بررسی مفهوم‏شناختی واژه تربیت و تعیین مرز آن با واژه‏هایی چون تلقین، القاء و آموزش اولین گام برای تحلیل مفهوم «تربیت» است.در این پژوهش تلاش شده تا ضمن بررسی واژه‏های فوق، مفاهیم زیربنایی انسان‏شناختیِ تربیت دینی همچون فطرت‏مداری و متربی محوری که از جمله‏ی اولین شاخص‏های جداکننده تربیت اسلامی از سایر انواع تربیت است، تبیین گردد.روش تحقیق مورد استفاده، تحلیل محتوایی برخی از آیات قرآن و دسته‏ای از روایات رسیده از معصومین(ع) با رویکردی تربیتی ـ توصیفی بوده است همچنین استفاده از آرای متفکران معاصرشهید مرتضی مطهری،آقای مصباح یزدی و آقای احمد بهشتی جهت استخراج راهکارهای تقویت باورهای دینی مورد بررسی قرار گرفته وبه این نتیجه رسیده ایم که رعایت اصولی چون تفرّد، خانواده، تفاوت های اجتماعی، و فطرت گرایی و...برای تقویت باورها از دیدگاه آیات و احادیث مورد تاکید می باشد.