بر اساس بررسی های انجام گرفته طی سال های 1388 و 1389، در کل حدود 1500 اسلاید میکروسکوپی از زیرراسته ی پیش استیگمایان تهیه شدند که کنه های متعلق به بالاخانواده ی raphignathoidea کم ترین فراوانی در بین زیستگاه های مورد بررسی شامل خاک، اندام های هوایی گیاهی، خزه ها، گلسنگ ها و غیره را نشان دادند. در بین گونه های بالاخانواده ی raphignathoidea، بیش ترین و کم ترین فراوانی به ترتیب به جنس های eustigmaeus و agistemus از خانواده ی stigmaeidae تعلق داشت. به طور کلی، 9 گونه متعلق به 7 جنس و 4 خانواده از این بالاخانواده ثبت شدند که از این میان دو گونه برای دنیا و دو گونه ی دیگر برای ایران جدید گزارش می شوند که به ترتیب با دو و یک ستاره مشخص شده اند. کنه های جمع آوری شده از بالاخانواده ی raphignathoidea عبارتند از: 1- گونه ی neognathus terrestris از خانواده ی caligonellidae. 2- گونه ی ** favognathus n. sp. از خانواده ی cryptognathidae. 3- خانواده ی raphignathidae: 3-1 گونه ی raphignathus aethiopica 3-2 گونه ی raphignathus zhaoi. 4- خانواده ی stigmaeidae: 4-1 گونه ی ** storchia yazdaniani n. sp. از خانواده ی stigmaeidae. 4-2 گونه ی stigmaeus sp.. 4-3 گونه ی agistemus collyerae. 4-4 گونه ی agistemus industani 4-5 گونه ی eustigmaeus nasrinae. 4-6 گونه ی eustigmaeus segnis.

در این پژوهش که در سال های 1388 و 1389 در شهرستان نوشهر (استان مازندران) انجام شد، تعداد از زیستگاه های eviphidoidea 23 گونه متعلق به هشت جنس و سه خانواده از کنه های بالاخانواده ی مختلف جمع آوری و شناسایی شدند که از میان آنها پنج گونه و یک جنس برای اولین بار از ایران گزارش می شوند و 18 گونه نیز برای فون کنه های استان مازندران جدید می باشند که به ترتیب با علامت های * و ** مشخص شده اند. تمام جنس ها و گونه ها برای اولین بار از شهرستان نوشهر گزارش می شوند. فهرست گونه های جمع آوری شده به شرح زیر می باشد: 1) macrochelidae macrocheles carinatus** (c. l. koch, 1839) m. montanus** (willmann, 1951) m. merdarius (berlese, 1989) m. insignitus** (berlese, 1918) m. kermani** (glida et al., 2003) m. robustulus** (berlese, 1904) m. muscaedomesticae** (scopoli, 1772) m. kamalii** (glida et al., 2003) m. scutatus** (berlese, 1904) m. perglaber** (filipponi & pegazzano, 1962) m. glaber (muller, 1860) glyptholaspis confusa (foa, 1900) g. americana** (berlese, 1888) holostaspella bifoliata** (tragardh, 1952) 2) pachylaelapidae pachylaelaps pectinifer g. & r. canestrini, 1882 p. resinae** karg, 1971 p. insularis* berlese, 1920 onchodellus alpinus* willmann, 1953 o. karawaiewi berlese, 1920 olopachys compositus* koroleva, 1976 o. caucasicus* koroleva, 1976 3) parholaspididae parholaspulus alstoni **evans, 1956 gamasholaspis* sp.* berlese, 1904 تمامی نمونه ها در مجموعه ی کنه شناسی، گروه حشره شناسی دانشکده ی تولید گیاهی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان نگهداری می شوند. میان استیگمایان، فون، نوشهر ،eviphidoidea ، کلمات کلیدی: کنه

سوسک توتون، lasioderma serricorne، یکی از مهم‏ترین آفات محصولات انباری در سراسر جهان به ویژه مناطق گرمسیر می‏باشد. برای کنترل این آفت در انبارها، از سموم تدخینی مرسوم استفاده می شود. کاربرد این گونه سموم علاوه بر ایجاد مشکلات بهداشتی برای مجریان عملیات تدخین، آثار سوء زیست‏محیطی را نیز در پی دارد. امروزه محققان برای یافتن جایگزینی برای سموم شیمیایی پرخطر، به بررسی مواد زیست منشا مانند اسانس‏ها و عصاره‏های گیاهان روی آورده‏اند. در تحقیق حاضر، سمیت تنفسی شش فرمولاسیون دارویی حاوی اسانس‏های گیاهانی که خاصیت حشره‏کشی آن ها پیش تر مورد تایید قرار گرفته است (به نام های تجاری منتول، گاسترولیت، توسیوین، فِنِلین، رزماری و مایکودرم)، روی سوسک توتون مورد مطالعه قرار گرفت. پس از انجام آزمایش‏های مقدماتی تعیین دز، برای هر یک از فرمولاسیون‏ها پنج غلظت نهایی تعیین شد. آزمایش‏های زیست سنجی برای هر یک از غلظت‏ها در پنج تکرار به همراه یک تیمار شاهد انجام شدند. نتایج نشان دادند که این فرمولاسیون ها همانند اسانس ها و عصاره های گیاهی مشابه خود دارای اثر حشره کشی خوبی بودند. از میان شش فرمولاسیون دارویی، منتول با lc50 برابر با 93/784 میکرولیتر بر لیتر هوا کم‏ترین تاثیر و مایکودرم و رزماری با lc50 های به ترتیب برابر با 29/275 و 35/277 میکرولیتر بر لیتر هوا بیش‏ترین تاثیر را روی حشرات کامل سوسک توتون دارا بودند. فنلین با lc50 برابر با 78/289 میکرولیتر بر لیتر هوا پس از مایکودرم و رزماری قرار گرفت. توسیوین و گاسترولیت نیز با lc50 های به ترتیب برابر با 43/329 و 43/333 میکرولیتر بر لیتر هوا در مقایسه با مایکودرم، رزماری و فنلین اثر حشره کشی کم تری داشتند. نتایج بررسی حاضر، پتانسیل خوب این فرمولاسیون های دارویی را در کنترل سوسک توتون و احتمالا سایر آفات انباری نشان دادند. تهیه ی فرمولاسیون های حشره کش از اسانس های گیاهی می تواند با افزایش کارایی این اسانس ها، گامی در جهت رسیدن به این هدف باشد. واژه‏های کلیدی: سوسک توتون، lasioderma serricorne، فرمولاسیون‏های دارویی، سمیت تنفسی.