به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی توت فرنگی رقم کردستان و روابط ژنتیکی و اختلاط ژنتیکی احتمالی آن با سایر ارقام تجاری 36 نمونه گیاهی شامل: 20 نمونه از این رقم از مزارع مختلف استان کردستان با 11 رقم روسی و 5 رقم تجاری معروف دنیا با 10 نشانگر ریزماهواره آنالیز گردید. استخراج dna با استفاده از کیت استخراج dna صورت گرفت. واکنش زنجیره ای پلیمراز با استفاده از روش تاچ داون و برای الکتروفورز قطعات dna از ژل پلی اکریل آمید واسرشت استفاده شد. در این تحیق در هر جایگاه ریزماهواره بین 8-4 آلل (میانگین 5/5 آلل در هر ریزماهواره) مشاهده گردید. محتوای چندشکلی اطلاعات نشانگرها نیز بین 859/0- 588/0 متغیر بود، که بیانگر مناسب بودن نشانگرهای استفاده شده می باشد. با استفاده از تجزیه و تحلیل خوشه ای، ارقام در هشت گروه (یک گروه شامل نمونه های رقم کردستان، یک گروه ارقام روسی، یک گروه دو رقم ’سینژا‘ و ’هالیدی‘ و دیگر ارقام تجاری هرکدام در یک گروه) قرار گرفتند. همچنین شباهت کامل نمونه های 12و 19 به ترتیب با رقم های سلوا و پاروس در تجزیه و تحلیل خوشه ای نشان دهنده اختلاط فیزیکی رقم کردستان با این ارقام در مزارع است. جدا شدن نمونه شماره 20 از گروه رقم کردستان نشان دهنده وقوع جهش در این رقم می باشد. نزدیکی نمونه های کردستان با ارقام روسی بیانگر این است که توت فرنگی رقم کردستان احتمالا یک رقم روسی بوده و از طریق این کشور وارد ایران شده است. تجزیه و تحلیل مختصات اصلی نیز نتایج تجزیه و تحلیل خوشه ای را تایید می کند.

شوری یکی از مشکلات اصلی رشد و نمو گیاهان است که دارای تاثیر منفی بر عملکرد است. اسید سالیسیلیک به عنوان یک تنظیم کننده رشد گیاهی درونی، توانایی افزایش تحمل گیاهان به تنش های محیطی از جمله اختلال عملکرد ناشی از شوری را دارد. در این پژوهش تاثیر شوری (0، 20 و 40 میلی مولار) و اسید سالیسیلیک (0، 100، 200 و 300 میلی گرم در لیتر) بر ویژگی های مورفولوژیک و فیزیولوژیک توت فرنگی (fragaria × ananassa duch.) رقم ‘پاروس’ مورد بررسی قرار گرفت. انجام تیمارها زمانی آغاز شد که 4 ماه از کشت گیاهان می گذشت. تیمار شوری یک روز در میان و به وسیله ی آبیاری تا پایان آزمایش اعمال شد. اما اسید سالیسیلیک یک بار در ابتدای آزمایش محلول پاشی شد. نتایج نشان داد که شوری دارای تاثیر منفی بر بیشتر ویژگی های مورد ارزیابی بود؛ و باعث کاهش فعالیت فتوسنتزی و محتوای کلروفیل گردید. همچنین شوری باعث افزایش سطح آنزیم های آنتی اکسیدانی شد. محلول پاشی برگی اسید سالیسیلیک در غلظت 200 میلی گرم در لیتر باعث افزایش سطح تحمل گیاهان نظیر سطح برگ، وزن خشک شاخساره و ریشه، عملکرد، یکنواختی غشا، محتوای نسبی آب برگ، پرولین، پروتئین و پتاسیم گردید. این اثر بهبود دهنده با افزایش غلظت نمک به 40 میلی مولار کاهش یافت. بهطور کلی کاربرد اسید سالیسیلیک به ویژه در غلظت 200 میلی گرم در لیتر در شرایط شوری می تواند اثر زیان آور تنش شوری بر رشد گیاه توت فرنگی را بهبود بخشد.