در بیماران دیابتی، ترشح انسولیـن از غده پانکراس مختل میشود، کـه سبب نیاز بـه تزریق روزانـه انسولیـن میگردد. تزریق انسـولین باعـث ایجاد عفـونـت, درد و استرس در طولانی مـدت میشود. دارورسـانی خوراکی انسولین میتواند جایگزین مناسب تزریقی باشد. اکثر روش های دارورسانی خوراکی انسولین دارای فراهـمی زیستی پایین به دلیل تخریب آنزیمی در دستگاه گوارش, پایداری کم درph معـده و سدهای فیزیـکی لایه اپیتلیـوم روده، میباشند. بنابراین ساخت سیستم های کارامد حامـل مانند نانوذرات یا میـکرو ذرات میتوانـد راه حل مناسبی برای حفظ داروهای حساس نظیر انسولین باشد. یـکی از سیستم های حامـل دارو ,کمپلکس پلی الکترولـیت تشکیـل شده از پلیمرهای آلژینـات ، مشـتـق کایتوزان و بتا سیکلودکسترین کاتیونی میباشد.آلژینات و کایتوزان پلیمرهای طبیعی ، سازگار با بدن و دارای خاصیـت چسبندگی میباشند.. بزرگترین محدودیـت کایتـوزان عـدم انحلال آن درآب در ph های بالای 6 می باشد . جهت غلبـه بر این مشکل و بهینه کردن خواص کایتـوزان، مشتقات مختلفی از کایـتـوزان مثـل تری متیل کایتـوزان تیوله ساخته شده است.کمپلکس سیکلودکسترین-انسولین سبب تسهیل ورود مولکول دارو با پیوندهای غیر کوالان ،پایداری آن در مقابل تجمع، دناتوره شدن و تجزیه و تسهیـل جذب انسولین از سدهای بیولو‍‍‍‍ژیکی میشود.سیکـلـودکسترین به تنهایی دارای سایتوتوکسـییسیتی و حلالیـت پاییـن در آب میباشد.برای فایق آمدن بر ایـن محدودیتها پلیمرهای کاتیونی بتـا سیکلودکسترین سنتز شده است. استفاده از کمپلکس پلیـمر کاتیـونی بتـا سیکلو دکسترین-انسولین انکپسوله شـده در مشـتق کـایتـوزان/آلـژینـات سبب بهبود association efficiency می شود. هدف از این تحقیق تهیه نانـوذرات با استفاده از پلیـمرهای کاتیونی بتا سیکلودکـسترین همراه آلژینات و مشتق کایتـوزان جهت دارورسانـی خوراکی انسولین میباشد. در این مطالعه نانوذرات شامل بتاسیکلودکسترین کاتیونی، تری متیل کایتوزان تیوله همراه با آلژینات آمـاده شـده است.بتـا سیکـلودکـسترین کـاتیونی از بتاسیکـلودکـسترین،اپـی کلروهیدرین و کولین کلراید توسط فرآینـد پلیمرازیسیون یک مرحله ای سنتز شده است.طیف ir و nmr بیانگـر سنتز موفق فـوق میباشد. نانوذرات توسط روش ionic gelation در دما ، ph ، غلظت، نسبت پلیمر - انسولین و دور مشخص تهیه شدند. آزمـایشات بر روی نانوذرات حاصـلـه نشـان دهنـده ی موارد ذیل میباشد: سایز 4/271 نانومتر، که جهت جذب و دارورسانی خوراکی قابل قبول میباشد. درصد انکپسولاسیون 12/95 ،نشان دهنده ورود مناسب انسولین در نانوذرات میباشد. نتایج عکس sem نشـان میدهد نانوذرات شکـل کروی بدون تجمع را دارا میباشند.مطالعات آزادسازی نشان میدهد آزادسازی دارو در دقیقه 120 حدود صد درصد میباشد. بنابراین، فرمولاسیون نوین حاوی نانو ذرات انسولین به همراه بتا سیکلو دکسترین کاتیونی، مشتق کایتوزان و آلژینات تهیه شد، که قابلیت بالقوه دارورسانی خوراکی انسولین در افراد دیابتی را دارد.

از انجائیکه فاصله زیادی بین درمان هایی که در کلنیک انجام می شود و کارهایی که در آزمایشگاههای تحقیقاتی انجام می شود، وجود دارد، جهت نزدیک کردن این دو به یکدیگر توانسته اند از سلول درمانی جهت ترمیم بسیاری از بافت های آسیب دیده استفاده نمایند، که در این راستا سلولهای بنیادی مزانشیمی بدلیل تکثیر بالا و قدرت تمایز به استخوان، ویژگی های خوبی جهت ترمیم بافت استخوان نشان داده است،جهت هدایت مستقیم آنها به بافت آسیب دیده می توان از بستری که شباهت به بافت استخوان دارد همانند ساختارهای هیدروژلی که از پلیمرهای زیست سازگار و زیست تخریب پذیر درست شده است بکاربرد. که در این میان پلیمرهای کلاژن و کایتوزان دارای چنین ویژگی هایی می باشند . و پس از تهیه هیدروژل کایتوزان -کلاژن و بدست آوردن یک زمان مناسب ده دقیقه ای جهت قرار دادن سلولهای مزانشیمی در آن، در یک پروسه هجده روزه تمایز سلولهای مزانشیمی به استخوان بعد از اضافه کردن محیط تمایزی هر دو روز یک بار بررسی می شود، که در روزهای یکم و هفتم زنده بودن سلولها توسط تریپان بلو بررسی می شود و نیز می توان در روز چهاردهم و هجدهم از طریق رنگ آمیزی با آلیزارین رد رسوب کلسیم را مشاهده نمود و همچنین بیان ژن های دخیل در تمایز استخوان را نیز می توان از طریق pcr تایید کرد.

داروی زولپیدم با جذب گوارشی خوب تنها داروی غیربنزودیازپینی موجود در ایران میباشد که در شروع خواب موثراست و باتوجه به نیمه عمرحذفی حدود2 ساعت ونیم در افراد دارای اختلال در تداوم خواب موثر نیست.لذاباایجاد فرم آهسته رهش میتوان خواب مناسب وعمیقی رابرای این افراد ایجاد کرد.فرم آهسته رهش از زولپیدم تارترات 6.25 میلی گرمی با استفاده از پایه ی آبدوست هیدروکسی پروپیل متیل سلولز تهیه شد. بعد از مطالعات پیش فرمولاسیون , قرص ها با استفاده از روش گرانولاسیون مرطوب ساخته شدند. با اضافه کردن پرکننده های مختلف مانند لاکتوز , آویسل و منیزیم استئارات , جریان پذیری و پرس پذیری گرانول ها افزایش یافت . هم چنین از پلی وینیل پیرولیدون برای افزایش چسبندگی بین ذرات گرانول استفاده گشت.کنترل کیفی قرص های ساخته شده با بررسی رطوبت گرانول ها , ظاهر قرص ها و نیز با اندازه گیری یکنواختی وزن و ضخامت قرص ها مورد ارزیابی قرار گرفت . هم چنین برای بهینه سازی قرص های تهیه شده مطالعات بررسی سختی , فرسایش , مقدار ماده ی موثره ی موجود در قرص ها , میزان آزادسازی دارو در محیط خارج بدن و نیز آزمایشات پایداری به روش ich بر روی فرمولاسیون بهینه انجام پذیرفت. تاثیر پایه ی آبدوست و میزان آن بر آزادسازی دارو با روش factorial design مورد بررسی قرار گرفت . بر طبق نتایج مطالعات آزادسازی دارو توسط فرمول های ساخته شده با پایه ی آبدوست ،فرمول برتر انتخاب گشته و مطالعات پایداری بر اساس قوانین ich بر روی آن انجام گردید.

بیماریهای قلبی –عروقی شایع ترین علت مرگ در دنیا هستند.متوپرولول تارترات یک بتا بلاکر اختصاصی است که دربیماریهای قلبی –عروقی مورد استفاده قرار می گیرد.هدف ازاین تحقیق فرمولاسیون متوپرولول تارترات آهسته رهش ماتریکسی ،برای استفاده در فشار خون سرخرگی وبیماریهای ایسکمیک می باشد. در این بررسی قرص های آهسته رهش ماتریکسی متوپرولول تارترات با روش گرانولاسیون مرطوب و بااستفاده از پلیمر hpmc 4000cps و صمغ گزانتان به عنوان عامل آهسته رهش کننده تهیه شده اند.سایر متغیر های مطالعه شده در این بررسی مقادیر منیزیوم استئارات به عنوان لوبریکانت و پلی وینیل پیرولیدین به عنوان چسباننده می باشد.خصوصیات فیزیکوشیمیایی تمامی فرمولاسیون ها مورد ارزیابی قرار گرفت و مطالعات آزادسازی نیز در شرایط منطبق بر usp 35(دستگاه شماره 2،rpm50و در500میلی لیتر از بافرفسفات 8/6)انجام شد ،و در مرحله آخر مطالعات پایداری بر طبق قوانین ichبر روی فرمولاسیون برتر انجام شد. در نهایت فرمولاسیون حاوی 30%hpmc 4000cpsو 5%xanthan gum و5%pvp k30و4%mg-stبا خصوصیات فیزیکو شیمیایی قابل قبول و نیز پروفایل آزادسازی منطبق بر فارماکوپه برای مطالعات پایداری انتخاب شد با توجه به این آزمایشات و نتایج حاصل از آن این نتیجه حاصل شد cps hpmc4000 برای ساخت متوپرولول تارترات آهسته رهش با آزادسازی(hour)20 مناسب میباشد.همچنین افزایش در صد hpmc 4000 به مقادیر بالاتر 30%به تنهایی بر روی سرعت رهش تاثیری نمی گذارد، و نیزدر مقایسه با اثر hpmcبر روی سرعت رهش دارو، اثرافزایش مقدار pvpوmg-st بر روی سرعت آزادسازی بسیار کمتر می باشد.

دیابت شیرین اختلالی است که به واسطه کاهش تولید انسولین و یا کاهش توانایی استفاده از انسولین ایجاد شده و باعث افزایش غلظت گلوکز در خون می گردد. درمان معمول دیابت، تزریق زیر جلدی، 2 تا 4 بار در روز می باشد که مشکل و دردناک بوده و تحمل پذیری کمی برای بیمار دارد. بنابراین دارورسانی از سایر راه ها مورد توجه قرار گرفته که می توان به دارورسانی از راه بینی، مخاط دهان، خوراکی، ریوی، پوستی، رکتال و واژینال اشاره کرد. دارورسانی از راه مخاط دهان به دلیل ویژگی هایی از قبیل عدم گذر اولیه کبدی، عدم تخریب توسط اسید معده و آنزیم های گوارشی، افزایش پذیرش بیمار و پاسخ درمانی سریع بسیار مورد توجه قرار گرفته است. ایجاد فرمولاسیون جدیدی از انسولین که از راه مخاط دهان قابل استفاده بوده و دارای فراهم زیستی مناسبی باشد به عنوان جایگزین تزریق روزانه انسولین که مشکل و دردناک است، معرفی می شود. اشکال دارویی مورد استفاده برای دارورسانی از راه مخاط دهان شامل قرص، اسپری، ژل و فیلم می باشد. از میان این اشکال، فیلم ها به علت داشتن انعطاف پذیری زیاد و راحتی بیمار در استفاده از آن، بر سایر اشکال ارجحیت دارند. روش های برون تن و درون تن معتبر، برای سنجش عملکرد این سیستم دارورسانی و پیش بینی رفتار آن در داخل بدن وجود دارد

نظر به اهمیت همودیالیز در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه و ذکر این مطلب که محلولهای همودیالیز عاری از مواد تب زا(پیروژنها) نیست ، صافیهای دیالیز بایدتوانایی جداسازی پیروژنها از این محلولها را با توجه به خطر انتقال این ترکیبات به خون بیماران دیالیزی داشته باشد. لیپوپلی ساکاریدها(اندوتوکسینها) در ساختمان غشاءخارجی باکتریهای گرم منفی وجود داشته و پس از تخریب باکتری در محیط آزاد می گردد. این مواد نسبت به حرارت مقاوم بوده و بعنوان یکی از مهم ترین مواد تب زاشناخته شده اند. در این پژوهش از lal به روش کروموژنیک استفاده گردید. واکنشگر اصلی این معرف مخلوطی از پودر لیوفیلیزه فاکتورهای انعقادی خرچنگ نعل اسبی limulus و سوبسترای کروموژنیک می باشد. اندوتوکسین قادر است آبشار آنزیمی lal رافعال نموده و در نتیجه آنزیم پیش انعقادی فعال شده ، با خاصیت آمیدازی ، پارانیتر و آنیلین را از انتهای سوبسترا جدا می نماید. از این بررسیها نتایج کلی زیر بدست آمد: عمل sonication نه تنها باعث disaggregation توده های اندوتوکسین در غلظت بالاتر از (critical aggregation concentration)cac نگردید، بلکه با افزایش اندازه توده ها سبب تجمع بیشتر آنها در سطح ، کاهش نسبی غلظت در موقع سنجش ، عدم عبور از غشاءبراساس پدیده صاف شدن و چسبیدن بیشتر به سطوح داخلی صافی های دیالیز گردیده است . به همین دلیل این نتایج بصورت آشکار از عدم عبور اندوتوکسین (لیپوپلی ساکارید) از غشاء صافیهای دیالیز از هر نوع و جذب سطحی (adsorption) آن به سطح داخلی غشاءدیالیز(لوله های توخالی) ، دارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چندین زیست چسب -17بتااسترادیول، (tds) به منظور دستیابی به سیستمی با آزادسازی 9 روزه از این دارو، طراحی شد. آزاداسازی دارو از فرمولاسیون های tds با استفاده از روش hplc مختلف ، در مخزن های شیشه ای با حجم 200 میلی لیتر و توسط دستگاه تغییر یافته شماره uspii و توسط دیسک نگهدارنده زیست چسب با مش پیشنهادی اندازه گیری شد. به نظر می رسد که آزادسازی دارو از فرمولاسیون های مختلف 24، 36، 104، 168 و 216 ساعته، از کینتیک درجه صفر پیروی می کنند. اثر دو پلاستی متفاوت (tec و atbc) بر آزادسازی دارو و از فرمولاسیون های مختلف tds بررسی شد. و تقریبا مشابه به هم بودند. سرعت آزادسازی استرادیول از زیست چسب های تهیه شده پس از بهره وری از ترکبیات افزاینده نفوذپذیری نظیر پروپیلن گلیکول و اسید میریستیک ، افزون گردید. نتایج به دست آمده به وضوح نشان می دهند که پلی آکریلیت ها پلیمرهایی مناسب برای تهیه زیست چسب های استرادیول می باشد. این نتایج همچنین نشان می دهند که تغییر پلاستی سایز tec به atbc هیچ تغییر قابل توجهی را در الگوی آزادسازی دارو از فرمولاسیون tds ایجاد نمی کند. علاوه بر این، در این رساله برای اولین بار از پروپیلن گلیکول به عنوان کمک حلال در محیط انحلال استفاده شد. که سبب بهبود آزادسازی دارو از زیست چسب گردید. همچنین این پژوهش ها نشان داد که بهره وری از اسید میریستیک (ma) و pg به عنوان افزاینده، اثر موثری را بر آزادسازی استرادیول از زیست چسب 216 ساعته نشان دهد.

مراحل کار به طور خلاصه شامل: 1-تهیه هسته های خنثی.2-آزمایشات میکرومرتیکس روی هسته های خنثی و محاسبه ‏‎dg‎‏ و og و رسم نمودار ‏‎long-probability‎‏ . 3-بارگیری داروی دیکلوفناک سدیم روی هسته های خنثی و تهیه پلت های دارویی . 4-آهسته رهش نمودن پلت ها با استفاده از اکریلیک رزینها. 5-بررسی آزادسازی دارو از پلت تهیه شده و مقایسه با استانداردهای بین المللی مطابق با فارماکوپه.6-بررسی پایداری فرمولاسیون های تهیه شده و اصلاح فرمولاسیون ها.7-تهیه عکسهای میکروسکوپ الکترونی و تائید یکنواختی پوشش ها و بارگیری دارو.