نام پژوهشگر: محسن ایرانمنش
محسن ایرانمنش محمدرضا بمانیان
در شهرهای قدیمی همه استانداردها و تناسبات فضاها را، طبیعت و انسان و توانایی های او تعیین می کرد. عمده ساختمانها بر مبنای جبر طبیعت بومی هر منطقه شکل گرفته بودند. در همه امور مربوط به طراحی ساختمان ها و فضاهای شهری طبیعت محوری و انسان محوری حاکم بود. با تحول عظیمی که بعد از انقلاب صنعتی پیش آمد به تدریج تکنولوژی در زندگی انسان رسوخ کرد و به عنوان جزئی از زندگی وی پذیرفته شد. با گذشت زمان و معضلات ناشی از عدم توجه به طبیعت در فضاهای شهری و تصمیم گیری های کلان، نانو تکنولوژی با تغییر نگرش و با رویکرد طبیعت محوری سعی در بازیابی نقش از دست رفته طبیعت در معماری و تعاملات وی با محیط شکل گرفت. این تکنولوژی به دلیل ریشه هائی که در طبیعت (بایونیک) دارد سعی در همراهی با طبیعت دارد و سعی می کند با شناخت مشکلات و معضلات طبیعی که ممکن است هر ساختمانی در هر منطقه جغرافیائی با آن روبرو باشد راه حل آن را نیز در طبیعت پیدا کند. با توجه به روش تحلیلی-توصیفی که در این رساله انجام شد یکی از مشکلات عمده ای که در نمای ساختمانهای بلند وجود دارد بحث آلودگی در نمای ساختمانهاست. به دنبال به حداقل رساندن آلودگی ها در نمای ساختمان ها، این رساله به دنبال یافتن راه حلی بر این مشکل است که این مشکل از طریق پوشش های نانوئی که بر روی نمای ساختمان ها قرار می کیرد قابل رفع است. از موارد قابل بحث دیگر در این زمینه می توان به فساد در مصالح نما اشاره نمود که آنها نیز از طریق نانو پوشش ها قابل رفعند. هدر رفت انرژی و کسب انرژی از طریق نما نیز از موارد دیگری است گه از طریق تکنولوژی نانو در نمای ساختمان ها قابل بررسی است