اکثر کشورهای جهان برنامه ریزی را به عنوان وسیله ای برای تبدیل کشور به یک جامعه یکپارچه و ملی تلقی می نمودند و وجود قدرت مرکزی را عاملی برای رسیدن به این هدف می دانستند. اما برنامه ریزی متمرکز توسط دولت مرکزی معضلاتی را برای این کشورها به بار آورد و برنامه ریزی منطقه ای جایگاه خود را پیدا کرد. تفکر برنامه ریزی منطقه ای در ایران در برنامه های اول و دوم عمرانی قبل از انقلاب شکل گرفت و در برنامه سوم عمرانی عملی شد. یکی از فنون برنامه ریزی منطقه ای تکنیک داده-ستانده است . تفکر تنظیم جدول داده-ستانده منطقه ای بعد از تهیه این جدول در سطح ملی، اولین بار توسط پروفسور لئونتیف و والتر ایزارد مطرح گردید. به کمک این جدول می توان به ساختار اقتصاد منطقه و همچنین جایگاه منطقه در سطح ملی دست یافت . از دیگر کاربردهای این جدول پیش بینی، تولید اشتغال و واردات است . در این پژوهش سعی شده ابتدا حسابهای منطقه ای استان گیلان محاسبه و سپس جدول داده-ستانده منطقه ای به کمک روشهای آماری و غیرآماری برای استان گیلان تنظیم گردد. به دلیل نبودن آمار و اطلاعات مورد نیاز جهت محاسبه جدول، ابتدا جدول 78 بخشی ملی سال 1370 بر مبنای بخشهای اقتصادی 19 گانه استان تقسیم شده و بعد از برابرسازی این جدول مبنای محاسبه قرار گرفت . سپس جایگاه اقتصاد استان با توجه به جدول داده-ستانده با سطح ملی مقایسه شده و نقش و جایگاه بخشهای اقتصادی سطح ملی مشخص شد. نتایج حاصله نشان می دهد که استان در سطح ملی جایگاه مناسبی ندارد و با توجه به اینکه عمده ترین فعالیتهای کشاورزی از جمله کشت برنج، چای و سایر محصولات کشاورزی در این استان قرار دارد توجه کمتری به این استان شده است .