توسعه یک منطقه تنها با تکیه بر منابع طبیعی مقدور نیست، بلکه یکی از موارد لازم و اساسی دیگر سرمایه ی اجتماعی است. سرمایه اجتماعی از مولفه های مختلفی مانند مشارکت، اعتماد، انسجام اجتماعی و غیره... تشکیل شده است. به منظور بررسی دقیق تر اثر سرمایه اجتماعی بر روی اقتصاد باید هر یک از این مولفه ها را به صورت جداگانه بررسی کرد. با توجه به این که روستاهای ایران دارای توانمندی های بالقوه اقتصادی و اجتماعی هستند، توجه به سرمایه اجتماعی و مشارکت مردم در نهادها و سازمان ها بستری مناسب را جهت استفاده بهینه از منابع اقتصادی موجود فراهم می آورد. بنابراین تحقیق حاضر در پی آن است که نقش سرمایه اجتماعی در پایداری اقتصاد روستایی بخش جعفرآباد شهرستان قم را بررسی کرده و راهکارهای لازم را در این زمینه ارائه کند. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است که از طریق مطالعات میدانی و کتابخانه ای و مصاحبه صورت گرفته است. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه در حجم نمونه 355 نفر و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های مناسب در نرم افزار spss انجام شده است. با توجه به نتایج بدست آمده از آزمون ضریب همبستگی بین سرمایه اجتماعی و پایداری اقتصادی همبستگی وجود دارد . از طرف دیگر با توجه به آزمون رگرسیون ساده، ضریب تأثیر رگرسیونی استاندارد شده 423/0 در سطح خطای کوچکتر از 01/0 معنی دار است، بنابراین متغیرسرمایه اجتماعی بر پایداری اقتصادی روستاها موثراست.