پس از مطالعه ی بیش از سیصد داستان کوتاه، سرانجام دوازده داستان از جمله «ساعت پنج برای مردن دیر است»، «بی بیِ پیک»، «مردی که گورش گم شد»، «التهاب سرد» و «وسوسه های اردیبهشت» برای نقد برگزیده شدند. در این بررسی نظرات «آیلین بالدشویلر»، «سوزان فرگِسن»، «چارلز مِی» و «تزوتان تودوروف»، باآثار «حسین پاینده» مبنای کار قرار گرفت و داستان های برگزیده در چهار فصلِ «شخصیّت»، «پی رنگ»، «زمان» و «زاویه ی دید» ارزیابی شدند. این ارزیابی نشان دهنده ی هم گامی داستان کوتاه ایران با مباحث فلسفی و جستارهای زبانی و نقد ادبی روز دنیا است. نویسندگان برجسته ی ایرانی که با مطالعات وسیع، نتیجه ی کارشان را عمیق و مستحکم می کنند. راوی داستان کوتاه دهه ی هشتاد هجری شمسی با محور قرار دادن زاویه ی دید «اوّل شخص یا ذهنیّت مرکزی»، با «روایت نامتعادل رویدادها» و با بهره گیری از «پی رنگ حذفی و استعاری»، شخصیت هایی منزوی، سردرگم و تحقیر شده را به نمایش درمی آورد. آدم هایی که همگی سرانجام به نحوی تباه می شوند. ساختار همه ی داستان ها کم و بیش ارزیابی شده اند. جدا از کمیّت این ارزیابی ساختاری، آنچه برای نگارنده مهم تر بود عمق و صحت و دقّت مطالب بود. در هر داستان، راوی بر یکی دو عنصر داستانی، بیش از بقیّه تمرکز داشت. برای همین در ارزیابی هر داستانی همان عناصر محوری در مرکز توجّه بودند. هر چند بقیّه عناصر هم یادآوری و بررسی شده اند.

وچکیده : ادبیات حماسی که قسمت عمده ای از ادبیات فارسی را دربرگرفته ، همواره بستری بوده است تا برخی نویسندگان با استفاده از آن، هویت ملی و اعتقادات و آداب و رسوم خود را به تصویر بکشند. حال در بین این آثار حماسی، موضوع غنایی، مطلبی است که به چشم می خورد و می توان گفت که بدون استثناء در هم? آثار حماسی ملی، نشانی نیز از ادبیات غنایی می توان یافت. باتوجه به توضیحات فوق، رسال? حاضر سعی دارد تا در آثار حماسی ملی تا قرن هشتم، آن داستان هایی را که حالت غنایی دارند و از عشق دو شخصیت داستانی به یکدیگر و یا در برخی از عشقی یک طرفه سخن می گویند، مورد بررسی قرار دهد. برای رسیدن به هدف مذکور، پایان نام? حاضر، پس از فصل کلیات که دربردارند? مطالبی دربار? حماسه و ادبیات حماسی و ادبیات غنایی می باشد، آثار حماسی مورد نظر به ترتیب قرون تألیفشان آورده شده اند و داستان های غنایی موجود در هر اثر حماسی که در انواع آن ها تعداد این داستان های غنایی متفاوت اند، از نظر عناصر داستانی و تحلیل شخصیّت های داستان بررسی و خلاصه داستان در پایان هر بحث آورده شده است. واژه های کلیدی : بازتاب، غنایی، حماسه، شعر، داستان.

چکیده آثار ادبی، موضوعاتی چون: حکمت، فلسفه، اخلاق و عرفان و... را دربر دارد و اهمیّت و گستردگی آن-ها، بنا به موضوعیّتی که در جای جای زندگی انسان دارد، به وسعت هستی خواهد بود. بنابراین، ارتباط تنگاتنگ آثار ادبی و موضوعات یاد شده در قالب عبارت های مختلف به صورت «نثرساده»، «نثر مصنوع» و یا «نثر مسجّع» و یا گونه های مختلف شعری نمود پیدا می کند و هر آنچه از لطایف و دقایق مطلب و زیبایی و شیوایی کلمه و کلام اقتضا می کند و با توجه به دریافت های موردی از این نوع تفکّرات فلسفی و حکمی چون: عشق و عرفان، محبّت، نفس، وجود و ... از طریق علم و آگاهی و معرفت باطنی و احساسات و عواطف شاعران و نویسندگان نکته دان، رصد می شوند و در طی سالیان متمادی آثار جاودانه ای خلق می کنند و فرهنگ و آداب و سنن مردم را به شکل متفاوت یا متشابه، با سمبل ها و نمادهای شناخته شده، نشان می دهند. در پژوهش حاضر، سعی بر این است که از میان حکما و فلاسفه بزرگ اسلامی چون: فارابی، ابن سینا، لقمان، ملاصدرا و ... نیز از بین حکمای غیراسلامی چون: افلاطون و ارسطو، به بررسی تطبیقی مصنفات باباافضل الدین مرقی کاشانی با اخلاق ناصری خواجه نصیرالدین طوسی پرداخته شود و مضمون ها و مفاهیم حکمی و فلسفی و اخلاقی این دو اثر ارزشمند مورد بررسی قرار گیرد و شخصیت وجودی هر یک از نویسندگان یاد شده، بطور جداگانه برجسته گردد. همچنین علوم مختلفه در آثار آن ها، ضمن شناسایی و معرفی، زبان فلسفی و حکمی و اخلاقی و عرفانی هر یک از آن آثار براساس سبک و سیاقشان بیان گردد. واژگان کلیدی فلسفه، حکمت، اخلاق، عرفان، باباافضل الدین کاشانی، خواجه نصیر الدین طوسی، سبک و زبان.

در این رساله با بررسی آثار شاعران و نویسندگاه و نطباق آن با تاریخ سیسی و اجتماعی دوره ی زیست آن ها به الگوی غلب کشتارها و قتل ها می توان پی برده و همچنین به جستجوی بین نازک اندیشی ها ی شاعران و نویسندگان در بیان وصف مرگ در قالب الفاظ و اصطلاحات خاص و کنایی پرداخته شده است.

پژوهش حاضر بررسی عشق و مضامین عشق در شعر شاعران معاصر است بدین منظور در چارچوب روش توصیفی – تحلیلی شاعران زیادی از جعفر خامنه ای تا سال 1389 مورد بررسی قرار گرفتند و در نهایت سی و دو شاعر نوپرداز زن و مرد که ویژگی خاص و تازه ا ی داشتند انتخاب شدند بعد از مقدمه ابتدا انواع شعر عاشقان? معاصر به طور مختصر بیان شد و در فصل دوم زندگی نامه و اشعارشان مورد تحلیل قرار گرفت و در فصل سوم اشعارشان مورد تطبیق موضوعی قرار گرفت.

یکی از گونه های ادبیات، ادبیات عاشورایی است که در طی 14 قرن گذشته در میان توده های مردم از اهمیّت و جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است. خاستگاه این نوع ادبی، مردم است. اولین حکومتی که به شکل جدی و حتّی گسترده به واقعه عاشورا پرداخت، حکومت صفویان بود زیرا به خاطر رسمی اعلام شدن مذهب شیعه و تشویق شعرا به سرودن اشعاری در مدح و منقبت اهل بیت، ادبیات عاشورایی بویژه شعر آن گسترش خاصی پیدا کرد. از میان شاعران دور? صفویّه، به ترتیب تاریخی به افرادی چون اهلی شیرازی، محتشم کاشانی، وحشی بافقی، فیّاض لاهیجی، شفایی اصفهانی، حزین لاهیجی، عاشق اصفهانی می توان اشاره کرد. شاید چنین برداشت شود که اعلام مذهب تشیّع به عنوان مذهب رسمی و توجّه پادشاهان صفوی به ادبیات مذهبی ودینی، عصر صفویّه را به دوران شکوفایی ادبیّات عاشورا بدل کرده است اما در اصل چنین نیست. بلکه دوران طلایی اشعار عاشورایی وادبیّات طفّ دور? قاجار است. به دلیل فراوانی شعرای عاشورا پرداز وتنوع اشعار عاشورایی در دوره قاجار، به شاعران شاخصی چون: ملّا احمد نراقی، فتحعلی شاه قاجار، وصال شیرازی، یغمای جندقی، صباحی بیدگلی و... می توان اشاره نمود.. روش تحقیق این پایان نامه، توصیفی و تحلیلی است و نگارنده بر آن است که پس از بررسی عاشورا سروده های شاعران شاخص دوره صفویّه و قاجاریّه از نظر وزن و قالب و مضامین و نکات بلاغی، مقایسه ای نیز بین اشعار عاشورایی دو دوره یاد شده انجام دهد..

میرعابد متخلص به سیّدا در نَسَف یا کرشی (قرشی) کنونی از توابع بخارا زاده شد و در شهر بخارا پرورش یافت. عبدالغنی میرزایف با مراجعه به منابع مختلف بر این نظر است که سیدا در اواخر نیمه نخست سده هفدهم میلادی چشم به جهان گشوده است. ملیحای سمرقندی تذکره نویس معاصر سیدا، او را در سال ???? دیده و از نوشته های وی می توان تخمین زد که سیدا در آن هنگام، سی و هفت یا سی و هشت ساله بوده و احتمالاً بین سالهای ????-???? متولد شده است. وی از دوران کودکی به ادبیات و خصوصاً شعر علاقه نشان داده، پیوسته به مطالعه نوشته ها و سروده های گذشتگان و معاصران خود می پرداخته است. در روزگار وی اشعار صائب تبریزی به ماوراءالنهر راه یافته و شعرای آن دیار با وی و سروده هایش آشنا بوده اند. بدین جهت سیدا تحت تأثیر کلام صائب قرار گرفته، غزلیاتی از او را در مخمسات خود تضمین کرد. چون سیدا به ظرافت سخن و نوپردازی تمایل داشت، اشعار نمایندگان سبک هندی با طبع و ذوق او موافق افتاد و این سبک را پذیرفت و همچنان که در اشعار وی نمایان است، به خوبی از عهده شعرگویی به این سبک برآمده است. با این حال سیدا خیال پردازی و مغلق گویی و ذوق آزمایی را تنها هدفش قرار نداد؛ بلکه او در سروده هایش متوجه اوضاع اجتماعی بود؛ از این رو نماینده کامل شعر اصنافی به شمار می رود. نگارنده در این پژوهش سعی دارد به بررسی وزن های اشعار، سبک و مضمون های شعری سیدای نسفی و تأثیر کلام صائب در اشعار وی بپردازد و جایگاه این شاعرخوش مشرب تاجیک را که به سنّت-های ادبی و مضامین زیبا احاطه دارد و در قالبهای شعری، از مهارت و استادی خاصی برخوردار بوده، اغلب بحور شعری و وزن هاب مختلف آنها را دست مایه خویش ساخته است، برای اهل ادب و ادبیات باز نماید.

چکیده فروغی بسطامی یکی از بزرگترین غزل سرایان سبک بازگشت ادبی در دوره قاجاریه است که سخنی سهل ممتنع دارد و به دلیل افکار عرفانی و به چالش کشیدن صوفیان و زاهدان ظاهر پرست و طعنه زدن به آن ها -که از حافظ به ارث برده است- و همچنین به دلیل آگاهی از شگردها و بهره بردن از ظرفیت های شعری سخن خود را به بالاترین درجه اثر گذاری رسانده است. وی سخن پردازی بسیار باریک بین و نکته سنج است و این که «هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد»، در غزلیاتش جای گیر شده است. غزلیاتش را چنان هنرمندانه سروده است که به یک بار با غرق در دیوانش رنگ و بوی تقلید به کلی فراموش می شود ً و بحق داد سخن داده و راه را برای آیندگان بعد از خود برای پیشرفت در سرایش غزل های ناب گشوده است. با وجود سهل ممتنع بودن از صنایع بدیعی خالی نیست و در عین حال بسیار موسیقایی و گوشنواز است و از اوزانی بهره برده که با حال و هوای عرفانی متناسب است و در این مورد به اشعارحافظ و سعدی بسیار توجه داشته است و تقلید از سبک و سیاق پیشینیان بویژه دو شاعر نامبرده، هر گز باعث کاستی و ملال در غزلیاتش نشده است و آشنایی با او و غزلیاتش، پرده از چهره سبک دوره بازگشت می گشاید و به ما می آموزد که تقلید در جایی که اهل فن به خوبی از پس آن بر آیند، مفید و گشاینده راه پیشرفت برای آیندگان می تواند باشد. کلید واژه ها: فروغی بسطامی، مکتب بازگشت،غزل، سبک، محتوا.

میرزا فتحعلی آخوندزاده از جمل? اولین کسانی است که در زمین? نمایشنامه نویسی و نقد ادبی وتاریخی و همچنین از نخستین کسانی است که به مسئل? تغییر خط توجه کرده است. از جمل? آثار او شش نمایش نامه و یک داستان به نام « تمثیلات» و چند مقال? انتقادی و کتاب مکتوبات کمال الدوله و کتاب الفبای جدید است. آثار خود را به سبک و شیو? نثر دور? مشروطه به صورت ساده نوشته است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.