ساخت بدنه سیلیکون کاربیدی بدلیل اتصالات کووالانتی سیلیکون کاربید همواره با مشکلات همراه است که این امر کاربرد آن را در تولید قطعاتی با اشکال پیچیده محدود می سازد. در ساخت بدنه های سیلیکون کابیدی معمولا از مواد دیگر از جمله رس ها برای ایحاد باندهای اتصالی استفاده می گردد که افزودن اینگونه مواد تا حدودی خواص عالی سیلیکون کاربید را تحت الشعاع قرار می دهد روش ریخته گری دوغابی، یک روش مطلوب برای تولید قطعاتی با اشکال پیچیده با دانسیته خام بالاست که از مزایای این روش نسبت به روشهای دیگر مثل پرس گرم محسوب می گردد. همچننی ارزانقیمت بودن و عدم نیاز به ماشینکاری های ویژه از مزایای دیگر این روش می باشد. هدف از این پروژه تحقیق در مورد خواص ریولوژیکی و رفتار سیلانی سوسپانسیونهای سیلیکون کاربید/ کاربن بلکه به منظور کامپوزیتهای sic-sic از طریق فرآیند کلوییدی می باشد از آنجاییکه نقش اصلی در رفتار سوسپانسیونهای دوجزیی به عهده کربن بلکه بدلیل ریزدانه تر بودن تمرکز اصلی تحقیق بر روی رفتار ریولوژی کرین بلک است. کربن بلک بدلیل سطح مخصوص بالا بسته به شیمی سطح خود قابلیت زیادی برای جذب آها حلالها چسب ها و پلیمرها دارد. رفتار ریولوژیکی سوسپانسوینها کربن بلک بستگی زیادی به ph و در نتیجه میزان یونهای h+ و oh که یونهای تعین کننده پتانسیل می باشند دارد. در این تحقیق که بر روی کربن بلک کوره ای تولید داخل با سطح مخصوص m2/g 113 و اندازه متوسط دانه 24 نانو متر انجام گردید مشاهده شده که سوسپانسونهای با غظت پایین ماده جاده فقط با افزودن قلیا ودر نتیجه افزایش کاملا دیسپرس می گردند با افزاش غلظت ماده مجامد رفتار سوسپانسیون از نیوتنی نهایتا به آنتی تیکسوتروپ تغییر می کند و سوسپانسیونهای با غلظت جامد بالا تنها با افزودن قلیا دفلوکوله نمی شوند و نیاز به افزودن دفلوکولانت دارند دفلوکالانت های مصرفی در این تحقیق عبارتند از cmc,dispex g40, dispex, n40 که هر سه این پلیمرها اثر دفلوکوله کنندگی خوبی روی سوسپانسیونهای دو جزیی سیلیکون کاربید /کربن بلک دارند. در مقادیر ph بالای 10 و بدون حضور الکترولیت ذرات کربن بلک کالا دیسپرس هستند با کاهش ph زیر 10 ذرات کواگوله می شوند تنش تسلیم در منحنی مشاهده می گردد که بتدریج با کاهش مداوم ph میزان تنش تسلیم افزایش می یابد. شروع تنش تسیلم همراه با تغییر در رفتار سیلانی از نیوتنی به شبکه پلاستیک می باشد. افزودن کاتیونههای تک ظرفیتی و دو ظرفیتی به سوسپانسیونهای کربن بلک ، باعث کواگوله شدن سوسپانسیونی که در ابتدا و بطور معمول دارای رفتار نیوتنی می باشد می گردد.

در این تحقیق برای نخستین بار در کشور، کامپوزیت زمینه با الیاف پیوسته کربن با استفاده از آلیاژ 2024 آلومینیم و الیاف کربن بر پایه pan تولید و خواص کششی آن مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور ابتدا الیاف کربن، با استفاده از روش الکترولس ، بوسیله لایه ای از فلز نیکل در ضخامتهای مختلف پوشش دهی گردیده و سپس تاثیر ضخامت پوشش نیکل بر وضعیت سطحی و همچنین استحکام کششی الیاف مورد بررسی قرار گرفت در مرحله بعد نمونه های کامپوزیتی در کسرهای حجمی مختلف بوسیله الیاف کربن پوشش داده شده بوسیله نیکل و همچنین الیاف کربن بدون پوشش با استفاده از روش ریخته گری کوبشی در فشارهای 30، 50، 70 mpa تولید گردیده و سپس ریز ساختار و استحکام کششی آنها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از مطالعه سطوح الیاف کربن پوشش یکنواخت نیکل در سطح الیاف کربن ، در حدود 5/0 um می باشد علاوه بر آن افزایش صخامت پوشش باعث افت استحکام الیاف می گردد. از سوی دیگر نتایج حاصل از تست کشش نمونه های کامپوزیتی ساخته شده بوسیله الیاف کربن پوشش داده شده بوسیله نیکل و الیاف کربن بدون پوشش حاکی از آن است که پوشش نیکل دارای تاثیر بسزایی بر استحکام کششی کامپوزیت بوده و در برخی از نمونه ها باعث افزایش استحکام کششی تا حدود سه برابر گردیده است. در مورد نمونه های کامپوزیتی که در کسر حجمی 20% بوسیله الیاف کربن بدون پوشش ساخته شده اند، بالاترین استحکام، در فشار 50 mpa به میزان 312 mpa و در مورد نمونه هایی که در کسر حجمی 20% بوسیله الیاف کربن پوشش داده شده بوسیله نیکل ساخته شده اند بالاترین استحکام در فشار 30 mpa به میزان 492 mpa بدست آمد.

چکیده ندارد.

هدف از این تحقیق ساخت فوم فیلترهای آلومینایی است . در این تحقیق تاثیر پارامترهای مختلفی نظیر نوع فرم، نحوه شکل دهی، سرعت گرم کردن، زمان و دمای زینترینگ بر روی ساختار و استحکام فیلترها مورد بررسی قرار گرفته است . نتایج بدست آمده نشان می دهد که فیلترهای ساخته شده در مقایسه با فیلترهای وارداتی از کیفیت مطلوبی برخوردارند.

هدف اصلی این تحقیق بهبود خواص شوک پذیری آلومینا می باشد که در آن از زیرکونیای تثبیت نشده به عنوان عامل شوک پذیر استفاده شده است. در نحوه اختلاط و تهیه ترکیب دو روش اختلاط در آسیاب و اختلاط توسط تعلیق و انعقاد مورد استفاده قرار گرفت و نمونه ها در دمای زینترینگ آلومینای خالص زینتر شدند که اغلب آنها به حدود 98 درصد دانسیته تئوری خود رسیدند. اندازه گیری استحکام و مقاومت به شوک حرارتی نمونه ها در دماهای مختلف توسط روش رینگ تعیین و مورد بررسی قرار گرفت. سختی نمونه ها بوسیله ویکرز و چقرمگی ‏‎(kic)‎‏ آنها از طریق اندازه گیری طول ترک این نفوذ محاسبه شد.پارامتر ‏‎r‎‏ به عنوان یکی از پارامترهای شوک حرارتی که مبین طول بزرگترین ترک پایدار در قطعه است و از ارتباط بین استحکام و چقرمگی بدست می آید نیز تعیین و مورد بررسی قرار گرفت. درصد فاز تتراگونال بوسیله ‏‎xrd‎‏ و مطالعات ریز ساختار توسط ‏‎sem‎‏ انجام گرفت، تمام آزمایشات و بررسی ها نشان از این دارد که روش اختلاط در آسیاب و افزودن ده درصد حجمی زیرکونیا نتایج اپتیممی از نظر استحکام، چقرمگی و خواص شوک پذیری دارد (یعنی ترکیب ‏‎m10z‎‏).