به علت نیاز روزافزون به منابع آب، مدیریت در این زمینه پیچیده تر شده و بر این اساس، مدل های بسیاری جهت برآورد نیازهای مختلف از یک سیستم آبی ارائه شده است. وجود اهداف مختلف و نحوه تقابل و تاثیر این اهداف با یکدیگر، یکی از پیچیدگی های اینگونه مدل ها می باشد. مدل هایی که از یک هدف تشکیل شده اند شامل یک جواب بهینه می باشند اما در برخورد با مدل های چندهدفه نیازمند یافتن مجموعه جواب (که به منحنی پارتو معروف است) به جای یک جواب واحد می باشیم تا تصمیم گیر بتواند نتیجه دلخواه خود را از بین این جواب ها به دست آورد. سیستم مورد مطالعه در این تحقیق بهره بردای از مخازنی است که به صورت سری بر روی رودخانه قزل اوزن در حوضه آبریز سفیدرود ساخته شده اند. این حوضه شامل سه سد مشمپا در زنجان، سد شهریار در آذربایجان شرقی و سد سفیدرود در گیلان می باشد. سه هدف عمده شامل تامین آب پایین دست سدها، تولید انرژی برقابی و کنترل سیلاب خصوصاً در ماه های خاصی از سال می باشد. دو الگوریتم تکاملی شامل الگوریتم ژنتیک و الگوریتم هوش جمعی ذرات جهت بهینه سازی مورد استفاده قرار گرفته و نتایج با روش حل کلاسیک مبتنی بر گرادیان کاهش یافته (minos) مقایسه شده است. در این تحقیق این نتیجه به دست آمده است که روش حل کلاسیک در هر سناریو وزنی بهتر از الگوریتم های تکاملی جواب می دهد. در نهایت منحنی پارتو برای نمایش نتایج این سیستم ارایه شده و پتانسیل تولید انرژی برقابی در سناریو های مختلف برای اوزان متفاوت از اهداف بدست آمده است. نتایج به دست آمده نشانگر توانایی مدل برنامه ریزی سازشی برای تلفیق اهداف چندگانه بوده و همچنین استفاده از روش حل مبتنی بر گرادیان کاهش یافته (minos) برای مطالعات آتی توصیه می شود. در ادامه منحنی پارتو به کمک الگوریتم ژنتیک با رتبه دهی جواب نامغلوب حل شده که به کمک تصمیم گیر امکان انتخاب نقطه بهینه را بدون نیاز به تحلیل حساسیت و نیز داشتن وزن معیارها ارایه می نماید.

هدف از این پژوهش تعیین عوامل اجتماعی موثر بر ادراک با تکیه بر پژوهشی آزمایشگاهی درباره ی ادراک قد می باشد. ادراک دیداری امری انعطاف پذیر و وابسته به موقعیت است و عوامل زیست شناختی، روانشناختی و اجتماعی، ویژگی های آن را بسته به هر موقعیت تعیین می نمایند. در این پژوهش به روش رابطه ای تأثیر سن، جنس و وضعیت اجتماعی اقتصادی 1054 دانش آموزان دختر و پسر کلاس های چهارم دبستان (گروه سنی چهارم)، دوم راهنمایی (گروه سنی هفتم) و دوم متوسطه ی (گروه سنی دهم) مدارس شیراز بر ادراک آن ها از قد صمیمی ترین دوستشان در کلاس ارزیابی گردید. از یک ابزار جدید محقق ساخته که شامل یک پرده ی سفید در ابعاد 208 سانتی متر در 86 سانتی متر، یک دستگاه مولّد نور که پشت پرده قرار می گرفت و یک جعبه کنترل جهت حرکت دادن لکه ی نور و یادداشت فاصله ی لکّه ی نور تا زمین، استفاده شد. هر شرکت کننده در فاصله ی 2 متری از پرده قرار می گرفت و قد صمیمی ترین دوستش را با شاخص لکه ی نور روی پرده نشان می داد. یافته ها نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه چهارم با گروهای های هفتم و دهم در ادراک قد وجود دارد، (001/0 > p). گروه چهارم در مقایسه با گروه های سنی هفتم و دهم تفاضل قد (قد اندازه گیری شده ی صمیمی ترین دوست - قد ادراک شده صمیمی ترین دوست = تفاضل قد) را به طور معنی داری کم تر برآورد کردند. این یافته می تواند متأثر از بلوغ به عنوان یک نقطه ی بحرانی در ادراک دیداری باشد. همچنین پسران در مقایسه با دختران تفاضل قد را به طور معنی داری بیشتر برآورد کردند، (006/0 > p) . وضعیت اجتماعی اقتصادی شرکت کنندگان در ادراک قد صمیمی ترین دوستشان موثر بود و شرکت کنندگان با وضعیت اجتماعی اقتصادی پایین تر ( در مقایسه با شرکت کنندگان با وضعیت اجتماعی اقتصادی بالاتر) قد صمیمی ترین دوستشان را بلندتر برآورد کردند، (01/0 > p) .این یافته می تواند به خاطر تفاوت در ساختار دوستی های این دو گروه باشد. نود و دو و سه دهم درصد از شرکت کنندگان نیز در برآورد قد صمیمی ترین دوستشان دچار کم برآوردی شدند که تفاوت آن با بیش برآوردی ها (7/7 درصد) معنی دار بود، (001/0 > p). پیشنهاد می‏گردد که با توجه به مزیت های ابزار مورد استفاده در این پژوهش از آن در پژوهش های آتی نیز استفاده گردد.