چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

امروزه محلولهای مبدل زنگ به عنوان مدافع موقت در جلوگیری از خوردگی قبل از اعمال پوشش های نهایی، جذابیت تجارتی یافته اند. در این رابطه فرمولاسیونهای گوناگونی از این مواد توسط شرکتهای تولید کننده تهیه گردیده که به نوعی تحت امتیاز خاص آنها قرار دارد. در تحقیقات انجام شده، ابتدا سعی گردیده تا در حد امکان فرمولاسیون خاص حاصل از تحقیقات قبلی را با تغییر در نوع میزان مواد شیمیایی به کار رفته بهینه نمود. در ادامه کار، سطوح فولادی حاوی زنگ آهن و سطوح تبدیل یافته توسط محلول مبدل زنگ توسط روشهای متداول الکتروشیمیایی نظیر پلاریزاسیون خطی و تافل و همچین روشهای پیشرفته تر نظیر اسپکتروسکپی امپدانس مورد ارزیابی قرار گرفته اند. نتایج حاصل نمایانگر آن است که مقادیر عددی مقاومت پلاریزاسیون حاصل از این روشها کاملا با یکدیگر مطابقت داشته و لذا روش پیشرفته امپدانس ضمن ارزیابی این نوع لایه های محافظ می تواند اطلاعات ارزنده دیگری از قبیل ظرفیت لایه دو گانه، ثابت دی الکتریک و ... را در اختیار محققین قرار دهد.

باتوجه به نتایج بدست آمده در آزمایشات با خاک بنتونیت و تهیهء امولسیونهای روغن در آب در قسمت (ج 2) ملاحظه می گردد که می توان از بنتونیت به عنوان یک ماده امولسیون کننده برای امولسیونهای روغن در آب استفاده کرد. از مزیتهای مهم بنتونیت قیمت ارزان و وجود معادن داخلی است که تهیه آنرا آسان می کند به علاوه عمل تعویض کاتیون توسط بنتونیت باعث می شود که بتواند نقش نرم کنندهء آبهای سخت را داشته و از هرگونه آبی برای رقیق کردن امولسیون استفاده کرد. همچنین وجود ذرات ریز بنتونیت در امولسیون روغن درآب که به آن سم مورد نظر اضافه شده است ، باعث می شود که نقش حامل برای جزء وارد شده در امولسیون را بعهده داشته و ته نشینی سم بر روی برگ درخت کاملتر بوده و سم براحتی توسط باران شسته نشود.

پلی (وینیل کلراید) در صورتی که از واحدهای منظم (وضعیت ابتدا به انتهای مونومرها) تشکیل شده باشد، پایداری قابل توجهی را دارا خواهد بود. ولی مطالعات انجام شده بیانگر حضور بی نظمی هایی در ساختارمولکولی پلیمر می باشد که منجر به پایین آمدن انرژی فعالسازی برای تخریب آن نسبت به سایر پلیمرهای صنعتی می شود. علاوه بر آن، انرژی پیوند ‏‎c-cl‎‏ که در حدود 326 کیلوژول بر مول می باشد نقطه ضعفی برای این پلیمر محسوب شده و آنرا در برابر گرما و پرتوهای ماورای بنفش آسیب پذیر می سازد. ولی علیرغم این نقاط ضعف، پلی وینیل کلراید به لحاظ فرآیندپذیری مناسب، کاربردهای وسیعی در صنایع لوله، کفپوش، شیلنگ، درب و پنجره، زیره کفش، روکش کابل های مسی و ... پیدا کرده است و امروزه پس از پلی اتیلن پرمصرف ترین پلیمر ترموپلاست بشمار می رود. علت این زمینه وسیع کاربرد، به کشف موادی بعنوان پایدارساز مربوط می شد که از دهه 1930 در صنعت پلی وینیل کلراید شناخته شده اند. در این پروژه به سنجش مقدار تخریب حرارتی این پلیمر در دماهای مختلف از طریق سنجش مقدار گاز ‏‎hcl‎‏ آزاد شده به روش ‏‎ph‎‏ متری پرداخته شده و تاثیر برخی از پایدارکننده ها نظیر استئاراتهای باریم، کادمیم و مخلوط آنها و برخی نمکهای بازیک سرب بر روی تخریب یاد شده مورد ملاحظه قرار گرفت.

موضوع اصلی این پژوهش ، واکنشهای مربوط به تشکیل برخی صابونهای فلزی است . مواد اولیه صابونهای فلزی اسیدهای چرب طبیعی و ترکیبات فلزی متداولی هستند که غالبا آنها را می توان از منابع اولیه موجود در طبیعت بدست آورد.