همین اساس، مطالعه گرایش ها برای مجریان و دست اندرکاران برنامه ریزی اجتماعی اهمیت و فایده چشمگیری دارد. روش تحقیق در این پژوهش ترکیبی است از روش های کمی و کیفی. بر اساس یافته های حاصل از پژوهش می توان گرایش های سیاسی را به صورت یک طیف در نظر گرفت که در یک سوی آن گرایش سیاسی محافظه کار و در مقابلش گرایش سیاسی رادیکال قرار دارد. در میان دو سر طیف نیز گرایش سیاسی اصلاح طلبی وجود دارد. در حالی که گرایش سیاسی محافظه کار با مولفه های دینداری و رضایتمندی سیاسی بالا مشخصه سازی می شود. گرایش سیاسی رادیکال با عدم مناسک گرایی، کاهش احساس عدالت سیاسی و رضایتمندی سیاسی شناخته می شود.