رزین های اپوکسی یک دسته مهمی از پلیمرها با کاربردهای متنوعی مانند پوشش های محافظ، مواد اولیه خودروسازی، تخته های مدار چاپ، کپسول های نیمه هادی، چسب و کامپوزیت های ساختمانی می باشند. در این تحقیق، پخت و تخریب حرارتی رزین اپوکسی با 3،3-بیس]4-(4-آمینوفنوکسی)فنیل[فتالید (bapp) به عنوان عامل پخت و همچنین ترکیب آنها با نانو آلومینا nal) )و بوهمیت نانوآلومینا((nal(oh)بررسی شد. سینتیک پخت این سیستم ها با استفاده از روش آنالیز حرارتی dsc به طریقه دینامیک بررسی شد. پارامترهای سینتیکی مانند انرژی اکتیواسیون (ea) و ثابت سرعت (k) با استفاده از روش های کیسینجر و ازاوا- فلین- وال محاسبه شد. رفتار کاهش جرم (شامل دماهای کاهش جرم و ea) و پایداری حرارتی با روش آنالیز گرما وزن سنجی (tga) مشخص شد. انرژی اکتیواسیون و باقیمانده تخریب سیستم های دارای nalوnal(oh) در 650 درجه سانتیگراد در جو نیتروژن به مقدار زیادتری از سیستم های بدون nalوnal(oh) بالاتر است. افزایش nalوnal(oh)پایداری حرارتی رزین اپوکسی پخت شده را بالا می برد و تشکیل ذغال را افزایش می دهد. . میزان جذب آب پلیمر های بدست آمده نیز اندازه گیری شد. تأثیر اضافه کردن ترکیبات نانو به پلیمر ترموست سنتز شده نیز مورد بررسی قرار گرفت

امروزه پلی آمیدها و پلی ایمیدهای آروماتیک بدلیل خواص حرارتی، مکانیکی و الکتریکی بسیار خوب و نیز مقاومت شیمیایی بالا مورد توجه قرار گرفته اند. اما اکثر آنها دارای دمای ذوب و یا دمای نرم شدن بالا بوده و حلالیت آنها در حلال های آلی بسیار اندک می باشد و این بدلیل بر همکنش های قوی درون مولکولی در زنجیره این پلیمر هاست. بنابراین تلاشهای زیادی برای اصلاح ساختار این پلیمرها به منظور بهبود حلالیت ( فرآیند پذیری) آنها انجام شده به طوری که خواص حرارتی آنها خیلی دستخوش تغییر نشود. این مطالعات شامل وارد کردن گروههای انعطاف پذیر در زنجیر پلیمر، جایگزین کردن حلقه های آروماتیک متقارن با انواع نا متقارن آن، وارد کردن گروههای جانبی حجیم نظیر ( ترشیو بوتیل- فنیل- آدمانتان) و واحدهای غیر مسطح است. به منظور رسیدن به این هدف، مونومرهای جدیدی طراحی و سنتز شدند تا این خصوصیات در پلیمرهای نهایی لحاظ شود. یک دی آمین نا متقارن جدید (4-[4-(2،6-دی فنیل-4-پیریدیل)فنوکسی]-1،3-بنزن دی آمین) و دی آمین متقارن جدید (3،5-دی آمینو- n-[4-(h 9-کربازول-9-ایل)فنیل] بنزآمید) با بازده عالی و خلوص بالا از واکنشگرهای در دسترس تهیه شدند. در ادامه پلی آمیدهای مربوطه از طریق پلیمریزاسیون به روش فسفریزاسیون تهیه شد و خصوصیات حرارتی و حلالیت آنها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین دی آمین نا متقارن دیگری هم به نام (4-[(4،5-دی فنیل- h1-ایمیدازول-2-ایل) فنوکسی]-1،3-بنزن دی آمین)سنتز شد که برای تهیه پلی ایمیدها از آن استفاده شد. نتایج تجربی نشان داد که وارد کردن گروه تری آریل اتر ایمیدازول به عنوان گروه جانبی در زنجیر پلیمر حلالیت و خواص حرارتی آن را بطور محسوسی بهبود می بخشید. دی آمینهای جدید ، پلی آمیدها و پلی ایمیدهای سنتزی با استفاده از روشهای طیف سنجیft-ir و1h nmr و آنالیز عنصری شناسایی شده و خواص حرارتی، حلالیت و ویسکوزیته ذاتی آنها مورد بررسی قرار گرفت.

واکنش های حلقه زایی 3،1- دوقطبی یکی از مهم ترین روش ها جهت تولید ترکیب های هتروسیکل پنج عضوی می باشند. سهولت انجام واکنش، تنوع دوقطبی دوست ها و تشکیل آسان دوقطبی ها از جمله دلایل اهمیت این واکنش ها به شمار می آیند. در این پایان نامه نیز با استفاده از این واکنش ها مشتق های مختلفی از ترکیب های اسپیرو پیرولیدین، اسپیرو پیرولیزیدین و اسپیرو ایندولیزیدین با بازده مناسب و فضاگزینی بالا تهیه شده اند که از نظر بیولوژیکی و دارویی اهمیت بسیاری دارند. دوقطبی دوست های به کار رفته در این واکنش ها مشتقات مختلفی از n-فنیل مالیمید ها و چالکون ها می باشند که دارای خواص دارویی و بیولوژیکی فراوانی هستند و این خواص در محصول حاصل از حلقه زایی آن ها نیز حفظ می شود. آزومتین ایلید های حاصل از آمینو اسید های مختلف به عنوان 3،1- دوقطبی مورد استفاده قرار گرفته اند. در نهایت شیمی فضایی محصول ها و مکانیسم واکنش ها نیز بررسی شدند. همچنین با توجه به اینکه بسیاری از ترکیبات اسپیرو پیرولیزیدین با روش حلقه زایی 1،3- دو قطبی به آسانی تهیه می شوند، در این پژوهش سعی گردید از طریق ایجاد تغییرات در پیوند آمیدی حلقه ی لاکتامی ترکیبات اسپیرو پیرولیزیدین روش جدیدی در جهت تهیه ترکیبات مختلف پیرولیزیدین بدست آید که در این راستا شکست پیوند آمیدی با باز های مختلف و همچنین کاهش این پیوند بوسیله ی لیتیوم آلومینیوم هیدراید مورد بررسی قرار گرفت.

پلی آمیدها و پلی ایمیدها دارای حلالیت پایین و دمای ذوب یا نرم شوندگی بالا می باشند که بدلیل پیوند هیدروژنی در پلی آمیدها و تشکیل کمپلکس انتقال بار در پلی ایمیدها است که فرآیند پذیری در آنها را مشکل می سازد. به همین دلیل سعی شده با اصلاح ساختار مونومر، حلالیت این پلیمرها بهبود یابد به طوری که خواص حرارتی آنها دستخوش تغییر نشود. بنابراین تلاشهای زیادی برای اصلاح ساختار این پلیمرها همراه با حفظ خواص حرارتی آنها انجام شده است. به منظور رسیدن به این هدف، مونومر جدیدی طراحی و سنتز شد تا این خصوصیات در پلیمرهای نهایی لحاظ شود. یک دی آمین متقارن (4-(4-(2،6-دی فنیل-4- پیریدیل)فنوکسی)فنیل)-5،3- دی آمینو بنزآمید (ppda) با بازده عالی و خلوص بالا از واکنشگرهای در دسترس تهیه شدند. در ادامه پلی آمیدها و پلی ایمیدهای مربوطه از طریق پلیمریزاسیون مستقیم و ایمیدی شدن شیمیایی تهیه شدند وخصوصیات نوری، حرارتی و حلالیت آنها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین مونومر دی کربوکسیلیک اسید (4-(4-(2،6-دی فنیل-4- پیریدیل)فنوکسی)فنیل)-3،1- بیس تری ملیتایمیدو بنزن (ppmi) از واکنش دی آمین تهیه شده با تری ملتیک انیدرید کربوکسیلیک اسید به دست آمده و در طی واکنش با دی آمین های متفاوت پلی(آمید-ایمید)های مختلف سنتز شدند. نتایج تجربی نشان دادند که وارد کردن گروه آمید اتر تری آریل پیریدین به عنوان گروه جانبی در زنجیر پلیمر حلالیت و خواص حرارتی آن را بطور محسوسی بهبود می بخشید. مونومرهای دی آمین و دی اسید با استفاده از تکنیک های طیف سنجیft-ir ، 1h nmr،13 cnmr، آنالیز عنصری و نقطه ذوب تشخیص داده شدند. هم چنین پلی آمیدها، پلی ایمیدها و پلی(آمید-ایمید)های سنتزی با استفاده از روشهای طیف سنجیft-ir و1h nmr و آنالیز عنصری شناسایی شده و خصوصیات فیزیکی آن ها از جمله، ویسکوزیته ذاتی، حلالیت، خواص حرارتی و نوری نیز مورد بررسی قرار گرفت.

هدف اصلی از تحقیق حاضر، سنتز پلی آمیدها، پلی ایمیدها و پلی آمید- ایمیدهایی با بهبود فرایندپذیری به وسیل? اتصال گروه های جانبی حجیم و انعطاف پذیر می باشد که به وسیله ی منومرهای دوعاملی مناسب تهیه می شوند. بنا براین مطالعات ما تلاش دارد ساختارهای اصلاح شده ای را معرفی کند که نظم و فشردگی زنجیرهای پلیمر از طریق نرم سازی درونی از بین برود و بنابراین فرایند پذیری بهتر برای پلیمرها حاصل شود. دی آمین و دی ایمید-دی کربوکسیلیک اسید آروماتیک دارای اتصال آمید و اتر در شاخ? جانبی به ترتیب به نامهای n-[ 4-(4-(4, 5-دی فنیل-h1- ایمیدازول- 2- ایل) فنوکسی) فنیل]- 3, 5– دی آمینو بنز آمید (dida) و 2, 2´-[5-(4-(4-(4, 5-دی فنیل-ایمیدازول-2-ایل) فنوکسی) فنیل کرباموئیل)-1, 3-فنیلن] بیس (1, 3-دی اکسو ایزو ایندولین-5-کربوکسیلیک اسید (dada) از طریق روش های نسبتاً ساده و ارزان سنتز شدند. این مونومرها می توانند ساختارهای مورد نیاز برای بهبود ویژگی هایی مثل فرایندپذیری، حلالیت و پایداری گرمایی را فراهم کنند. پلی آمیدها و پلی ایمیدها از دی آمین نامبرده سنتز شدند. همچنین دی ایمید-دی کربوکسیلیک اسید ذکر شده برای تهی? پلی آمید- ایمید استفاده شد. دی آمین های جدید، پلی آمیدها، پلی ایمیدها و پلی آمید- ایمیدهای سنتزی با استفاده از روشهای طیف سنجیft-ir ،1h nmr و آنالیز عنصری شناسایی شده و خواص حرارتی، حلالیت و ویسکوزیت? ذاتی پلیمرها مورد بررسی قرار گرفت.

همانطور که می دانیم، پلی آمیدها و پلی ایمیدهای و پلی(آمید-ایمید)های آروماتیک میله ای سخت، بخاطر خواص مکانیکی و حرارتی و همچنین خواص ریخت شناسی منحصربه فرد، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. بهرحال بخاطر نامحلول بودن در حلالهای آلی و همچنین نقطه ذوب و دمای تبدیل شیشه ای بالا، فرایندپذیری این مواد مشکل می باشد. قسمتی از این مسئله مربوط به پیوندهای هیدروژنی قوی و برهمکنشهای دهنده/گیرنده گروههای آمیدی وایمیدی می باشد که باعث استحکام زنجیر پلیمر می شوند. روشهای مرسوم برای افزایش حلالیت پلیمر، وارد کردن گروههای حجیم آویزان، اتصالات انعطاف پذیر و واحدهای نامتقارن در اسکلت پلیمر می باشد . وارد کردن گروههای حجیم آویزان در اسکلت پلیمر باعث می شوند که حرکات قطعه ای کمتر اتفاق افتد و همچنین مانع نزدیک شدن زنجیرهای پلیمر به همدیگر می شوند و در نتیجه نیروهای بین مولکولی کاهش می یابد. این اصلاح باعث کاهش نقطه ذوب شده و در نتیجه منجر به تهیه پلیمر آمورف و محلول می شود. در این پروژه، دی آمین آروماتیک (dqb)در طی چهار مرحله سنتز ودر واکنش پلیمریزاسیون تراکمی با دی کربوکسیلیک اسیدهای مختلف، به منظور تهیه پلی آمیدهای محلول و مقاوم حرارتی، ونیز در واکنش پلیمریزاسیون تراکمی با دی انیدریدهای آروماتیک مختلف، به منظور تهیه پلی ایمیدهای محلول و مقاوم حرارتی مورد استفاده قرار گرفت. همچنین این دی آمین با پیروملتیک انیدرید واکنش داده شد تا یک دی کربوکسیلیک اسید دارای اتصالات ایمیدی تولید شود، سپس این مونومر با دی آمین های مختلف نیز واکنش داده شد تا پلی(آمید-ایمید)های مربوطه بدست آید. دی آمین جدید، پلی آمیدها، پلی ایمیدهای و پلی(آمید- ایمید)های سنتزی توسط روش های مختلف طیف سنجی از جمله ft-ir و nmr و همچنین آنالیز عنصری مورد شناسایی و خصوصیات پلیمرها از جمله ویسکوزیته، حلالیت، خصوصیات حرارتی و پایداری حرارتی مورد بررسی قرار گرفت. واژه های کلیدی: پلیمریزاسیون تراکمی ، پلی آمید، پلی ایمید، ، حلالیت و خصوصیات حرارتی.

برم دار شدن ترکیبات آروماتیک و هتروآروماتیک از واکنش های مهم در سنتز ترکیبات آلی بشمار می رود. استفاده از واکنشگرهای ارزان قیمت، اانتخابی و با کارایی بالا همواره مورد نظر شیمیدانان آلی بوده است. روشهای متعددی برای برم دار شدن ترکیبات گزارش شده است، که اکثر این روشها دارای معایبی مانند پرهزینه بودن تهیه معرف، زمان طولانی واکنش، راندمان پایین، مشکل جداسازی و خالص سازی، سمیت بالا و شرایط سخت واکنش می باشند. در این پروژه برم دار شدن فنل ها و آنیلین ها با استفاده از معرف در دسترس و ارزان n- برموساخارین در مجاورت کاتالیزگر تنگستوفسفریک اسید در حلال استونیتریل و نیز بدون حلال در مدت زمان کوتاه انجام شدند. تک مرحله ای بودن واکنش ها، جداسازی آسان، بازده خوب، استفاده از کاتالیزگر سازگار با محیط زیست از فواید این روش نسبت به روش های دیگر است. در روش های دیگر برای سنتز این ترکیبات از حلال های سمی مثل تتراکلرید کربن استفاده نمودند، اما ما این واکنش ها را تحت شرایط بدون حلال و یا در حلال با سمیت کمتر انجام دادیم.

واکنش های حلقه افزایی 1،3- دوقطبی به عنوان یک روش مناسب جهت تولید ترکیب های هتروسیکل پنج عضوی استفاده می شوند. یکی از مهمترین ترکیبات هتروسیکل، پیرولیدین و مشتقات آن پیرولیزیدین و ایندولیزیدین ها می باشند، که خاصیت زیست شناختی و دارویی دارند. افزایش نیاز به آلکالوییدهای ایندولیزیدین و پیرولیزیدین به خاطر فعالیت زیست شناختی باعث شده است که این دسته از ترکیبات در سنتز آلی مورد توجه بسیار قرار گیرند. در این پایان نامه سعی بر آن شده است که به تشریح روشی مدرن و راحت برای سنتز مشتقات نوینی از اسپایروایندولیزیدین ها از طریق واکنش 3،1 – دوقطبی بپردازیم. دوقطبی دوست های به کار رفته در این واکنش ها مشتقات مختلفی از ترانس بتا نیترواستایرن و چالکون می باشند که دارای خواص دارویی و زیست شناختی فراوانی هستند و این خواص در محصول حاصل از حلقه افزایی آنها نیز حفظ می شوند. آزومتین ایلید های حاصل از طریق مهاجرت 5،1- پروتون به عنوان 3،1- دوقطبی مورد استفاده قرار گرفته اند. در این رابطه سنتز مشتقات مختلف از 1- نیترو- 2- آریل- 2, 5, 6, b10- تتراهیدرو- h1, h2- اسپیرو[اسنفتیلن-1, 3- پیرولو[1,2- a] ایزوکینولین]-2- اون از تراکم مشتقات اسنفتوکینون، 4،3،2،1-تتراهیدروایزوکوئینولین و مشتقات مختلف ترانس- ?- نیترواستایرن در شرایط رفلاکس در حلال اتانول را گزارش می کنیم. مشتقات ترانس- ?- نیترواستایرن از واکنش هنری بین نیترومتان و آلدهیدهای آروماتیک مناسب سنتز شده اند. همچنین مشتقات 2- آریل- 1- آریل- 2, 5, 6, b10- تتراهیدرو- h1, h2- اسپیرو[اسنفتیلن-1, 3- پیرولو[1,2- a] ایزوکینولین]-2- اون از تراکم مشتقات اسنفتوکینون، 4،3،2،1-تتراهیدروایزوکوئینولین و مشتقات مختلف چالکون در شرایط رفلاکس در حلال اتانول تهیه شده است. مشتقات چالکون از واکنش تراکمی کلایزن- اشمیت بین کتون های مختلف و آلدهیدهای آروماتیک مناسب سنتز شده اند.

پلی آمید های آروماتیک، بخاطر خواص مکانیکی و حرارتی و همچنین خواص ریخت شناسی منحصربه-فرد، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. اما به دلیل نامحلول بودن در حلال های آلی و همچنین نقطه ذوب و دمای تبدیل شیشه ای بالا که به دلیل پیوند های هیدروژنی قوی و آروماتیک بودن آن ها ست، پروسه فرایندپذیری آنها مشکل می باشد. از جمله روش های موفقی که فرآیندپذیری این پلیمر ها را بهبود می بخشد، شامل وارد کردن گروه های انعطاف پذیر، حلقه های آروماتیک نا متقارن، گروه های جانبی حجیم و واحدهای غیر مسطح می باشد. در قسمت اول این پروژه، روش آمیداسیونی جدیدی برای تهیه پلی آمیدها با استفاده از کوپل آمیدی 2،3- بیس- (4-بروموفنیل) کینوکسالین با آمید های مختلف از جمله 2،5- دی پیپرازین دی اون، ترفتالامید، ایزوفتالامید و آدیپامید در حضور cui به عنوان کاتالیزگر، n،n- دی متیل اتیلن دی آمین به عنوان لیگاند و k2co3 به عنوان باز به کار گرفته شد. پلی آمیدهای سنتزی با استفاده از روش های طیف سنجیft-ir ، nmr و آنالیز عنصری شناسایی شده و خواص حرارتی، جرم مولکولی، حلالیت و ویسکوزیته ذاتی آنها مورد بررسی قرار گرفت. در قسمت دوم، مونومر جدیدی طراحی و سنتز شد تا خصوصیات ذکر شده در بالا در پلیمرهای نهایی لحاظ شود. یک دی آمین متقارن جدید 5،5- (9- اکتیل-h9-کربازول- 3،6- دی ایل) بیس ] 4- فنیل-2-(4-آمینو فنیل)- h1- ایمیدازول[ با بازده عالی و خلوص بالا از واکنشگرهای در دسترس تهیه گردید. در ادامه پلی آمیدهای مربوطه از طریق پلیمریزاسیون به روش فسفریلاسیون تهیه شده و پس از شناسایی با استفاده از روش های طیف سنجی، خصوصیات حرارتی، حلالیت و ویسکوزیته ذاتی آنها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که حضور حلقه های استخلاف دار کربازول و ایمیدازول در زنجیر اصلی پلی آمید ها در ضمن اینکه خواص حرارتی بالایی را به پلیمر ها بخشید، سبب انحلال پذیری آنها در حلال های آلی و خواص جالب فتوفیزیکی نیز گردید.

در این پژوهش، برخی روش های جدید و در عین حال ساده برای تهیه نانو هیبرید pani/ag از آنیلین در مجاورت/ غیاب پارافنیلن دی آمین (pda) به عنوان تسریع کننده واکنش، در محیط مایسلی سدیم دودسیل سولفات (sds) با استفاده از آمونیوم پرسولفات (aps) و یون های ag+ به عنوان اکسیدانت به کار رفت. برای مقایسه نتایج به دست آمده، یک نمونه pani خالص با اکسیدکننده aps سنتز شد. اندازه گیری های xrd نشان داد فلز نقره با اندازه ی تقریباً nm52-27 در نانوکامپوزیت موجود است. طیف uv-vis امرالدین پایه دو ماکزیمم جذب در nm330 و nm627 نشان می دهد. تصاویر sem پلیمر حاصل، مورفولوژی بی شکل با سطح غیر یکنواخت را نشان داد. هم چنین تصاویر tem به وضوح نانوذره های نقره را در ماتریکس پلیمر با اندازه های تقریباً یکسان و مشابه با نتایج دیفرکتوگرام های xrd نشان دادند. ترموگرام های tga مربوط به نانوکامپوزیت ها، تخریب کامل مواد آلی شامل الیگومرهای آنیلین و نیز خود پلی آنیلین را در دمای c?600-300 نشان دادند. هم چنین اندازه گیری هدایت سنجی نشان داد که وجود ذره های نقره در ماتریکس pani باعث افزایش رسانایی آن نسبت به pani خالص شده است.

در این پروژه، مونومر دی آمین 2, 3 - بیس (4- (4- آمینو-2-(تری فلوئورو متیل) فنوکسی) فنیل) نفتو کینوکسالین- 7و12- دیون جدید دارای گروه کینوکسالین و آنتراکینون به همراه اتصال اتر وگروه قطبی cf3 تهیه شد. در این پروژه با استفاده از این مونومر یک سری از پلی آمیدها و پلی ایمیدها با انحلال پذیری و خلوص بالا و بازده عالی از واکنشگرهای دردسترس سنتز گردید. در ادامه پلی آمیدها و پلی ایمیدهای مربوطه از طریق پلیمریزاسیون مستقیم و ایمیدی شدن شیمیایی تهیه و با استفاده از روش های طیف سنجیft-ir ، nmr و آنالیز عنصری شناسایی شدند وخصوصیات نوری، حرارتی، حلالیت، ویسکوزیته ذاتی و الکتروشیمیایی آنها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزودن گروه جانبی حجیم نه تنها خواص حرارتی بالایی را به پلیمر ها بخشید، بلکه انحلال پذیری آنها را در حلال های آلی بهبود داد و خواص جالب فتوفیزیکی و الکتروشیمیایی را نمایان ساخت. وجود اتصال اتر در زنجیر اصلی پلیمر نیز تأثیر زیادی در بهتر شدن ویژگی هایی مثل انحلال پذیری و انعطاف پذیری پلیمرها داشت. وجود گروه قطبی cf3 نیز باعث افزایش حلالیت پلیمر شده است .مقادیر دمای انتقال شیشه ای( (tg پلی آمیدها و پلی ایمیدها به ترتیب در محدوده 323-230 و 357 -347 بود و ویسکوزیته آنها به ترتیب در محدودهdl/g 62/0-39/0و 49/0- 36/0 مشاهده شد. از طرفی نتایج الکتروشیمیایی نشان می دهد که پلیمر های سنتزی از لحاظ الکتروشیمیایی فعال بوده اما برگشت پذیر نمی باشند. مجموعه این گروه های عاملی در ساختار پلیمرها انحلال پذیری و فرایند پذیری بالای آنها را بدون اینکه پایداری حرارتی آنها کاهش قابل ملاحظه ای داشته باشد فراهم کرده است.

در این پروژه، یک دی آمین آروماتیک، 2-(4-(4آمینو-2-(4,5-دی فنیل-1h-1-ایمیدازول-2-ایل)فنوکسی)فنیل - 1h -فنانترو]9,10-[d ایمیدازول-6-آمین(dapi) در طی پنج مرحله سنتز شد و این دی آمین در واکنش پلیمر شدن تراکمی با دی اسیدها و دی انیدریدهای آروماتیک منجر به تهیه پلی آمیدها و پلی ایمید ها شد. مونومر و پلیمرها بوسیله ft-ir وnmr - 1h و آنالیز عنصری شناسایی شدند و خواص فیزیکی آن ها نظیر، ویسکوزیته ، حلالیت، پایداری حرارتی ، خواص فتوفیزیکی و خواص الکتروشیمیایی آنها مورد بررسی قرار گرفت. همان طور که ما انتظار داشتیم پلی آمید ها و پلی ایمیدها حلالیت خوبی در حلال های آلی داشتند در حالیکه از پایداری حرارتی خوبی نیز برخوردار بودند. این پلیمرها نشر فلورسانس با بیشترین طول موج جذب در محدودهnm 500-400 نشان دادند که به خاطر وجود مشتقات ایمیدازول در اسکلتشان می باشد. دمای انتقال شیشه (tg) در پلی آمیدها در محدوده c°280-230 و در پلی ایمیدها در محدوده °c230-219 می باشد. ویسکوزیته پلی آمیدها در محدوده g/dl48 /0-38/0 و در پلی ایمیدها در محدوده g/dl5/0-43/0بوده که نشان می دهد پلیمرها دارای وزن مولکولی متوسط می باشند.

در این پژوهش، ابتدا شبکه نانو هیدروژل کیتوسان به روش اتصال عرضی کیتوسان با گلیسرول دی گلیسیدیل اتر و پلی دی متیل سیلوکسان در یک محیط امولسیونی تهیه شد. سپس، برخی از خواص شبکه نانو هیدروژل، نظیر کسر ژل و میزان تورم یا غوطه وری آن، به منظور سنتز یک شبکه نانوهیدروژل بهینه محاسبه شدو پس از آن، به منظور افزایش میزان جذب و غوطه وری شبکه نانوهیدروژل، به نمونه دارای کمترین جذب عامل پروپان سولتون اضافه شد. سپس، توانایی نانو هیدروژل بهینه در رهایش ترکیبات دارویی و نیز آزموده شد.بدین منظور، بر روی نمونه با بیشترین میزان جذب آب، میزان رهایش دارویی ترکیب دارویی دیکلوفناک سدیم بررسی و نتایج به دست آمد. به منظور مقایسه میزان جداسازی پروتئین ها از یک محلول پلی ساکاریدی به وسیله شبکه هیدروژل کیتوسان با روش جداسازی مغناطیسی، ابتدا توانایی شبکه هیدروژل بهینه در جداسازی پروتئین (bsa) bovin serum albumin از یک محلول پلی ساکاریدی محاسبه شد. به این جهت، ابتدا نانوذرات سوپرپارامغناطیس fe3o4 به روش هم رسوبی معکوس سنتز شدند و اندازه ذرات به وسیله روش پراش پرتو ایکس تخمین زده شد.سپس، نانوذرات fe3o4 بر روی شبکه هیدروژل بهینه تثبیت شدند و پس از آن نیز، پروتئین bsa موجود در محلول بر روی شبکه هیدروژل تثبیت شد. سپس، جداسازی bsa توسط شبکه هیدروژل نانوذره و بر پایه خاصیت مغناطیسی نانوذرات، در یک دستگاه جداساز مغناطیسی انجام شد.

الکل های کایرال کاربرد گسترده ای در تهیه ی داروها، طعم دهنده ها، پیگمان ها و همچنین مواد مورد استفاده در صنایع کشاورزی دارند. احیای نامتقارن کتون های پروکایرال بوسیله ی روش های زیستی یکی از شیوه های موثر و ساده برای تهیه ی این الکل هاست. در بین شیوه های زیستی استفاده از بافت های گیاهی مختلف به عنوان زیست کاتالیزگر بسیار مفید است. بدلیل اهمیت الکل های کایرال فلوئوردار در شیمی دارویی، احیای انانتیوگزین گروه کربونیل در فلوئورو استوفنون با استفاده از ریشه ی گیاه هویج خرد شده انجام شده است. آریل الکل های فلوئور دار در موقعیت اورتو، متا، پارا و پر فلوئوردار با راندمان بیش از 90 درصد و خلوص انانتیومری تا 100 درصد بدست آمدند. به علاوه استونفتون ها با استفاده از بافت های گیاهی مختلف نظیر هویج، کاکتوس، سیب زمینی، خیار، گوجه فرنگی و پیاز احیا شدند. در بین این گیاهان هویج و کاکتوس بیشترین فعالیت را از خود نشان دادند. ساختار محصولات با استفاده از طیف بین13c, 1h و 19fnmr تعیین گردید. پیکربندی محصولات با استفاده از علامت چرخش ویژه مشخص شد. مخلوط انانتیومری محصولات با استفاده از دستگاه hplc مجهز به ستون کایرال تعیین گردید.

این پروژه، یک دی آمین فلوئوردار جدید حاوی حلقه ایمیدازول و گروههای cf3 سنتز شد و بوسیله اسپکتروسکوپی ft-ir ،1h nmr ،13c nmr و آنالیز عنصری شناسایی شد. از این دی آمین ، برای تهیه پلی آمیدها و پلی ایمیدها، در یک واکنش تراکمی با دی اسیدها و دی انیدریدهای تجاری مختلف و در دسترس استفاده شد. این پلیمرها بوسیله اسپکتروسکوپی ft-ir و 1h nmr شناسایی شدند و خواص فیزیکی آنها نظیر پایداری حرارتی، حلالیت، ویسکوزیته و خواص فوتوفیزیکی مورد بررسی قرار گرفت. این پلیمرها حلالیت خوبی را در حلالهای آلی معمول نشان دادند، بدون اینکه پایداری حرارتی به طور چشمگیری کاهش یابد. همچنین خواص فوتوفیزیکی جالبی را از خود نشان دادند. در قسمت دوم پروژه ، نانو کامپوزیتهایی از مخلوط مستقیم دی گلیسیدیل اتر بیس فنل ای (dgeba) و نانو ذرات اکسید روی بدست آمد. مخلوط همگن (dgeba/tfia) بصورت گرمایی پخت شد و خواص فیلم نازک رزین اپوکسی پخت شده شامل جذب uv-visible ، نشر فوتولومینسانس و پایداری حرارتی بررسی شد. تاثیر نانو ذرات اکسید روی به عنوان کاتالیزور برروی واکنش پخت سیستم dgeba/tfia از طریق محاسبه پارامترهای سینتیکی معادلات کیسینجر و ازاوا مورد مطالعه قرار گرفت. کاهش مقادیر انرژی اکتیواسیون پخت سیستم (dgeba/tfia/15% nz) نشان دهنده اثر کاتالیزوری نانو ذرات zno بر روی واکنش پخت است. مکان نگاری و ریخت شناسی سطح رزین اپوکسی خالص و نانو کامپوزیت حاوی zno بوسیله تکنیکهای afm و sem بررسی شد. توزیع یکنواخت نانو ذرات به وضوح در تصاویر afm و sem مشاهده شد.

پلی آمیدها و پلی ایمیدهای آروماتیک دارای حلالیت پایین در حلال های آلی و دمای ذوب یا نرم شوندگی بالا می باشند این بدلیل بر همکنش های قوی درون مولکولی در زنجیره این پلیمر هاست ولی بدلیل خواص حرارتی، مکانیکی و الکتریکی بسیار خوب و نیز مقاومت شیمیایی بالا مورد توجه قرار گرفته اند. به همین دلیل تلاش های زیادی برای اصلاح ساختار این پلیمرها شده تا حلالیت این پلیمرها بهبود یابد به طوری که خواص حرارتی آنها زیاد دستخوش تغییر نشود. این مطالعات شامل وارد کردن گروه های انعطاف پذیر در زنجیر پلیمر، حلقه های آروماتیک نا متقارن، گروههای جانبی حجیم و واحدهای غیر مسطح است. به منظور رسیدن به این هدف، مونومرهای جدیدی طراحی و سنتز شدند تا این خصوصیات در پلیمرهای نهایی لحاظ شود. دو دی آمین نا متقارن جدید با بازده عالی و خلوص بالا از واکنشگرهای در دسترس برای تهیه پلی آمید ها و پلی ایمیدها تهیه شدند. نتایج تجربی نشان دادند که حضور حلقه های استخلاف دار ایمیدازول، گروهای تری فلوئورو متیل و همچنین اتصالات اتری در زنجیره جانبی و اصلی پلیمرها در ضمن اینکه خواص حرارتی بالایی را به پلیمر ها بخشید، سبب انحلال پذیری آنها در حلال های آلی و خواص جالب فتوفیزیکی نیز گردید. مونومرهای سنتزی، هم چنین پلی آمیدها، پلی ایمیدهای سنتزی با استفاده از روش های طیف سنجیft-ir و1h nmr و آنالیز عنصری شناسایی شده و خصوصیات فیزیکی آن ها از جمله، ویسکوزیته ذاتی، حلالیت، خواص حرارتی و نوری نیز مورد بررسی قرار گرفت.

در این پژوهش ما سنتز آسان و موثری برای مشتقات کوئینوکسالین با 2،1- فنیلن دی آمین ها و 2،1- دی کتون ها با استفاده از کاتالیزگر نانو sio2 در حلال اتانول در بازده خوبی گزارش کردیم. همچنین از واکنش 2،1- دی آمین ها و ? هالو کتون ها در اتانول به عنوان حلال با استفاده از کاتالیزگر نانو sio2 مشتقات کوئینوکسالین با راندمان بالا سنتز شدند. سنتز مشتقات کوئینوکسالین از این روش، ساده و مناسب است که منجر به تولید محصولاتی با راندمان بالا در زمانی کوتاه می شود و همچنین نیاز به روش های خاصی برای خالص سازی آن ها نمی باشد. نانو sio2 ارزان و قابل استفاده مجدد می باشد.

مونومرهای دی آمین جدید دارای گروه جانبی تری آریل ایمیدازول به همراه اتصال اتر تهیه شدند و با استفاده از این مونومرها یک سری از پلیمرها با انحلال پذیری بالا، با موفقیت سنتز گردید. پلیمرهای کاملاً آروماتیک، پلیمرهای مقاوم حرارتی هستند که خواص فیزیکی، مکانیکی، پایداری حرارتی و اکسیداسیونی بسیار خوبی از خود نشان می دهند و به همین دلیل از اهمیت صنعتی و تجاری بالایی برخوردارند و استفاده از این گونه پلیمرها رشد فراوانی یافته است. ولی مشکل اساسی این پلیمرها دشواری فرآینددهی آنهاست که از انحلال پذیری کم و دمای نرم شدن بالای آنها ناشی می شود. بر این اساس تلاش های امروزی بیشتر در جهت بهبود فرآینددهی و افزایش حلالیت منومرها از طریق سنتز منومرهای جدید متمرکز شده است. یکی از این راه ها وارد کردن گروه های حجیم آویزان و استخلاف های نامتقارن در اسکلت پلیمر می باشد، این گروه ها باعث کاهش تنگ چینی در اسکلت پلیمر شده در نتیجه افزایش حلالیت پلیمر می شود. از طرفی دیگر سعی شد که اتصال اتری در ساختار مونومر سنتزی وجود داشته باشد زیرا پیوند اتری نه تنها دارای انرژی بالایی است, بلکه در برابر بسیاری از سیستم های هترواتمی از نظر شیمیایی خنثی است. پیوند اتری به دلیل خاصیت آزادی چرخشی مناسب باعث انعطاف پذیری زنجیره پلیمر می شود. بنابراین برای اینکه پلیمری بدون افت محسوسی در پایداری حرارتی و مکانیکی حلالیت خوبی داشته باشد پیوند اتری را وارد ساختار پلیمر می نمایند. هدف ما در این پروژه، تهیه پلی آمیدهاو پلی ایمیدهایی بود که قابلیت فرآیندپذیری مناسبی داشته باشد، در حالیکه خواص فیزیکی و حرارتی آنها خیلی دستخوش تغییر نشود. به این منظور چهار نوع دی آمین جدید تهیه شده است. این منومرها دارای گروه های آویزان تری آریل ایمیدازول و استخلاف های الکترون دهنده و الکترون کشنده هستند، وجود این گروه های آویزان حجیم می توانند حلالیت پلیمرهای تهیه شده از آنها را بهبود دهند. پلی آمیدها بعد از سنتز به وسیله ی روش های مختلف طیف سنجی از جمله ft-ir و nmr-1h و همچنین آنالیز عنصری مورد شناسایی قرار گرفتند. حلالیت و گرانروی آنها تعیین و رفتار حرارتی آنها به وسیله ی فناوری های dsc و tga مورد بررسی قرار گرفت. بررسی میزان حلالیت و رفتار حرارتی پلیمرهای سنتز شده نشان می دهد که پلیمرهایی که دارای ساختار نامتقارن هستند حلالیت بهتری نسبت به پلیمرهای دارای ساختار متقارن دارند. حلالیت بسیار خوب این دسته از پلیمرها بخاطر وجود گروه های حجیم ایمیدازول ، پیوندهای انعطاف پذیر اتری در واحد تکرار شونده و نامتقارن بودن مونومر سنتزی و همچنین وجود استخلاف-های الکترون دهنده و الکترون گیرنده می باشد. این گروه ها مانع از نزدیک شدن زنجیرهای پلیمر و در نتیجه کاهش پیوندهای هیدروژنی و هم صفحه شدن واحدهای آروماتیک شده و نفوذ حلال در بین زنجیر های پلیمر بهتر صورت می گیرد، بدون آنکه تاثیر چندانی روی پایداری حرارتی پلیمرهای سنتز شده داشته باشد. علاوه بر موارد ذکر شده، نشر فلورسانس برای پلی آمیدها و پلی ایمیدها مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که وجود حلقه ایمیدازول در زنجیر جانبی باعث ایجاد خاصیت فلورسانس در پلیمرها شده است. با توجه به طیف های گرفته شده می توانیم بگوییم که وجود گروه های الکترون دهنده باعث افزایش شدت فلورسانس و وجود گروه های الکترون کشنده باعث کاهش شدت فلورسانس شده است. همچنین پلیمرهای آلیفاتیک نسبت به پلیمرهای آروماتیک شدت فلورسانس بیشتری دارند ، پلیمرهای دارای خاصیت فلورسانس، مواد بسیار جالبی برای تحقیقات محسوب می شوند و می توانند به عنوان سنسورها، محرک ها، کاتالیزورها و غیره کاربردهای زیادی دارا باشند.

در این پروژه، مونومر دی آمین 4-(4و5-بیس(4-(4-آمینو-2-(تری فلئورو متیل)فنوکسی)فنیل)ایمیدازول-2-ایل) -9-اتیل-کربازول (dac) جدید دارای گروه ایمیدازول و کربازول به همراه اتصال اتر و گروه قطبی cf3 تهیه شد. با استفاده از این مونومر یک سری از پلی آمیدها و پلی ایمیدها با انحلال پذیری و خلوص بالا و بازده عالی با واکنشگرهای دردسترس از طریق پلیمریزاسیون مستقیم و ایمیدی شدن شیمیایی و نیز در محیط مایع یونی تهیه و با استفاده از روش های طیف سنجیft-ir ، nmr و آنالیز عنصری شناسایی شدند وخصوصیات نوری، حرارتی، حلالیت، ویسکوزیته ذاتی و الکتروشیمیایی آنها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزودن گروه جانبی حجیم نه تنها خواص حرارتی بالایی را به پلیمر ها داد، بلکه انحلال پذیری آنها را در حلال های آلی بهبود بخشید و خواص جالب فتوفیزیکی و الکتروشیمیایی را بوجود آورد. وجود اتصال اتر در زنجیر اصلی پلیمر نیز تأثیر زیادی در بهتر شدن ویژگی هایی مثل انحلال پذیری و انعطاف پذیری پلیمرها داشت. وجود گروه قطبی cf3 نیز باعث افزایش حلالیت پلیمر شده است .مقادیر دمای انتقال شیشه ای( (tg پلی آمیدها و پلی ایمیدها به ترتیب در محدوده 303-162 و 302-204 بود و ویسکوزیته آنها به ترتیب در محدوده dl/g 62/0-34/0و 67/0- 33/0 مشاهده شد. از طرفی نتایج الکتروشیمیایی نشان می دهد که پلیمر های سنتزی از لحاظ الکتروشیمیایی فعال بوده اما برگشت پذیر نمی باشند. مجموعه این گروه های عاملی در ساختار پلیمرها انحلال پذیری و فرایند پذیری بالای آنها را بدون اینکه پایداری حرارتی آنها کاهش قابل ملاحظه ای داشته باشد فراهم کرده است.

در این پروژه، یک سری از پلی آمیدها و پلی ایمیدها از تعدادی دی آمین جدید و چندین دی اسید و دی انیدرید رایج، با بازده بالا تهیه گردید. همه پلیمرها با استفاده از روش هایطیف سنجیft-ir ، nmrو آنالیز عنصری شناسایی شدند وخصوصیات نوری، حرارتی، حلالیت، ویسکوزیته ذاتی و الکتروشیمیایی آنها مورد بررسی قرار گرفت. ویسکوزیته پلی آمیدهای(a-c) و (d-f) به ترتیب در محدودهdl/g20/1-52/0 وdl/g65/0-47/0 مشاهده شد. مقادیر دمای انتقال شیشه ای( (tgاینپلی آمیدها به ترتیب در محدوده°c 278 -186و°c 355 -212 برای پلی آمیدهای(a-c) و (d-f)بود.این پلیمرها مقاومت حرارتی خوبی از خود نشان دادند، بطوریکه ?t10آنها به ترتیب در محدوده °c481-345 برای پلی آمیدهای(a-c) و در محدوده °c480-427 برای پلی آمیدهای (d-f) مشاهده شد. نورتابی این پلیمرها از طریق ارتباط خوب ساختار شیمیایی آنها با بهره کوانتومیشان در محدوده ?28-5 برای پلی آمیدهای(a-c) و در محدوده ?35-7برای پلی آمیدهای (d-f) اندازه گیری شد.با توجه به طیف فلورسانس این پلیمرها که در محدوده nm495-418 برای پلی آمیدهای(a-c) ودر محدوده nm504-458برای پلی آمیدهای (d-f) مشاهده شد، میتوان از آنها در دستگاه های نورتابی استفاده کرد. یک دسته از این پلی آمیدها (d-f) از واکنش پلیمریزاسیون مستقیم به دو روش مختلف تهیه شدند? روش اول با استفاده از تری فنیل فسفیت (tpp)، عوامل فعال کننده، حلال nmp، پیریدین (py) و نمک لیتیم کلراید (licl)، روش دوم با استفاده از ترکیبی از مایع یونی و تری فنیل فسفیت است که منجر به تولید پلی آمیدها بدون حضور حلال nmp، پیریدین و نمک لیتیم کلراید می شود. مایعات یونی در دمای اتاق، حاوی آنیون هایی نظیر bf-4، br-، cl-و pf-6و کاتیون های متقارن 1،3-دی آلکیل ایمیدازولیوم تهیه شدند و به عنوان محیط واکنش پلیمریزاسیون استفاده شد. پلی آمیدهای (d-f) تهیه شده در مایعات یونی، بازده بالاتری در مدت زمان کمتر (5/2 نسبت به 12 ساعت)، نسبت به پلیمرهای تهیه شده در nmp از خود نشان دادند وویسکوزیته آنها در محدودهdl/g68/0-47/0 مشاهده شد. پارامترهای سینتیکی مربوط به تخریب گرمایی پلی آمیدهای (d)، از قبیل انرژی فعال سازی، آنتروپی، آنتالپی و انرژی آزاد گیبس مربوط به تخریب گرمایی با استفاده از معادلات مختلف محاسبه شد. از طرفی نتایج الکتروشیمیایی اکسیداسیونی پلی آمیدهای (d) در حالت محلول با استفاده از تکنیک ولتامتری چرخه ای روی سطح نانو لوله کربنی چند دیواره اصلاح شده بر روی الکترود کربن شیشه ای گزارش شد. ویسکوزیته پلی ایمیدهای(a-c) در محدوده dl/g75/0-38/0و مقادیر دمای انتقال شیشه ای ( (tgاینپلی ایمیدها در محدوده °c 285 -273مشاهده شد.این پلیمرها مقاومت حرارتی خوبی از خود نشان دادند، بطوریکه ?t10آنها در محدوده °c 520-412مشاهده شد.نورتابی این پلیمرها از طریق ارتباط خوب ساختار شیمیایی آنها با بهره کوانتومیشان در محدوده ?28-2 اندازه گیری شد. طیف نشر فلورسانس این پلی ایمیدها در محدوده nm460-414 دیده شد، در نتیجه میتوان از آنها در دستگاه های نورتابی استفاده کرد. فعالیت کمی لومینسانس همه پلی آمیدها و پلی ایمیدهای(a-c) در حضور پروکسی اگزالات بررسی شد. کلیه پلیمرهای تهیه شده آمورف بوده و حلالیت خوبی در حلال های آپروتیک قطبی از خود نشان دادند. دسته دیگر از پلیمرها (pag, pih) از واکنش پلیمریزاسیون مستقیم با استفاده از ترکیبی از مایع یونی و تری فنیل فسفیت تهیه شد. نانو ذرات سیلیکای اصلاح شده با عامل متصل کننده، برای تهیه ذرات کامپوزیتی تقویت شدهns/pa و ns/piبه روش ترکیب کردن محلولاستفاده شد. خواص حرارتی نانو کامپوزیت ها بوسیله dsc و tga بررسی شد. نتایج نشان می دهد که پراکندگی ذرات یکنواخت بوده بین ذرات نانو و ماتریس پلیمری پیوند شیمیایی قوی برقرار است. نتیجه اینکه، ذرات نانو به افزایش tg و پایداری حرارتی کمک می کند.

برخی مولکولهای آلی قادرند که در حالت کریستالی تشکیل ترکیبات اینکلوژنی میزبان مهمان را بدهند. این ترکیبات اینکلوژنی کلاترات نامیده می شوند.از آنجاییکه پیش بینی این مسیله که یک ماده در حالت کریتسالی قادر به ایجاد حفره مناسب جهت به دام انداختن مولکول مهمان است مشکل می باشد اکثر کلانرات ها تا به حال به طور تصادفی تهیه شدند. اخیرا نتایج آزمایشات نشان داده که ترکیباتی با گروههای فلورنی و هیدروکسی توانایی تشکیل کلاترات را دارند. آنها نشان دادند که در اکثر موارد یک مولکول میزبان مناسب بایستی از یک طرف دارای ساختاری حجیم و از طرفی دیگر دارای گروه کیوردینه کننده نظیر پذیرنده و دهنده پیوند هیدروژنی باشد تا بتواند مولکول مهمان را به دام بیندازد. با توجه به مطالب ذکر شده ما ترکیبات میزبان جدیدی با گروههای فروسنی و هیدروکسی را طراحی نموده و سپس سنتز نمودیم. ابتدا فروسن را با بنزوویل کلرید وارد واکنش نموده و بنزوییل فروسن را تولید نمودیم. سپس بنزوییل فروسن با استیلیدهای مربوطه واکنش داده و محصولات 1-6 را بدست آوردیم سپس توسط روشهای طیف سنجی محصول بدست آمده را شناسایی نمودیم. جهت بررسی خصلت اینکلوژنی ترکیبات 1-6 ابتدا این ترکیبات در حداقل مقدار حلال تحت حرارت جل گردید و سپس محلول به آرامی سرد شده و کریستالهای تشکیل شده توسط قیف بوخنر صاف گردید برای اثبات حضور مولکول مهمان نیز از طیف سنجی استفاده شد. نتایج نشان می دهد که ترکیبات 1و2و4و6 با یک یا دو حلال خصلت کلانراتی از خود نشان داده و ترکیبات 2 و 5 در هیچ یک از حلالها خاصیت کلاتراتی نشان نمی دهند. از طرفی دیگر بررسی فعالیت ضد باکتریایی ترکیبات 1-6 نشان می دهند که ترکیبات 3 و 4 در مقابل باکتری های گرم مثبت (استافیلوکوک) فعالیت ضد باکتریایی دارند.

هدف: کفش ورزشی بعنوان اولین ناحیه ای که در حین دویدن با زمین برخورد می کند، اهمیت ویژه ای بر بهبود اجرا و میزان آسیب دارد. استفاده از مواد جدید فناوری نانو در زیره کفش که بتواند بر حرکت زاویه ای پا و نیروهای عکس العمل زمین در فاز اتکا دویدن تاثیر بگذارد، هنوز گزارش نشده است. هدف پژوهش حاضر تاثیر کفش ورزشی با زیره کامپوزیت نانو سیلیکا و ترموپلاستیک الاستومر بر پایه استایرن بوتادین (tpen) بر حرکت زاویه ای و نیروهای وارده بر پا در فاز اتکا دویدن بود. روش ها: 15 آزمودنی مرد دانشجوی تربیت بدنی در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها پس از پوشیدن دو نوع کفش با زیره های tpenو پی وی سی (pvc) با سرعت 2/0 ? 5/3 متر بر ثانیه بر روی صفحه نیروسنج دویدند. برای هر آزمودنی 3 تلاش موفق ثبت شد. شرایط تلاش موفق اجرای الگوی پنجه-پاشنه و رعایت سرعت بود که با مشاهده نمودار نیروی عکس العمل زمین تایید شد. سینماتیک بخش عقبی پا و سینیتیک حرکت با استفاده از 6 دوربین ویدیو و یک صفحه نیروسنج اندازه گیری و محاسبه شدند. از نرم افزار متلب و 20spss برای رسم نمودار و تحلیل داده ها و از آزمون تی همبسته برای مقایسه متغیرها در یک گروه آزمودنی در شرایط دویدن با 2 کفش استفاده شد(05/0p<). یافته ها: در میان متغیرهای وابسته مورد مطالعه در این پژوهش فقط در میانگین نیروی پیشروندگی در دویدن با کفش tpen در مقایسه با کفش pvc اختلاف معناداری (001/0p<) مشاهده شد. نتایج بیانگر این است که میانگین نیروی پیشروندگی هنگام استفاده از کفش tpen در مقایسه با کفش pvc 16/4 درصد افزایش پیدا کرد اما در سایر متغیرهای مورد مطالعه تغییر معناداری مشاهده نشد (05/0p<). نتیجه گیری: استفاده از نانو ذرات سیلیکا با ایجاد سختی a70 در زیره کفش نسبت به کفش pvc با سختی a 65، باعث افزایش میانگین نیروی پیشروندگی شد. افزایش در میانگین نیروی پیشروندگی ممکن است به دلیل استحکام کششی ایجاد شده توسط نانوذرات سیلیکا در کفش tpen باشد اما کفش tpen تاثیری بر سایر متغیرهای مورد مطالعه در این پژوهش نداشت.

چکیده در این پژوهش، یک مشتق جدید از تیا کلیکس آرن (1و3- دی کربوکسیلیک اسید تیا کلیکس آرن) با قابلیت پلیمریزه شدن به وسیله عامل دار کردن انتخابی گروه های هیدروکسیل سنتز شد (طرح 1). به دلیل قابلیت بسیار خوب این مولکول برای جذب فلزات سنگین و همچنین در تهیه غشاءها و صافی های مخصوص کاربرد دارد و آن با قابلیت پلیمریزه شوندگی با دی آمین های تجاری ذر دسترس برای تهیه پلی آمید دلخواه به کار گرفته شد. پلیمریزاسیون در حضور پیریدین و تری فنیل فسفیت تحت شرایط متعارف انجام شد. سپس خواص فیزیکی حرارتی و حذف فلزات سنگین نظیر کاتیون های مس، کبالت، کادمیوم و خصوصا سرب و جیوه که جزء فلزات پر خطر هستند، بررسی شده است. واژه های کلیدی: کلیکس آرن، تیا کلیکس آرن، پلی آمید، غشاء، حذف فلزات سنگین

در این پروژه به سنتز کوپلیمرهای 5دسته ای جدید با قابلیت زیست سازگاری، زیست تخریب پذیری و حساسیت به ph بر پایه ی پلی اتیلن گلیکول، پلی کاپرولاکتون و پلی آکریلیک اسید پرداخته شد. درمرحله اول، واکنش بازگشایی حلقه کاپرولاکتون توسط پلی اتیلن گلیکول به عنوان آغازگر و در حضور کاتالیست اکتات قلع انجام گرفت. سپس کوپلیمرهای 3دسته ای تهیه شده با عامل برومه کننده 2- بروموایزوبوتیل بروماید مورد واکنش قرار گرفته و به عنوان ماکروآغازگر واکنش پلیمریزاسیون رادیکالی انتقال اتم مورد استفاده قرار گرفتند. واکش پلیمریزاسیون رادیکالی انتقال اتم توسط منومر ترشیوبوتیل آکریلات ودر حضور کمپلکس لیگاند/ فلز، پنتامتیل دی اتیل تری آمین/ مس انجام گرفت. در ادامه به منظور ایجاد حساسیت کوپلیمرها نسبت به ph ، گروه های ترشیوبوتیل زنجیره ترشیوبوتیل آکریلات توسط تری فلئورواستیک اسید هیدرولیز شده و زنجیره پلی آکریلیک اسید ایجاد گردید. مشخصات فیزیکوشیمیایی کوپلیمرها توسط دستگاه 1h nmr ، ftir و gpc مورد بررسی قرار گرفت. کوپلیمرهای دوگانه دوست سنتز شده در محیط آبی، در اثر پدیده خودتجمعی تشکیل مایسل می دهند. بنابراین غلظت بحرانی مایسل توسط تکنیک فلئورسانس و با استفاده از پایرن به عنوان نشانگر فلئورسانس کننده، اندازه گیری شد. خواص حرارتی کوپلیمرهای 5دسته ای نیز توسط دستگاه گرماسنجی روبشی تفاضلی (dsc) مورد بررسی قرارگرفت. سپس داروی ناپروکسن در داخل مایسل به روش رسوب دهی مستقیم بارگذاری شد و این بارگذاری توسط جذب نور فرابنفش (uv) اندازه گیری شد. درنهایت ساختار و حساسیت کوپلیمر نسبت به ph توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) مورد بررسی قرار گرفت.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

کامپوزیت های دندانی در دندانپزشکی ترمیمی از سه فاز ماتریس، پراکنده و بین سطحی تشکیل می شوند. فاز ماتریس شامل مونومرهای مختلف ، آغازگر و شتاب دهنده است. در این پروژه تهیه سه نوع مونومر و همچنین سینتیک پخت آنها مورد بررسی قرار گرفت. تهیه مونومرهای3،1-بیس[ (2- هیدروکسی 3- آکریلات) پروپیلوکسی ] 2- هیدروکسی پروپان (bhapp) با استفاده از گلیسرول دی گلیسیدیل اتر و آکریلیک اسید در مجاورت کاتالیزور تری اتیل آمین، 4-4 بیس[2-هیدروکسی3-آمینو پروپیل متاکریلات]دی فنیل اتر (bhape) با استفاده از گلیسیدیل متا کریلات (gma) و ?َ??دی آمینو دی فنیل اتر(oda) و 4-4 بیس[2-هیدروکسی3-آمینو پروپیل متاکریلات]دی فنیل متان (bhapm) با استفاده از گلیسیدیل متا کریلات (gma) و ?َ??دی آمینو دی فنیل متان، مطالعه و شناسایی آنها انجام شد. برای کنترل میزان پیشرفت و تعیین زمان پایان واکنش، کاهش پیک اپوکسی توسط ft-ir دنبال شد. محصولات به دست آمده با تکنیک های 1h-nmr و ft-ir شناسایی شدند. پخت نوری مونومر bhapp در مجاورت آغازگر نوری کامفورکینون و شتاب دهنده دی متیل آمینو اتیل متاکریلات، با استفاده از دستگاه لایت کیور (lightcure) انجام و درصد تبدیل، با اندازه گیری شدت پیک c=c در ناحیه cm-11636 توسط ft-ir تعیین شد. پخت گرمایی تمامی مونومرهای تهیه شده در مجاورت آغازگر بنزوییل پراکساید با استفاده از گرماسنج پیمایشی (dsc) به روش دینامیک بررسی شد. پارامترهای سینتیکی برای واکنش پخت با روش های kissinger و ozawa محاسبه گردید. همچنین واکنش پخت گرمایی مونومر bhapp در حضور نانو سیلیکا فعال شده مورد بررسی قرار گرفت و پارامترهای سینتیکی مقایسه گردید. نتایج بدست آمده نشان می دهد که در مونومر bhapp، انرژی اکتیواسیون با حضور ترکیبات نانو سیلیکا فعال شده، کاهش می یابد. همچنین نشان داده شده است که دمای پخت و انرژی اکتیواسیون برای مونومر bhape نسبت به مونومر bhapp و bhapm کمتر است. میزان جذب آب پلیمرهای بدست آمده نیز در دمای محیط با استفاده از قانون fick بررسی شد. ضریب نفوذ آب برای نمونه پخت شده bhapp در حضور ترکیبات نانو کاهش نشان داد. همچنین نسبت به مونومر bhape و bhapm ، ضریب نفوذ آب برای نمونه پخت شده bhappبیشتر است. مقاومت و رفتار نمونه های پخت شده از سه مونومر در محلول اسید سولفوریک30% و سود50% نیزمورد بررسی قرار گرفت.

همانطور که می دانیم، پلی آمیدها و پلی ایمیدهای آروماتیک میله ای سخت، بخاطر خواص مکانیکی و حرارتی و همچنین خواص ریخت شناسی منحصربه فرد، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. بهرحال بخاطر نامحلول بودن در حلالهای آلی و همچنین نقطه ذوب و دمای تبدیل شیشه ای بالا، فرایندپذیری این مواد مشکل می باشد. قسمتی از این مسئله مربوط به پیوندهای هیدروژنی قوی و برهمکنشهای دهنده/گیرنده گروههای آمیدی وایمیدی می باشد که باعث استحکام زنجیر پلیمر می شوند. یکی از روشهای مرسوم برای افزایش حلالیت پلیمر، وارد کردن گروههای حجیم آویزان در اسکلت پلیمر می باشد. این اصلاح باعث کاهش نقطه ذوب شده و در نتیجه منجر به تهیه پلیمر آمورف و محلول می شود. در این قسمت از پروژه، دی آمین آروماتیک (dqpb)در طی چهار مرحله سنتز ودر واکنش پلیمریزاسیون تراکمی با دی اسیدهای مختلف، به منظور تهیه پلی آمیدهای محلول و مقاوم حرارتی، ونیز در واکنش پلیمریزاسیون تراکمی با دی انیدریدهای آروماتیک مختلف، به منظور تهیه پلی ایمیدهای محلول و مقاوم حرارتی مورد استفاده قرار گرفت. دی آمین جدید، پلی آمیدها و پلی ایمیدهای سنتزی توسط روشهای مختلف طیف سنجی از جمله ft-ir و nmr و همچنین آنالیز عنصری مورد شناسایی و خصوصیات پلیمرها از جمله ویسکوزیته، حلالیت، خصوصیات حرارتی و پایداری حرارتی مورد بررسی قرار گرفت. رزینهای اپوکسی بعد از ترموست شدن بخاطر خواص منحصربه فردشان بطور گسترده به عنوان پوشش و همچنین در کاربردهای ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرند. عوامل پخت آروماتیک باعث افزایش پایداری حرارتی، مقاومت شیمیایی و خواص مکانیکی رزین پخت شده می شوند. سینتیک واکنش پخت رزینهای اپوکسی با استفاده از تکنیکهای مختلف از جمله آنالیز حرارتی dsc مورد مطالعه قرار می گیرد. خصوصیات سینتیکی رزینهای ترموست یکی از مسائل اساسی برای فهم بهتر ارتباط بین ساختار، خواص و فرایندشدن، برای تولید و استفاده آنها به عنوان کامپوزیتهای با عملکرد بالا می باشند. انرژی اکتیواسیون، فاکتور فرکانس و ثابت سرعت، پارامترهای مفیدی برای مطالعه کاربردهای اپوکسی می باشند، این داده های سینتیکی اطلاعاتی را برای چرخه های پخت رزینهای اپوکسی فراهم کرده و توانایی رزین پخت شده اپوکسی را بعد از استفاده تضمین می کند. در این قسمت از پروژه، دی آمین آروماتیک (dqpb)به عنوان عوامل پخت رزین dgeba مورد استفاده قرار گرفت. آنالیز سینتیکی واکنش پخت با استفاده ازروش دینامیک dsc انجام و مقادیر پارامترهای سینتیکی از جمله انرژی اکتیواسیون، فاکتور فرکانس و ثابت سرعت با استفاده از روشهای غیر ایزوترمال مختلف از جمله کیسینجر و ازاوا محاسبه شد. همچنین واکنش پخت همین عامل پخت در حضور نانو سیلیکا مورد بررسی قرار گرفت و پارامترهای سینتیکی آن نیز محاسبه شده و با عامل پخت به تنهایی مقایسه شد.نتایج نشان میدهد که مقدار انرژی اکتیواسیون برای سیستم دارای ترکیب نانو کاهش یافت. پایداری حرارتی رزین پخت شده با dqpbتوسط تکنیک tga تحت گاز n2 و با سرعت گرمایش °c/min10 مورد بررسی قرار گرفت و سینتیک تخریب آنها درحضور و عدم حضور ترکیب نانو مقایسه گردید.

در ساختمان اکثر پلیمرهای سنتز شده در آزمایشگاه یا صنعت، مقداری از منومر مربوطه یا ترکیبات آلی دیگر که بعنوان ناخالصی ها در منومر حضور داشته اند، بصورت واکنش نداده و محبوس وجود دارند، که از عوامل کاهش درصد تبدیل در واکنش پلیمرایزاسیون به حساب می آیند. هر چه واکنش پلیمر شدن کاملتر و بهتر انجام شود مقدار این ترکیبات هم، در ساختمان پلیمر کمتر می شود. اندازه گیری غلظت منومرهای واکنش نداده در پلیمرها با روشهایی مثل: اسپکتروسکوپی ‏‎uv‎‏ تیتر کردن پیوندهای دوگانه، پلاروگرافی و کروماتوگرافی گازی ممکن می باشد.در این کار تحقیقاتی ابتدا منومر استیرن توسط آغازگر بنزوئیل پروکسید به روش پلیمریزاسیون توده ای، به پلی استیرن تبدیل شده است. سپس با استفاده از یک حلال و ضد حلال مناسب، منومرهای محبوس در ساختمان پلیمر، استخراج شده و توسط دستگاه گاز کروماتوگراف، غلظت این منومرها اندازه گیری شده است.

تشکیل پیوند مالئیک انیدرید روی پلی اتیلن با دانسیته بالا ‏‎(hdpe)‎‏ در حلالهای مختلف آروماتیک در حضور آغازگرهای رادیکالی مورد بررسی قرار گرفت. در این واکنش، با تشکیل مرکز فعال روی پلیمر، مونومر با پلیمر ترکیب می شود و با آن پیوند ایجاد می کند. از دی کومیل پراکسید ‏‎(dcp)‎‏، بنزوئیل پراکسید ‏‎(bpo)‎‏ و آزوبیس ایزوبوتیرونیتریل ‏‎(aibn)‎‏ بعنوان آغازگر استفاده شد و اثر آنها بر درصد پیوند خوردگی مالئیک انیدرید روی پلی اتیلن مورد مقایسه قرار گرفت. همچنین در این واکنش، مقدار مالئیک انیدرید پیوند داده با پلیمر بستگی زیادی به نوع حلال دارد که این اثر قوی از حلال رامی توان به هیدروژنهای بنزیلیک موجود درمولکول حلال نسبت داد. از این رو از ایزومرهای خالص زایلن بعنوان حلال استفاده شد که مقدار مالئیک انیدرید موجود در پلیمر برای ایزومرهای زایلن به ترتیب زیر می باشد: ارتو-زایلن<متا-زایلن<پارا-زایلن. همچنین اثر غلظت آغازگر، غلظت مونومر، غلظت پلیمر، ساختار پلیمر، زمان واکنش و دمای واکنش بر درصد پیوند خوردگی مالئیک انیدرید روی پلی اتیلن مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات انجام شده نشان داد که تشکیل پیوند مالئیک انیدرید روی پلی اتیلن در سیستم محلول در حضور آغازگرهای رادیکالی اساس در اثر واکنشهای انتقال زنجیر به پلیمر انجام می شود.