در این مطالعه 216 قطعه جوجه گوشتی راس 308 یکروزه خریداری شده و به 6 گروه 36 قطعه ای تقسیم بندی گردید. گروه های آزمایشی به شرح زیر بود: گروه 1: دریافت کننده ppm125 کلوپیدول در جیره در کل دوره آزمایش که در 21 روزگی با آیمریا چالش شد (clo+). گروه 2: دریافت کننده ppm125 کلوپیدول در جیره بدون چالش آیمریا (clo-). گروه3: دریافت کننده 5/0 گرم در کیلوگرم جیره از داروی آمپرولیوم+ اتوپابات (ppm 125 آمپرولیوم و ppm 8 اتوپابات) که در 21 روزگی با آیمریا چالش شد (a+). گروه4: دریافت کننده 5/0 گرم در کیلوگرم جیره از داروی آمپرولیوم+ اتوپابات بدون چالش آیمریا (a-). گروه 5 (کنترل مثبت c+): دریافت کننده جیره پایه بدون دارو که در 21 روزگی با آیمریا چالش شد. گروه 6 (کنترل منفی c-): دریافت کننده جیره پایه بدون دارو و بدون چالش آیمریا. در سن 21 روزگی جوجه های گروه های 1، 3 و 5 با 5 10 ×5/1 اووسیست اسپوروله شده و متعلق به چهار گونه آیمریای شایع در ایران شامل آیمریا تنلا، آیمریا ماکسیما، آیمریا آسرولینا ‏‎‏‏‏‎‏، آیمریا نکاتریکس چالش شدند. در سن 28 روزگی گروه های a- و clo- نسبت به گروه کنترل منفی به طور معنی داری وزن و اضافه وزن کمتر و ضریب تبدیل غذایی بیشتر داشتند که نشان دهنده ی اثر منفی این داروها بر بازده پرنده می باشد. همچنین گروه های clo+ و a+ به طور معنی داری وزن و اظافه وزن بیشتر و ضریب تبدیل غذایی کمتری نسبت به گروه کنترل مثبت داشتند. با این حال بین گروههای a- و clo- و همچنین بین گروه های a+ و clo+ تفاوت معنی داری از نظر شاخص های رشد دیده نشد. نتایج شمارش اووسیست در هر گرم مدفوع opg)) نشان داد که گروه های a+ و clo+ نسبت به گروه کنترل مثبت میزان دفع اووسیست کمتر داشتند. میزان opg در گروه a+ در روزهای هفتم و هشتم پس از چالش به طور معنی داری کمتر از گروه clo+ بود.

چکیده سندروم هیپرتانسیون ریویبه عنوان یکی از مشکلات طیور صنعتی به خصوص جوجه های گوشتی که سرعت رشد بالایی دارند، مطرح است. وی‍ژگی این سندروم افزایش فشار شریان ریوی و اتساع و هیپرتروفی بطن راست است. افزایش نیاز به اکسیژن از عوامل عمده ی بروز اولیه ی هیپرتانسیون ریوی در جوجه های گوشتی با سرعت رشد بالا است. برون ده قلبی بالا و افزایش فشار خون در ریه ها جهت اکسیژن گیری بیشتر خون، منجر به بروز هیپرتانسیون ریوی و احتمالاً آسیت می شود. از طرف دیگر ثابت شده که اندوتلین در پاتوژنز هیپرتانسیون ریوی دخالت دارد. به منظور روشن شدن تأثیر هیپرتانسیون ریوی ناشی از هورمون t3 بر روی بیان ژنی etar mrna در بطن های قلب، بر روی کل rna استخراج شده از قلب جوجه های گوشتی، که به مدت 6 هفته به آن ها t3تجویز شده بود، rt-pcrنیمه کمی انجام شد.60 قطعه جوجه ی گوشتی نژاد راس 308 به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. به جیره ی غذایی گروه آزمایش پس از هفته ی اول هورمون تیروئیدی t3 با دوز mg/kg 5/1 اضافه شد. در روز های 12، 28 و 49، شش قطعه جوجه از هر گروه به طور تصادفی انتخاب و وزن کشی شدند و سپس از طریق جدا کردن سر، کشتار شدند. بطن راست و چپ آن ها سریعاً جدا شده و پس از وزن کشی در ازت مایع منجمد شده و در فریزر0c 70- نگه داری شدند تا rna آن ها بعداً مورد بررسی قرار گیرد.در این مطالعه برخی از نسبت های قلبی مانند نسبت وزن بطن راست به مجموع وزن دو بطن (rv/tv)، نسبت وزن بطن چپ به وزن بدن (lv/bw)، نسبت وزن بطن راست به وزن بدن (rv/bw)و نسبت وزن کل بطن ها به وزن بدن (tv/bw)، مورد مطالعه قرار گرفت.سپس از روش یک مرحله ای اسید گوانیدیوم تیوسیانات- فنل- کلروفرم، جهت استخراج کل rna از بافت بطن های چپ و راست، استفاده شد. rna استخراج شده به روش رونوشت برداری معکوس به cdna تبدیل شد. سپس به روش rt-pcr ژن ?-actin(housekeeping)نیز (علاوه برetar )افزوده سازی شد تا میزان موثر بودن استخراج rna، صحت و مقدار etar mrna موجود در نمونه ها سنجش و نرمال سازی شود.قسمتی از ماده ی حاصل از pcr در ژل آگارز 2% الکتروفورز شده و توسط اتیدیوم بروماید (µg/ml5/0)رنگ آمیزی شد. دانسیته ی باند ها با استفاده از برنامه ی photo- capt v.99 image software تعیین گشت و به صورت نسبت دانسیته یetar/?-actinبیان شد.مشاهده شدژن mrnaetar در بطن های راست و چپ قلب جوجه های گروه کنترل و آزمایش در روز های 12، 28، 49 بیان شده بود، که این بیان ژنی در 28 و 49 روزگی در جوجه های گروه آزمایش نسبت به جوجه های گروه کنترل کمتر بود، در حالی که چنین تغییری در 12 روزگی وجود نداشت. کلمات کلیدی: هیپرتانسیون ریوی، جوجه ی گوشتی،rt-pcr، etar

برای بررسی تأثیر غلظت های مختلف جین سنگ بر بازده رشد و مورفولوژی پرزهای روده در جوجه های گوشتی، تعداد 225 قطعه جوجه گوشتی راس 308 یک روزه خریداری شده و به 5 گروه 45 قطعه ای تقسیم بندی گردید. به شکلی که گروه 1 دریافت کننده ی جیره پایه در کل دوره آزمایش، گروه 2 دریافت کننده ی جیره پایه + 05/0 درصد پودر جین سنگ در کل دوره آزمایش، گروه 3 دریافت کننده جیره پایه + 1/0 درصد پودر جین سنگ در کل دوره آزمایش، گروه 4 دریافت کننده جیره پایه + 2/0 درصد پودر جین سنگ در کل دوره آزمایش و گروه 5 دریافت کننده جیره پایه + 03/0درصد فلاووفسفولیپول در کل دوره آزمایش بود. جوجه ها از 1 تا 42 روزگی تحت شرایط استاندارد بر روی بستر پرورش یافتند. در سنین 14، 28 و 42 روزگی همه گروه ها وزن کشی شده و میزان دان مصرفی هر گروه تعیین شده و ضریب تبدیل غذایی هر پن محاسبه شده و سپس از هر گروه 6 جوجه کشتار و از سه قسمت روده آن ها)دوازدهه ، ژژنوم و ایلئوم (نمونه گیری شده و مورفولوژی روده) طول و عرض پرزها( مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفت. در مورد وزن بدن، اضافه وزن و میزان مصرف خوراک بین گروه های مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری وجود داشت )05/0p< ). به این صورت که بین گروه های آزمایش در مساحت پرز، ارتفاع، عرض و ضخامت لامینا پروپریا در 28 و 42 روزگی همه ی بخش های روده و ارتفاع پرز، عرض و ضخامت لامینا پروپریا در دئودنوم و ژژنوم در برخی از گروه های دریافت کننده ی جین سنگ در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بود .بعلاوه ارتفاع، عرض، مساحت و لامینا پروپریای پرز گروه های دریافت کننده ی فلاووفسفولیپول در مقایسه با دیگر گروه ها بزرگتر بود. تنوع قابل ملاحظه ای در پرزهای ژژنوم در روز 42 مشاهده شد. نتیجه گرفته می شود که جین سنگ بر مورفولوژی و همچنین ضریب تبدیل غذایی جوجه های گوشتی اثر بهبود دهنده ای دارد.

برای بررسی تأثیر غلظت های مختلف ویتامین e بر بازده رشد و مورفولوژی پرزهای روده در جوجه های گوشتی، تعداد 180 قطعه جوجه گوشتی راس 308 یک روزه خریداری شده و به 4 گروه 45 قطعه ای تقسیم بندی گردید. به شکلی که گروه 1 دریافت کننده ی جیره پایه (حاوی50واحد بین المللی آلفا توکوفرول)، گروه 2 دریافت کننده ی جیره پایه به اضافه 100 واحد بین المللی آلفا توکوفرول، گروه3 دریافت کننده جیره پایه به اضافه 200 واحد بین المللی آلفا توکوفرول و گروه 4 دریافت کننده جیره پایه به اضافه 400 واحد بین المللی آلفا توکوفرول در کل دوره آزمایش بود. جوجه ها از 1 تا 42 روزگی تحت شرایط استاندارد بر روی بستر پرورش یافتند. در سنین 14، 28 و 42 روزگی همه گروه ها وزن کشی شده و میزان دان مصرفی هر گروه تعیین شده و ضریب تبدیل غذایی هر پن محاسبه شده و سپس از هر گروه 6 جوجه کشتار و از سه قسمت روده آن ها (دوازدهه،‏ ژژنوم و ایلئوم) نمونه گیری شده و مورفولوژی روده (طول و عرض پرزها و ضخامت غدد زیر مخاط) مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفت. در مورد وزن بدن، اضافه وزن و میزان مصرف خوراک بین گروه های مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت(05/0p>). در فاصله ی سنی 42-28 روزگی و 42-1 روزگی گروه دریافت کننده ی 450 واحد بین المللی ویتامین e به طور معنی داری ضریب تبدیل غذایی بهتری نسبت به گروه کنترل داشت(05/0p<). ارتفاع، عرض و ضخامت لامیناپروپریا پرزها در سن 14 روزگی در هیچ یک از قسمت های روده بین گروه های مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری را نشان نداد (05/0p>). در سن 28 و 42روزگی، مساحت پرز در کل قسمتهای روده کوچک و ضخامت لامینا پروپریا و عرض پرز در قسمت دئودنوم و ژژنوم بطور معنی داری در گروه های دریافت کننده ی ویتامین e نسبت به گروه کنترل بیشتر بود(05/0p<). در 42 روزگی ارتفاع و مساحت پرزها در کل قسمت های روده کوچک و در مورد عرض و ضخامت لامینا پروپریا در قسمت دئودنوم و ژژنوم در گروه های دریافت کننده ی ویتامین e بطور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود(05/0p<). علاوه بر این در گروه دریافت کننده 450 واحد بین المللی ویتامین e بطور کلی افزایش ارتفاع، عرض، عمق و مساحت پرز نسبت به سایر گروه ها مشاهده گردید. مجموع پرزهای رشته ای به همراه پیچیده و مجموع پرزهای زبانی به همراه برگی شکل در سن 14 و 28 روزگی در هیچ یک از قسمت های روده اختلاف آماری معنی داری را نشان نداد(05/0p>) و در سن 42 روزگی تنها در قسمت ژژنوم افزایش معنی دار مجموع پرزهای زبانی و برگی و کاهش معنی دار مجموع پرزهای رشته ای و پیچیده در گروه های دریافت کننده ی ویتامین e نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید(05/0p<). بطور کلی نتایج این تحقیق نشان دهنده اثر مثبت ویتامین e بر اندازه پرزهای روده و مساحت جذب روده و به دنبال آن بهبود ضریب تبدیل خوراک جوجه های گوشتی بود.

چکیده برای بررسی تأثیر مقادیر مختلف برگ توت سفید بر بازده رشد و میزان اکسیداسیون لاشه در جوجه های گوشتی، تعداد 180 قطعه جوجه گوشتی راس 308 یک روزه خریداری شد و به 4 گروه 45 قطعه ای تقسیم بندی گردید. به شکلی که گروه 1 دریافت کننده ی جیره پایه، گروه 2 دریافت کننده ی جیره پایه به اضافه 25/0% برگ توت سفید، گروه 3 دریافت کننده جیره پایه به اضافه 5/0% برگ توت سفید و گروه 4 دریافت کننده جیره پایه به اضافه 1% برگ توت سفید در کل دوره آزمایش بود. جوجه ها از 1 تا 42 روزگی تحت شرایط استاندارد بر روی بستر پرورش یافتند. در سنین 14، 28 و 42 روزگی همه گروه ها وزن کشی شده و میزان دان مصرفی هر گروه تعیین شده و ضریب تبدیل غذایی هر پن محاسبه شد. در 42 روزگی پس از کشتار، از هر گروه 5 نمونه عضله ران و 5 نمونه عضله سینه در پاکت های پلاستیکی بسته بندی و به مدت 12 روز در دمای یخچال نگهداری گردید. برای بررسی پیشرفت اکسیداسیون در نمونه ها هر 3 روز یکبار از نمونه های نگهداری شده در یخچال نمونه برداری شد و میزان اکسیداسیون مورد بررسی قرار گرفت. در روز اول آزمایش بین گروه?های مختلف تیمار، هیچ تفاوت معناداری از نظر اکسیداسیون لیپیدها دیده نشد ولی در سایر روزها این تفاوت بین گروه?های کنترل در مقایسه با تیمار 5/0% و 1% مشاهده شد که این موضوع بیانگر عدم اثر میزان 25/0% برگ توت سفید در جیره است. در روز 12 نیز در تیمار 1% میزان اکسیداسیون کمتری نسبت به گروه تیمار 5/0% مشاهده شد. با وجود کاهش معنی?دار وزن نهایی بدن (05/0›p) در گروه دریافت کننده 1% برگ توت در جیره، می?توان افزودن 5/0% برگ توت در جیره را جهت افزایش زمان ماندگاری گوشت در یخچال بدون اثر سوء بر وزن بدنی و بازده رشد جوجه?های گوشتی توصیه نمود. کلمات کلیدی: برگ توت سفید، اکسیداسیون، جوجه گوشتی.

بیماری کوکسیدیوز مهم ترین بیماری انگلی طیور می باشد که به وسیله انگل های تک یاخته ای از جنس آیمریا ایجاد می شود و مشکل قابل توجهی در صنعت طیور دنیا می باشد. بیماری کوکسیدیوز بیشتر از طریق استفاده از داروهای ضد کوکسیدیا که مستقیما به جیره طیور افزوده می شوند، کنترل می گردد. سمدورامایسین از جدیدترین داروهای ضد کوکسیدیوز ساختگی و یونوفوره می باشد که در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. جهت بررسی اثرات داروی سمدورامایسین بر وضعیت اکسیداتیو جوجه های گوشتی که برای اولین بار انجام گرفت، تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی راس 308 یک روزه خریداری شد و به 4 گروه 60 قطعه ای (هر گروه شامل 3 پن 20 قطعه ای) تقسیم بندی گردید. گروه های آزمایشی به شرح زیر بود: گروه 2 و 4: دریافت کننده ppm25 سمدورامایسین در جیره در کل دوره آزمایش، گروه 1 (کنترل منفی) و گروه 3 (کنترل مثبت): دریافت کننده جیره پایه بدون دارو. در سن 14 روزگی میانگین وزن همه پن ها یکسان گردید. سپس جوجه های گروه های3 و 4 با 5 10 ×5/1 اووسیست اسپوروله شده و متعلق به چهار گونه آیمریای شایع در ایران شامل آیمریا تنلا (eimeria tenella)104× 8 ، آیمریا ماکسیما (eimeria maxima)104× 2، آیمریا آسرولینا (eimeria acervulina)104× 5/2‏‎‏‏‏‎‏، آیمریا نکاتریکس (eimeria necatrix)104× 5/2 از راه داخل دهانی چالش شدند. جوجه ها از 1 تا 28 روزگی تحت شرایط استاندارد بر روی بستر پرورش یافتند. برای انجام تحقیق در 14، 21 و 28 روزگی از هر گروه، 20 نمونه خون (5 نمونه به طور تصادفی از هر پن) از ورید بال به میزان 5/2 سی سی بدون ماده ی ضد انعقاد به آزمایشگاه منتقل شد. نمونه های خون با دور 3000 بر دقیقه و به مدت 10 دقیقه جهت جداسازی سرم سانتریفوژ شدند و وضعیت اکسیداتیو مورد بررسی قرار گرفت. در 21 و 28 روزگی میزان مالون دآلدئید به طور معنی داری در گروه کنترل مثبت بالاتر از گروه کنترل منفی بود (05/0p?) .از میان آنزیم های آنتی اکسیدان، در 21 و 28 روزگی فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز (sod) به طور معنی داری در گروه کنترل مثبت پایین تر از سایر گروه ها بود. در حالی که، در 28 روزگی فعالیت آنزیم کاتالاز به طور معنی داری در گروه کنترل مثبت بیشتر از گروه کنترل منفی بود (05/0p?). در 21 روزگی frap به طور معنی داری در گروه کنترل مثبت بالاتر از سایر گروه ها بود. در 28 روزگی غلظت اسید اوریک پلاسما به طور معنی داری در گروه کنترل مثبت بالاتر از سایرگروه ها بود. در مجموع نتایج مطالعه حاضر حاکی از اثرات سمدورامایسین در برطرف کردن استرس اکسیداتیو ناشی از آلودگی با مخلوطی از آیمریاهای چهارگانه طیور می باشد

. در سال های اخیر توجه زیادی به سوی آنتی اکسیدان های طبیعی (مستخرجه از گیاهان) معطوف گردیده است. در مطالعه فعلی خاصیت آنتی اکسیدانی مقادیر مختلف برگ توت و آویشن شیرازی در جیره بر کاهش اکسیداسیون عضله ران در مرغ های منجمد مورد مظالعه قرار گرفت. به این صورت که تعداد 315 قطعه جوجه گوشتی راس 308 یک روزه خریداری شد و به 7 گروه 45 قطعه ای تقسیم بندی گردید. به شکلی که گروه 1 دریافت کننده ی جیره پایه، گروه 2 دریافت کننده ی جیره پایه + 25/0% برگ توت سفید، گروه 3 دریافت کننده ی جیره پایه + 5/0% برگ توت سفید، گروه 4 دریافت کننده ی جیره پایه + 1% برگ توت سفید، گروه 5 دریافت کننده ی جیره پایه + 25/0% آویشن شیرازی، گروه 6 دریافت کننده ی جیره پایه + 5/0% آویشن شیرازی، گروه 7 دریافت کننده ی جیره پایه + 1% آویشن شیرازی در کل دوره آزمایش بود. جوجه ها از 1 تا 42 روزگی تحت شرایط استاندارد بر روی بستر پرورش یافتند. در 42 روزگی در هر گروه از هر پن 5 قطعه مرغ به طور تصادفی کشتار شد (هر گروه 15 قطعه). سپس برای هر گروه، 30 نمونه از ران کامل گرفته شد و به صورت جداگانه در پاکت های پلاستیکی بسته بندی شد و در دمای فریزر (18- درجه سانتیگراد) نگه داری گردید.. برای بررسی پیشرفت اکسیداسیون، ابتدا روز صفر و سپس در ماه های 3، 6، 9 و 12 از نمونه های نگه داری شده در فریزر نمونه برداری شد.. ترکیبات اولیه و ثانویه ناشی از اکسیداسیون، به ترتیب توسط تکنیک های اندازه گیری عدد پراکسید و tbars تعیین شد. در مطالعه ی حاضر مشاهده گردید که استفاده از برگ توت و آویشن شیرازی در جیره به میزان 5/0% و 1% می تواند باعث کندتر شدن اکسیداسیون چربی ها در عضله ی ران طی زمان نگه داری در فریزر c?18- شود.

به منظور ارزیابی تأثیر سیر بر میزان تیتر آنتی بادی علیه واکسن نیوکاسل و آنفلوانزا و مورفولوژی پرزهای روده در جوجه های گوشتی، تعداد 180 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 یک روزه خریداری شده و به 4 گروه 45 قطعه-ای به شرح زیر تقسیم بندی گردید. گروه 1 دریافت کننده جیره پایه در کل دوره آزمایش و گروه های 3،2 و4 دریافت کننده جیره پایه + به ترتیب 2/0%، 6/0% و 1% پودر سیر در کل دوره آزمایش. جوجه ها از 1 تا 42 روزگی تحت شرایط استاندارد بر روی بستر پرورش یافتند. همه پن ها به صورت دو هفته یکبار وزن گیری شده و میزان دان مصرفی هر پن تعیین شده و ضریب تبدیل غذایی هر پن محاسبه شد. در سن 14 و 28 و 42 روزگی 10 جوجه از هر گروه از راه ورید زیر بالی خونگیری شده و پس از جدا نمودن سرم جهت آزمایش hi به آزمایشگاه ارسال شد. در روزهای 28،14 و42 از هر گروه 6 قطعه جوجه کشته شده و از سه قسمت روده (قسمت میانی دئودنوم، ژژنوم و ایلئوم) به اندازه cm3 نمونه گیری و جهت بررسی میکروسکوپی مورفولوژی روده به آزمایشگاه فیزیولوژی ارسال شد. مورفولوژی پرزهای روده با بررسی اندازه پرزها (ارتفاع، پهنا) و ضخامت لایه لامیناپروپریا بررسی گردید. به طور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده عدم تأثیر معنی دار سیر بر پارامترهای رشد و تیتر آنتی بادی علیه واکسن نیوکاسل و آنفلوانزا می باشد. علاوه بر این، افزودن مقادیر کمتر سیر در جیره (25/0% و 5/0%) اثر معنی داری بر مورفولوژی پرزهای روده ندارد (05/0<p). اما مقادیر بالای سیر در جیره (1%) می تواند بر ارتفاع و سطح جذب پرزهای روده اثر منفی داشته باشد.

به منظور ارزیابی تأثیر پروبیوتیک پروتکسین بر بازده رشد، مورفولوژی پرزهای روده و شاخص های وضعیت اکسیداتیو در بلدرچین، تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی بلدرچین ژاپنی یک روزه خریداری شده و به 4 گروه 60 قطعه ای به شرح زیر تقسیم بندی گردید. گروه 1 دریافت کننده جیره پایه در کل دوره آزمایش و گروه های 3،2 و 4 دریافت کننده جیره پایه + به ترتیب 005/0%، 01/0% و 02/0% پروبیوتیک پروتکسین در کل دوره آزمایش. جوجه ها از 1 تا 35 روزگی تحت شرایط استاندارد بر روی بستر پرورش یافتند. همه پن ها به صورت هفتگی وزن گیری شده و میزان دان مصرفی هر پن تعیین شده و ضریب تبدیل غذایی هر پن محاسبه شد. در سن 14 و 35 روزگی 7 جوجه از هر گروه از راه ورید گردنی خون گیری شده و پس از جدا نمودن سرم در فریزر 70- جهت بررسی های آنزیمی نگهداری شد. در 35 روزگی از هر گروه 6 قطعه جوجه کشته شده و از سه قسمت روده (قسمت میانی دئودنوم، ژژنوم و ایلئوم) به اندازه cm3 نمونه گیری و جهت بررسی میکروسکوپی مورفولوژی روده به آزمایشگاه فیزیولوژی ارسال شد. مورفولوژی پرزهای روده با بررسی اندازه پرزها (ارتفاع، پهنا) و ضخامت لایه لامیناپروپریا بررسی گردید. به طور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده تأثیر پروتکسین در بهبود ضریب تبدیل غذایی و وزن بلدرچین در کل دوره پرورش است به طوری که میانگین وزن جوجه های دریافت کننده پروتکسین در هفته سوم و چهارم از نظر آماری معنی دار (05/0>p) می باشد. به علاوه در پایان دوره بین گروه های دریافت کننده پروتکسین نسبت به کنترل ارتفاع و مساحت پرزهای روده در سه قسمت دئودنوم، ژژنوم و ایلئوم بهبود داشت هرچند فقط در مورد ارتفاع ژژنوم معنی دار (05/0>p) بود. همچنین پروتکسین در غلظت 02/0% باعث افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی سرم به ویژه با افزایش معنی دار (05/0>p) سوپراکسید دیسموتاز می شود.

افزایش میزان چربی و گلوکز خون یکی از عوامل اصلی خطرساز بیماری های قلبی می باشد. پایین آوردن میزان چربی خون اثر بسیار مهمی در کاهش بیماری های قلبی و افزایش طول عمر دارد. یکی از راه های کنترل چربی خون مصرف خوراکی دارو می باشد. در سال های اخیر توجه زیادی به سوی داروهای طبیعی (مستخرجه از گیاهان) معطوف گردیده است. در این مطالعه اثر کاهندگی مقادیر مختلف برگ توت سفید و آویشن شیرازی در جیره بر میزان لیپیدها و گلوکز خون جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گرفته است. تعداد 315 قطعه جوجه گوشتی راس 308 یک روزه خریداری شد و به 7 گروه 45 قطعه ای تقسیم بندی گردید. به شکلی که گروه1 (کنترل) دریافت کننده ی جیره پایه، گروه 2 دریافت کننده ی جیره پایه + 25/0% برگ توت سفید، گروه 3 دریافت کننده ی جیره پایه + 5/0% برگ توت سفید، گروه 4 دریافت کننده ی جیره پایه + 1% برگ توت سفید، گروه 5 دریافت کننده ی جیره پایه + 25/0% آویشن شیرازی، گروه 6 دریافت کننده ی جیره پایه + 5/0% آویشن شیرازی، گروه 7 دریافت کننده ی جیره پایه + 1% آویشن شیرازی در کل دوره آزمایش بود. جوجه ها از 1 تا 42 روزگی تحت شرایط استاندارد بر روی بستر پرورش یافتند. در 42 روزگی پس از کشتار، از هر گروه 10 نمونه خون گرفته شده و پس از جدا نمودن سرم، اندازه گیری میزان تری گلیسرید، کلسترول، hdl و گلوکز خون با استفاده از کیت های تجاری انجام گرفت. غلظت سرمی ldl و vldl با استفاده از روش محاسباتیfriedewald تعیین گردید. در مطالعه ی حاضر مشاهده گردید که در گروه های 25/0%، 5/0% و 1% برگ توت سفید و 1% آویشن شیرازی در مقایسه با گروه کنترل، میزان کلسترول سرم به طور معنی داری کاهش یافت. در گروه های 5/0% و 1% برگ توت سفید و 1% آویشن شیرازی در مقایسه با گروه کنترل، میزان hdl سرم به طور معنی داری افزایش یافت. در گروه 1% برگ توت سفید در مقایسه با گروه شاهد، میزان ldl سرم به طور معنی داری کاهش یافت. در گروه های 5/0% و 1% برگ توت سفید و 1% آویشن شیرازی در مقایسه با گروه کنترل، میزان تری گلیسیرید و vldl سرم به طور معنی داری کاهش یافت. در گروه 25/0% برگ توت سفید در مقایسه با گروه کنترل، میزان گلوکز سرم به طور معنی داری کاهش یافت. بر اساس نتایج به دست آمده استفاده از برگ توت سفید در جیره ی جوجه های گوشتی به میزان 5/0% و 1% و آویشن شیرازی به میزان 1% باعث کاهش لیپیدهای خون و افزایش hdl خون می شود. همچنین مشاهده گردید که استفاده از برگ توت سفید به میزان 25/0% باعث کاهش میزان گلوکز خون می گردد.

جهت ارزیابی وضعیت اکسیدان و آنتی اکسیدانی مغز (قدامی، میانی و خلفی) جوجه های مبتلا به هیپرتانسیون ریوی (ناشی از سرما)، تعداد 48 قطعه جوجه ی نر نژاد راس در دو گروه شاهد و تحت استرس سرما (هیپرتانسیون ریوی ناشی از سرما) به مدت 42 روز پرورش داده شدند و سپس میزان پراکسیداسیون لیپیدی، اکسیداسیون پروتئینی، ظرفیت آنتی-اکسیدانی، فعالیت و بیان ژنی آنزیم های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز اندازه گیری شد. میزان پراکسیداسیون لیپیدی و اکسیداسیون پروتئینی در مغز خلفی جوجه های مبتلا به هیپرتانسیون ریوی به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد افزایش یافت درحالی که ظرفیت آنتی اکسیدانی این ناحیه کاهش یافت (05/0>p). در جوجه های مبتلا به هیپرتانسیون ریوی فعالیت سوپراکسیددیسموتاز در هر سه ناحیه از مغز به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت در حالی که فعالیت کاتالاز در مغز قدامی و میانی افزایش یافت (05/0>p). فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در سه قسمت مغز در بین دو گروه مورد آزمایش تغییر معنی داری نداشت. بیان ژنی کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز (نوع 1 و 2) به طور معنی داری در مغز جوجه های مبتلا به هیپرتانسیون ریوی نسبت به گروه شاهد کاهش یافت درحالی که بیان ژنی گلوتاتیون پراکسیداز افزایش یافت (05/0>p). نتیجه آن که، احتمالا تغییرات ذکر شده در وضعیت اکسیدانی و آنتی-اکسیدانی مغز به خصوص ناحیه ی خلفی آن می تواند بر عملکرد مرکز عصبی قلبی–عروقی و سیستم عصبی سمپاتیک تأثیر گذاشته و هیپرتانسیون ریوی را وخیم تر سازد.

سلول های تمام جانداران در برابر عوامل استرس زا توسط خانواده ای از جنس پلی پپتید تحت عنوان پروتئین های شوک حرارتی محافظت میشوند.ما در این مطالعه به بررسی میزان تاثیر سرما بر بیان ژنی سه گروه از این خانواده،تحت عنوان hsp60, hsp70, hsp90 پرداخته ایم.این پژوهش در مورد جوجه های گوشتی و در ناحیه ی مغز این پرندگان صورت گرفته است.

چکیده ندارد.