پایان نامه پیش رو قصد دارد با حرکت در مسیری دقیق ، علمی و فنی با نگاه پژوهشی و تحقیقاتی و مطالعات دقیق کتابخانه ای و میدانی در مورد کاروانسراها به ویژه کاروانسرای شاه عباسی میامی شهرستان شاهرود استان سمنان (ایران) به عنوان موضوع پایان نامه و پس از جمعبندی اطلاعات بدست آمده و شناخت دقیق موضوع در پی روش های مناسب مرمتی بر آمده و با اجرایی کردن آنها بنا را برای احیا و باززنده سازی با در نظر گرفتن پتانسیل ها و نیازهای منطقه و دهستان بین راهی میامی آمده کند.

بافت ها و ساختمان های تاریخی از جمله مهمترین میراث کشوراند که با گذشت زمان و تحت شرایط محیطی دچار فرسودگی ها و آسیب هایی می شوند که لازم است مرمت و باززنده سازی آن ها مورد توجه قرار گیرد. بدین منظور تحقیق حاضر با عنوان «طرح مرمت و باززنده سازی میدان محمدیه تهران و عناصر باارزش پیرامون آن»، ارائه می گردد. این میدان در ابتدا در جنوب و خارج از شهر تهران قرار داشت و محل اعدام مجرمین بود. بعدها با گسترش شهر، در داخل منطقه شهری تهران قرار گرفت. «میدان پاقاپوق» یکی از پنج میدان مهمی بود که در تهران دوران سلطنت ناصرالدین شاه قاجار ساخته شد. این میدان بعدها به «میدان اعدام» و سپس به «میدان محمدیه» تغییر نام یافت. بدنه میدان واجد ساختمان هایی است که هیئت کلی آن فرم دایره میدان را نظم می بخشند. بخش هایی از آن امروزه سالم و پابرجا هستند و بخش های دیگر از بین رفته و ساختمان های جدید به شیوه ی نامتجانس جایگزین آن ها شده اند. در ضلع شمال غربی میدان بنای باارزش «سرای میزانی» قرار دارد که متعلق به اوایل دوره پهلوی است. مطالعات مختلفی در قالب مطالعات میدانی و کتابخانه ای با استفاده از اسناد موجود انجام گرفت، و نتایج حاصل از مطالعات شناخت و آسیب شناسی(بازشناخت)، ارائه طرح مرمت و باززنده سازی میدان محمدیه و سرای میزانی را مهیا ساخت. پایان نامه مذکور در 8 فصل، با عناوین زیر تدوین شده است: فصل اول: کلیات طرح فصل دوم: شناخت محدوده مورد مطالعه فصل سوم: شناخت ویژگی های میدان محمدیه تهران فصل چهارم: شناخت ویژگی های سرای میزانی فصل پنجم: آسیب شناسی فصل ششم: مبانی نظری مرمت فصل هفتم: طرح مرمت و باززنده سازی میدان محمدیه تهران فصل هشتم: طرح مرمت و احیای سرای میزانی هدف از شکل گیری این پایان نامه، تاکید بر ارزش های میدان تاریخی محمدیه، ارائه ی طرح مرمت و باززنده سازی در راستای ارتقاء کیفیت کالبدی و فضایی میدان و همجواری های آن می باشد. امید است نتایج حاصله گامی موثر در جهت احیای هویت تاریخی میدان باشد.

با توجه به شیوه های معماری رایج در تاریخ معماری ایران و دقت در سازه و روش های اجرایی و کاربرد مصالح ویژه هر دوره ما شاهد شکل گیری فرمهای متفاوت در الگوهای معماری ایران هستیم. که در این شکل گیری خصوصیات جغرافیایی، فرهنگی، اجتماعی و... مناطق تاثیر به سزایی داشته است. از سوی دیگر در طول تاریخ معماری عوامل متعددی چون باورها، آیینها و ادیان در چگونگی شکل گیری معماری نیز نقش بسزایی داشته اند. در این در پژوهش با بررسی پیدایش و شکل گیری آرامگاه در جهان اسلام و ایران و بسط این موضوع به گونه های معماری آرامگاه های بلوچستان بدنبال پاسخگویی به دو مسأله اساسی زیر هستیم: 1- الگو قالب معماری آرامگاهی منطقه بلوچستان 2- ریشه یابی روند تکامل معماری آرامگاهی در بلوچستان. در راستای تحقق اهداف پژوهش اقدام به انجام مطالعات کتابخانه ای و برداشت های میدانی نموده و با گردآوری اطلاعات پایه و تجزیه و تحلیل های صورت گرفته بر داده ها و گونه های مطالعاتی مشخص شد که شکل گیری معماری آرامگاهی در منطقه بلوچستان در دوره اسلامی از عصر سلجوقی آغاز شده است و از یک الگوی بومی تبعیت دارد. میتوان گفت الگوی معماری آرامگاه های بلوچستان جزئی از الگوهای معماری آرامگاهی گنبددار ایران است که با توجه به موقعیت جغرافیایی منطقه تا حدی هم تحت تاثیر هنر و معماری فرهنگ های همجوار نیز قرار گرفته است.