این تحقیق جهت تعیین ویژگی های تولید مثلی گونه خواجو ماهی (schizothorax pelzami) انجام گردید. 650 نمونه از سه منطقه در استان خراسان رضوی (رودخانه آل، رودخانه شارک، قنات درخت سپیدار) در اوج فصل تخم ریزی، از اسفند90 تا تیر 91 توسط الکتروشوکر (110-220 ولت) صید و در فرمالین 10% نگهداری شد. نمونه ها در دامنه طولی 5/9 تا 5/39 سانتیمتر و دامنه وزنی 5 تا 525 گرم بود. سن نمونه ها توسط سرپوش آبششی تعیین و از +1 تا +8 بود. اختلاف معنی داری در توزیع فراوانی طولی و وزنی بین جنس نر و ماده وجود داشت. جنس نر در طول ها و وزن های متوسط، فراوانی بیشتری نسبت به جنس ماده داشت. نسبت کلی جنسی نر به ماده 87/1:1 بود. در تمام جمعیت ها ضریب رشد لحظه ای در سنین پایین، بیشتر بود. دامنه تغییرات b برای جنس نر 54/2 تا 84/2 و برای جنس ماده 85/2 تا 94/2 بود. الگوی رشد در تمام مناطق در جنس نر آلومتریک منفی و در جنس ماده آلومتریک منفی و ایزومتریک بود. پیشینه پردازی به روش فریزر- لی برای تمام مناطق مورد مطالعه، انجام شد. طول های پیشینه پردازی با افزایش طول ماهی، افزایش یافت. پارامترهای معادله رشد فان برتلانفی بین جمعیت ها متنوع بود. جنس ماده دارای طول بیشینه بزرگتری نسبت به جنس نر بود. آهنگ رشد در جنس نر بالاتر از جنس ماده بود که نشان دهنده رسیدن سریع تر این جنس به طول بی نهایت است. شاخص گنادوستوماتیک در جنس ماده در رودخانه شارک و قنات درخت سپیدار بزرگتر از جنس نر بود ولی در رودخانه آل این شاخص در جنس ماده کوچکتر از جنس نر بود. متوسط هم آوری مطلق در رودخانه شارک (87/13315) بالاتر و در قنات درخت سپیدار(53/5081) پایین تر از سایر مناطق مورد بررسی بود. بین میزان هم آوری مطلق ماهیان مورد مطالعه با طول کل و وزن کل ماهی رابطه خطی معنی داری وجود داشت و با افزایش طول و وزن ماهی مقدار هم آوری مطلق افزایش یافت. اما بین قطر تخمک با طول و وزن رابطه معنی داری وجود نداشت اما این رابطه در رودخانه آل معنی دار بود. تنوع مشاهده شده در بیولوژی تولید مثل گونه، نشان دهنده تنوع پذیری تاریخچه زیستی آن است که بین مناطق مختلف در یک استان می تواند وجود داشته باشد.

چکیده این تحقیق با هدف بررسی اثر باسیلوس های پروبیوتیکی بر فرآیند اصلاح زیستی پساب سیستم پرورشی نوزاد ماهیان کپور صورت گرفت. این مطالعه با 4 تیمار و هر یک با 3 تکرار صورت گرفت. مخلوط 5 باسیلوس با غلظت های 106×1، 107×1، 108×1 پرگنه با ازای هر لیتر از پساب مورد نظر افزوده شد و به تیمار شاهد هیچگونه باسیلوسی اضافه نشد. در زمان شروع آزمایش و پس از تلقیح باکتریایی به پساب، تغییرات معیارهای کیفی آب نظیر ازت نیتریتی، ازت نیتراته، ازت آمونیاکی کل، فسفات، اسیدیته، هدایت الکتریکی، جامدات محلول کل، کدورت و تعداد کل باکتری های موجود در آب در فواصل زمانی 24، 48 و 72 ساعت اندازه گیری شد. اثر اصلی زمان و غلظت و اثر متقابل زمان و غلظت بر معیارهای کیفی مورد نظر در یک طرح خرد شده در زمان مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که استفاده از این پروبیوتیک ها در پساب سیستم پرورشی ماهی کپور به طور معنی داری به غلظت کمتری از ازت آمونیاکی کل، کدورت، فسفات، تعدادکل باکتری های موجود در آب و افزایش ازت نیتراته منتج گردید (05/0>p) و اثر معنی داری بر اسیدیته، هدایت الکتریکی و جامدات محلول کل نداشت (05/0<p). درآزمایشی دیگر، پساب تلقیح شده با غلظت 108×1 کلونی به ازای هر لیتر و فاضلاب خروجی از تانک های پرورش ماهی کپور و آب شهری به عنوان 3 تیمار و هر یک با 3 تکرار برای سیستم پرورش نوزادان ماهی کپور معمولی بکار رفت. بعد از 45 روز وزن نهایی، ضریب تبدیل غذایی، نرخ وزن نسبی(درصد)، کارایی تبدیل غذا، غذای نسبی خورده شده، نرخ رشد ویژه، میانگین رشد روزانه ماهیان و ضریب تبدیل غذایی ماهیان پرورش یافته در پساب اصلاح شده با باکتری نتیجه بهتری را در مقایسه با ماهیان پرورش یافته در فاضلاب اصلاح نشده و ماهیان پرورش یافته در آب شهر داشت (05/0>p). کلمات کلیدی: باسیلوس های پروبیوتیکی، اصلاح زیستی، معیارهای کیفی آب، معیارهای رشد

به منظور مطالعه تأثیر عملیات پرورش ماهی بر تغییرات معیارهای کیفی آب و نیز تعیین نرخ بارگذاری آلاینده های ناشی از پسماندهای ماهیان پرورشی، این مطالعه در طول یک دوره 120 روزه (4 ماهه) از مهر ماه لغایت دی ماه 1391، بر روی کارگاه پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان، هامون واقع در استان گلستان، صورت پذیرفت. نمونه برداری از آب حوضچه های مورد نظر هر 20 روز یکبار انجام شد. در این مطالعه 6 استخر بتونی حوضچه دراز مدنظر قرار گرفت. این کار در دو بخش طراحی گردید، در بخش اول مقایسه معیارهای کیفی بین آب ورودی و آب خروجی استخرها در تیمارهای زمانی مختلف (هفت تیمار زمانی) انجام شد و میانگین داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تی تست مورد مقایسه قرار گرفتند. در بخش دوم داده های به دست آمده از سنجش معیارهای کیفی آب با استفاده از آزمون توکی و آنالیز واریانس یک طرفه در زمان های مختلف نمونه برداری مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان داد که معیارهای کیفی آب در زمان های مختلف نمونه برداری از سطوح متفاوتی برخوردار بودند و این تغییرات در زمان های مختلف، بین ورودی ها و خروجی ها کاملا مشهود و در مورد اکثر پارامترها از نظر آماری معنی دار بود (05/0p?)، به جز در مورد فاکتورهایی از قبیل میزان کربن دی اکسید آب خروجی و مقادیر نیتریت موجود در نمونه های آب ورودی که اختلاف معنی داری بین آنها در نمونه برداری های مختلف مشاهده نگردید، و همچنین میزان قلیائیت کل نمونه های آب ورودی و پساب خروجی در تمامی نمونه برداری ها اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند (05/0p? ). این مطالعه نشان داد که با توجه به تغییرات درجه حرارت و افزایش بیوماس ماهی و شدت تغذیه آنها، میزان بارگذاری آلاینده های ناشی از پرورش ماهی بر کیفیت آب استخرهای آبگذر موردنظر متغیر بوده است. کلمات کلیدی: آلاینده، سیستم های آبگذر، قزل آلای رنگین کمان، کیفیت آب.

خصوصیات کیفی ماهی قزل آلای رنگین کمان(oncorhynchucmykiss) قطع غذادهی شده طی12 روز نگهداری?در یخچال(دمای4 درجه سانتی گراد) مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان طی زمانهای48،0،12،24 ساعت قبل از صید، قطع غذادهی شدند. پس از انجام تیمار، نمونه های هر تیمار به صورت جداگانه در یخچال نگهداری شد و طی دوره نگهداری آزمایش میکروبی(بار باکتریایی کل)، آزمایش های شیمیایی(اندازه گیری تیوباربیتوریک اسید، مجموع بازهای نیتروژنی فرار،ph)و ارزیابی حسی (با فواصل زمانی سه روزه) بر روی نمونه ها انجام گرفت. نتایج نشان داد که مقادیرtvb-n,tba,ph و بار باکتریایی کل طی دوره نگهداری به طور معنی داری (p<0.05)افزایش یافت. با افزایش ساعت های مختلف قطع غذادهی مقادیرtvb-n,tba،بار باکتریایی کل و ph در مقایسه با گروه شاهد، کاهش یافت. مقادیر ارزیابی حسی نمونه ها نیز نشان دهنده کیفیت عالی تا خوب تا روز ششم برای تمام تیمارها نشان داد. بنابراین با توجه به نتایج حاصل از تحقیق حاضر می توان مدت ماندگاری ماهی قزل آلای رنگین کمان را طی دوره نگهداری تا 6روز، برای تمام تیمارها که قبل از صید قطع غذا شدند تعیین کرد.

هدف از این مطالعه سنجش اثر پروبیوتیک باسیلوس سابتیلیس bacillus subtilis و باسیلوس لچنی فورمیس bacillus licheniformis جدا شده از روده فیل ماهی انگشت قد (huso huso) و باسیلوس سابتیلیس و باسیلوس لچنی فورمیس تجاری در عملکرد رشد، تغذیه، بقاء ترکیب بدن و میکروبیوت های روده، فاکتورهای هماتولوژی و بیوشیمیایی لارو فیل ماهی است. این پژوهش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی که بچه فیل ماهیان با جیره های غذایی حاوی باسیلوسهای تجاری cfu/g 106×1، cfu/g 106×3 و باسیلوس های بومی cfu/g106×1، cfu/g106×3 و تیمار شاهد (5 تیمار و سه تکرار) انجام شد. بچه فیل ماهیان با میانگین وزنی 6 گرم به طور تصادفی در 15 تانک با تراکم 30 ماهی در هر تانک قرار داده شدند و با جیره آزمایشی تغذیه شدند. در این آزمایش فاکتورهای رشد (افزایش وزن بدن، sgr وcf) و همچنین ضریب تبدیل غذایی (fcr)، ترکیب بدن (پروتئین، چربی، خاکستر، رطوبت)، میکروبیوت های روده (کل باکتری ها و باسیلوس های پروبیوتیکی )، فاکتورهای هماتولوژی و بیوشیمیایی (لیزوزیم، ast، alt، igm) و فعالیت انفجار تنفسی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد بچه فیل ماهیان در تیمار های آزمایشی نسبت به گروه شاهد به طور قابل توجهی دارای افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه (sgr) و ضریب تبدیل غذایی پاینتر بودند (05/0p<). بررسی ترکیبات شیمیایی لاشه تفاوت معنی داری بین تیمارها نشان داد (05/0p<). تعداد باسیلوسها در گروههای آزمایشی نسبت به شاهد به طور معنی-داری بالا بود (05/0p<). اختلاف معنی داری از نظر تعداد کل باکتریها و باسیلوس های روده در تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد (05/0p>). به طور کلی پارامترهای هماتولوژی بین تیمارهای تغذیه شده با پروبیوتیک بومی و تجاری اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0p>). ولی اختلاف معنی-داری بین پارامترهای بیوشیمیایی (انفجار تنفسی، igm، لیزوزیم، ast) در در مقایسه با گروه شاهد نشان داد (05/0p<). در مجموع مشخص شد پروبیوتیک های بومی می توانند به عنوان پروبیوتیک-های موثر در آبز ی پروری استفاده شوند.

با توجه با اهمیت و کاربرد روزافزون نانو ذرات در فعالیت های انسانی، در این تحقیق به بررسی اثرات سمیت نانو اکسید مس(cuo nps) بر ماهی قزل آلای رنگین کمان پرداخته و با آزمون سمیت، غلظت کشندگی آن ها را بررسی و در نهایت پاسخ های هماتولوژیکی این گونه را در مواجهه با غلظت های تحت کشنده نانوذرات مورد بررسی قرار گرفت. تعداد155 ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی حدود11 گرم تهیه و پس از انتقال به مرکز فنی و حرفه ای گرگان به طور تصادفی در15 آکواریوم شامل یک تیمار شاهد و چهار تیمار با غلظت های مختلف نانوذرات (غلظت1،5 ،20 و100 میلی گرم بر لیتر) قرار داده شد. در آزمایشگاه هماتولوژی تعداد گلبول های سفید(wbc)، هموگلوبین(hgb)، درصد هماتوکریت(hct)، شاخص mchc و شمارش افتراقی (درصد لنفوسیت، مونوسیت، نوتروفیل و ائوزینوفیل) سنجیده شد. در این آزمایش سمیت نانو مس به واسطه فاکتورهای شیمیایی آب شامل غلظت اکسیژن، سختی، ph و دمای آب تغییر پیداکرد. می توان نتیجه گرفت که نانومس تا غلظتppm 1000 با سختی آب 270 میلی گرم بر لیتر کربنات کلسیم تلفاتی گزارش نشد. نتایج نشان داد به جز مونوسیت، سایر پارامترهای خونی تغییر معنی داری در مواجهه با نانوذرات مس دارند (p<0.05). مقادیر گلبول سفید، گلبول قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، ائزونوفیل، لنفوسیت و m.c.vدر غلظت های افزایش یافته نانو مس در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری نشان داد(p<0.05). m.c.h و m.c.h.c روند ثابتی نداشته و فاکتور مناسبی نبود. بررسی شاخص های هماتولوژیک نشان داد که نانو ذرات مس تأثیرات زیادی بر عملکرد و مقدارسلول های خونی گذاشته و اکثر این شاخص ها تفاوت معنی داری در دوزهای نانو ذرات مس نشان دادند. در مجموع با مقایسه عملکرد نانو ذرات مس در مقایسه با نمک مس می توان دریافت که نانو ذرات عملکرد مناسب تری داشته و آسیب ها و عوارض هماتولوژیک کمتری بوجود می آورد. کلمات کلیدی: آلودگی، نانو ذرات، سم شناسی، خون شناسی

عصاره آنزیم¬های خارج سلولی باسیلوس¬های گرم مثبت اسپور داخلی هوازی، برای مکمل¬سازی جیره¬های آزمایشی و ارزیابی توانایی پروبیوتیکی آنها برای لارو ماهی قزل¬آلای رنگین¬کمان (oncorhynchus mykiss) استفاده شد. لاروهای ماهی (197/0 ± 583/0 گرم) به ترتیب با سه جیره حاوی عصاره¬های آنزیم های خارج سلولی باکتریایی بدست آمده از سه غلظت از باسیلوس¬ها (106×1، 107×1 و 108×1 واحد کلنی در هر میلی لیتر) در 100 گرم از جیره برای مدت 60 روز تغذیه شدند. ماهیان در سه تکرار از حوضچه¬های فایبرگلاسی با تراکم ذخیره سازی 2 قطعه ماهی در هر لیتر به عنوان تیمارهای 1t، 2t، 3t و شاهد پرورش داده شدند. لاروهای ماهی از جیره های 1d، 2d، 3d به ترتیب در تیمارهای1t، 2t و 3t بر پایه 8 درصد وزن بدن در روز تغذیه شدند. تیمار شاهد از جیره بدون مکمل سازی با عصاره آنزیمی باکتریایی خارج سلولی تغذیه شد. در انتهای دوره آزمایش، حداکثر وزن نهایی (30/20 گرم) و طول نهایی (05/12 سانتیمتر) در تیمار 3t بدست آمد. نتایج آنالیز خون شناسی نشان داد که بیشترین تعداد گلبول های سفید (wbc) و وزن متوسط هموگلوبین گلبولی(mch) لاروهای ماهی قزل آلای رنگین کمان به ترتیب در تیمارهای 1t و 2t بدست آمد و با شاهد اختلاف معنی دار داشتند (05/0>p). آنالیز بیوشیمیایی پلاسما نشان داد که بالاترین میزان آلبومین (g/dl87/5) و پروتئین تام (g/dl 82/8) به ترتیب در تیمار 3t و 1t بدست آمد. در ضمن تیمار 1t نشان داد یک کاهش معنی داری در مقدار آلکالین فسفاتاز(alp) (05/0>p)، اما حداکثر میزان آسپارتات آمینو ترانسفراز (ast) و آلانین آمینو ترانسفراز در تیمار 2t نشان داده شد. این مطالعه نشان داد که بکارگیری سطوح مختلف از عصاره آنزیم های خارج سلولی باسیلوس های گرم مثبت اسپور داخلی هوازی در جیره لارو ماهی قزل آلای رنگین کمان تاثیرات متفاوتی را بر پارامترهای خون شناسی، بیوشیمیایی و ایمنی این ماهی داشت. ا

استفاده از نوکلئوتید¬ها با عملکرد¬های گوناگونی که بر سیستم ایمنی، متابولیسم سلول، مسیر¬های بیوسنتزی، انتقال انرژی شیمیایی، شرکت در ترکیبات کوآنزیم و بهبود کارایی جذب در دستگاه گوارش و متابولیسم چربی و پروتئین می¬گذارند مورد توجه آبزی¬پروری و تولید غذای آبزیان قرار گرفته است. این تحقیق به منظور بررسی اثر نوکلئوتید اپتیمون جیره بر رشد، بقا و برخی شاخص-های خون¬شناسی و ترکیب لاشه ماهی کپور معمولی انجام گرفت. بدین منظور ماهیان پس از عملیات رقم¬بندی با متوسط وزن 2/0±74/4 گرم در 4 تیمار با 3 تکرار تقسیم گردیدند. سپس ماهیان با جیره حاوی مکمل غذایی نوکلئوتید با مقادیر صفر، 5/0 ، 1و 5/1 درصد جیره به مدت 60 روز مورد تغذیه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمارهای تغذیه شده با سطوح مختلف نوکلئوتید اپتیمون عملکرد بهتری در بهبود شاخص¬های خون¬شناسی نظیر تعداد گلول سفید، گلبول قرمز و هموگلوبین نشان دادند(05/0p<). در معیار¬های سرم خون تیمار¬های تغذیه شده با نوکلئوتید افزایش معنی¬داری در مقادیر کمپلمان 3 cو 4 cنشان دادند (05/0p<).نتایج همچنین نشان داد که در اغلب شاخص-های رشد و ترکیبات بیوشیمیایی لاشه اختلاف معنی داری بین تیمار های آزمایشی مشاهده نگردید (05/0p>). با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می¬رسد که مکمل غذایی نوکلئوتید اپتیمون (واناژن) تاثیری در بهبود شاخص¬های رشد و ترکیب لاشه ماهی کپور معمولی نداشته است، اما موجب بهبود شاخص¬های خون¬شناسی و سیستم ایمنی شده است. از این¬رو استفاده از این مکمل در سطوح بالاتر به عنوان تقویت کننده سیستم ایمنی برای ماهی کپور معمولی پیشنهاد می¬گردد.

سه نشانگر ریزماهواره کاملا متفاوت بمنظور بررسی تنوع و ساختار ژنتیکی سه جمعیت ماهی oxynoemacheilus argyrogrammaدر رودخانه¬هایاستان¬های کرمانشاه و کردستان مورد استفاده قرار گرفت. در کل تعداد 90 نمونه از سه منطقه جمع آوری شد. هر سه نشانگر ریزماهوراه مورد استفاده در این تحقیق پلی مورفیسم کافی را نشان دادند. در مجموع 36 الل برای سه جایگاه مورد استفاده بدست آمد. تعداد الل در هر جایگاه در محدوده 17– 6 بود. میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده شده (ho) و مورد انتظار (he) به ترتیب 576/0 و 865/0 بود. بیشتر مناطق انحراف از تعادل هاردی – واینبرگ را نشان داد. با توجه به میزان جریان ژنی بالا (348/7nm= ) بین مناطق و fst پایین (039/0fst = ) به نظر می¬رسد تمایز پایینی بین جمعیت-های این گونه در مناطق مورد بررسی وجود دارد.

در این تحقیق اثراتسم زداییاسپیرولینادر جیره غذاییبرمسمومیتمزمنباسیانید پتاسیم(kcn) درماهی کپور معمولی(cyprinus carpio)مورد بررسی قرار گرفت. افزودن پودراسپیرولینایخشکبهجیره غذایی،سبب بهبودبرخی پارامترهایهماتولوژیک(mch، mchc،هموگلوبین و غیره) درگروهb(اسپیرولینا +سیانید) در مقایسهبا تیمار آزمایشی که فقطدر معرضسیانیدقرار گرفته(a) گردید.تعداد کل گلبول قرمزدرماهیتغذیه شده بااسپیرولینا(d)در مقایسه باگروه های دیگر افزایش یافته است. این در حالی است کهاین افزایش در مقایسهباbوa(05/0<p)معنی دار نبود.mchc،درصد هماتوکریتو سطحهموگلوبینتفاوت معنی داریبین گروه های آزمایشیرا نشان نداد(05/0<p).میزان mch در تیمار b درمقایسه با تیمار d افزایش معنی داری را نشان داد(05/0<p). در تیمار a مقدار حجم متوسط گلبولی در بالاترین حد خود در مقایسه با تیمار d قرار داشت.تعداد کل گلبول های سفید در تیمار b در مقایسه با تیمار a افزایش معنی داری داشته است (05/0<p). نتایج این آزمایش نشان داد که در تیمار a میزان نرخ رشد روزانه و نرخ رشد ویژه در مقایسه با تیمار d کاهش معنی داری داشته است(05/0<p). اما در سایر تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده نگردید.نتایج نشان داد کهدر تیمار aنسبت به گروهdپارامترهای درصد رشد روزانه ونرخ رشد ویژهبه طور قابل توجهیکاهش یافته است(05/0<p). اما بین سایر تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده نگردید(05/0<p).درصد افزایش وزن بدن در تیمار dوتیمار bبالاتر از تیمار aبود(05/0<p). با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق،به نظر می رسدکهمی توان از اسپیرولینادر بهبود اثرات سمیkcnبر برخی پارامترهای هماتولوژیک و همچنین دربازسازیسلول های خوناستفاده نمود.اما مقدار 10 درصد اسپیرولینادرجیره غذایی آبزیان قادر به بازسازی ذخایر پروتئینی و بهبود پارامترهای رشد نمی باشد.

این تحقیق با هدف بررسی اثر ورودی مختلف آب در مخزن هشت ضلعی بر میزان تعویض آب و حذف فضولات (بدون حضور ماهی) انجام شد.در این آزمایش از نمک به عنوان ردیاب در سنجش میزان تعویض آب مخزن و از پلی استایرن به منظور شبیه ساز فضولات ماهی استفاده شد.نتایج بررسی ورودی های مختلف نشان داد دو ورودی عمودی (ترکیبی) و ورودی افقی و عمودی (ترکیبی) در تعویض آب مخزن بسیار کار آمد بوده اند. اما در دفع فضولات یک ورودی عمودی (تک) به طور معنی داری نسبت به ورودی های دیگر عملکرد مناسب تری داشته است. با توجه به نتایج کلی، ورودی افقی و عمودی (ترکیبی) نسبت به ورودی های دیگر در میزان تعویض آب و حذف فضولات از مخزن برتری دارد. این نوع از ورودی سبب توزیع مناسب آب (جریان افقی) در سطح آب مخزن شده و ورودی عمودی جریان عمودی ایجاده کرده که سبب به حرکت در آمدن جریان در زیر سطح آب شده است.

پرورش آبزیان با استفاده از سیستمهای مدار بسته ، زمینه نسبتاً جدیدی بوده که اخیراً مورد توجه قرار گرفته است. بیوفیلتراسیون به روشهایی اطلاق میشود که از موجودات زنده برای دفع و خارج کردن متابولیتهای محلول استفاده میشود. بیوفیلترها در سیستمهای مداربسته برای کنترل ازت (مثل آمونیاک و نیتریت) توسط باکتری به کار میروند.چندین مطالعه در رابطه با اثر استفاده سویه باکتریایی منفرد در امر تصفیه آب انجام شده، در حالیکه تعداد کمی آزمایش در رابطه با اثر مخلوط های پروبیوتیکی در بهبود شرایط آب صورت گرفته است.تصفیه پساب در سیستمهای مداربسته توسط باکتریها زیست یار نوعی فناوری نسبتاً نوینی می باشد که با اجرای آن میتوان نسبت به استفاده چند باره از آب اقدام نمود. بر این اساس تأثیر برخی مخلوطهای پروبیوتیکی تلقیح شده به سیستم مداربسته بر کیفیت پساب لارو قزل آلای رنگین کمان در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد.

فاضلاب های شهری، صنعتی، کشاورزی ترکیباتی چون نیترات و فسفات را وارد محیط های آبی می کنند. افزایش ترکیبات نیترات و فسفات در آبهای زیر زمینی و سطحی یک نگرانی زیست محیطی در سراسر جهان می باشد. در تحقیق حاضر کلادوسر آب شیرین daphnia magna در سطوح کشنده و تحت کشنده نیترات سدیم و دی سدیم هیدروژن فسفات برای تعیین اثرات نیترات و فسفات بر بازماندگی و نرخ فیلتراسیون مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج، فسفات هیچ اثر کشنده ای بر دافنی نداشت. در مقابل با افزایش غلظت های نیترات، میزان مرگ و میر دافنی ماگنا افزایش یافت. در زمینه بررسی اثرات فسفات بر نرخ فیلتراسیون دافنی، هیچ گونه تفاوت معنی داری بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نگردید. در آزمایشات نیترات مشخص گردید که ترکیبات نیتراته بر رفتار فیلتراسیون دافنی ماگنا تاثیر گذار است و با افزایش غلظت های تحت کشنده نیترات در شرایط آزمایشگاهی، نرخ فیلتراسیون کاهش معنی داری یافت.