نام پژوهشگر: اکبر اسماعیل پور
اکبر اسماعیل پور عباس فدایی
به منظور تعیین میزان قند خون حدود 155 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان بوعلی زاهدان که بصورت تصادفی و براساس اطلاعات موجود در پرونده، طی یک مطالعه توصیفی - تحلیلی - مقطعی صورت گرفت است. جامعه آماری ما کلیه بیماران دیابتی مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان بوعلی بوده و قندخون ناشتا این بیماران بر حسب متغیرهای سن، جنس، سطح سواد، مدت ابتلا، نوع داروی مصرفی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان می دهد که از 155 بیمار مورد مطالعه، 43 نفر مرد و 112 نفر زن بودند و 63 درصد از زنان و 23 درصد از مردان دارای قند خون ناشتا غیرطبیعی (بیشتر یا کمتر از اندازه مورد قبول) بودند. همچنین بیشترین درصد بیماران در گروه سنتی 60 - 41 سال بودند. همچنین مشاهدات نشان می دهد که از کل بیماران مورد مطالعه (155 نفر) تنها 14 درصدشان دارای قند خون ناشتا در اندازه نرمال و 86 درصدشان دارای قند خون ناشتا غیرنرمال (عدم کنترل شده) می باشند. ولی از نظر آماری براساس آزمون (d.f=1.p.v>0/5 , x2=2.508) ارتباط معنی داری بین کنترل قند خون و نحوه مراجعه وجود نداشت. از آنجائی که x2 محاسبه شده از x2 جدول کوچکتر بدست آمد پس فرضیه ما رد شد یعنی اینکه ارتباطی معنی داری بین کنترل قند خون و نحوه مراجعه وجود نداشت؟!