هدف ازاین تحقیق «بررسی موانع آموزشی اجرای برنامه های درسی آموزش از دور دانشگاه پیام نور دامغان و ارائه راهکارهای مناسب در این زمینه »می باشد. جامعه آماری این تحقیق دانشجویان و اساتید این دانشگاه است و تعداد نمونه نیز 280نفر دانشجو و 15 نفر از اساتید هیأت علمی می باشد.ابزار تحقیق پرسشنامه بوده و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های t و فریدمن استفاده شده است.نتایج بدست آمده از نظر دانشجویان نشان می دهد که میزان کمیت و کیفیت نیروی انسانی ،منابع درسی،محیط آموزشی، امکانات و تجهیزات و کمیت و کیفیت مکان آموزشی دانشگاه پیام نور مرکز دامغان بالاتر از متوسط است و از نظر اساتید میزان کمیت و کیفیت نیروی انسانی ،مکان آموزشی و منابع درسی دانشگاه بالاتر از متوسط و وضعیت محیط آموزشی و امکانات و تجهیزات پایین تر از متوسط می باشد.همچنین عدم توانایی بالای اساتید در تدریس ،عدم نظارت بر فعالیت اساتید،در دسترس نبودن کتب درسی،عدم مشارکت دانشجویان در جریان آموزش،استفاده از روش سخنرانی در جریان تدریس توسط اساتید،فقدان مجلات علمی و پژوهشی و عدم اختصاص فضای مناسب جهت اجرای برنامه های درسی به عنوان موانع اصلی اجرای برنامه درسی دانشگاه پیام نور مرکز دامغان مشخص گردید. و بطور کلی تفاوت دیدگاه دانشجویان و اعضای هیأت علمی در ابعاد کمیت و کیفیت نیروی انسانی و مکان آموزشی می باشد.