دنیای صنعت و تکنولوژی با روندی که امروزه با آن روبروست به گونه ای هست که هر روز نیاز بیشتری به مواد معدنی احساس می نماید، لذا جهت تامین این نیازها بهره برداری از معادن نیز روز به روز سیری صعودی یافته است. رشد صنعت انرژی هسته ای با شتابی تند نیز موجب مصرف سریع منابع غنی و با عیار بالای اورانیوم گشته و تکنیکهای استخراج کانسارهای با عیار پایین از جمله هیپ لیچینگ توسعه داده شده اند. کانسار دچار در شمال غربی کشور در منطقه رزگاه و دچان در 30 کیلومتری شمال غرب سراب قرار گرفته است. آثار کانی سازی مس و پرتوزایی بالا در مساحتی حدود 2 کیلومتر مربع در زون آلتره و خرد شده توده دچان دیده می شود. این آثار اولین بار در شهریور 1356 در خلال برنامه شناسایی مناطق پرتوزا کشف گردید. مطالعه کانی شناسی نشان داد کانی های اصلی اورانیوم برانزیت و دیویدیت هستند و کانی های عمده مس مالاکیت، آزوریت و کریزوکلا می باشند. با توجه به کوچک و کم عیار بودن کانسار دچان روش هیپ لیچینگ برای فرآوری آن در نظر گرفته شد. برای این منظور دو مرحله آزمایشهای بری غلتان و ستونی انجام شد، که نهایتا به بازیابی 89% برای اورانیوم و 87% برای مس در دانه بندی 2 سانتیمتر منجر شد.