پلی اتیلن ترفتالات یکی از پلاستیک های مهندسی است که در چند دهه اخیر از سرعت رشد قابل توجهی برخوردار است. از طرفی بازیابی بطری های تولید شده از این پلیمر بعنوان یکی از موضوعات تحقیقاتی چند ساله اخیر مورد توجه بوده است. از طرف دیگر آلیاژهای سه تایی یکی از زمینه های جدید در علم آلیاژ سازی پلیمرهاست که در سال های اخیر توجه به ویژه ای به ان شده است. ما در این پروژه سعی کردیم با تلفیق دو دیدگاه فوق و استفاده از آلیاژهای سه تایی در بازیافت pet باب تحقیقاتی جدیدی را باز کنیم. بنابر این آلیاژ سه تایی pet/eva/pp که در pet ماتریس است، با استفاده از pet ضایعاتی با روش اختلاط مذاب در دستگاه مخلوط کن تهیه شد. ترکیب درصد آلیاژها به صورتی انتخاب شد که در تعدادی از نمونه ها میزان ماتریس ثابت و برابر 70% در نظر گرفته شده و نسبت هسته به پوسته تغییر داده شده است و در تعداد دیگری از نمونه ها نسبت هسته به پوسته برابر 1 در نظر گرفته شده و میزان فاز متفرق تغییر داده شد. مورفولوژی حاصل از یک مورفولوژی هسته پوسته بود (که در آن eva پوسته و pp هسته است) که از فبل بوسیله معادلات پیش بینی شده بود. بعد از بررسی مورفولوژی با استفاده از دو نوع eva با ویسکوزیته کم (l-eva) و زیاد (h-eva) مشخص شد که h-eva اثر سازگار کنندگی داشته و اندازه ذرات را کوچک کرده ولی l-eva باعث بزرگتر شدن درات شده است. خواص مکانیکی آلیاژها و ارتباط آن ها با مورفولوژی نیز بررسی شد. از آنجا که هیچ واکنش سازگارسازی در سیستم موجود ندارد نمی توان انتظار بهبود زیادی در خواص مکانیکی را داشت. مشاهده شد که با کاهش میزان فاز متفرق به 10% بالاترین میزان مدول و خواص مقاومت ضربه برای آلیاژ سه تایی شامل h-eva حاصل خواهد شد ولر برای l-eva بهبودی در خواص مشاهده نشد.

رموپلاستیک abs به دلیل فرآیندپذیری، مقاومت ضربه عالی ، خواص مکانیکی خوب و همچنین قیمت مناسب (تولید داخلی کشور) کاربردهای وسیعی در صنایع خودرو، لوازم خانگی و...دارد. نقص عمده این ترموپلاستیک سختی (rigidity) کم آن می باشد که این ضعف را می توان با بکارگیری الیاف شیشه – که همراه با پیشرفت سایر خواص نیز هست- اصلاح نمود، اما از آنجا که چسبندگی این پلیمر به الیاف شیشه -که یک ماده معدنی است- بسیار ضعیف می باشد، خواص کامپوزیت حاصل رضایت بخش نیست. برای بهبود چسبندگی abs به الیاف شیشه از یک ماده سوم استفاده می شود که مولکول های آن دارای یک انتها با قابلیت چسبندگی به پلیمر و انتهای دیگر به الیاف شیشه می باشند. تاثیر مطلوب سیلان ها در موارد مشابه بصورت پراکنده در برخی منابع گزارش شده است. هدف از انجام این تحقیق، انتخاب بهترین سازگارکننده برای کامپوزیت abs با الیاف شیشه، بررسی تاثیر پارامترهای مختلف از جمله درصد وزنی الیاف شیشه، دمای فرآیند، دور پیچ، رطوبت، سازگارکننده و مقدار آن و سرانجام اتنخاب بهترین شرایط برای دستیابی به مورفولوژی و خواص مکانیکی مطلوب بوده است. نتایج حاصل نشان می دهد که با انتخاب سازگارکننده و شرایط مناسب می توان به کامپوزیتی با خواص مطلوب دست یافت