هرزروی سیالات به سازندهای شکافدار، به چالشی بزرگ برای صنعت نفت تبدیل شده است. هزینه های سنگین هرزروی سیال، از دست رفتن زمان حفاری، مواد و تکنیک های بی ثمر و در حالات هرزروی شدید از دست دادن و متروکه شدن چاه و مخازن از دست رفته از جمله مشکلاتی است که ضرورت مقابله با این فرآیند را نشان می دهد. در این تحقیق استفاده از مواد گرانولار جهت مقابله با این مشکل در سازندهای شکافدار مورد بررسی قرار گرفته و پارامترهای موثر بر کارایی کنترل هرزروی از جمله غلظت و توزیع دانه بندی مورد ارزیابی قرار گرفته است. آزمایشاتی به منظور بررسی کارایی پوکه های صنعتی و معدنی با غلظت ها و توزیع دانه بندی مختلف به انجام رسیده است. پس از تجزیه و تحلیل نتایج، شواهد حاکی از تشکیل سد مناسب تر توسط ترکیبی از پوکه های صنعتی است که با استفاده از مقدار بهینه ذرات بزرگتر، چهارچوب اولیه ای تشکیل داده و ذرات ریزتر فضای خالی بین این چهارچوب را پر نموده اند. همچنین اثبات کارایی مناسب تر مکانیزم مسدود نمودن شکاف ها در مسدود نمودن حفرات و نیز سد ضعیف تر بوجود آمده توسط پوکه های معدنی که تاییدی است بر نتایج محققین پیشین، از دیگر نتایج این تحقیق می باشد.

دمپریدون یک دوپامین آنتاگونیست است که از دارو به عنوان یک ضد تهوع برای درمان کوتاه مدت تهوع و استفراغ به علل گوناگون استفاده می شود. راه خوراکی سهولت مصرف بالایی دارد و با توجه به سطح وسیع دستگاه گوارش احتمال جذب وسیع را فراهم می کند از جمله اشکال دارویی خوراکی قرص ها هستند که با توجه به سهولت ساخت و پایداری مناسبی که دارند و همچنین هزینه کمتر و حمل و نقل راحت تر جزو اشکال دارویی پر مصرف هستند بیش از 50 درصد اشکال دارویی بازار را قرص ها تشکیل می دهند به همین علت مصرف این شکل دارویی از اولویت بالایی برخوردار است (1، 2، 3). یکی از ایرادهایی قرص این است که برای افرادی که مشکل بلع دارند (کودکان، سالمندان) ایجاد سختی می نماید و نیز قرص بعد از بلع باید مراحل باز شدن- حل شدن و جذب را طی نماید. مرحله باز شدن و تبدیل به فرم محلول فرایندی زمان بر است که موجب تاخیر در شروع اثر درمانی می گردد و از این دیدگاه اشکال دارویی مایع بر اشکال دارویی جامد ارجحیت دارد. با توجه به اینکه اشکال دارویی مایع حجیم هستند، لذا کاربرد آنها به طور نسبی کمتر ا ز اشکال دارویی جامد می باشد. در سال های اخیر استفاده از قرص های سریع باز شونده دهانی بیشتر گشته است، این قرص ها این قابلیت را دارند که پس از تماس با بزاق و قرار گرفتن در دهان باز شده و تبدیل به گرانول گردند و نیز در مواردی به طور کامل حل شوند. (به قرص هایی که بدین ترتیب حل شوند قرص های سریع حل شونده گفته می شود) این قرص ها در عین حال که مزایای شکل دارویی جامد را دارا هستند پس از قرار گرفتن در دهان سریعاً به فرم سوسپانسیون و یا محلول در آمده و از آن پس مزایای یک شکل دارویی مایع را داشته باشند و امکان جذب سریع تر دارو و ورود سریع تر به جریان خون و سهولت بلع برای آن مطرح شود. با توجه به حلالیت پایین داروی دمپریدون در مایعات بیولوژیک و در نتیجه شروع اثر کند و فراهمی زیستی پایین آن در مصرف شکل دارویی جامد آن استفاده از فرآورده ای که قادر به تبدیل شدن به فرم محلول باشد یک مزیت به شمار می رود بنابراین هدف از این پایان نامه تهیه قرص های سریع بازشونده ی دمپریدون به مقدار mg10 است. که بتواند سریع دارو را آزاد نماید و نیز مناسب ترین فرمولاسیون را داشته باشد. 1-2. بیان مساله دمپریدون محلولیت پایین در مایعات بیولوژیکی دارد. در صورت تهیه این دارو به صورت قرص سریع بازشونده دهانی (odt) امید است که با تبدیل سریع قرص به شکل محلول و سوسپانسیون بتوان ضمن بهبود اثربخشی دارو و سرعت بخشی به زمان شروع اثر و کاهش عوارض احتمالی ناشی از بلع اشکال دارویی جامد آن فرآورده ای با کارایی مناسب تر تهیه نمود که امکان ساخت آن در صنایع داروسازی داخل کشور میسر شود (32، 31). 1-3. اهداف اهداف اصلی هدف اصلی انجام این پایان نامه ساخت قرص سریع بازشونده از داروی دمپریدون به منظور استفاده در دهان به نحوی که هر قرص حاوی mg10 دارو باشد متعاقباً بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی فرمولاسیون های تهیه شده به منظور دستیابی به فرمولاسیون نهایی که در عین حال با دارا بودن خصوصیات فیزیکوشیمیای مطلوب که از پایداری مناسبی برخوردار است طعم مطلوبی داشته باشد. اهداف فرعی 1- بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی دمپریدون 2- ارزیابی فرمولاسیون های مختلف و استفاده از پلیمرهای مختلف جهت تهیه قرص سریع بازشونده 3- انجام آزمایشات کنترل فیزیکوشیمیایی با تاکید بر مدت زمان باز شدن و روند رهش مناسب دارو. 4- بررسی طعم فرمولاسیون های مختلف به منظور دستیابی به فرمولاسیون طعم مطلوب. دمپریدون یک دوپامین آنتاگونیست است که از دارو به عنوان یک ضد تهوع برای درمان کوتاه مدت تهوع و استفراغ به علل گوناگون استفاده می شود. راه خوراکی سهولت مصرف بالایی دارد و با توجه به سطح وسیع دستگاه گوارش احتمال جذب وسیع را فراهم می کند از جمله اشکال دارویی خوراکی قرص ها هستند که با توجه به سهولت ساخت و پایداری مناسبی که دارند و همچنین هزینه کمتر و حمل و نقل راحت تر جزو اشکال دارویی پر مصرف هستند بیش از 50 درصد اشکال دارویی بازار را قرص ها تشکیل می دهند به همین علت مصرف این شکل دارویی از اولویت بالایی برخوردار است (1، 2، 3). یکی از ایرادهایی قرص این است که برای افرادی که مشکل بلع دارند (کودکان، سالمندان) ایجاد سختی می نماید و نیز قرص بعد از بلع باید مراحل باز شدن- حل شدن و جذب را طی نماید. مرحله باز شدن و تبدیل به فرم محلول فرایندی زمان بر است که موجب تاخیر در شروع اثر درمانی می گردد و از این دیدگاه اشکال دارویی مایع بر اشکال دارویی جامد ارجحیت دارد. با توجه به اینکه اشکال دارویی مایع حجیم هستند، لذا کاربرد آنها به طور نسبی کمتر ا ز اشکال دارویی جامد می باشد. در سال های اخیر استفاده از قرص های سریع باز شونده دهانی بیشتر گشته است، این قرص ها این قابلیت را دارند که پس از تماس با بزاق و قرار گرفتن در دهان باز شده و تبدیل به گرانول گردند و نیز در مواردی به طور کامل حل شوند. (به قرص هایی که بدین ترتیب حل شوند قرص های سریع حل شونده گفته می شود) این قرص ها در عین حال که مزایای شکل دارویی جامد را دارا هستند پس از قرار گرفتن در دهان سریعاً به فرم سوسپانسیون و یا محلول در آمده و از آن پس مزایای یک شکل دارویی مایع را داشته باشند و امکان جذب سریع تر دارو و ورود سریع تر به جریان خون و سهولت بلع برای آن مطرح شود. با توجه به حلالیت پایین داروی دمپریدون در مایعات بیولوژیک و در نتیجه شروع اثر کند و فراهمی زیستی پایین آن در مصرف شکل دارویی جامد آن استفاده از فرآورده ای که قادر به تبدیل شدن به فرم محلول باشد یک مزیت به شمار می رود بنابراین هدف از این پایان نامه تهیه قرص های سریع بازشونده ی دمپریدون به مقدار mg10 است. که بتواند سریع دارو را آزاد نماید و نیز مناسب ترین فرمولاسیون را داشته باشد. 1-2. بیان مساله دمپریدون محلولیت پایین در مایعات بیولوژیکی دارد. در صورت تهیه این دارو به صورت قرص سریع بازشونده دهانی (odt) امید است که با تبدیل سریع قرص به شکل محلول و سوسپانسیون بتوان ضمن بهبود اثربخشی دارو و سرعت بخشی به زمان شروع اثر و کاهش عوارض احتمالی ناشی از بلع اشکال دارویی جامد آن فرآورده ای با کارایی مناسب تر تهیه نمود که امکان ساخت آن در صنایع داروسازی داخل کشور میسر شود (32، 31). 1-3. اهداف اهداف اصلی هدف اصلی انجام این پایان نامه ساخت قرص سریع بازشونده از داروی دمپریدون به منظور استفاده در دهان به نحوی که هر قرص حاوی mg10 دارو باشد متعاقباً بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی فرمولاسیون های تهیه شده به منظور دستیابی به فرمولاسیون نهایی که در عین حال با دارا بودن خصوصیات فیزیکوشیمیای مطلوب که از پایداری مناسبی برخوردار است طعم مطلوبی داشته باشد. اهداف فرعی 1- بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی دمپریدون 2- ارزیابی فرمولاسیون های مختلف و استفاده از پلیمرهای مختلف جهت تهیه قرص سریع بازشونده 3- انجام آزمایشات کنترل فیزیکوشیمیایی با تاکید بر مدت زمان باز شدن و روند رهش مناسب دارو. 4- بررسی طعم فرمولاسیون های مختلف به منظور دستیابی به فرمولاسیون طعم مطلوب. -1. ضرورت و اهمیت موضوع دمپریدون یک دوپامین آنتاگونیست است که از دارو به عنوان یک ضد تهوع برای درمان کوتاه مدت تهوع و استفراغ به علل گوناگون استفاده می شود. راه خوراکی سهولت مصرف بالایی دارد و با توجه به سطح وسیع دستگاه گوارش احتمال جذب وسیع را فراهم می کند از جمله اشکال دارویی خوراکی قرص ها هستند که با توجه به سهولت ساخت و پایداری مناسبی که دارند و همچنین هزینه کمتر و حمل و نقل راحت تر جزو اشکال دارویی پر مصرف هستند بیش از 50 درصد اشکال دارویی بازار را قرص ها تشکیل می دهند به همین علت مصرف این شکل دارویی از اولویت بالایی برخوردار است (1، 2، 3). یکی از ایرادهایی قرص این است که برای افرادی که مشکل بلع دارند (کودکان، سالمندان) ایجاد سختی می نماید و نیز قرص بعد از بلع باید مراحل باز شدن- حل شدن و جذب را طی نماید. مرحله باز شدن و تبدیل به فرم محلول فرایندی زمان بر است که موجب تاخیر در شروع اثر درمانی می گردد و از این دیدگاه اشکال دارویی مایع بر اشکال دارویی جامد ارجحیت دارد. با توجه به اینکه اشکال دارویی مایع حجیم هستند، لذا کاربرد آنها به طور نسبی کمتر ا ز اشکال دارویی جامد می باشد. در سال های اخیر استفاده از قرص های سریع باز شونده دهانی بیشتر گشته است، این قرص ها این قابلیت را دارند که پس از تماس با بزاق و قرار گرفتن در دهان باز شده و تبدیل به گرانول گردند و نیز در مواردی به طور کامل حل شوند. (به قرص هایی که بدین ترتیب حل شوند قرص های سریع حل شونده گفته می شود) این قرص ها در عین حال که مزایای شکل دارویی جامد را دارا هستند پس از قرار گرفتن در دهان سریعاً به فرم سوسپانسیون و یا محلول در آمده و از آن پس مزایای یک شکل دارویی مایع را داشته باشند و امکان جذب سریع تر دارو و ورود سریع تر به جریان خون و سهولت بلع برای آن مطرح شود. با توجه به حلالیت پایین داروی دمپریدون در مایعات بیولوژیک و در نتیجه شروع اثر کند و فراهمی زیستی پایین آن در مصرف شکل دارویی جامد آن استفاده از فرآورده ای که قادر به تبدیل شدن به فرم محلول باشد یک مزیت به شمار می رود بنابراین هدف از این پایان نامه تهیه قرص های سریع بازشونده ی دمپریدون به مقدار mg10 است. که بتواند سریع دارو را آزاد نماید و نیز مناسب ترین فرمولاسیون را داشته باشد. 1-2. بیان مساله دمپریدون محلولیت پایین در مایعات بیولوژیکی دارد. در صورت تهیه این دارو به صورت قرص سریع بازشونده دهانی (odt) امید است که با تبدیل سریع قرص به شکل محلول و سوسپانسیون بتوان ضمن بهبود اثربخشی دارو و سرعت بخشی به زمان شروع اثر و کاهش عوارض احتمالی ناشی از بلع اشکال دارویی جامد آن فرآورده ای با کارایی مناسب تر تهیه نمود که امکان ساخت آن در صنایع داروسازی داخل کشور میسر شود (32، 31). 1-3. اهداف اهداف اصلی هدف اصلی انجام این پایان نامه ساخت قرص سریع بازشونده از داروی دمپریدون به منظور استفاده در دهان به نحوی که هر قرص حاوی mg10 دارو باشد متعاقباً بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی فرمولاسیون های تهیه شده به منظور دستیابی به فرمولاسیون نهایی که در عین حال با دارا بودن خصوصیات فیزیکوشیمیای مطلوب که از پایداری مناسبی برخوردار است طعم مطلوبی داشته باشد. اهداف فرعی 1- بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی دمپریدون 2- ارزیابی فرمولاسیون های مختلف و استفاده از پلیمرهای مختلف جهت تهیه قرص سریع بازشونده 3- انجام آزمایشات کنترل فیزیکوشیمیایی با تاکید بر مدت زمان باز شدن و روند رهش مناسب دارو. 4- بررسی طعم فرمولاسیون های مختلف به منظور دستیابی به فرمولاسیون طعم مطلوب

کتوپروفن یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (nsaid) است که به منظور تسکین درد و التهاب مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به اینکه کتوپروفن از نیمه عمر بیولوژیکی کوتاهی برخوردار است و از قسمت ابتدایی دئودنوم به خوبی جذب می گردد، از آن به عنوان مدل دارویی در طراحی سیستم دارورسانی شناور استفاده نمودیم.بدین منظور فرمولاسیون هایی با استفاده از پلیمرهای هیدروکسی پروپیل متیل سلولز cps)4000 (hpmc، سدیم کربوکسی متیل سلولز (nacmc) و اتیل سلولز تهیه شد. جهت تهیه قرص های شناور کتوپروفن از روش گرانولاسیون مرطوب استفاده شد. بدین منظور فرمولاسیون هایی با استفاده از پلیمرهای هیدروکسی پروپیل متیل سلولز cps)4000 (hpmc، سدیم کربوکسی متیل سلولز (nacmc) و اتیل سلولز وپرکننده هایی نظیر لاکتوز و آویسل ph102 و سدیم بی کربنات به عنوان عامل ایجاد کننده گاز تهیه گردید. سیستم های تهیه شده از لحاظ آزمون های فیزیکوشیمیایی، توانایی شناور شدن، میزان تورم و روند آزادسازی دارو در طی 12 ساعت در محیط هیدروکلریک اسید 1/0 نرمال و توئین20 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که نوع و مقدار پلیمر متورم شونده، نوع پرکننده و میزان عامل ایجاد کننده گاز بر روی روند آزادسازی دارو از شکل دارویی و توانایی شناور شدن آن موثر است.

کولیت اولسراتیو، کرون، سندرم روده تحریک پذیر و کارسینومای کولون از جمله بیماری های مزمن کولون می باشند علائم و عوارض این بیماری ها تا پایان عمر همراه بیمار است و کیفیت زندگی بیمار را تا حد زیادی کاهش می دهند. بهترین و موثرترین راه درمانی برای این بیماری ها، درمان از طریق دارورسانی موضعی می باشد اینجاست که بحث دارورسانی به کولون مطرح می شود. سامانه های کولونی بخاطر داشتن مزایایی چون: اثر درمانی قابل توجه، عوارض جانبی کم و درنتیجه پذیرش بالای بیماری از ارزش قابل توجهی برخوردار می باشند. ما در این رساله به دنبال سیستم دارورسانی به کولونی هستیم که می تواند از طریق بکاربستن پلی مرهایی که با مکانیسم های وابسته به زمان و ph رهش دارو را به تاخیر بیاندازد، تا از آزادسازی دارو به مقدار کافی در محل اثر (کولون) اطمینان حاصل کنیم. ایندومتاسین داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که به صورت وسیعی از آن بخاطر اثرات ضدالتهابی و ضد دردی که دارد در درمان بیماری های التهابی مختلف استفاده میشود. هسته ها با استفاده از پلی مرهای وابسته به زمان: eudragit® rs po و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز با طول زنجیره های متفاوت(4k cps, 15k cps, 100k cps ) و به روش گرانولاسیون مرطوب ساخته شدند. آزمایشات کنترل فیزیکوشیمیایی بر روی آنها انجام شد و هسته هایی که واجد شرایط مورد نظر بودند انتخاب و مطالعات آزادسازی بر روی آنها در محیط بافر فسفات با 2/7ph= برای 10ساعت انجام شد. با بررسی نتایج آزادسازی بهترین هسته ها انتخاب و بوسیله ی eudragit®l100, eudragit®s100 در مقادیر متفاوت روکش داده شدند. در نهایت روند آزادسازی از قرص های کولونی در محیط های: اسید کلریدریک 1/0 نرمال همراه با توئین20 (مدت زمان حضور 2ساعت) ، بافر استات با 5/4 ph= (مدت زمان حضور 1ساعت) و بافر فسفات با4/6 ph= (مدت زمان حضور 2ساعت) و دربافر فسفات با2/7 ph= (تا 9 ساعت) بررسی شد. نتایج حاصل از بررسی روند آزادسازی بر روی هسته ها نشان داد که مقادیر بالای hpmc می تواند t90% ، 8 تا10 ساعته ایجاد کند در صورتیکه هسته های حاوی eudragit® rs po حتی در مقادیر اندک نیز از این توانایی برخوردارند. نتایج حاصل از بررسی روند آزادسازی قرص های کولونی نشان داد که، eudragit®l100 تنها در مقادیر بالا می تواند از آزادسازی محتوای دارویی در محیط های قبل از کولون جلوگیری کند در صورتیکه eudragit®s100 در مقادیر کم نیز توانایی حفاظت از محتوای دارویی را دارد. در نهایت قرص کولونی ای که دارای هسته ای، حاوی 5/7% hpmc 4000 cps و روکش eudragit®s100 (5/10 میلی گرم) بود از بهترین روند آزادسازی برخوردار بود به نظر می رسد کینتیک آزادسازی از آن نیز از مدل صفر درجه پیروی می کند.

فیلم های چشمی از سیستم های نوین دارورسانی چشمی هستند که بعد از قرار گرفتن در چشم توانایی جذب اشک و متورم شدن را دارا می باشند و دیکلوفناک سدیم یک داروی nsaidاست که به منظور کاهش درد ناشی از جراحی های چشمی(کاتاراکت)، عیب انکساری قرنیه و همچنین بیماری های التهابی چشمی مورد استفاده قرار می گیرد. دیکلوفناک سدیم یک مشتق ساده ی اسید فنیل استیک است که مهار کننده قوی و نسبتا غیر انتخابی سیکلواکسیژناز می باشد که نیمه عمر بیولوژیکی آن 1 تا 2 ساعت است. که فرآورده چشمی آن جهت پیشگیری از التهاب پس از عمل چشم توصیه شده و می توان از آن به دنبال جراحی کاشت لنز داخل چشمی و جراحی انحراف چشم استفاده کرد. هدف از انجام این پایان نامه طراحی و ساخت فیلم چشمی پیوسته رهش دیکلوفناک سدیم با استفاده از پایه های مختلف پلیمری مثل (گریدهای مختلف hpmc، pvp k30 و ادراژیت ها) می باشد. روش ساخت فیلم های چشمی قالب گیری حلال است. جهت انجام این کار دیکلوفناک سدیم با مقادیر مختلف از پلیمرهای ذکر شده مخلوط و سپس در حلال مناسب (آب و اتانول) حل شد و از پلاستی سایزرهای مختلف نظیر (گلیسرین، تری اتیل سیترات و پلی اتیلن گلایکول 400) استفاده شد. سپس فیلم های ساخته شده تحت آزمایشات مختلف (بررسی خصوصیات ظاهری، تعیین وزن و ضخامت، آزمون تعیین تورم، تعیین مقدار ماده موثره، روند آزادسازی و مطالعات کینتیکی) قرار گرفت.بهترین فرمولاسیون ها حاوی (mg6/9 دیکلوفناک سدیم، mg216 hpmc4000cps، mg216 ادراژیت rs و mg6/129 گلیسرین) و (mg6/9 دیکلوفناک سدیم، mg192 hpmc4000، mg192 ادراژیت rs و mg2/115 گلیسرین) که در طی مدت زمان 10 ساعت بیش از 90% داروی خود راآزاد کردند به نظر می رسد کینتیک آزادسازی این فرمولاسیون ها بیشتر شبیه الگوی رهش درجه صفر می باشد.

از آنجایی که داروهای مسکن جایگاه خاصی در مراحل درمانی دارن تاش شد تا با انتخاب یک مسکن برتر در ایران و انجام آزمونه9ایی از قبیل بررسی اندکس هاسنر ، انحلال ، زمان باز شدن و بررسی طول موج بیشینه و... آزمونهای پیش فرمولاسیون و پس فرمولاسیون انجام شود در ادامه از 12 داوطلب واجد شرایط استفاده گردید تا در شرایط برابر به بررس یپارامتر های فارماکوکینتیکی اولیه و ثانویه پرداخته شود و ناهیتا اثبات گردید که نمونه ایرانی هم ارز با نمونه خارجی است . که میتئاند به صورت جایگزین با آن در مراحل درمانی مورد استفاده قرار گیرد .

از جمله سیستم های دارو رسانی که امروزه در بازار دارویی جهانی مورد توجه قرار گرفته اند قرص های سریع باز شونده دهانی می باشند، که با تبدیل به حالت مایع در تماس با بزاق، مزایای مربوط به اشکال جامد به ویژه پایداری را، در کنار ویژگی های مطلوب یک شکل دارویی مایع به ویژه بلع و جذب پری گاستریک دارا می باشند. بدین ترتیب شروع اثر سریع تر و فراهم زیستی بیشتر برای آن ها قابل پیش بینی است. قرص های سریع باز شونده ی دهانی، اشکال دارویی جامدی هستند که در زمانی کمتر از 1 دقیقه بدون بر جای گذاشتن باقیمانده ای از خود، در حفره ی دهان باز می شوند. هدف از این تحقیق تهیه و ارزیابی خصوصیات فیزیکوشیمیایی قرص سریع باز شونده دهانی اندانسترون mg8 می باشد که از دسته ی آنتاگونیست های- 5-ht3 است. این دارو در پیشگیری و درمان تهوع و استفراغ دوران بارداری و پس از جراحی و شیمی- درمانی کاربرد دارد. در این مطالعه، قرص های سریع باز شونده ی دهانی اندانسترون با روش تراکم مستقیم تهیه شده اند. در این پایان نامه ازچهار نوع ماده ی جانبی جدید f-meltc، disintequik، porosolve، kelley استفاده شده است. همچنین از باز کننده های کراس کارملوز سدیم و کراس پوویدون و سدیم استارچ گلیکولات با درصدهای مختلف استفاده گردید. بعد از انجام مطالعات پیش فرمولاسیون روی پودر، آزمایش های کنترل فیزیکوشیمیایی شامل قطر، ضخامت، یکنواختی وزن، فرسایش، سختی، زمان باز شدن روی فرمولاسیون ها انجام شد و فرمولاسیون برتر در این مرحله انتخاب گردید. سپس از طعم دهنده ها و شیرین کننده های مختلف استفاده کردیم و در نهایت فرمولاسیون با بالاترین پذیرش طعم به عنوان فرمولاسیون برتر شناسایی شد. این فرمولاسیون حاوی %8 اندانسترون، %5 کراس کارملوز، %1 تالک، %1 سدیم ساخارین، %1 اسانس نعناع، %84 آویسل و دارای زمان باز شدن 5 ثانیه بود. روی فرمولاسیون برتر تست تعیین مقدار ماده ی موثره را انجام دادیم که عدد به دست آمده در بازه ی نرمال قرار داشت. به دلیل نبود این شکل دارویی در بازار ایران، امید است که بتوانیم این محصول را در یکی از کارخانجات داخلی به طور انبوه تولید سازیم.

هدف از این تحقیق تهیه و ارزیابی قرص های آهسته رهش ماتریکسی خوراکی کتورولاک ترومتامین جهت دارورسانی کنترل شده این دارو می باشد . این دارو به عنوان یک ضد درد بسیار قوی در تسکین دردهای بسیار شدید کاربرد دارد. از آنجا که هیچ فراورده ی آهسته رهشی از کتورولاک در ایران ساخته نمی شود, در این تحقیق تلاش برای تهیه فرمولاسیونی مورد قبول به صورت قرص های آهسته رهش ماتریکسی خوراکی انجام شد . در ابتدا مطالعات پیش فرمولاسیون شامل : شاخص کار, ضریب هاسنر, بررسی طیف ir و uv در محیط اسیدی و بافری و .. بر روی کتورولاک نجام گرفت و سپس به طراحی فرمولاسیون ها پرداخته شد. بدین منظور قرص هایی حاوی30 میلی گرم کتورولاک ترومتامین همراه با مقادیر گوناگون از انواع پلیمرهای آهسته رهش کننده, مواد پرکننده, لغزاننده و سردهنده تهیه شدند . از دو روش تراکم مستقیم و گرانولاسیون مرطوب جهت تهیه قرص های آهسته رهش استفاده شد . مواد جانبی فوق الذکر همراه با کتورولاک مخلوط شده و یا به صورت گرانول تبدیل گشته و سپس توسط سنبه شماره 12 تخت پرس شدند . تمامی 29 فرمول ساخته شده در 7 گروه a-g گروه بندی شدند . در گروه aتا c روش تهیه تراکم مستقیم, مورد بررسی بوده است. در گروه a به بررسی مقدار پلیمر hpmc4000 در گروه b به بررسی پلیمرhpmc15000 و در گروه c به بررسی مقدار پلیمر کربومرp934 مورد بررسی بوده است . فرمولاسیون d به منظور بررسی روش گرانولاسیون مرطوب بدون استفاده از پلیمر تهیه شد . در فرمولاسیون های eتاg روش تهیه گرانولاسیون مرطوب به روش استفاده از پلیمر در داخل گرانول بوده است. در فرمولاسیون های e مقدار پلیمر hpmc4000در فرمولاسیونهای f مقدار پلیمرhpmc15000 و در فرمولاسیون های گروه g مقدار کربومرp934 مورد بررسی قرار گرفته است . مطالعات انجام شده نشان داد که تفاوت چندانی بین فرمولاسیون هایی که با روش گرانولاسیون مرطوب ساخته شده بودند با فرمولاسیون هایی که با روش تراکم مستقیم ساخته شده بودند وجود ندارد. تمامی فرمولاسیون ها از لحاظ خصوصیات فیزیکی و شیمیایی گوناگون از جمله : خصوصیات ظاهری, تغییرات وزن, سختی, فرسایش, تعیین مقدار ماده موثره و فاکتور تورم و .. ارزیابی شدند . مطالعات invitro توسط دستگاه شماره ?? (پارو) در دمای 37 درجه سانتیگراید دور rpm50 در محیط بافر فسفات 4/7 = ph به مدت 10 ساعت انجام گرفت . مطالعات انجام شده نشان می دهد که نوع و مقدار پلیمر روند آزادسازی را تحت تاثیر قرار می دهد. فرمولاسیون هایی که آزادسازی مناسبی داشتند جهت انجام مطالعات بعدی برگزیده شدند. با بررسی مطالعات کینتیکی و نتایج به دست آمده فرمولاسیون e3 که از پلیمرhpmc4000 به روش گرانولاسیون مرطوب ساخته شده بود به نظر می رسد که نسبت به بقیه ی فرمولاسیون ها آزادسازی یه بهتری دارد و بعنوان فرمولاسیون برتر شناخته شده است .

خلاصه فارسی: کلاریترومایسین آنتی بیوتیکی از دسته ماکرولید هاست که بطور گسترده ای در عفونت دستگاه تنفسی فوقانی و زخم های گوارشی استفاده می شود. تهیه سیستم های با تعادل هیدرودینامیکی راهی مناسب برای افزایش مدت زمان اقامت دارو در معده است. در این سیستم ها چگالی دارو از مایعات معده کمتر است که موجب شناور شدن دارو ها و افزایش مدت زمان اقامت آنها در معده می گردد. در این پژوهش تلاش ما ساخت سیستم با تعادل هیدرودینامیکی برای داروی کلاریترومایسین، با استفاده از پلیمر هایی مانند هیدروکسی پروپیل متیل سلولز و سدیم کربوکسی متیل سلولز بوده است. فرمولاسیون های مختلفی از قرص های ماتریکسی کلاریترومایسین با نسبت های مختلفی از دارو و پلیمر، پرکننده و همچنین عامل ایجاد کننده گاز کربن دی اکسید ( سدیم بی کربنات) با استفاده از تکنیک گرانولاسیون مرطوب تهیه گردید، همچنین قرص ها به منظور بررسی خصوصیات فیزیکی، محتویات داروئی،طول زمان شناوری، مدت زمان لازم برای شناور شدن، آزمون انحلال و همچنین طیف ftir و uv مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعه طیف ftir نشان داد هیچ گونه واکنش شیمیایی بین دارو ها و مواد جانبی وجود ندارد. همه فرمولاسیون ها در طی بررسی آزمون های فیزیکوشیمیایی روند مطلوبی را نشان دادند. از بین فرمول های تهیه شده فرمولاسیونی که حاوی 41.6% از کلاریترومایسین و 20% هیدروکسی پروپیل متیل سلولز و 10% سدیم بی کربنات بود به عنوان فرمولاسیون برتر برگزیده شد،در این فرمول مدت زمان لازم برای شناور شدن کمتر از یک دقیقه و همچنین طول مدت شناوری آن دوازده ساعت بود و پس از بررسی مدل های مختلف کینتیک آزاد سازی دارو، مشخص شد که از مدل هیگوچی تبعیت می کند.

استفاده از دارو رسانی ریوی به عنوان یک راه غیر تهاجمی برای درمان بیماری های ریوی در مقایسه با سایر روش های تجویز دارو از مزایای زیادی برخوردار می باشد. فلوتیکازون پروپیونات یکی از کورتیکواستروئید های چربی دوست برای درمان آسم است که اثر بخشی بالینی آن در بسیاری از مطالعات تایید شده است. از آنجا که حلالیت بالای دارو در آب معمولا می تواند منجر به کاهش مدت زمان باقیماندن دارو در بافت و در نتیجه بروز اثرات جانبی سیمتیک شود، بهبود انحلال فلوتیکازون و افزایش غلظت ریوی آن با استفاده از فرمولاسیون های جدید مطلوب می باشد. در این مطالعه ما فرمولاسیون های پودر خشک استنشاقی این دارو را با کمک سیکلودکسترین (به عنوان یک افزاینده حلالیت) تهیه کردیم. برای این کار دو نوع حامل متفاوت به نام های لاکتوز و مانیتول به عنوان پر کننده در فرآیند اسپری درایینگ به همراه کمپلکس فلوتیکازون – سیکلودکسترین به کار برده شدند. به علاوه، از آنها به عنوان حامل درشت در فرایند اختلاط فیزیکی جهت کمک به آئروسل شدن ذرات دارویی اسپری درای شده، نیز استفاده کردیم. برای نیل به این اهداف فرمولاسیون ها با کمک نرم افزار design-expertبهینه سازی شدند. در نهایت تمام فرمول ها از نظر یکنواختی محتوا پس از اختلاط فیزیکی ، شکل ذرات ، توزیع اندازه ذره ای، انحلال و جایگزینی ریوی در شرایط برون تن مورد بررسی قرار گرفتند. مشخصات جایگزینی در شرایط برون تن توسط دستگاه anderson cascade impactor و اینهالر تک دوز cyclohaler تعیین شد. نتایج نشان داد که بالاترین کسر ذرات ریز و دوز ذرات ریز مربوط به فرمولاسیونی است که در آن فلوتیکازون : سیکلودکسترین با نسبت w/w 1 : 15 به همراه 75% از کل حامل لاکتوز در محلول اولیه اسپری درای شد در حالیکه 25% باقیمانده حامل در فرآیند اختلاط فیزیکی به کار رفته بود. طبق آنالیز اندازه ذره ای، تمام فرمولاسیون های اسپری درای شده ذراتی با قطر کمتر از 67/7 را دارا بودند. اضافه کردن سیکلودکسترین در فرآیند اسپری درایینگ موجب شکل گیری ذراتی کروی با حفرات سطحی شد که به نظر می رسد با کاهش بر هم کنش های بین سطحی به پراکندگی ذرات کمک می کند. همچنین افزایش چشمگیر در حلالیت دارو با اضافه کردن سیکلودکسترین در محلول اولیه به نسبت 1:5 در مقایسه با داروی بازار مشاهده شد. در نهایت می توان نتیجه گرفت که استفاده همزمان از دارو و سیکلودکسترین در محلول اولیه در حضور حامل لاکتوز، خصوصیات فیزیکی و رفتار آئروسلی فرمولاسیون های نهایی را به میزان بیشتری نسبت به فرمول های تهیه شده در حضور مانیتول بهبود می دهد.

کنه ولگاریس یک بیماری التهابی مزمن فولیکول های سباسه است که به وسیله کومدون ها، پاپول ها، پوستول ها، کیست ها، ندول ها و در بسیاری از بیماران با اسکارهای هایپرتروفیک و حفره های عمیق مشخص می گردد. نزدیک به 80% افراد بین سنین 11 تا 30 سال در حالتی از آ کنه را تجربه می کنند. با وجود اینکه این بیماری از نظر علم طب خوش خیم است، اما از نظر روحی و روانی، زیبایی و اجتماعی اثرات وخیمی به دنبال داشته است. پاتوفیزیولوژی آکنه پیچیده بوده و عوامل داخلی و خارجی مختلفی در اتیولوژی آن نقش بازی می کنند. مهمترین عوامل آسیب شناسی آکنه عبارتند از: اختلال در کراتینیزاسیون غیر طبیعی، فعالیت غدد چرب و افزایش تولید سبوم، تکثیر p.acnes و التهاب. یکی از راهکارهای درمانی آکنه، استفاده از آنتی بیوتیک های خوراکی و موضعی است. با این وجود ایجاد مقاومت به این دسته دارویی سبب استفاده از سایر دسته های دارویی در این زمینه گشته است. پسوریازیس یک بیماری پوستی است که سبب ایجاد لکه های قرمز، فلسی، دلمه ای و پوشیده شدن پوست با فلس های نقره ای می شود. که اغلب در نواحی آرنج، زانو، پوست سر و پشت ظاهر می شوند. این بیماری اغلب در بزرگسالان زیر 25 سال ایجاد می شود و شیوع یکسانی در مردان و زنان دارد. و از جمله بیماری های التهابی مزمن و خود ایمنی است. درمان پسوریازیس به سه نوع اصلی تقسیم می شود؛ درمان معمولی (مرطوب کننده ها، نور درمانی و ...)، درمان سبک (تغییر سبک زندگی) و داروهای سیستمیک یکی از پر مصرف ترین و موثرترین داروهای جلدی در درمان دو بیماری فوق تازاروتن است که به اشکال دارویی ژل، کرم و فوم وجود دارد. این ماده از مشتقات ویتامین a و یک رتینوئید استیلنی گیرنده ی انتخابی است که با گیرنده های اسیدرتینوئید بتا و گاما پیوند تشکیل می دهد. هدف از انجام این تحقیق فرمولاسیون ژل پوستی تازاروتن 1/0% است که فاقد نمونه ی داخلی در بازار دارویی ایران است. بدین منظور ابتدا پایه ی مورد نظر، پس از چندین مرحله تغییر در مقادیر و نسبت های مواد اولیه تهیه شد و پس از انجام آزمایشات پایداری مربوطه، ماده موثره به فرمولاسیون های برتر اضافه گردید. سپس پایداری فرمول ساخته شده از نظر شفافیت، ph، عدم دو فاز شدن در دماهای، و و ویسکوزیته بررسی شد و بهترین فرمولاسیون از نظر پایداری انتخاب گردید و سپس آزمایش های تعیین مقدار ماده موثره در طول موج 351 نانومتر به روش اسپکتروفوتومتری و hplc، رهش دارو از غشاء پلاسمایی و جذب پوستی در محیط بافرآمونیوم استات با ph=6/5 و 10% استونیتریل بر روی فرمولاسیون نهایی انجام شد. فرمولاسیون نهایی حاوی 85% ماده موثره بود که از نظر آزادسازی و جذب پوستی، ضمن پیروی از مدل کینتیکی هیگوچی، در رنج مطلوبی قرار داشت.

چکیده فارسی آلزایمر بیماری اختلال عملکرد مغزی است که به تدریج توانایی های ذهنی بیمار تحلیل می رود. بارزترین تظاهر زوال عقل اختلال حافظه است که به تدریج ایجاد شده و پیشرفت می کند. امروزه یکی از درمان های علامتی در دسترس برای بیماری آلزایمر استفاده از فرمولاسیون های خوراکی مهارکننده های کولین استراز می باشد. داروچسب ریواستیگمین در بسیاری از کشورهای جهان مانند آمریکا، اروپا، آمریکای لاتین و آسیا برای درمان مرحله خفیف تا متوسط بیماری آلزایمر مورد قبول واقع شده است. در مرحله اول این تحقیق فرمولاسیون داروچسب ریواستیگمین انجام گرفت سپس به منظور بررسی کارایی آن، آزادسازی دارو با نمونه خارجی آن که ساخت شرکت novartis با نام exelon می باشد مقایسه گردید. از بین فرمولاسیون های مختلف، یکی از آنها بر اساس فرمول f2 در آزادسازی مورد قبول قرار گرفت. در فرمولاسیون منتخب اودراژیت های rl و rsبه نسبت 2:1 دارای بهترین روند آزادسازی می باشد. همچنین از تری اتیل سیترات (tec) به عنوان پلاستی سایزر و پلی اتیلن گلایکول (peg) به عنوان افزاینده نفوذ استفاده شدند. کلید واژه: آلزایمر- ریواستیگمین- داروچسب- فرمولاسیون

در جوامع امروزی به علت تغییر شیوه زندگی افراد و رژیم غذایی نامناسب و عدم تحرک کافی شیوع بسیاری از بیماری ها افرایش یافته که نقرس یکی از این بیماری هاست. فبوکسوستات که از دسته دارویی گزانتین اکسیداز ها می باشد از جمله داروهایی است که در درمان نقرس به کار می رود. فبوکسوستات دارای مزایای بسیاری نسبت به داروی هم دسته خود یعنی آلوپورینول می باشد که عبارتند از: اثربخشی بیشتر، عوارض جانبی کمتر، تحمل پذیری بالاتر و عدم محدودیت در زمان مصرف دوزاژ روزانه که به تفصیل در مورد آنها بحث خواهد شد. از این رو بر آن شدیم تا به تهیه فرمولاسیون های مختلف بپردازیم که در فرمولاسیون های سری a به بررسی درصد و انواع مختلف از بازکننده پرداخته شده و در فرمولاسیون های سری b، به بررسی بایندر و در فرمولاسیون های سری c به بررسی اثر پرکننده پرداخته شده، که در مجموع حدود 40 نوع فرمولاسیون مختلف ساخته شد و برترین فرمولاسیون ها با نمونه خارجی مقایسه شدند که در نهایت فرمولاسیون با فاکتور تشابه بیش از 97% به عنوان شبیه ترین نمونه شناسایی گردید.

سامانه های آهسته رهش، از مهم ترین و پرکاربرد ترین فناوری های دارورسانی می باشد که از دیرباز با تولید قرص های ساده روکش دار مطرح شده اند و تا به امروز با پیشرفت علوم دارویی و داروسازی همچنان در کانون توجه شرکت های معظم داروسازی قرار دارند. به طور ساده این سامانه ها قابلیت رهش دارو را در طول مدت زمان بیشتری نسبت به انواع ساده تر دارا هستند و این قابلیت را دارند تا غلظت خونی پایدارتری در پلاسما ایجاد نمایند و از تکرار مصرف دارو جلوگیری کنند(1). این اثر درمان تدریجی را ابتدا با آزاد ساختن دوز درمانی و سپس با آزاد ساختن تدریجی و پیوسته دوزهای نگهدارنده دارو، ایجاد می کنند(2). طراحی یک سامانه ی پیوسته رهش معمولا به علت تداخل خواص فیزیکی و شیمیایی و بیولوژیکی دارو و شرایط بیماری شخص بیمار و محدودیت های تکنیکی کار دشواری می باشد. آهسته رهش نمودن داروها معمولا با تغییر فرمولاسیون دارو (به صورت ماتریکسی) انجام می شود و یا به ندرت از طریق ایجاد ملح کم محلول تر دارو انجام می پذیرد(3). البته در این میان تولید سامانه های آهسته رهش کاشتنی جز تکنولوژی های نوین و پیچیده بوده که دستیابی به آن مستلزم دانش فنی بالا، امکانات و تجهیزات به روز و کارامد و بودجه های تحقیقاتی کافی می باشد. این سامانه های نوین دارورسانی با ذخیره مقادیر زیادی از دارو در زیر پوست به فرم یک مخزن دارویی عمل می نمایند و با بکارگیری پلیمرهای آبدوست قادر هستند مقادیر مشخصی از دارو را در مدت زمان معین به داخل جریان خون آزاد نمایند(4). ریسپریدون (risperidone) یک داروی ضد جنونantiphsychtoic) ) می باشد که از طریق مهار گیرنده های دوپامینی (d2) و سرتونینی (5-ht2) عمل می نماید. ریسپریدون در درمان بیماری های روانی (psychotic disorder)، اختلالات دو قطبی (bipolar disorder) و عوارض روانی ناشی از زوال عقل dementia)) و اسکیزوفرنی (schizophrenia) کاربرد دارد. دوز مصرفی این دارو در درمان اسکیزوفرنی بر حسب شدت بیماری از 1 میلی گرم، دو بار در روز، تا 4 میلی گرم 2 بار در روز می باشد. با توجه به ماهیت بیماری های روانی و به خصوص شیزوفرنی و عدم همکاری بیماران در گرفتن دوزهای متوالی از دارو طی مدت زمان طولانی درمان (2 یا 3 سال و اغلب مادام العمر)، طراحی یک سامانه ی آهسته رهش کاشتنی از داروی ریسپریدون جهت کنترل بیماران مبتلا به شیزوفرنی در جهت افزایش همکاری و آسایش بیمار و خانواده وی همچنین کاهش هزینه های بستری این بیماران و مراقبت های ویژه ی پرستاری، لازم و ضروری به نظر می رسد(5). هدف طرح مزبور طراحی فرمولاسیون کاشتنی طولانی اثر (long acting implant) ریسپریدون می باشد که قادر خواهد بود با یکبار تزریق نیاز بیمار را در گرفتن دوزهای متوالی ریسپریدون تا حداقل دو ماه مرتفع سازد. این سامانه قادر است غلظت های ثابتی از دارو را در بازه های زمانی متوالی ایجاد کند و در نتیجه ضمن افزایش پذیرش و همکاری بیماران در پروتوکل درمان باعث بهبود علائم شیزوفرنیک و کاهش اپیزودهای آن خواهد شد(6). روش اجرایی طرح بر اساس تولید ایمپلنت زیرپوستی plga می باشد که قابلیت محصور سازی مقدار قابل قبولی از داروی ریسپریدون را داراست. این ایمپلنتها با استفاده از متد casting)) طراحی و تولید می شوند. این سامانه به صورت زیرپوستی کاشته شده و قادر خواهد بود تا حداقل 2 ماه دارورسانی را انجام دهد. در نهایت با تحلیل داده های آماری مشخص شد که میتوان فرمولاسیونی پایدار با بازدهی بالا و هزینه های پایین تهیه نمود.

تهوع و رفلاکس از بیماری های شایع در بین افراد جامعه می باشد. بنابراین پیشگیری و درمان تهوع به خصوص در بیماران سرطانی و زنان باردار مهم می باشد و در صورت عدم درمان، علاوه بر ایجاد اختلال در امور روزمره افراد، می توانداز دیدگاه اقتصادی نیز به فرد و جامعه ضرر برساند. بدین منظور از داروهای مختلف موجود دردسته داروهای ضد تهوع و محرک دستگاه گوارش نظیر اندانسترون استفاده می گردد. داروی اندانسترون به عنوان یکی از پرمصرف ترین و پرفروش ترین داروها در این دسته به شمار می رود که اثرات ضد تهوع خود از طریق آنتاگونیست های رسپتور 5ht3 سرتونینی اعلام می نماید. از اشکال دارویی اندانسترون که در بازارهای دارویی جهان وجود دارند می توان به قرص و فرم تزریقی آن اشاره نمود. فراهم زیستی مطلق اندانسترون از راه خوراکی بسیار پایین می باشد که علت آن وجود متابولیسم عبور اولیه کبدی و همچنین ناکامل بودن جذب آن در دستگاه گوارش می باشد. از طرف دیگر در افرادی که دچار تهوع و استفراغ می شوند، مصرف خوراکی این دارو ناکارآمد می باشد، به طوری که استفاده از سایر فرم های دارویی اندانسترون برای این دسته از بیماران مناسب تر است. از دیگر معایب فرم خوراکی این دارو، می توان به کند بودن شروع اثر اندانسترون اشاره نمود. بنابراین می توان برای گرفتن شروع اثر سریع از فرم تزریقی آن استفاده نمود که متاسفانه این شکل دارویی از معایبی چون وجود درد فراوان، نیاز به کادر مجرب و همچنین تجهیزات استریل، برخوردار می باشد، همچنین در بیماران سرطانی به دلیل کاهش بافت ماهیچه ای استفاده از فرم تزریقی ناکارآمد خواهد بود. در نتیجه پذیرش بیماران را در استفاده از این راه کاهش داده است. بنابراین با توجه به معایبی که برای اشکال دارویی خوراکی و تزریقی ذکر گردید، اشکال دارویی دیگر که همراه با پذیرش بالا از جانب بیمار برخوردار باشند، از جمله ژل مخاط چسب بینی اندانسترون مورد توجه می باشد. امروزه دارورسانی از راه بینی جهت دارورسانی موضعی و سیستمیک مورد توجه وسیعی می باشد. راه بینی دارای مزایای بسیاری است. سهولت مصرف، وجود اپیتلیوم قوی در بینی، سطح پایین حذف اولیه کبدی، امکان حذف سریع و آسان فرم دارویی از سایت مصرف در صورت نیاز، جذب مستقیم، سطح تماس وسیع و خون رسانی بالا در بینی و نیز پذیرش خوب بیمار سبب شده اند تا دارورسانی از راه بینی به عنوان یک راهکار کارآمد در دارورسانی قلمداد گردد. در این راستا، اشکال دارویی مختلفی نظیر قطره ای بینی، ژل ها، پودرها، سیستم های مخاط چسب بینی و اسپری های بینی مطرح شده اند. با استفاده از ژل مخاط چسب نازل اندانسترون می توان مدت زمان ماندگاری دارو را در حفره های بینی افزایش داد که این امر سبب کاهش تعداد دفعات مصرف و در نتیجه افزایش پذیرش بیمار می شود. همچنین این سیستم ها به سطح مخاط چسبیده، چند ساعت باقی می مانند و دارو را با روند کنترل شده ای آزاد می کنند، در نتیجه غلظت سرمی دارو در حد پنجره درمانی حفظ می شود. ازطرفی این سیستم ها فراهم زیستی دارو را نیز افزایش می دهند. بنابراین با توجه به اهمیت درمان بیماری های تهوع و با توجه به اهمیت و کارایی اشکال دارویی داخل بینی به خصوص فرم ژل مخاط چسب، همچنین عدم وجود شکل دارویی ژل مخاط چسب داخل بینی اندانسترون در بازارهای دارویی داخل و خارج، فرمولاسیون ژل مخاط چسب بینی اندانسترون با دوز منفردg0.1 / mg5.2 و بررسی خصوصیات کیفی و کمی آن، هدف این تحقیق قرار گرفت.

فیلم های سریع حل شونده دهانی از سیستم های دارورسانی نوین بوده که بدون نیاز به نوشیدن آب قابل مصرف هستند. دیمن هیدرینات یک آنتی هیستامین نسل اول است که در بیماری حرکت استفاده می شود. برای تهیه فیلم ها به روش solvent casting, ابتدا پلیمر با پلاستی سایزر لویگه شده و با آب به حجم رسانده شد. و به مدت 3 ساعت روی استیرر مخلوط شد. دارو و بتاسیکلودکسترین با نسبت 3 به 1,در نسبت مساوی آب و الکل حل شد. در نهایت فاز پلیمری به دارو افزوده شده و 3 ساعت مخلوط گردید. در این مطالعه از پلیمرهای مختلفی نظیر hpmc6cps, cellulose gum, pva72000, pvp k30 ,hec, mc و پلاستی سایزر های pg,glycerin, peg400 وpeg1000 استفاده شد. در نهایت از بین آنها cg و ترکیب cg و pva با نسیت 1 به 3 با پلاستی سایزر 15% peg1000 وpg30% از همه مناسب تر بود. جهت بررسی خواص فیزیکوشیمیایی فیلم ها, وزن, ضخامت, انعطاف پذیری, ph سطحی,بررسی زمان باز شدن برون تن assayو مقدار release دارو انجام شد. جهت بررسی مقدار داروی آزاد شده از دستگاه دیسولوشن 8 خانه ی dt800 erweka استفاده شد. بهترین فرمولاسیون ها با آزاد سازی 96 و 89 درصد دارو در 10 دقیقه جهت اصلاح طعم برگزیده شدند. نهایتا به منظور اصلاح طعم از nacl و aspartame به همراه طعم دهنده لیمو نعنا استفاده شد.

امروزه سرطان یکی از شایع ترین بیماری ها در جهان می باشد. با این حال متاسفانه هنوز داروی ایده¬آل برای درمان سرطان کشف نشده است، که بتواند بدون آسیب زدن به بافت¬ها و سلول های سالم، سلول¬های سرطانی را از بین ببرد.کورکومین از جمله مواد طبیعی کم خطر و ایمنی است که خواص ضد سرطانی آن به اثبات رسیده است. کورکومین دارای فعالیت¬های فارماکولوژیکی فراوانی است کورکومین دارای خواص ضد سرطانی بسیار قوی می¬باشد. این ماده از شروع تشکیل تومور، متاستاز، رگ زایی و پیشرفت سرطان جلوگیری می¬کند. طبق طبقه بندی سازمان بین المللی سرطان، کورکومین جزء سومین نسل داروهای ضدسرطان دسته بندی شده است، و همچنین موسسه بین المللی سلامت، کورکومین را به عنوان ماده¬ی ضدسرطان و ضد موتاژن معرفی کرده است. با وجود خصوصیات فوق العاده ی کورکومین در درمان بیماری¬های مختلف، خصوصا سرطان، متاسفانه کاربرد بالینی این دارو به دلیل محلولیت بسیار کم در آب (10-20 µg/ml)، جذب بافتی ضعیف و متابولیسم سریع محدود شده است و نیاز شدیدی به استفاده از یک حامل مناسب و یک فرمولاسیون کارامد برای این مولکول دارویی احساس می¬شود. آلبومین انسانی و پروتئین های خانواده ترانسفرین از جمله حامل هایی هستند که در مطالعات مختلف برای داروها، هورمون ها، پروتئین ها وغیره به کار گرفته شده اند. مطالعات نشان داده اند که ماکرومولکول هایی نظیر آلبومین، گلوبولین و پلیمرهای سنتتیک با مکانیسم enhance permeation and retention effect (epr) به صورت قابل ملاحظه ای در بافت های سرطانی تجمع پیدا می کنند، زیرا در این بافت ها نفوذپذیری عروق زیاد شده و زمان حفظ و نگهداری ماکرومولکول ها در بافت های بین سلولی سرطانی به دلیل گرفتگی عروق لنفاتیک زیاد می شود. هم چنین، یکی دیگر از مزیت های کانژوگاسیون با ماکرومولکول ها این است که رفتار فارماکوکینتیکی دارو بهبود پیدا می کند. به علاوه دارو از مکانیسم های سلولی که باعث مقاومت دارویی می شوند نیز رهایی می یابد. از دیگر مزیت های حامل های پروتئینی می توان به نقش به سزای آن ها در دارو رسانی هدفمند فعال از طریق رسپتورهای بیان شده در سطح سلول ها اشاره کرد. در این تحقیق ابتدا فرم کانژوگه کورکومین با یک حامل پروتئینی مناسب از خانواده ترانسفرین تهیه شد. کانژوگه حاصله سپس با استفاده از لوله های آمیکون و دیالیز، خالص سازی گردید. در مرحله بعدی، فرم آزاد و کانژوگه دارو با استفاده از روش¬های کروماتوگرافی و اسپکتروفتومتری و همچنین ارزیابی میزان انباشت دارو تعیین مشخصات گردیدند. مطالعات صورت گرفته نشان داد که بالاترین میزان کانژوگاسیون زمانی به دست می آید که در حین سنتز ترکیب کانژوگه، مقدار مولی کورکومین، 40 برابر مقدار مولی لاکتوفرین محاسبه و انتخاب شود. برای بررسی خواص فیزیکو شیمیایی لاکتوفرین، پس از انجام واکنش کانژوگاسیون از آزمایش sds-page استفاده گردید. در بررسی داده های حاصل از sds-page test این نتیجه حاصل گردید که، وزن مولکولی لاکتوفرین پس از کانژوگاسیون تغییری حاصل نکرده است که می تواند مبین این مطلب باشد که خصوصیات فیزیکوشیمیایی لاکتوفرین پس از کانژوگاسیون دست نخورده باقی می ماند. نتایج حاصل از بررسی اندازه ذره ای ساختار کانژوگه شده نشان داد که اندازه ذره ای ساختارهای حاصله حدود 165 نانومتر می باشد. همچنین نتایج حاصل از بازیابی پروتئین نشان داده است که درصد بازیابی پروتئین در نسبت های مولی کمتر، بالاتر و در نسبت های مولی بیش تر کمتر است.

پارکینسون یک بیماری دژنراتیو عصبی، ناتوان کننده و پیش رونده است. این بیماری در اثر تحلیل سلول های مغزی تولید کننده دوپامین معمولاً در سنین بالای 60 سال رخ می دهد.یکی از داروهایی که در این بیماری بکار می رود پرامی پکسول است که شکل دارویی آن به صورت قرص می باشد.به نظر می رسد پرامی پکسول باعث فعال شدن رسپتورهای دوپامینی در استریاتوم و جسم سیاه می شود. سیستم های نوین دارو رسانی امروزه مورد توجه محققان وصنایع داروسازی بوده و از اهمیت زیادی در درمان بیماری ها برخوردارند.یکی از این سیستم های دارورسانی نوین ، پمپ های اسموتیک می باشد. این داروها با ویژگی آزادسازی و رهش قابل کنترل ، از پیش طراحی شده اند. ویژگی های مذکور موجب افزایش کارایی دارو وکاهش عوارض جانبی می شود. این تحقیق شامل مطالعات پیش فرمولاسیون، بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی آنها وانتخاب فرمولاسیون برتربا در نظر گرفتن کارایی دارودر محیط برون تن می باشد. در این تحقیق نتیجه بهترین فرمولاسیون پمپ اسموتیک، ساخت هسته به روش گرانولاسیون مرطوببا روکش حاوی اتیل سلولز دارای دو منفذ با قطر 7/0بدست آمد.

این پژوهش به منظور طراحی ماتریکس حاوی تیمول با خواص آهسته رهش و بررسی اثرات آن در دام انجام شد. پژوهش شامل دو بخش مجزا بود. در بخش اول میکروذرات تیمول در دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد. جهت تهیه میکروذرات از پلیمرهای سنتتیک مختلف شامل اتیل سلولز، متیل سلولز، هیدروکسی پروپیل متیل سلولز کربوپل p934، سدیم آلژینات و سدیم کربوکسی متیل سلولز استفاده شد. روش های استفاده شده در ساخت میکروذرات عبارت بودند از ژل سازی یونی، جایگزینی حلال، خشک کردن افشانی و روش استخراج/تبخیر حلال. در هر روش مقادیر مختلف پلیمر، سورفاکتانت، عوامل ایجاد اتصالات متقاطع و دماهای متفاوت با تهیه ی چند فرمولاسیون بررسی شد. در ارزیابی میکروذرات ساخته شده صفاتی از قبیل درصد بازده ساخت تیمول، درصد بارگیری تیمول در میکروذرات، درصد کارایی محبوس سازی، بررسی اندازه ذره ای تیمول، نحوه رهش تیمول از میکروذرات، آنالیز حرارتی میکروذرات، مورفولوژی ذرات، مخاط چسبی، درصد تورم، کنیتیک رهاسازی تیمول از میکروذرات و پایداری تیمول در میکروذرات مطالعه شد. طبق نتایج به دست آمده، در میکروذرات ساخته شده به روش ژل سازی یونی، خشک کردن افشانی و تبخیر حلال (با استفاده از پلیمرهای کربوکسی متیل سلولز و کربوپل p934) درصد بارگیری و کارایی محبوس سازی تیمول پایین بود. با کاربرد اتیل سلولز در فرمولاسیون در روش استخراج تبخیر حلال درصد بارگیری و کارایی محبوس سازی بهبود یافت، اما میزان تیمول آزاد شده از این پلیمر پس از 24 ساعت 54 درصد بود. در فرمولاسیون دیگر با استفاده از نسبت های مختلف هیدروکسی پروپیل متیل سلولز و اتیل سلولز (1:1، 2:1، 5:1/2، 3:1، 4:1، 5:1، 6:1 و 7:1) بازده ساخت، بارگیری و کارایی محبوس سازی تیمول افزایش یافت. در این گروه فرمولاسیون، میانگین اندازه ذرات 1/03± 0/02 میلی متر بود. بررسی میکروسکوپ الکترونی نشان داد که میکروذرات از نظر شکل ظاهری کمی نامنظم، با سطحی ناهموار و متخلخل بودند. در نسبت 5:1 از هیدروکسی پروپیل متیل سولز و اتیل سلولز بالاترین درصد بارگیری (38/8) و کارایی محبوس سازی (61/2) مشاهده شد. همچنین در این نسبت از پلیمر بهترین روند رهش تیمول مشاهده شد. مناسب ترین کنیتیک رهاسازی تیمول برای میکروذرات مدل انتشار ماتریسی fickian (مقدار تیمول آزاد شده در براب0/43t) بود. بررسی ftir و آنالیز حرارتی احتمال اثر متقابل بین تیمول و پلیمرها را نشان داد. در بخش دوم این پژوهش، اثر میکروذرات ساخته شده ی محتوی تیمول آهسته رهش در شرایط درون تنی در مقایسه با تیمول آزاد بررسی شد. این بخش در مرکز تحقیقات علوم دامی دانشگاه بوعلی سینا انجام شد. آزمایش در قالب طرح مربع لاتین 3?3 ادغام شده با استفاده از 6 راس گوسفند نر فیستوله شده (میانگین وزن 3/47±31 کیلوگرم) انجام شد. جیره پایه شامل یونجه، دانه جو و مکمل معدنی و ویتامینی بود. تیمول به دو شکل آزاد و فرمولاسیون آهسته رهش در سطح 250 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک مصرفی در اختیار دام ها قرار گرفت. تیمارها عبارت بودند از (1) تیمار شاهد (2) تیمار محتوی 250 میلی گرم تیمول معمولی و (3) تیمار محتوی تیمول آهسته رهش. هر دوره آزمایش 14 روزشامل 10 روز سازگاری و 4 روز نمونه گیری بود. نمونه های مدفوع جمع آوری گردید و در پایان هر دوره نیز خون گیری و جمع آوری مایع شکمبه در زمان های مختلف انجام شد. قابلیت هضم مواد مغذی ، پارامترهای خونی (اوره و گلوکز) ، پروتئین میکروبی ، شمارش و شناسایی پروتوزوآ وغلظت آمونیاک با روش های استاندارد اندازه گیری شد. طبق نتایج به دست آمده از این بخش مصرف تیمول به شکل آزاد و آهسته رهش، ماده خشک مصرفی، قابلیت هضم پروتئین خام و غلظت گلوکز پلاسما را افزایش داد(0/05>p). پروتوزوآهای مشاهده شده شامل انتودینیوم، دیپلودینیوم ، افریااسکولکس و ایزوتریشا بود. تعداد دیپلودینیوم در جیره محتوی تیمول آزاد کاهش معنی دار داشت (0/05>p). در تیمارهای محتوی تیمول غلظت اوره پلاسما، نیتروژن آمونیاکی و سنتز پروتئین میکروبی در برخی ساعت های نمونه گیری کاهش یافت (0/05>p). ph شکمبه بین تیمارها معنی دار نشد (0/05<p). در این مطالعه تیمول به طور موفقیت آمیز در میکروذرات تهیه شده از هیدروکسی پروپیل متیل سلولز و اتیل سلولز محبوس شد. و نشان داد که این میکروذرات می توانند در آزمایشات بیشتر برای برآورد اثر تیمول آهسته رهش بر پارامترهای تخمیر شکمبه ای در نشخوارکنندگان استفاده شود. نتایج حاصل از آزمایشات درون تنی نشان داد مصرف تیمول می تواند با کاهش تولید نیتروژن آمونیاکی بازده استفاده از پروتئین خوراک را بهبود بخشد و با توجه به افزایش گلوکز پلاسما می تواند اثری مثبت در تامین انرژی برای دام ایجاد کند.

هدف اصلی این تحقیق فرمولاسیون قیروطی برگرفته از منابع داروسازی سنتی بوده که کاربرد آن در منابع طب سنتی برای شقاق صورت، دست و پاها درج شده است. همچنین ارزیابی فرمولاسیونهای منتخب تهیه شده از نظر خصوصیات فیزیکو شیمیایی انجام گرفته است. اجزاء اصلی قیروطی منتخب شامل موم سفید، روغن بادام تلخ و کتیرا تهیه و شناسایی گردید. سپس تست¬های مورد نیاز کنترل کیفیت آنها بر اساس فارماکوپه bp 2013 انجام گرفت. در مرحله بعد طبق اصول ساخت قیروطی در منابع داروسازی سنتی، چهار فراورده دارویی ساخته شد. قدم اول برای ارزیابی خصوصیات فیزیکوشیمیائی فراورده نهایی بررسی خصوصیات ظاهری فراورده است. در این بررسی، شکل، بو، نرمی، قوام، یکنواختی و رنگ محصول نهایی مشاهده شد. سایر آزمونهای انجام گرفته شامل سنجش ph، بررسی پایداری مکانیکی و حرارتی بود. با توجه به نتایج بدست آمده پایداری میکروبی و تست¬ اختصاصی بررسی رفتار رئولوژیک فراورده های منتخب نیز انجام ¬گردید. فرمولاسیون کرم با استفاده از امولسیفایر تویین 80 آماده گردید و کلیه آزمونهای فوق بر روی آن انجام گردید. کیفیت اجزاء مورد استفاده برای ساخت فراورده های دارویی تایید گردید بنابراین ازآنها در فرمولاسیونهای اولیه استفاده شد. از میان چهار فرمولاسیون تهیه شده بر مبنای داروسازی سنتی، دو فرمولاسیون با داشتن خواص ظاهری قابل قبول و قابلیت پخش مناسب بر روی پوست، ph مناسب و پایداری در برابر تغییرات مکانیکی و حرارتی برای بررسی رفتار رئولوژیک و کنترل میکروبی برگزیده شدند که از لحاظ وجود میکروارگانیسم های خاص مشکلی در فراورده ها نبود. با توجه به رئوگرام حاصل از ارزیابی رفتار رئولوژیک، فرمولاسیونهای منتخب رفتار پلاستیک از خود نشان دادند. نتایج تمام آزمایشات انجام شده بر روی کرم تهیه شده نشان دهنده مناسب بودن فرمولاسیون بود. با توجه به ترکیبات پلی ساکاریدی و پروتئینی و قندهای موجود در کتیرا و همچنین وجود اسیدهای چرب در روغن بادام تلخ به عنوان مواد موثر، بنابراین میتوان در استفاده از فرمولاسیون تهیه شده که برگرفته از داروسازی سنتی می باشد نتایج بهبود در شقاق پوستی را انتظار داشت.

گلی کلازید جزو داروهای پایین آورنده قند خون از دسته ی سولفونیل اوره های نسل دوم بوده که به عنوان یکی از داروهای انتخابی در درمان طولانی مدت دیابت تیپ ii در نظر گرفته می شود. گلی کلازید از سرعت جذب آهسته و متغیری برخوردار بوده و فراهمی زیستی آن، تفاوت های بین فردی زیادی را نشان می دهد. این مشکلات ممکن است به دلیل محلولیت در آب بسیار پایین دارو و سرعت انحلال آهسته آن باشد. تکنیک های مختلفی جهت بهبود سرعت انحلال داروهای کم محلول در آب وجود دارد که از آن جمله می توان به تکنیک پراکندگی جامد اشاره نمود. در این تحقیق سعی شده با تهیه پراکندگی جامد از داروی گلی کلازید با استفاده از حامل های مختلف و نسبت های مختلف دارو به حامل، میزان انحلال آن را افزایش داده و به مناسب ترین سیستمی که قادر به بهبود حلالیت دارو و سایر خصوصیات فیزیکوشیمیایی آن شود، دست یابیم. پراکندگی های جامد گلی کلازید با سه پلیمر مختلف شامل پلی اتیلن گلایکول6000، پلوگزامر 407 و پلی وینیل پیرولیدون 30 k، در سه نسبت مختلف 1:1، 3:1 و 1:5 دارو به پلیمر با روش تبخیر حلال تهیه شد. در این روش، گلی کلازید در مقدار مناسبی از کلروفرم حل شده، سپس محلول دارو به محلول پلیمر اضافه گردید. پس از آن حلال تحت فشار پایین و حرارت 50 درجه سانتی گراد، به طور کامل تبخیر شد و رسوب حاصله خشک شد. توده خشک حاصل در هاون آسیاب شده، از الک با مش 100 عبور داده شد و جهت انجام آزمایش های بعدی در دمای اتاق درون ویال های در بسته نگهداری گردید. ارزیابی خصوصیات پراکندگی های جامد تهیه شده، توسط آزمون سرعت انحلال، طیف سنجی مادون قرمز، آنالیز حرارتی و پراش اشعه ایکس انجام گرفت. طبق نتایج به دست آمده شروع انحلال گلی کلازید خالص بسیار کم بود. در پراکندگی های جامد تهیه شده سرعت انحلال دارو افزایش یافته و با بالا رفتن غلظت پلیمرها، سرعت انحلال نیز افزایش می یافت. طیف ftir پراکندگی های جامد تهیه شده، هیچ گونه تداخل معنی داری را بین گلی کلازید و پلیمرها نشان نداد. نتایج تست پراش اشعه ایکس، حالت میکروکریستالیتی ذرات را در پراکندگی های جامد تهیه شده نشان می داد. همچنین امکان هر گونه تداخل شیمیایی بین دارو و پلیمر را رد می کرد. سرعت آزادسازی دارو از قرص های تهیه شده به طور معناداری بیشتر از نمونه قرص های بازار بود. این افزایش در سرعت انحلال می تواند به دلیل افزایش خاصیت تر شوندگی، افزایش سطح قابل دسترس برای انحلال، تشکیل فرم میکروکریستالی ذرات و اثر محلولیت پلیمر باشد. در نتیجه به نظر می رسد استفاده از تکنیک پراکندگی جامد می تواند خصوصیات انحلال را در داروهای نامحلول در آب از جمله گلی کلازید بهبود ببخشد.

دیلتیازم هیدروکلراید یک مهارکننده کانال کلسیمی است که به طور وسیعی در درمان فشارخون بالاو آنژین پکتوریس و بعضی از انواع آریتمی کاربرد دارد. این دارو نیمه عمر کوتاهی دارد و در محیط اسیدی معده (1.2=ph)پایدار بوده و با افزایش ph تخریب می گردد.بنابراین هدف از طراحی یک سیستم دارورسانی شناورشونده برای افزایش فراهمی زیستی و کاهش تعداد دفعات مصرف در روز آن از طریق افزایش زمان توقف دارودر معده میباشد.بدین منظور قرص های شناورشونده دیلتیازم هیدروکلراید با مقادیر هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (4000cps)و(10000cps)و اودراژیت rs poبه عنوان پلیمرسدیم بی کربنات به عنوان عامل ایجادکننده گاز و آویسل ph102 به عنوان پرکننده با روش تراکم مستقیم تهیه شدند. سپس تست های فیزیکوشیمیایی مانند سختی و فرسایش و میزان تورم و توانایی شناورشدن در محیط (hcl0.1n) و الگوی آزادسازی دارو در طی 12 ساعت مورد بررسی قرار گرفت . نتایج نشان داد که نوع و مقدار پلیمر متورم شونده و مقدار عامل ایجادکننده گاز بر روی روند آزادسازی دارو و مدت زمان شناوری موثر می باشد .فرمولاسیون c9 به عنوان فرمولاسیون برگزیده انتخاب گردید و آزادسازی دارو از فرمولاسیون از مدل کنیتیکی هیگوچی پیروی می کند.

ایبوپروفن یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی میباشد که برای بهبود درد و تب و کاهش التهاب به کار میرود و داروی بسیار کم محلولی است. محلولیت ضعیف در مایعات بیولوژیک بدن یک مشکل عمده در این داروها میباشد که در نتیجه باعث فراهمی زیستی ضعیف آنها بعد از تجویز خوراکی میشود. در نتیجه حلالیت داروها از اهمیت بالایی برخوردار است و برای افزایش حلالیت داروها روش های مختلفی وجود دارد. در سال 1961، sekiguchi و obi روش کاربردی را ایجاد کردند که به وسیله آن بسیاری از محدودیتها با افزایش فراهمی زیستی داروهای کم محلول در آب از بین رفت. این روش، پراکندگی جامد نام دارد. هدف پراکندگی جامد ایجاد یک فرم دارورسانی میباشد. در این روش داروی هیدروفوب داخل یک ماتریکس هیدروفیل پراکنده میشود و بدین وسیله سرعت انحلال و فراهمی زیستی دارو بهبود میابد. پارامترهای مختلف فرمولاسیون نظیر نوع مواد جانبی، نسبت های مختلف مواد مصرفی و...در کارایی این سیستم ها تاثیرگذار است. در این مطالعه پراکندگیهای جامد ایبوپروفن با استفاده از حاملهای مختلف شامل بتا سیکلودکسترین، مانیتول،pvpk30، پلی اتیلن گلایکول 400،1000،4000،6000،کامپریتول، glucire ، hpmc6cps، hpmc15cps و توئین های 20و40و60و80 با نسبتهای مختلف ( 0.1:1، 0.5:1، 1:1، 2:1، 5:1) با روشهای ذوبان، تبخیر حلال، اختلاط فیزیکی ساخته شدند. حلالیت فرمولاسیون های تهیه شده به وسیله تعیین محلولیت اشباع مقایسه شد و فرمولاسیونهای منتخب از نظر محلولیت انتخاب شدند. فرمولاسیونهای منتخب شامل: peg 1000 (1 : 1/0)، hpmc6cps (1 : 2/0)،pvpk30 (1 : 2/0)، کامپریتول (1 : 5/0)، بتاسیکلودکسترین (1 : 1)، توئین 60 (1 : 1). همچنین سرعت انحلال و جریان پذیری و تراکم پذیری فرمولاسیون های منتخب از نظر محلولیت مورد مطالعه قرار گرفت. فرمولاسیون برتر به منظور بررسی عدم تداخل دارو- حامل توسط dsc و ftir آنالیز شد. نتایج نشان میدهد که محلولیت ایبوپروفن در تمامی فرمولها نسبت به داروی خالص افزایش یافته است. سرعت انحلال فرمولاسیونهای منتخب افزایش چشمگیری نسبت به داروی بازار نشان دادند. خصوصیات فیزیکوشیمیایی شامل جریان پذیری و تراکم پذیری فرمولاسیونها نسبت به داروی خالص تغییر خاصی نشان نمی دهند. پس فرمول برتر با توجه به محلولیت اشباع و سرعت انحلال انتخاب گردید. می توان بهترین حامل را برای تهیه پراکندگی جامد توئین 60 با نسبت 1 : 1 دارو به پلیمر دانست

ماینوکسیدیل جز داروهای کاهنده فشار خون می باشد که به صورت موضعی در درمان ریزش موی آندرژنیک کاربرد دارد. محلولیت آبی پایین این دارو محدود کننده جذب آن به حساب می آید.هدف از این تحقیق استفاده از تکنیک نانو برای دستیابی به بهترین فرمولاسیون نانوسوسپانسیون ماینوکسیدیل برای بهبود حلالیت و در نتیجه افزایش کارایی دارو می باشد. برای ساخت نانوسوسپانسیون ماینوکسیدیل به روش ترسیب از حلال های آلی همراه با سورفکتانت های مختلف با درصد متفاوت استفاده شد. مقدار تعیین شده ماده موثره در حلال آلی و سورفکتانت در حلال مائی حل شد. سپس محلول ماده موثره به سرعت و تحت فشار درون دستگاه سونیکیتور به محلول حاوی سورفکتانت اضافه شد.بعد از تبخیر حلال رسوبگیری شد.روی رسوب حاصل تست حلالیت اشباع انجام شد سپس با دستگاه اسپکتروفتومتر uv تعیین مقدار گردید. بررسی ها نشان داد که حلال متانول همراه با سورفکتانت sls دارای بهترین عملکرد می باشد

فراورده دارویی ملوکسیکام با نام های تجاری mobic و mobicox در دسته داروهای ضد التهاب و ضد درد غیر استروئیدی قرار می گیرد.این دارو به شکل قرص های immediate-release با دوزهای 5/7 و 15 میلی گرم و سوسپانسیون با دوزmg/5ml 7-5 در بازار موجود می باشد.ملوکسیکام با اثرات ضد التهابی قوی در بیماران مبتلا به ناراحتی مفاصل مانند آرتریت روماتوئید و استئو آرتریت جهت بهبود علائمی چون دردهای التهابی،تورم پا،تخریب مفاصل و ..... مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده روزانه از این دارو به فرم ir در این بیماران، به علت متابولیسم اولیه کبدی بالا فراهمی زیستی کمی را ایجاد کرده و از سوی دیگر به مرور زمان عوارض گوارشی را به دنبال خواهد داشت. از آنجایی که فرم های er نسبت به فرم های ir غلظت پلاسمایی یکنواخت تری ایجاد می کنند ، تعداد دفعات مصرف و به دنبال آن عوارض جانبی کاهش می یابد.بنابراین تهیه این دارو به شکل مخاط چسب دهانی که به راحتی در ناحیه گونه بیمار چسبانده شده و در تماس با بزاق به آهستگی داروی خود را آزاد می کند، علاوه بر اینکه از عوارض گوارشی آن می کاهد، مانع از کاهش غلظت آن از طریق متابولیسم اولیه کبدی خواهد شد و در نهایت مجموعه این عوامل پذیرش بیمار را ارتقا می بخشد. فیلم های تهیه شده در این پایان نامه با روش solvent evaporation ساخته شدند. در این روش پلیمر را در حلال اتانول و آب با نسبتهای متفاوت ریخته و به مدت 6 ساعت بر روی استیرر قرار می دهیم تا کاملا باز شود.بعد از گذشت 24 ساعت محلول دارو به همراه پلاستی سایزر را به بشر حاوی پلیمر اضافه کرده و دوباره بر روی استیرر قرار می گیرد تا کاملا یکنواخت شود.مخلوط بدست آمده را بر روی سطح یک پلیت ریخته تا در دمای اتاق خشک شود.فیلم های ساخته شده از نظر خصوصیات ظاهری،ضخامت،وزن،قدرت مخاط چسبی،شکنندگی،میزان انعطاف پذیری، تعیین مقدار دارو و آزادسازی دارو در شرایط in vitro مورد بررسی قرار گرفتند.

در دهه 90 با پیشرفت سیستمهای مخابراتی باند پایه، نیاز به سیستمی به وجود آمد که قابلیت انتقال اطلاعات را به شکل متقارن بر روی یک زوج سیم داشته باشد. سیستم ‏‎hdsl2‎‏ در پاسخ به این نیاز به وجود آمد. سیستم مزبور قابلیت انتقال اطلاعات را با سرعت ‏‎1/5mbps‎‏ به طور متقارن دارا می باشد. سیستم ‏‎hdsl2‎‏ نیاز به مبدل آنالوگ به دیجیتالی به پهنای باند ‏‎600khz‎‏ و دقت 15 یا 16 بیت دارد. ولتاژ تغذیه 3 ولت می باشد. در این پایان نامه مدولاتور دلتا-سیگما به کار رفته در ‏‎front-end‎‏ یک سیستم ‏‎hdsl2‎‏ طراحی و شبیه سازی خواهد شد. اغلب مدولاتورهای دقت بالا که در سالهای اخیر ارائه شده اند، دارای پهنای باند ‏‎1/1mhz‎‏ می باشند و برای کاربرد ‏‎adsl‎‏ پیاده سازی شده اند. تا آنجا که بررسی های نویسنده این پایان نامه نشان می دهد، تاکنون مدولاتوری با مشخصات ذکر شده در ژورنالهای معتبر ارائه نشده است. دلیل آن عمدتا جدید بودن سیستمهای ‏‎hdsl2‎‏ می باشد. انتظار می رود که در آینده با پیشرفت سیستمهای مزبور، مبدلهای آنالوگ به دیجیتال بیشتری برای کاربرد در آن سیستمها ارائه شوند. برای پیاده سازی مدولاتور مزبور از یک ساختار ‏‎cascade2-2-2‎‏ استفاده می شود. برای تعیین مشخصات المانهای مداری به طور گسترده از شبیه سازی های سیستمی استفاده شده است. با استفاده از شبیه سازی های سیستمی سعی شده است که توان مصرفی مدولاتور مینیمم شود. انتگرالگیر اول مهمترین عنصر به کار رفته در مدولاتور می باشد. برای پیاده سازی انتگرالگیر اول از آپ امپ فولدد کسکود با بهره افزایشی استفاده شده است. روش جدید جبرانسازی برای بهبود پاسخ فرکانسی آپ امپ مزبور استفاده شده است که باعث بهبود رفتار نشست مدار می شود. غیر از آپ امپ اول، آپ آمپهای انتگرالگیر دوم و سوم نیز از نوع فولدد کسکود با بهره افزایشی می باشد. آپ امپ های به کار رفته در سه انتگرالگیر آخر آپ امپ فولدد کسکود ساده می باشند. تکنولوژی مورد استفاده ‏‎0/6u‎‏ می باشد که در اصل تکنولوژی ساخته شده برای ولتاژ تغذیه 5 ولت می باشد، اما در این پایان نامه از آن در ولتاژ 3 ولت استفاده شده است. با شبیه سازی، مقدار ‏‎‏‎dr‎‏ برابر ‏‎96db‎‏ به دست می آید که معادل دقت 16 بیت می باشد. توان مصرفی بخش آنالوگ مدولاتور ‏‎130mw‎‏ می باشد. معیار شایستگی ‏‎(figure of merit)‎‏ مدولاتور مزبور کاملا قابل مقایسه با کارهای مشابه ارائه شده با آن می باشد.