جریانهای ادبی را می توان واکنشی در برابر کنشهای سیاسی و اجتماعی حاکم و یا همسویی با فلسفه عصر دانست. با مطالعه بینامتنی آثار نویسندگان یک اقلیم می توان هم سویی یا ضدیت آنها را در برابر جریانهای حاکم دانست. بی- تردید نویسندگان کرمانشاه نیز از این قاعده مستثنی نیستند، با درون کاوی آثار آنها می توان به جایگاه ادبی آنها در بین نویسندگان دیگر پی برد. نگاهی اجمالی به پیشینه داستان نویسی کرمانشاه که عمری به طول داستان نویسی ایران دارد، نشان دهنده هم سویی این اقلیم در شعر و نثر با کل جریانهای سیاسی و اجتماعی کشور است.