بخشی از حجم بارش در مناطق مختلف کشور تحت تاثیر عواملی همچون پوشش گیاهی، کاربری اراضی، شیب زمین و شکل حوضه آبریز به رواناب سطحی تبدیل می شود. لذا برآورد حجم رواناب و بکارگیری روشهای جمع آوری آب های سطحی برای تامین آب، روز به روز اهمیت بیشتری پیدا می کند. استفاده از مدلهای هیدرولوژیکی این امکان را می دهد تا با شبیه سازی فرآیندهای هیدرولوژیکی، رواناب حاصل از بارش و ذوب برف در حوضه ها با کمترین هزینه و حداقل زمان ارزیابی شود. مدل dbh که در سال 2006 توسط دکتر تانگ در دانشگاه توکیو توسعه یافت، یکی از مدل های هیدرولوژیکی است که دارای ویژگیهای فوق می باشد. این مدل به داده های مربوط به سطح زمین، پوشش گیاهی، هواشناسی و دبی مشاهداتی برای شبیه سازی رواناب در حوضه های آبریز نیاز دارد. نتایج کاربرد این مدل برای حوضه آبریز رودخانه زرد در چین نشان داد که این مدل برای برآورد بیلان آب در حوضه های آبریز بزرگ قابلیت بالایی دارد. هدف این تحقیق ارزیابی قابلیت استفاده از مدل dbh در شبیه سازی رواناب در حوضه های آبریز لوارک و اکباتان است. مقایسه بین رواناب مشاهده شده و شبیه سازی شده توسط این مدل، توانایی آن را در برآورد رواناب نشان می دهد. آنالیز حساسیت پارامترهای مدل dbh نشان داد که از بین پارامترهایی نظیر ضریب تخلخل، هدایت هیدرولیکی، ضریب مانینگ، پتانسیل رطوبت خاک اشباع، هدایت هیدرولیکی و ضریب تخلخل بیشترین حساسیت را نسبت به سایر پارامترها دارند. کلید واژه: رواناب، بیلان آب، حوضه آبریز ، مدلسازی هیدرولوژیکی، مدل dbh