بخش مهمی از تحقیقات مربوط به این محصول صنعتی مهم است. آفات و بیماریها از جمله عوامل مهمی هستند که رشد و نمو نهال چای را تحت تاثیر قرار می دهند.نماتد مولد زخم ریشه چای یکی از جدی ترین و خسارت زاترین نماتد چای در ایران است. این آفت به عنوان یک آفت مهم چای از هند ، ژاپن، چین ، سری لانکا و بنگلادش گزارش شده است.نماتد باعث ریزش برگ و کوتولگی گیاهان آلوده می شود. در گیاهان آلوده ، نماتد در ارتباط متقابل با قارچهای بیماری زا است. شناسایی نقش هر بیمارگر و تعامل آنها تاثیر مهمی درتوسعه روشهای کنترل و درک آنها در چگونگی تشکیل بیماری مرکب و تکامل انگلی دارد. در این تحقیق نماتد مولد زخم ریشه و چهار گونه قارچ تواما از بوته های چای آلوده به نماتد ، در منطقه گیلان جدا شد.اثر متقابل نماتد و قارچ در آزمایش گلخانه ای مورد مطالعه قرار گرفت.