چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

موضوع مورد بررسی دراین پژوهش بررسی مقایسه ای تاثیر چهار متد آموزشی تنظیم خانواده در ارتقاء میزان آگاهی و عقاید زوجهای درحال ازدواج شهر تهران می باشد. این مطالعه تجربی به روی 160 نفر (4 گروه 40 نفری) از زوجهای درحال ازدواج شهر تهران، از طریق دادن پرسشنامه (قبل و بعداز آموزش) صورت گرفته و آموزش لازم در غالب چهار متد آموزشی (سخنرانی، سخنرانی همراه با رسانه آموزشی دیداری، خودآموز و بحث گروهی) به افراد داده شده است . محیط پژوهش 4 درمانگاه دولتی در سطح شهر تهران می باشد و کل مدت نمونه گیری 3ماه بطول انجامیده است . نتایج حاصل از این بررسی موارد زیر را نشان داده است : - بیشترین طیف سنی ازدواج در جامعه آماری مورد نظر بین 20-24 سال می باشد. و فقط 20 از آنها ازنظر میزان تحصیلات در گروه بالاتر از دیپلم هستند. مطبوعات بیشترین منبع کسب آگاهی زوجها در مورد روشهای جلوگیری از باروری را تشکیل داده (21) و کمترین میزان دراین مورد مربوط به خواهران و برادران است (16ˆ44) - میانگین نمرات مربوط به آگاهی قبل از آموزش افراد در مورد روشهای جلوگیری از باروری 97ˆ8 (از 30 نمره) بوده که در سطح پایین قرار دارد. و میانگین نمرات مربوط به عقاید زوجها قبل از آموزش 25ˆ7 (از 13 نمره) می باشد که در حد متوسط است . با توجه به متوسط نمرات پس از آموزش در چهار گروه آزمون این نتیجه بدست آمد که سخنرانی کمترین میزان اثر را در ارتقاء میزان آگاهی زوجهای درحال ازدواج در مورد برخی از روشهای جلوگیری از باروری دارد. و تاثیر سه متد بحث گروهی، سخنرانی همراه با رسانه های آموزشی و خودآموز در این مورد تقریبا" یکسان است . از طرفی دو متد آموزشی بحث گروهی و به ویژه سخنرانی همراه با رسانه آموزشی دیداری تاثیربیشتری را در تغییر نگرش افراد در رابطه با روشهای جلوگیری نسبت به دو متد دیگر (خودآموز و سخنرانی) داراست .