مصرف سیگار و مواد مخدر،خشونت،و احساس ناراحتی های روحی با انجام ورزش کمتر گردیده و در مقابل بحران هویت، مشکلات خانوادگی و طلاق بیشتر گردیده و در میل به انجام روابط نامشروع جنس، تخلفات رانندگی و.. تفاوتی دیده نشد.

رابطه معنی دار در مورد در آمد و انگیزه های آنان معنی دار نبود. بین میزان تحصیلات و انگیزه های افراد نیز رابطه ای مشاهده نشد.

دانشکده ادبیات و علوم انسانی گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی عنوان: بررسی ویژگیهای جمعیت شناختی و انگیزه تماشاگران فوتبال شهرستان تبریز پایان نامه برای دریافت درجه کارشناسی ارشد در رشته مدیریت و برنامه ریزی تربیت بدنی استاد راهنما: دکتر محمد تقی اقدسی استاد مشاور: دکتر ابوالفضل فراهانی نگارش: رسول صادقی خرداد ماه 1390

هدف ازتحقیق حاضر تعیین رابطه بین هوش هیجانی و هوش بهر با برخی از شاخص های آمادگی جسمانی و مهارتی دانش آموزان پسر، سال اول دبیرستانهای شهرستان میاندوآب، در سال تحصیلی 90-89 می باشد. جامعه آماری تحقیق کلیه دانش آموزان سال اول دبیرستانهای شهرستان میاندوآب می باشد. و حجم نمونه حدود 306 نفر، 20% جامعه آماری را شامل می شود. که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. اطلاعات مربوط به متغییر های آمادگی جسمانی و مهارتی ( دو 540 متر ، بارفیکس اصلاح شده ، دریبل فوتبال، دریبل بسکتبال ، و آزمون ایلی نویز) بوسیله آزمونهای میدانی و اطلاعات مربوط به بهره هوشی (iq) و هوش هیجانی(eq)توسط آزمون ریون و پرسشنامه بار- اون جمع آوری شده و توسط برنامه spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد. که بین بهره هوشی و شاخص های آمادگی جسمانی( 540 متر، دریبل فوتبال ،دریبل بسکتبال و آزمون ایلی نویز) رابطه معنی داری وجود دارد. اما با شاخص بارفیکس اصلاح شده رابطه معنی داری وجود ندارد همچنین بین هوش هیجانی و متغییرهای مورد نظر رابطه معنی داری وجود نداشت.

هدف تحقیق حاضر، تحلیل همبستگی بین ویژگیهای آنتروپومتریک و عوامل آمادگی حرکتی با عملکرد بازیکنان برتر تنیس روی میز می باشد. 40 نفر از بازیکنان برتر استان کردستان با سابقه شرکت در مسابقات کشوری یا لیگ (20 نفر پسر با میانگین سن46/3±75/17سال، قد 03/5±02/176 سانتی متر و 20 نفر دختر با میانگین سن32/3±15/20 سال، قد 17/5±51/165 سانتی متر) بصورت هدفمند در تحقیق شرکت کردند. ابتدا سطح عملکرد، آمادگی حرکتی، وی‍ژگیهای آنتروپومتریک و ترکیب بدن بازیکنان اندازه گیری شد. سپس برای برآورد معادله رگرسیونی عملکرد با توجه به عوامل آنتروپومتریک و آمادگی حرکتی و به منظور تعیین متغیرهای معنی دار در تبیین تفاوت عملکرد و شناسایی اثر هریک از آنها از روش رگرسیونی به شیوه step wise استفاده گردید. از بین عوامل آمادگی حرکتی به ترتیب سرعت حرکت (7/56%)، چابکی (1/12%) و تعادل ایستا (5/3%) موثرترین عوامل و در بخش آنتروپومتریک به ترتیب فاصله بین دو اپی کندیل استخوان بازو (5/61%) و محیط دور ران (5/7%) به عنوان موثرترین عوامل در پیش بینی و تبیین عملکرد بازیکنان مشخص شدند. به منظور پیش بینی عملکرد، از بین کلیه عوامل آمادگی حرکتی، ویژگیهای آنتروپومتریک و ترکیب بدن، نتایج نشان داد که در پسران عامل تعادل ایستا (68%) و سپس محیط مچ پا (8%) و در دختران سابقه ورزشی (50%) ، محیط ساعد (31%)، سابقه قهرمانی (7%) و چربی زیر پوستی دو سر بازو (5%) عملکرد بازیکنان را پیش بینی می نماید. بین عملکرد و کلیه عوامل آمادگی حرکتی بازیکنان ارتباط معنی دار (r=0.15 , ?=0.01 ) و بین کلیه ویژگیهای آنتروپومتریک به اسثتناء محیط کمر، محیط ساق پا و محیط دور ران با عملکرد مهارتی بازیکنان ارتباط معنی داری (r= 0.59 , ?=0.01 ) مشاهده گردید. همچنین بین کلیه شاخص های ترکیب بدن به استثناء bmi با عملکرد مهارتی ارتباط معنی داری (r=0.62 , ?=0.01 ) مشاهده شد. به علت وجود ارتباط معنی دار بین تمامی عوامل آمادگی حرکتی و اکثر عوامل آنتروپومتریک با عملکرد می توان با لحاظ عوامل آنتروپومتری در مرحله انتخاب بازیکن و تقویت فاکتورهای آمادگی حرکتی در تمرینات، عملکرد بازیکنان تنیس روی میز را ارتقا داد. شناسایی فاصله بین دو اپی کندیل استخوان بازو بعنوان اولین فاکتور پیش بینی کننده سطح عملکرد از بین کلیه فاکتورهای آنتروپومتریک و آمادگی حرکتی که در هیچ یک از تحقیقات گذشته بدان اشاره نشده است نیز می تواند در شناسایی بازیکنان مستعد تنیس روی میز مورد استفاده قرار گیرد. معرفی سابقه ورزشی در دختران و تعادل ایستا در پسران به عنوان اولین فاکتور بیش بینی کننده عملکرد، از یافته های دیگر این پژوهش بود که می تواند مورد توجه مربیان باشد.

چکیده: هدف این تحقیق، بررسی تاثیر تمرکز توجه بیرونی و درونی بر عملکرد و فعالیتemg کودکان در تکلیف پرش عمودی بود. 16کودک (با میانگین سنی 89/0 ± 9 سال) به صورت داوطلبانه در پ‍‍ژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها تکلیف پرش عمودی را ابتدا در شرایط کنترل و سپس به صورت همسان سازی متقابل در شرایط تمرکز توجه بیرونی و درونی اجرا کردند. آزمودنی ها 8 پرش عمودی در هر شرایط انجام دادند و ارتفاع پرش آنها بوسیله دستگاه ورتک (که برای اندازه گیری ارتفاع پرش استفاده می شود) اندازه گیری شد. همچنین فعالیت emg عضلات مختلف (پهن میانی، درشت نی قدامی، دوسر رانی، دوقلوی جانبی و راست رانی) در حین پرش بوسیله دستگاه الکترومیوگراف ثبت گردید. در شرایط کنترل دستورالعمل تمرکزی ارائه نشد و در شرایط تمرکز بیرونی، توجه آزمودنی ها به شبکه های بالای دستگاه ورتک و در شرایط تمرکز درونی به انگشتان دست خود هدایت شد. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که پرش عمودی آزمودنی ها در شرایط تمرکز بیرونی در مقایسه با شرایط کنترل و تمرکز درونی به طور معناداری (001/0 = p) بیشتر بود. همچنین فعالیت emg عضلات مورد نظر نیز در شرایط تمرکز بیرونی در مقایسه با شرایط کنترل و تمرکز درونی به طور معناداری (001/0 = p) کمتر بود. این نتایج نشان می دهد، در تکلیفی همچون پرش عمودی که نیاز به تولید نیروی حداکثر دارد؛ اتخاذ تمرکز بیرونی سودمندی و کارآمدی حرکات کودکان را بهبود می بخشد.

هدف از این پژوهش، تعیین ارتباط بین کیفیت خدمات و رضایتمندی مشتریان استخرهای شهر تبریز بود. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی مشتریان استخرهای شهر تبریز بود که از بین آنها 650 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شد. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد سروکوال، انجام گرفت که سئوالات این پرسشنامه با توجه به اهداف پژوهش در محیط های ورزشی مناسب سازی شدند و روایی پرسشنامه به تأیید متخصصان مدیریت ورزشی رسید و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به میزان 97% تعیین گردید. روش های آماری مورد استفاده در این تحقیق عبارت بودند از: آزمون کلموگروف-اسمیرنف، روش های آماری استنباطی برای توصیف داده ها، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون ویلکاکسون، آزمون یومن ویتنی و آزمون فریدمن، در سطح معنی داری 01/0= ? . نتایج تحقیق حاکی است که بین ابعاد مختلف کیفیت خدمات یعنی عوامل محسوس، قابلیت اعتماد، اطمینان، پاسخگویی و همدلی با رضایتمندی مشتریان استخرهای شهر تبریز رابطه وجود دارد (r=0/509, p?0/01). همچنین نتایج نشان داد که بین انتظارات و ادراکات مشتریان از کیفیت خدمات استخرهای شهر تبریز اختلاف معنادار وجود دارد .(z=-6/876 , p?0/01)بر اساس نتایج، مهمترین بعد از نظر مشتریان به بعد اطمینان با میانگین رتبه (85/3) اختصاص دارد و به ترتیب ابعاد پاسخگویی با (08/3)، همدلی (77/2)، عوامل محسوس (74/2) و اعتماد (57/2) میانگین رتبه در اولویت های دوم تا پنجم قرار دارند. نتایج تحقیق نشان می دهند که مشتریان از خدمات ارائه شده توسط استخرها رضایت ندارند و همچنین مهم ترین بعد از نظر آنان بعد اطمینان می باشد.

روش تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی است که با استفاده از پرسشنامه ی استاندارد با روایی قابل قبول و اعتبار 80درصد انجام شد. جامعه ی آماری این تحقیق کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان های آذربایجان شرقی و غربی که تعداد آنها 144 نفر برآورد گردید و به دلیل پایین بودن حجم جامعه آماری، تعداد نمونه برابر با جامعه در نظر گرفته شد. پس از توزیع پرسشنامه ها 112 نفر آن را تکمیل نمودند. جهت آزمون فرضیه ها از آزمون t یک جمله ای و t مستقل و آزمون های ناپارامتری دو جمله ای و من ویتنی در سطح 0.05% ?- استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که میزان آمادگی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان های آذربایجان شرقی و غربی برای پذیرش مدیریت کیفیت فراگیر در حد مناسبی نیست و میزان استفاده از معیارهای مدیریت کیفیت فراگیر در حد مناسبی قرار ندارد. و همچنین نتایج تحقیق نشان داد که مدیریت کیفیت جامع و میزان استفاده از معیارهای تمرکز بر روی مراجعان، شناسایی و آموزش کارکنان، اندازه گیری و تجزیه و تحلیل کیفیت، میزان استفاده از بیمه کیفیت، پیامدهای بهبود کیفیت و بهره وری در بین کارکنان تبریز به طور معنی داری بیشتر از کارکنان ارومیه است، ولی میزان استفاده از معیارهای حمایت و رهبری مدیران عالی، برنامه ریزی استراتژیک، توانمندسازی کارکنان و کار تیمی در بین کارکنان تبریز و ارومیه تفاوت معنی داری وجود ندارد.

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی رابطه گرایش به ورزش با شادکامی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. روش شناسی: یک مطالعه توصیفی مقطعی که درسال 1392 و با مشارکت دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز اجرا گردید. حجم نمونه مطالعه طبق جدول مورگان به تعداد 368 نفر محاسبه و به روش تصادفی خوشه¬ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در برگیرنده¬ی سه پرسشنامه بود که برای بررسی شادکامی دانشجویان از پرسشنامه شادکامی آکسفورد که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفته بود استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه های عوامل گرایش و عدم گرایش به ورزش با استفاده از نظرات متخصصین مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن نیز طی یک مطالعه پایلوت به روش همسانی درونی تایید گردید. داده¬های به دست آمده از مطالعه با استفاده از روش¬های آماری توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و آزمون همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار spss-18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق: بر اساس یافته های مطالعه 7/62% (245 نفر) از دانشجوان مورد مطالعه ورزش می کردند. همچنین نمره کل شادکامی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز برابر 13/61 (58/13) بود. در زمینه نمره کل گرایش به ورزش در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز برابر 88/60 (67/15) بود. همچنین نمره کل عدم گرایش به ورزش در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز برابر 36/50 (05/19) بود. در رابطه با همبستگی بین شادکامی و نمره گرایش به ورزش تقریبا در مورد تمامی زیر بخش های هر دو حیطه همبستگی معنی دار آماری مستقیم ولی جزئی وجود داشت.

چکیده: هدف از این پژوهش بررسی انگیزه های مرتبط با مشارکت مستمر در فعالیت های ورزشی در بین دانشجویان دانشگاه تبریز بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان شرکت کننده در فعالیت های ورزشی در سالتحصیلی 94-93 دانشگاه تبریز می باشد.به همین منظور 177 نفر به عنوان گروه نمونه، به روش تصادفی انتخاب شد. ابزار مورد استفاده برای سنجش متغیرها، پرسشنامه انگیزه مشارکت ورزشی و پرسشنامه تعهد ورزشی است. روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی و به شکل میدانی می باشد.پس از انجام مطالعه مقدماتی در مورد پرسشنامه و بدست آوردن روایی و اعتبار آن، پرسشنامه در نمونه آماری مورد نظر به مورد اجرا گذاشته شد. در این پژوهش با روش آماری کولموگروف - اسمیرنف طبیعی بودن توزیع داده ها ، برای مقایسه میانگین دو گروه از آزمون t-test ، برای آزمون رابطه بین متغیر ها و سطح اندازه گیری فاصله ای از آزمون پیرسون در سطح معنی داری p < 0/05، برای رتبه بندی نیز از فریدمن و برای پیش بینی و تعیین ضریب b هر کدام از متغیر ها از رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین شاخص انگیزه کل و استمرار ورزشی رابطه معنی داری وجود دارد. یعنی دانشجویان هر چه قدر که از انگیزه بیشتری برخوردار باشند به همان میزان استمرار بیشتری در فعالیت های ورزشی دارند. در راستای این نتیجه بین مولفه های تناسب اندام ، نشاط و شادابی ، لذت و آرامش ، برتری طلبی، اعتقادات و ارزش ها ، تعلقات اجتماعی ، انتظارات خارجی ، انگیزه شغلی ، پیشگیری و درمان بیماری ، امکانات و خدمات و استمرار ورزشی رابطه معنی داری بدست آمد. اما بین مولفه آگاهی و شناخت و استمرار ورزشی رابطه معنی داری مشاهده نشد. بر اساس نتایج این تحقیق مولفه تعهد و لذت ورزشی از عوامل تاثیر گذار در متغیر استمرار ورزشی شناخته شد که با میانگین02/85 بالاترین میانگین را به خود اختصاص داده است. نتایج این تحقیق نشان داد از دیدگاه دانشجویان به ترتیب انگیزه های تناسب اندام و آمادگی، نشاط وشادابی، آگاهی و شناخت، برتری طلبی، لذت و آرامش، اعتقادات و ارزش ها، تعلقات اجتماعی، امکانات و خدمات، انگیزه شغلی، پیشگیری و درمان بیماری و انتظارات خارجی نقش موثری در مشارکت آنان در فعالیت های ورزشی دارند. به دنبال این نتایج مشخص گردید که که مولفه های انگیزه درونی رتبه بالاتری را نسبت به انگیزه های بیرونی به خود اختصاص دادند. بین سن و جنسیت و انگیزه رابطه معنی داری وجود ندارد. همچنین بین سن و جنسیت دانشجویان و استمرار در فعالیت های ورزشی رابطه معنی داری مشاهده نشد. واژه های کلیدی : انگیزه مشارکت مستمر ، فعالیت ورزشی، دانشجویان دانشگاه تبریز

بررسی ادبیات مربوط به ایروبیک نشان می دهد که مطالعه ی اثر این تمرینات بر مولفه های خودتوصیفی بدنی و نیز خودپنداره ی تحصیلی، محدود است و با توجه به گسترش روزافزون این فعالیت ها در میان اقشار مختلف جامعه به ویژه دانش آموزان، در این زمینه به تحقیقات بیش تری نیاز است. از این رو، با توجه به خلأیی که در حوزه ی پژوهش های مربوط به خودپنداره و فعالیت های ورزشی احساس می شود، این پژوهش در نظر دارد، ضمن غلبه بر برخی از ضعف های تحقیقات قبلی و با تأکید بر شناخت روش های تمرینی مناسب با تعداد جلسات موثر برای توسعه ی مولفه های خودتوصیفی بدنی و تحصیلی، اثر 24 جلسات تمرین ایروبیک را بر این مولفه ها (خودپندراه ی بدنی و خودپنداره ی تحصیلی) در دانش آموزان پسر مورد بررسی قرار می دهد. از این رو، پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش از نوع تحقیقات تجربی است. به منظور جمع آوری اطلاعات، قبل از شروع برنامه های تمرینی، پرسشنامه ی خودپنداره ی بدنی و خودپنداره ی تحصیلی بین تمام آزمودنی ها (40 نفر) در گروه های تجربی و کنترل توزیع شد. سپس آزمودنی ها در گروه های تجربی به مدت 12 هفته، 2 جلسه در هفته و 45 دقیقه در هر جلسه و در کل 24 جلسه ی تمرینی، در برنامه ی تمرینی ویژه ی ایروبیک شرکت کردند. برنامه ی تمرینی ایروبیک شامل 10 دقیقه گرم کردن، 30 دقیقه تمرینات ایروبیک (ترکیبی از ایروبیک با فشار کم و ایروبیک با فشار زیاد) و 5 دقیقه برگشت به حالت اولیه بود. موسیقی جلسات تمرین توسط مربی با ریتمی که هدف از آن استفاده از 50 تا 85 درصد ضربان قلب ذخیره در آزمودنی ها است، انتخاب شد. آزمودنی های گروه کنترل، در این مدت در هیچ برنامه ی تمرینی سازمان یافته و فعالیت ورزشی منظم شرکت نداشتند. در پایان 12 هفته تمرین در گروه های تجربی، مجدداً پرسشنامه ی خودپنداره ی بدنی و خودپنداره ی تحصیلی بین تمامی آزمودنی ها در گروه های تجربی و کنترل توزیع شد. به این ترتیب، اطلاعات در دو نوبت متفاوت شروع و پایان 12 هفته تمرین (پیش آزمون و پس آزمون) طی اجرای برنامه، جمع آوری و پس از نمره-گذاری مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل آماری نشان داد، به طور کلی یادگیری مهارت های پایه ورزش ایروبیک بر خود پنداره ی بدنی دانش آموزان مقطع متوسطه ی پسر که تحت آموزش و تمرین قرارگرفته اند، تأثیر داشته است. یادگیری مهارت های پایه ورزش ایروبیک بر خود پنداره تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه پسر که تحت آموزش و تمرین قرارگرفته اند، تأثیر مثبت نداشته است.

امروزه در دنیای ورزش، توانایی های جسمانی و تاکتیکی و مهارتهای تخصصی تنها عامل ضامن موفقیت نیستند وموفقیت یا عملکرد منجر به شکست با عوامل هیجانی رابطه دارد.یکی از انواع انگیزش در محیط ورزش، انگیزش پیشرفت است انگیزش پیشرفت در ورزش و تمرین بر رقابت متمرکز می شود .خود کارآمدی در پیش بینی عملکرد ورزشکاران از تواناییهای جسمانی عامل قویتری می باشد. بسیاری از یافته ها ی پژوهشی نیز به اثربخشی آموزه های برنامه ریزی عصبی- کلامی بر انگیزش پیشرفت و خود کار آمدی مهر تایید زده اند. روش: طرح این تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه می باشد. 30 نفر از جودوکاران نخبه در دو گروه 15 نفری آزمایشی و گواه گمارده ،از طریق پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس وخودکار آمدی شررمورد آزمون قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان داد آموزشnlp تاثیر معنی داری بر انگیزش پیشرفت داشته است. (p<0/01 ). نتایج نشان داد آموزشnlp تاثیر معنی داری بر خود کار آمدی داشته است. (p<0/01 ). بحث در یافته ها یافته های پژوهش حاضر همسوبا یافته های تحقیقات گذشته ازجمله سیمپسون ورندل(2000) ،پاریس وپاریس (2001)، جانسون(2005) ،دیوید وهمکاران(2007) ،احتشامی تبار (1383) ،وزمینی (1386) ،زمینی وهمکاران(1388)وعیسی زادگان وهمکاران(1391) نشان می دهد که آموزش (ان.ال.پی) تاثیر مثبت و معنی داری برانگیزش بیشرفت فراگیران داشته است.