هدف: ورزش بانوان و رشد و اشاعه آن بحث مدیریت زنان در ورزش را مطرح می کند. بعد از طرح ادغام، شمار اندکی از زنان توانستند به ریاست فدراسیون ها و هیئت های ورزشی در سطح استان های کشور برسند. برای رفع این مشکل و افزایش شمار زنان در پست های مدیریتی ورزش و استفاده بهینه از تجارب و شایستگی های مدیران زن، شناخت علل و عواملی که زنان را از رسیدن به ریاست فدراسیون ها و هیئت های ورزشی بازمی دارد می تواند موجب تدوین راهکارهایی جهت مشارکت هر چه بیشتر مدیران ورزشی زن در سطح کشور شود. روش: در این تحقیق، از پرسشنامه محقق ساخته برای تعیین و رتبه بندی مولفه های بازدارنده زنان به پست های مدیریتی شامل عوامل محیطی (ورزش حرفه ای، پوشش رسانه ای ورزشی، مسائل فرهنگی، فرهنگ سازمانی مرد سالار و مسئولیت های خانوادگی) و عوامل فردی شامل (روابط بین فردی، مهارت های سیاسی، آگاهی و دانش مدیریتی و عوامل روانی شخصیتی) استفاده شده است. اعتبار محتوایی پرسشنامه توسط 22 نفر از اساتید متخصص مدیریت ورزش تأیید شد و همچنین پایایی کل پرسشنامه توسط آلفای کرونباخ 802/0 بدست آمد. در این تحقیق از آمار توصیفی جهت تعیین میانگین، انحراف معیار، حداقل و حداکثر نمره و رسم جداول و نمودارها جهت مقایسه استفاده شده و همچنین از آمار استنباطی شامل آزمونt یک نمونه ای برای تعیین عوامل بازدارنده، t مستقل برای مقایسه دیدگاه های مدیران زن و مرد در خصوص عوامل بازدارنده، آزمون رتبه ای فریدمن برای اولویت بندی عوامل بازدارنده زنان به پست های مدیریتی و آزمون ویلکاکسون علامت دار جهت رد و یا قبول مولفه های تحقیق به عنوان عوامل بازدارنده توسط هر یک از سئوالات مربوط به آن مولفه استفاده شده است. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که از دیدگاه مدیران زن و مرد تمامی مولفه های عوامل محیطی نقش بازدارنده در ارتقاء زنان به پست های مدیریتی داشته اند در حالیکه در بین مولفه های عوامل فردی، مولفه روانی و شخصیتی، نقش بازدارنده ای در ارتقاء زنان به پست های مدیریتی نداشته است. از دیدگاه مدیران زن و مرد مهمترین عامل بازدارنده زنان به پست های مدیریتی، ورزش حرفه ای بوده است. در کل مدیران مرد نقش بازدارنده ای را برای عوامل محیطی و فردی در ارتقاء زنان قائل بوده اند. در حالیکه مدیران زن فقط عوامل محیطی را بازدارنده در ارتقاء خود دانسته-اند. نتایج این پژوهش از اختلاف دیدگاه های زنان و مردان مدیر در خصوص بعضی از مولفه های بازدارنده حکایت دارد. همچنین مولفه های عوامل محیطی نسبت به مولفه های عوامل فردی نقش بازدارنده تری را از دیدگاه مدیران زن و مرد در ارتقاء زنان داشته است(5(p<./.. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، پیشنهاد می شود مسئولین کلیدی سازمان تربیت بدنی و ادارات کل تربیت بدنی در سراسر کشور، برای شروع تغییر از زنان شایسته ای که سابقه مدیریتی درخشانی داشته اند برای ریاست فدراسیون ها و هیئت هایی که کمتر حرفه ای قلمداد می شوند مانند (آمادگی جسمانی، تیراندازی، پزشکی ورزشی، شطرنج و بیماری های خاص) حمایت لازم را بعمل آورند.

مطمئناً بهترین و حیاتی ترین گیرنده حسی در مورد حرکت اشیا و دنیای اطراف چشم می باشد (اشمیت و لی ، 2005). برخی عصب شناسان تفاوت انسان با پستانداران را در برتری یکی از اعضای قرینه بدن اعم از دست، پا، چشم و یا نیمکره های مغز می دانند(سیچ ،1987). سوتل (2008) بیان می کند بیشتر مردم از یک طرف بدنشان بیشتر و راحت تر از طرف دیگر استفاده می کنند و در هنگام استفاده از آنها ماهرانه تر از طرف دیگر عمل می کنند که این ویژگی اغلب به عنوان دست غالب راست یا چپ و یا پای غالب راست یا چپ شناخته است. سیستم بینایی از این قاعده مستثنی نیست و افراد معمولا ترجیح می دهند در انجام یک مهارت مشخص از یک چشم بیشتر استفاده می کنند که به عنوان چشم غالب شناخته می شود. چشم برتر، چشمی است که چشم دیگر را در انجام وظایفی که مستلزم ردیابی و تثبیت بینایی است، هدایت می کند (سیچ، 1978). این برتری منجر به اثرات ادراکی متعدد می شود. افراد در هنگام استفاده از چشم خود دقیق تر هستند و تصاویر دیده شده توسط چشم برتر واضح تر و بزرگتر است. همچنین محو شدن تصویری که با چشم غالب دیده می شود، آرام-ترصورت می گیرد (شنور ،2006). چشم برتر با انواع برتری های جانبی بدن ارتباطی ندارد (سوتل، 2008). سادینو و مک مانوس (1998) بیان کردند که 90% افراد راست دست و حدود 80 % راست پا و 70 % راست چشم وحدود 60 % راست گوش هستند. گریفیتس(2003) اظهار کرد که چشم غالب پیش-بینی کننده مطمئنی برای دست غالب نیست. در یک مطالعه چندگانه مک مانوس و پوراک (1999) یافتند که 35 % راست دست ها و حدود یک سوم جمعیت دنیا دارای چشم غالب چپ هستند و برای تکالیف یک چشمی، بیشتر از چشم چپ استفاده می کنند. اگر چشم برتر افراد در همان سمتی باشد که دست برترشان (دست و چشم غالب راست یا دست و چشم غالب چپ)قرار دارد، دارای برتری یکطرفه و افرادی که دست برترشان در سمت مخالف باشد (دست غالب راست و چشم غالب چپ یا بالعکس) دارای برتری متقاطع هستند(ایساکس، 2002). نتایج تحقیقات نشان داده است که افراد با برتری متقاطع در ورزش هایی مانند گلف، کریکت و بیسبال که ورزشکار باید برای اجرای آن به پهلو بایستد برتری دارند (شنور ،2006). چشم غالب تمرکز توجه، در برابر محرک بیرونی مانند آمدن توپ یا حرکت رقیب را هدایت می کند. این نشان می دهد که چشم برتر باید نقش معنی داری در رشد مهارت حرکتی بازی کند که این شامل تکالیف هدف گیری مانند دارت تیروکمان و ضربه گلف و همچنین ورزش هایی با سرعت بالا مانند تنیس و فوتبال می شود(استینبرگ ،1999).متغیر چشم غالب در میان دانش آموزان می تواند نقش کلیدی در رشد یک برنامه درسی انفرادی مناسب بازی کند پس تعیین آن باید در طراحی برنامه گنجانده شود (استینبرگ، 1999).با توجه به هدف های تحقیق و پژهش روش تحقیق نیمه تجربی انتخاب شد که از طریق پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت. از بین دانشجویان پسر دانشگاه شهید چمران که در نیمسال دوم سال تحصیلی 88-89 تربیت بدنی عمومی 1و2 اتخاذکرده بودند ، به طور تصادفی100 نفر از دانشجویان انتخاب شدند. از این افراد خواسته شد که فرم اطلاعات فردی را پرکنند. سپس از آنها آزمون سوراخی در کارت و پرتا گرفته شد تا چشم غالب آنها مشخص شود. افرادیکه دارای ویژگی های زیر بودند از تحقیق حذف شدند. 1. از عینک طبی استفاده می کردند. 2. کسانیکه در انجام مهارت های هدفگیری به ویژه دارت تجربه داشتند. 3. کسانیکه در هنگام نوشتن، پرتاب کردن توپ و گرفتن راکت از یک دست مشخص استفاده نمی کردند. 4. کسانیکه در آزمون پرتا و سوراخی در کارت به وسیله یک چشم مشخص هدف را نمی-دیدند. 25 نفر دارای برتری یکطرفه و 15 نفر دارای برتری متقاطع بودند که از بین این افراد10 نفر برای گروه برتری یکطرفه و 10 نفر برای گروه برتری دوطرفه به طور تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه قرار گرفتند.به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات مورد نظر از spss نسخه 18 در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. از روش های آماریt مستقل و t وابسته برای مقایسه این دو گروه استفاده کردیم..12 جلسه تمرین برگزار شد که در آن آزمودنی ها 30 تیر به عنوان تمرین‏ پرتاب می کردند. که امتیاز آن ثبت نمی شد. بعد از آن 30 پرتاب انجام می دادند که پس از هر 6 پرتاب 30 ثانیه استراحت وجود داشت که امتیازهای این 30 تیر نیز بر اساس نمره گذاری 1،3و5 ثبت می شد. نتایج پیش آزمون نشان داد که این دو گروه تفاوت معناداری با هم نداشتند.پس از تجزیه و تحلیل های آماری به نتایج زیر دست یافتیم. همانطوریکه در جدول 2 مشاهده می کنید بین پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه تفاوت معناری وجود دارد که نشان می دهد هر دو گروه مهارت را کسب کرده اند. آماری شاخص آزمودنی میانگین انحراف استاندارد مقدار t درجه آزادی سطح معنی داری پیش آزمون (برتری یکطرفه) 600/31 376/4 953/7 9 000/0 پس آزمون (برتری یکطرفه) 700/51 583/6 پیش آزمون (برتری متقاطع) 100/32 840/4 533/15 9 000/0 پس آزمون(برتری متقاطع) 00/54 055/6 جدول(2):تاثیر تمرین بر اکتساب مهارت دارت در دو گروه برتری یکطرفه و متقاطع همچنین یافته ها نشان داد که بین پس آزمون و یادداری تفاوت معناداری وجود ندارد.به عبارت دیگر مهارت کسب شده پس از یک دوره بی تمرینی نیز حفظ شده و یادگیری پایدار بوده است. آماری شاخص آزمودنی میانگین انحراف استاندارد مقدار t درجه آزادی سطح معنی داری پس آزمون (برتری یکطرفه) 700/51 583/6 426/0 9 680/0 یادداری (برتری یکطرفه) 900/50 846/2 پس آزمون (برتری متقاطع) 00/54 055/6 355/0 9 731/0 یادداری (برتری متقاطع) 300/53 368/3 جدول(3): تاثیر تمرین بر یادداری مهارت دارت در دو گروه برتری یکطرفه و متقاطع همانطوریکه در جدول (4) مشاهده می کنید در مرحله اکتساب عملکرد گروه برتری یکطرفه تفاوت معناداری با گروه برتری متقاطع معناداری ندارد. شاخص آماری آزمودنی میانگین انحراف استاندارد مقدارt درجه آزادی سطح معنی داری پس آزمون (برتری یکطرفه) 700/51 583/6 813/0- 9 000/0 پس آزمون(برتری متقاطع) 00/54 055/6 جدول(4): مقایسه عملکرد افراد با برتری یکطرفه و متقاطع در اجرای مهارت دارت در مرحله اکتساب و در نهایت نتایج مربوط به مقایسه عملکرد افراد با برتری یکطرفه و متقاطع نشان داد که تفاوت معناداری بین عملکرد این دو گروه در مرحله یادداری وجود ندارد. شاخص آماری آزمودنی میانگین انحراف استاندارد مقدارt درجه آزادی سطح معنی داری یادداری (برتری یکطرفه) 900/50 846/2 721/1- 9 102/0 یادداری (برتری متقاطع) 300/53 386/3 جدول (5): مقایسه عملکرد افراد با برتری یکطرفه و متقاطع در اجرای مهارت دارت در مرحله یادداری بحث و نتیجه گیری همان طور که قبلاً بیان گردید هدف از این تحقیق مقایسه افراد با برتری یکطرفه و متقاطع در اجرای مهارت دارت بود. جهت دستیابی به این هدف فرضیه هایی آزمون شدند که در این بخش نتایج حاضر با تحقیقات دیگر مقایسه گردیده و سپس به بحث، بررسی و نتیجه گیری در مورد آنها پرداخته می شود. ?یافته های این تحقیق بیانگر این است که تمرین باعث بهبود عملکرد افراد با برتری یکطرفه و متقاطع در اجرای مهارت دارت می شود. به عبارتی تمرین باعث بهبود معنی داری در سطح اجرای مهارت دارت در مراحل اکتساب و یادداری شد. همچنین تفاوت معناداری بین اجرا در مرحله اکتساب با مرحله یادداری وجود نداشت، که این نشان می دهد که سطح مهارت آزمودنی ها در فاصله یک هفته بعد از آزمون اکتساب تغییر چندانی نکرده و پیشرفت تا حدودی ثابت بوده است. که نتایج این تحقیق با نتایج تحقیق لاولی (1970) همخوان بود وی نشان داد که تمرین باعث افزایش مهارت در افراد با برتری یکطرفه و متقاطع می شود حتی اگر تمرین با چشم غالب و یا با چشم غیر غالب صورت گرفته باشد که بر اساس تعریف یادگیری حرکتی این نتیجه کاملا واضح است. ?یافته های این تحقیق نشان داد که بین عملکرد افراد با برتری یکطرفه و برتری متقاطع در مرحله اکتساب و یادداری تفاوت معناداری وجود ندارد. به عبارت دیگر تعامل بین دست و چشم غالب در موفقیت و اجرای مهارت دارت تاثیر ندارد. نتایج این تحقیق با بخشی از نتایج تحقیقات لابرد (2009) (آزمون در روشنایی) مبنی بر اینکه بین عملکرد افراد با برتری یکطرفه و متقاطع در اجرا و دقت مهارت تیروکمان تفاوت وجود ندارد، همخوان است. همچنین با مطالعه کلس و همکاران (1996) در بررسی مقایسه افراد با برتری یکطرفه و متقاطع در ضربه زننده ها و گیرنده ها با برتری یکطرفه متقاطع در بیسبال و مطالعه لابی و همکاران (1998) در مقایسه مهارت ضربه زدن در بیسبال بین دو گروه با برتری یکطرفه و متقاطع دال بر عدم تفاوت معنی دار بین این دو گروه همخوانی داشت. علاوه بر این فرام (1967)در بررسی مهارت هوک و گروس (1998) در بازبینی 4 مقاله انجام شده (آدامز ، (1965)؛ میلن ، (1995)؛ کلس، (1998)) اذعان داشتند که تفاوتی بین عملکرد این دو گروه وجود ندارد. با بررسی مبانی مربوط به چشم برتری ،عامل دست و چشم و تفاوت های بین چشم غالب و غیر غالب به دلایل همخوانی این تحقیقات می پردازیم. در هدف گیری به سمت یک هدف گسسته چشم ها قبل از شروع حرکت دست بر روی هدف ثابت می شوند و این کار باعث به وجودآمدن سیستم کنترلی می شودکه از طریق آن اطلاعات بصری در مورد موقعیت هدف و چگونگی حرکت دست فراهم می شود (بینستد، 2001). در طول مدت آمادگی، مدت حرکت تثبیتی چشم جهت به دست آوردن مجموعه کافی از پارامترهایی از شوت مانند موقعیت و مسافت هدف، مسیر پرتاب، نیروهای مطلوب جهت انجام حرکت و زمانبندی و هماهنگی اعضا ضروری است (ویکرز،1996). با توجه به این مطالب می توان این نتیجه راگرفت که حرکت دست در هماهنگی چشم و دست در مهارت های هدفگیری به مقدار بسیار زیادی وابسته به حرکت چشم و اطلاعات رسیده از آن است. به نظر می رسد که اثرات مخصوص چشم غالب بر هماهنگی دست و چشم تنها در سطح معینی از فضای نامعین وجود دارد. علاوه براین، تفاوت بین حرکت چشم غالب و غیرغالب در حرکت ساکادی چشم ها دیده می شود و حرکت ساکادی چشم غالب بیشتر از چشم غیر غالب است (آزمار، 2008). همچنین در پرتاب به سمت هدف ثابت تفاوت بین افراد ماهر و مبتدی و همچنین یکی از عامل های بسیار مهم در موفقیت و اجرای دقیق و بهتر این مهارت ها از جمله دارت، گلف، بیلیارد، دریافت و پاس والیبال مدت بی حرکت ماندن چشم (qe) است(ویکرز،1996). پس با دقت در نوع حرکات غالب چشم و تعاریف مربوط به آن و سطح فضای نامعین در رشته هایی مانند تیروکمان، بیسبال، دارت و پرتاب هوک درمی یابیم که در این رشته ها حرکت غالب چشم از نوع ساکادی نیست و مدت زمان ثابت بودن چشم می تواند عامل موثری در موفقیت و اجرای بهتر این مهارت ها باشد و هماهنگی دست و چشم که تا حد بسیار زیادی وابسته به اطلاعات چشم است نمی تواند تحت تاثیر غالب یا غیر غالب بودن چشم قرار گیرد. ? نتایج این تحقیق با بخشی ازنتایج لابرد(2009) ناهمخوان است. وی بیان کرد که در تاریکی عملکرد افراد با برتری یکطرفه بهتر از افراد با برتری متقاطع است. ممکن است دلیل این تفاوت به گیرنده های مخروطی ومیله ای و تعداد آنها در نیمه خارجی و داخلی شبکیه مربوط باشد. طبق گفته پینل(2007) دید مخروطی (دید روزگاهی) در نور کافی اتفاق می افتد و ادراکات رنگی بسیار دقیقی از دنیا می دهد. در نور ضعیف که مخروط ها به اندازه کافی تحریک نمی شوند، دید میله ای ( دید شبانگاهی) رخ می دهد. این در حالیست که طبق گفته پینل در نیمه نزدیک به بینی، در شبکیه، میله های خیلی بیشتری نسبت به نیمه خارجی شبکیه وجود دارد. از طرف دیگر قابل ذکر است که از چشم راست بعضی رشته ها به قشر نیمکره راست می-روند ولی رشته های عصبی نیمه داخلی در کیاسمای اپتیک تقاطع کرده و به نیمکره مقابل می-روند. همین وضع در مورد چشم چپ نیز دیده می شود. پس رشته های عصبی نیمه داخلی شبکیه در چلیپای بینایی تغییر مسیر داده به سمت مخالف مغز می روند. به این ترتیب محرک-هایی که بر سمت راست هر شبکیه بیفتند به نیمکره راست مغز و محرک های وارد بر سمت چپ هر شبکیه به نیمکره چپ منعکس می شوند (اتکینسون‏،1382). با توجه به این دو نکته می توان گفت که افراد با برتری یکطرفه جهت استفاده از اطلاعات بینایی(گیرنده های میله ای) و اجرای مهارت به وسیله دست غالب از یک نیمکره استفاده می کند که ممکن است این عامل باعث برتری تفاوت عملکرد افراد با برتری یکطرفه نسبت به افراد با برتری متقاطع شود. می توان عدم ناهمخوانی تحقیق حاضر و تحقیق لابرد را تفاوت شرایط انجام آزمون (روشنایی و تاریکی) دانست. ?همچنین این نتایج با نتایج آزمار(2008) در بررسی برتر بودن افراد با برتری متقاطع نسبت به افراد با برتری یکطرفه در رشته های رو در رو مانند شمشیر بازی، بوکس و ... ناهمخوان است وی بیان می کند که در ورزش های تن به تن افراد با برتری متقاطع نسبت به افراد با برتری یکطرفه موفق تر عمل می کنند. چرا که مسیرهای عصبی دست و چشم غالب برای اجرای مهارت شامل درگیری یک نیمکره می شود که این باعث کاهش زمان عکس العمل می شود. در رشته دارت چون زمان عکس العمل تاثیر بر اجرای دقیق تر مهارت نمی شود در نتیجه مزیت عکس-العمل کمتر در افراد با برتری متقاطع نمی تواند عامل برتری آنها نسبت به افراد با برتری یکطرفه شود. ? نتایج این مطالعه با تحقیق جونز(1996) دال بر رابطه دست و چشم غالب و مهارت تیراندازی ناهمخوان است. وی به این نتیجه رسید که بین عملکرد افراد با برتری یکطرفه و متقاطع تفاوت معناداری وجود دارد و در یک مدت یکسان افراد با برتری متقاطع مهارت تیراندازی را به خوبی افراد با برتری یکطرفه یاد نمی گیرند. در مهارت هایی مانند تیراندازی (به هدف ثابت) با تفنگ گرچه هدف و پرتاب کننده ثابت هستند و نوع حرکت چشم از نوع تثبیتی است و نوع استفاده از اطلاعات چشم متفاوت از مهارت دارت است. زمانیکه فرد از یک چشم برای هدف گیری استفاده کند و چشم دیگر بسته باشد هدف گیری دچار مشکل نخواهد شد. گرچه میدان دید به وسیله چشم غالب بهتر است (تان،2002). ولی چون دید پیرامونی و ادراک عمق به وسیله دو چشم باز بهتر انجام می شود ورزشکاران ترجیح می دهد که دو چشم خود را باز نگه دارند که در این صورت اگر تیرانداز دارای چشم و دست غالب در طرف مقابل باشد (برتری متقاطع) هدف گیری دچار مشکل خواهد شد (باکلی،2003). زیرا در این حالت دست و چشم غالب در یک طرف نیست و همانطوریکه از تعاریف بیان شده درباره چشم غالب برمی آید چشم غالب چشم دیگر را به کارکردهای تثبیتی وادار می کند(سیچ،1987) و اطلاعات رسیده از چشم غالب توسط مغز سریعتر پردازش می شود (نادسون، 1997). در افراد با برتری متقاطع به دلیل نوع در دست گرفتن تفنگ یا در دست غالب، چشم غیر غالب پشت مگسک تفنگ جهت هدف گیری قرار می گیرد در حالیکه مغز به طور خودکار اطلاعات رسیده از چشم غالب را برای هدف گیری پردازش می کند و بر اساس آن اطلاعات دست را به سمت هدف هدایت می کند. چون بین دو چشم فاصله وجود دارد مطمئنا اطلاعات رسیده از چشم غالب در حالیکه هدف به وسیله چشم غیرغالب دیده می شود نمی تواند برای حرکت دست به سمت هدف مناسب باشد. اما در مهارت دارت با اینکه هر دو چشم باز است ولی هدف گیری مانند تیراندازی با تفنگ توسط چشم خاصی انجام نمی شود و چشم ها به طور عادی به هدف نگاه می کنند چشم غالب، چشم غیرغالب را هدایت می کند و حرکت دست بر اساس آن مهارت را اجرا می کند. در این حالت چشم برتری متقاطع یا یکطرفه نمی تواند باعث تفاوت عملکرد بین دو گروه درعملکرد دارت شود. ?نتایج این تحقیق با مطالعه سوگی یاما(2002) مبنی بر چشم غالب، میدان دید، در مهارت ضربه زدن در رشته گلف ناهمخوان است. وی بیان کرد که دید هر دو گروه به وسیله چشم غالب بهتر از چشم غیر غالب است. اما افراد با برتری یکطرفه در شرایط ضربه به توپ با دو چشم ، فقط چشم راست یا فقط چشم چپ، بهتر از افراد با برتری متقاطع عمل کردند و هر دو گروه در شرایط چشم راست موفق تر از شرایط چشم چپ عمل کردند، که با نتایج تحقیق حاضر ناهمخوان است. علت عدم هم خوانی ممکن است به این دلیل باشد که در هنگام ضربه-زدن چشم راست در پشت توپ و چشم چپ بین توپ و سوراخ قرار می گیرد این باعث شود که هر دو گروه در شرایط چشم راست بهتر از چشم چپ عمل کنند(تاین،2002). چون افراد راست دست با چشم غالب راست جهت گیری (تشخیص موقعیت) فضایی بهتری نسبت به افراد راست دست با چشم غالب چپ دارند(لازارو،2007). چون در این تحقیق منظور از یکطرفه بودن افراد راست دست و راست چشم بوده است بدون اینکه از افراد چپ دست و چپ چشم نیز استفاده کند(این امر برای افراد با برتری متقاطع نیز صادق است) می توان عملکرد بهتر افراد راست چشم را به غالب بودن آن نسبت نداد علاوه بر این مشاهده می کنیم که در سه شرایط تحقیق افرادی که دارای چشم غالب راست بوده اند بهتر عمل کردند حتی زمانیکه چشم غالب آنها بسته بوده( چشم چپ باز) پس نمی توان برتری این گروه را به چشم غالب نسبت داد بلکه باید گفت که چشم راست در اجرای دقیق تر این مهارت موثر است خواه چشم غالب باشد خواه غیر غالب. اگر در شرایطی که فقط چشم چپ باز بود گروهی که دارای چشم غالب چپ بودند بهتر عمل می کردند می شد نتیجه گرفت که چشم غالب در انجام این مهات موثر است. پس می توان ناهمخوانی تحقیق حاضر رابا این تحقیق در تاثیر به سزای چشم راست در اجرای دقیق تر مهارت ضربه در گلف و عدم تاثیر آن در مهارت دارت دانست

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر سه نوع آرایش تمرین (متغیر، تصادفی و متغیر- تصادفی) بر اکتساب، یادداری و انتقال برخی مهارت های بسکتبالبوده است.بدین منظور، 36 آزمودنی (سه گروه 12 نفری) از میان دانش آموزان پسر مدارس راهنمایی آموزش و پروزش ناحیه یک شهر اهواز(3600n= ) انتخاب و بطور تصادفی به سه گروه تمرین متغیر، تصادفی و متغیر- تصادفی تقسیم شدند. این تحقیق شامل چهار مرحله پیش آزمون، پس آزمون، یادداری و انتقال بود.تکلیف مورد نظر در این تحقیق شامل سه مهارت بسکتبال (پاس دو دست داخل سینه، شوت ثابت یک دست و دریبل) بود. در تحقیق حاضر به منظور ارزیابی و نمره دادن به سه مهارت پاس دو دست داخل سینه،شوت ثابت یک دست و دریبل بسکتبال از مجموعه آزمون بسکتبال ایفرد (aahper) (1992) استفاده شد. که ضریب روایی آزمون برابر 97/0 می باشد و ضرایب پایایی آن برای پاس سینه ای، شوت ثابت یک دست و دریبل به ترتیب، 79/0 ، 83/0 و 94/0 به دست آمد.. آزمودنی ها بعد از 12 کوشش تمرینی (برای هر مهارت 4 کوشش)، در مرحله پیش آزمون، به مدت 8 جلسه در4 هفته متوالی به تمرین پرداختند. پس آزمون بلافاصله بعد از پایان جلسات تمرینی و آزمون یادداری و انتقال 48 ساعت بعد از پایان مرحله اکتساب انجام گرفت. نتایج آزمون های آماری (t همبسته، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون پیگردی توکی)، نشان داد که، سه آرایش تمرینی متغیر، تصادفی و متغیر تصادفی (ترکیبی) بطور معنی داری بر اکتساب، هر سه مهارت تأثیر گذار بود، اما بر یادداری و انتقال، اثر ایجاد شده معنی دار نبود. همچنین بین سه آرایش تمرینی متغیر، تصادفی و متغیر تصادفی (ترکیبی) در اکتساب،یادداری و انتقال هر سه مهارت تفاوت معنی داری مشاهده شد. در اکتساب این سه مهارت آرایش تمرینی تصادفی، در یادداری دو آرایش تصادفی و متغیر- تصادفی و در انتقال آرایش تمرینی متغیر بهتر از دیگر آرایش ها بودند.این پژوهش پیشنهاد می کند که، مربیان بهتر است برای آموزش مهارت های بسکتبال به افراد مبتدی از روش های با تداخل زمینه ای کم استفاده کنند.

نام خانوادگی دانشجو : کبابی نام : مجتبی عنوان: ارتباط بین هوش هیجانی ومیزان تحلیل رفتگی در کشتی گیران نخبه استان خوزستان اساتید راهنما : دکتر عبدالرحمن مهدی پور، دکترناهید شتاب بوشهری استاد مشاور: سید حسین مرعشیان درجه تحصیلی : کارشناسی ارشد رشته : تربیت بدنی گرایش : مدیریت ورزشی محل تحصیل(دانشگاه) : دانشگاه شهید چمران اهواز دانشکده : تربیت بدنی وعلوم ورزشی تاریخ فارغ التحصیلی : تعداد صفحه : واژه های کلیدی : هوش هیجانی ، تحلیل رفتگی ، کشتی ، نخبه . چکیده : هدف از انجام این تحقیق بررسی رابطه بین هوش هیجانی و میزان تحلیل رفتگی در کشتی گیران نخبه استان خوزستان می باشد. جامعه آماری این تحقیق کلیه کشتی گیران استان خوزستان که سابقه شرکت در مسابقات ملی وبین المللی را دارا می باشند(120n = )که با توجه به محدود بودن تعداد جامعه آماری حجم نمونه برابر جامعه آماری لحاظ گردید(n=n).سپس در جمع آوری پرسشنامه تعداد 90 پرسشنامه در مجموع قابل بررسی قرار گرفت که (75درصد) پرسشنامه برگشتی می باشد. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه هوش هیجانی سیبر یاشیرینگ (33 سئوال) با مولفه های خودآگاهی، خود تنظیمی، خود انگیختگی، همدلی و پرسشنامه تحلیل رفتگی مسلش (22 سوال) با مولفه های عاطفی، عملکردی و ویژگیهای فردی انجام شد، که پایایی آنها به ترتیب 88/0 و 89/0 گزارش شد. روایی محتوایی و صوری پرسشنامه ها توسط متخصصین انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده ها در سطح اطمینان (05/0?=) انجام شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین هوش هیجانی با تحلیل رفتگی در کشتی گیران رابطه منفی معنی داری وجود دارد، به طوریکه با بالارفتن هوش هیجانی، تحلیل رفتگی و خرده مقیاس های آن در کشتی گیران کاهش می یابد. همچنین نتایج آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد بین خود تنظیمی و هوش هیجانی با تحلیل رفتگی در کشتی گیران رابطه چند گانه وجود دارد، به طوریکه هوش هیجانی توانایی پیش بینی میزان تحلیل رفتگی کشتی گیران را دارد. لذا به مربیان پیشنهاد می شود که با برآورد هوش هیجانی و خرده مقیاس های آن احتمال دچار شدن ورزشکاران به تحلیل رفتگی را پیش بینی و از طریق راهکارهای مناسب از بروز این پدیده جلوگیری به عمل آورند. چکیده پایان نامه

تحقیق حاضر به منظور بررسی تأثیر انواع بازخورد بینایی بر اکتساب، یادداری و انتقال یک تکلیف هماهنگی دو دستی نامتقارن انجام شد. تعداد 60 نفر از دانشجوی دختر راست دست و مبتدی، با دامنه سنی 25-19 سال که از بین دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز به طور داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به 5 گروه 1 بینایی طبیعی (فقط نگاه کردن به دست ها)، گروه 2 تمرین با بازخورد همزمان صفحه نمایشی (فقط نگاه کردن به مانیتور) و گروه 3 دریافت بازخورد از گیرنده های عمقی، گروه 4 بازخورد پایانی و گروه 5 گروه بی تمرین (کنترل) تقسیم شدند و به صورت 5 بلوک 5 کوششی به تمرین پرداختند. آزمودنی ها، تکلیف هماهنگی دو دستی نامتقارن را با استفاده از ابزار های اندازه گیری که شامل دو دستگاه قلم نوری و صفحه حسگر که با پورت usp به 2 دستگاه لب تاپ متصل بودند، انجام دادند. سپس نتایج میانگین خطای هر آزمودنی برای هرکدام از دست ها در تکلیف هماهنگی دو دستی نامتقارن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد که انواع مختلف بازخورد بینایی بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت پیچیده ترسیم ستاره و مهارت ساده ترسیم خط تأثیر مثبت معنی داری دارد (05/0? p). ولی از مقایسه بین گروه ها در ترسیم خط و ستاره می توان نتیجه گرفت که این تأثیر بیشتر روی تکلیف پیچیده تر (ترسیم ستاره) بوده است. همچنین از مقایسه ی آماره های به دست آمده از تحقیق می توان نتیجه گرفت دریافت بازخورد از طریق گیرنده های حسی در مقایسه با گروه های دیگر بیشترین تأثیر را بر عملکرد فرد داشته و موجب بهبود عملکرد آزمودنی می شود. با توجه به نتایج به دست آمده می توان عنوان کرد که بازخورد بینایی تأثیر مثبتی بر یادگیری مهارت، مخصوصاً مهارت های پیچیده دارد. از آن جا که بازخورد حسی طبق نتایج بدست آمده بیشترین تأثیر مثبت را در یادگیری مهارت ها دارد، می توان به مربیان توصیه کرد این نوع بازخورد در برنامه آموزشی خود بگنجانند و یا بیشتر استفاده کنند. بنابراین به مربیان و درمانگران پیشنهاد می شود در مراکز آموزشی، درمانی و یا توان بخشی از بازخورد بینایی جهت اهداف آموزشی یا درمانی خود بهره ببرند.

در ده? اخیر، موضوع بین آمادگی جسمانی و فعالیت های بدنی، با عملکرد شناختی یعنی بین عمل و فکر، توجه محققین زیادی را به خود جلب کرده است. از این رو، هدف از انجام این تحقیق، بررسی تأثیر فعالیت بدنی هوازی بر حافظ? دانشجویان دختر غیر ورزشکار که مشغول گذراندن واحد تربیت بدنی عمومی2 در دانشگاه چمران بودند‏‏‏‏‏‏ ‏می باشد. جنبه هایی از حافظه که به عنوان متغیر وابسته در این تحقیق مورد مطالعه قرار گرفته اند، حافظ? کوتاه مدت و حافظ? بلند مدت است. طرح تحقیق یکی از مجموعه طرح های شبه آزمایشی است که به نام «طرح پیش آزمون _ پس آزمون با گروه کنترل» می باشد. جامعه آماری تحقیق دانشجویان دختر غیر ورزشکار که مشغول گذراندن واحد تربیت بدنی عمومی2 در دانشگاه چمران بودند‏‏‏ (550n=)می باشند. 26 آزمودنی از بین جامع? آماری، بر اساس گزینش تصادفی انتخاب شده و آزمودنی ها از طریق همگن سازی به دو گروه، آزمایشی هوازی و گروه کنترل تقسیم شدند، که در هر یک از گروه نمون? تحقیق 13 فرد قرار گرفتند. که گروه تمرینی هوازی،24 جلس? ، فعالیت بدنی هوازی کوپر را اجرا کرده اند.. همچنین جهت ارزیابی حافظ? کوتاه مدت و حافظ? بلند مدت آزمودنی ها از آزمون حافظه وکسلر استفاده شده است. از آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف استاندارد و آمار استنباطی مانند تی مستقل و تی وابسته استفاده شد، و نتایج به دست آمده در این تحقیق نشان داد که، هشت هفته تمرین هوازی موجب بهبود حافظه بلند مدت(001/0p=)شده است اما موجب بهبود حافظه کوتاه مدت نشده است.همچنین نتایج نشان داد که بین حافظه کوتاه مدت و بلند مدت پس از هشت هفته تمرین هوازی تفاوت معناداری وجود دارد(001/0p=).

رسانه های جمعی مرکز هدایت و سرنوشت ورزش امروزی هستند. هدف این پژوهش بررسی تحلیلی بخش ورزشی مطبوعات استان خوزستان بود. جامعه آماری پژوهش بخش ورزشی6روزنامه استان خوزستان، منتشر شده در سال1391 بود. روش نمونه گیری تصادفی منظم و بر مبنای هفته آماری بود و از هر روزنامه دو هفته آماری انتخاب شد. ابزار اندازه گیری برگه کدگذاری بود و روایی آن را 15 نفر از متخصصان مدیریت ورزش و ارتباطات تأیید کردند. هم چنین، ضریب عینیت و پایایی براساس فرمول اسکات برای مقوله های (حوزه جنسیت 94%، مولفه ورزشی 85%،رشته ورزشی 96%، ورزش معلولین 90%، سن83%، منطقه رویداد ورزشی90%، پوشش جغرافیایی87%، سبک نوشتاری82% ، مسئولیت مصاحبه شونده94%، گرایش تربیت بدنی83%، حوزه مدیریت ورزشی85%، شکل و نحوه پوشش متن98%، رنگ عکس98%، اندازه عکس87%، مکان عکس90%، ملیت عکس87%، پست ورزشی سوژه مرتبط با عکس93%، ارزش های خبری83%، منبع خبر88%، جهت گیری83%) محاسبه شد. نتایج نشان داد در پوشش مطبوعات عدم تعادل وجود دارد. مطبوعات 81% ورزش مردان، 88% مولفه قهرمانی و 6/70% رشته فوتبال، 70% ورزش بزرگسالان، 53/84% سبک خبر را پوشش داده اند. با توجه به یافته های تحقیق پیشنهاد می شود، مسئولین برنامه های عملیاتی جهت از بین بردن عدم تعادل پوشش رسانه ای اتخاذ کنند.

چکیده: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر یک شب بی خوابی بر متغییرهای شخصیت ،زمانعکس العمل و کنترل پاسچر در ورزشکاران و غیر ورزشکاران دختر دانشگاه شهید چمران اهوازبود. جامعه ی این تحقیق دختران دانشجویان ساکن خوابگاه دانشجوییبودند.که از بین آنان 10 نفردختر ورزشکارو 10 نفر دختر غیر ورزشکار ازبین داوطلبین به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه قرار داده شدند. آزمودنی ها با ابزارهای اندازه گیری آشنا شده و انجام آزمون های مورد نظر را آموزش دیدند و براساسبرنامهزمانبندیشده،درمدت 7 روزقبل ازتحملبی خوابی، ورزشکاران و غیر ورزشکاران دختر دانشگاه شهید چمران، حدود 8 ساعت خواب کافی ساعت 8 صبح وارد آزمایشگاه گروه تربیت بدنی دانشگاه شهید چمران شدند و تعادل بر روی فورس پلت فورم و زمانواکنشانتخابی (برای اندازه گیری زمان عکس العمل) را انجام دادند، وسپس پرسشنامه را تکمیل کردند. و نتایج بصورت پیش آزمون ثبت گردید.یکهفتهپس از تکمیل پرسشنامه وآزمون های آزمایشگاهی (زمان واکنش انتخابی و کنترل پاسچر)،آزمودنی ها، ساعت 8 شب وارد مکانی تحت کنترل شده وارد شدند و همان شب از خواب محرومکه ساعت 8صبح آزمودنیها تعادل بر روی فورس پلت فورم و زمانواکنشانتخابی (برای اندازه گیری زمان عکس العمل)، را انجام داده پس از تکمیل پرسشنامه ،نتایج بصورت پس آزمون ثبت گردید. از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین، انحراف معیار و واریانس داده های پژوهش و از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن داده ها و از آزمون لون برای برابری واریانس ها استفاده گردید ازآزمون t همبسته برای تعییناثراتبی خوابی بر متغییرهای شخصیت، کنترل پاسچر ونیز رکوردزمان واکنشانتخابی در گروه ورزشکار و غیر ورزشکار استفاده گردید. همچنین برای مقایس? دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار در پیش آزمون و از آزمون تحلیل مانوا استفاده شد و سپس در رکوردزمان واکنشانتخابی از آزمون t مستقل و نیز برای مقایسه دو گروه در متغیر وابست? تعادل ایستا،متغییرهای شخصیت از آزمون تحلیل واریانس یکراهه در متن مانوا استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 16 و ترسیم جداول و نمودارها توسط نرم افزار word و excel نسخه 2007 انجام گرفت.نتایج نشان داد که یک شب بی خوابی برمتغییرهای شخصییت،زمان عکس العل وکنترل پاسچر دختران ورزشکار وغیر ورزشکار اثر سویی داشته، همچنین متغییر های شخصیت وکنترل پاسچر گروه غیر ورزشکار بیش از گروه ورزشکار تحت تاثیر یک شب بیخوابی بوده است.

در این پژوهش به بررسی نقش جنسیتی و اضطراب اجتماعی اندام در مردان ورزشکار رشته ایروبیک ژیمناستیک و زنان ورزشکار رشته فوتسال پرداخته شده است. که با روش آماری علی مقایسه ای و انتخاب نمونه ها به روش سرشماری صورت گرفت. جامعه آماری شامل56 نفر از زنان ورزشکار شرکت کننده در رشته فوتسال و 33 نفر از مردان ورزشکار شرکت کننده در رشته ایروبیک ژیمناستیک بودند. که در سطح قهرمانی و لیگ برترکشورفعالیت می کردند و سن آنها بین 18 تا 30 سال قرار داشت. ابزار های مورد استفاده به منظور جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه 30 سوالی بم(1987) و پرسشنامه اضطراب اجتماعی اندام موتل و کنری(2000) می باشد. نتایج تحلیل فرضیه ها با استفاده از روش آماری خی دو و t مستقل نشان داد که سنخ جنسیتی غالب در مردان ایروبیک ژیمناستیک و زنان فوتسالیست آندروژن بوده است و بین میزان مردانگی مردان ایروبیک ژیمناستیک و زنان فوتسالیست تفاوت معنا داری وجود نداشت و میزان زنانگی زنان فوتسالیست بیشتر از مردان ایروبیک ژیمناستیک بوده است. میزان اضطراب اجتماعی اندام در هر دو گروه زنان فوتسالیت و مردان ایروبیک ژیمناستیک بالا بوده است و تفاوتی بین میزان اضطراب اجتماعی اندام هر دو گروه وجود نداشت.

یکی از مشکلات شایع در افراد سالمند افتادن می باشد. برنامه های پیشگیری و شناسایی سالمندان در حال سقوط در گرو داشتن ابزاری روا و پایا است از اینرو هدف از مطالعه حاضر هنجاریابی و بررسی ویژگی های روانسنجی مقیاس های بالینی عملکرد حرکتی در سالمندان می باشد. نمونه این تحقیق را200 شرکت کننده سالمند مرد و زن، در دامنه سنی 80-50 سال که مشغول به فعالیت در پارک های مناطق 8گانه اهواز می باشند، تشکیل می دهند. آزمون مورد استفاده در این تحقیق شامل آزمون ایستادن بر روی پای برتر و غیر برتربا چشمان باز و بسته می باشد. با توجه به گزارش-های پیشین مبنی بر ارتباط بین زمان اجرای آزمون های عملکرد تعادلی با سن، در تحقیق حاضر یک مدل نیز در این زمینه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تعیین اعتبار همبستگی بین تکرار آزمون-ها نشان داد که آزمون ایستادن بر روی یک پا با چشمان باز از پایایی بالاتری برخوردار است و می-تواند در تشخیص سالمندان در معرض سقوط مورد استفاده قرار گیرد. این در حالی است که اجرای این آزمون با چشمان بسته نتوانست پایایی مورد نیاز را کسب کند و بنابراین در استفاده از آن باید با احتیاط بیشتری عمل نمود. از روایی سازه به شیوه تحلیل عاملی برای تعیین روایی آزمون ها و همچنین از طریق نمرات z و رتبه های درصدی هنجار مقیاس های بالینی عملکرد حرکتی تدوین گردید. بررسی مدل طراحی شده، صحیح بودن مسیر ارتباطی سن با اجرای آزمون های تعادلی را تایید نمود. اما سه مسیر ارتباطی دیگر مورد تایید واقع نشد.

تصویرسازی ذهنی، سال هاست که مورد توجه محققان روانشناسی ورزشی و یاگیری حرکتی بوده است . هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر تصویرسازی ذهنی پتلپ و تصویرسازی سنتی بر یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در دو سطح مبتدی وپیشرفته است. برای دستیابی به هدف، پرسشنامه توانایی تصویرسازی ذهنی (هال و مارتین، 1997) و فرم اطلاعات شخصی بین 80 بازیکن مبتدی و پیشرفته شهرستان دزفول توزیع گردید در نهایت به صورت هدفمند 20 نفر مبتدی و20 نفر پیشرفته با امتیاز تصویرسازی ذهنی 55-45 به صورت تصادفی در چهار گروه 10 نفری تصویرسازی ذهنی پتلپ در گروه مبتدی ، تصویر سازی سازی ذهنی سنتی در گروه مبتدی ، تصویرسازی ذهنی سنتی در گروه پیشرفته و تصویرسازی ذهنی پتلپ در گروه پیشرفته قرار گرفتند. پروتکل تمرینی،ابتدا از آزمودنی ها پیش آزمون گرفته شد که شامل آزمون شوت پرتاب آزاد ایفرد بود. پروتکل تمرینی 3 جلسه در هر هفته به مدت 6 هفته صورت گرفت و سپس پس آزمون به عمل آمد. سپس داده های جمع شده از طریق آزمون لون فرض یکنواختی واریانس ها تأیید شد برای تعیین طبیعی بودن توزیع داده¬ها از آزمون کلموگروف-اسمیرنف استفاده شد. و از آزمون تی مستقل با واریانس های برابر استفاده شد .یافته های پزوهش نشان داد بین گروه تصویرسازی پتلپ و سنتی در سطح پیشرفته ومبتدی تفاوت معنی داری وجود دارد و در هر دو گروه مبتدی و پیشرفته گروه تصویر سازی پتلپ برتری داشت. با توجه به یافته های این پژوهش، نقش تصویر سازی ذهنی مخصوصاً مدل پتلپ بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته و تأکید بر استفاده از آن در کنار تمرین بدنی توصیه می شود.

وارد شدن استرس اثرات پیچیده ای بر یادگیری و حافظه دارد.براساس پژوهش های انجام شده استرس بی خوابی می تواند یادگیری و حافظه را بهبود بخشیده، تخریب کرده، یا هیج تأثیری بر آن نداشته باشد.اثرات منفی استرس را می توان با ورزش درمان کرد، ولی شدت های متفاوت تمرین و پروتکل های مختلف برای تعدیل اثرات استرس بر حافظه و یادگیری، یافته های متفاوتی را بدست آورده است. هدف این پژوهش بررسی تأثیر استرس بی خوابی بر حافظه یادگیری و نقش تعدیل کننده ورزش می باشد. این پژوهش از نوع تجربی می باشد که در آن رت های نر بالغ نژاد ویستار به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند و هر دو گروه تحت مداخله استرس قرار گرفتند، در ادامه به یک گروه ورزش (تجربی) داده شد و گروه دیگر (کنترل) بدون مداخله مطالعه شدند. پروتکل استرس ناشی از محرومیت از خواب با استفاده از دستگاه (mmd) پلیت فرم های اصلاح شده، به مدت 24 ساعت تحت بی خوابی بود، پروتکل ورزش ملایم (30 دقیقه در روز به مدت 7 روز)بود. آموزش و آزمون یادگیری حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس انجام شد. برای توصیف آماری از میانگین و برای تحلیل استنباطی از tمستقل استفاده شد . نتایج تحقیق نشان داد که پس از یک هفته تمرین بر روی تریدمیل، گروه ورزش در مراحل اکتساب (05/0p<) و یادآوری (05/0p<) عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل در ماز آبی موریس داشت. در حالی که این دو گروه در مرحله پیش آزمون هیچ تفاوتی با هم نداشتند. 24 ساعت استرس بی خوابی موجب تخریب یادگیری در مرحله اکتساب می شود و ورزش با شدت پایین می تواند از اثرات منفی استرس جلوگیری کند. همچنین نقش ورزش در به یادآوری تجربیات گذشته مشهودتر از اکتساب آن تجربیات است.

حفظ تعادل برای اجرای موفقیت آمیز بسیاری از فعالیت های روزمره ما حیاتی است. لذا هدف از مطالعه حاضر مقایسه تأثیر مداخله تمرینات تعادلی پیشرونده همچنین نقش اطلاعات حسی و کنترل دوگانه در کنترل وضعیت قامت سالمندان است. مطالعه حاضر از نوع تحقیقات نیمه تجربی است و آزمودنی های آن را 24 سالمند بترتیب در دو گروه تمرینی و کنترل مورد مطالعه قرار گرفته اند. پارامترهای مرکز فشار هر آزمودنی پس از مداخله تمرینات تعادلی طی 3 کوشش 30 ثانیه ای در ? شرایط مختلف حسی: با چشم باز بروی سطح سخت با تکلیف دوگانه، با چشم باز بروی سطح سخت بدون تکلیف دوگانه، باچشم باز بروی سطح نرم با تکلیف دوگانه، باچشم باز بروی سطح نرم بدون تکلیف دوگانه، با چشم بسته بروی سطح سخت با تکلیف دوگانه، با چشم بسته بروی سطح سخت بدون تکلیف دوگانه،با چشم بسته بروی سطح نرم با تکلیف دوگانه،با چشم بسته بروی سطح نرم بدون تکلیف دوگانه در پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از فورس پلت فورم اندازه گیری شد. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون شاپیرو ویلکز و برابری واریانس ها با آزمون لون، داده ها به روش تحلیل واریانس چند متغیری و تحلیل واریانس یکراهه در متن مانوا تحلیل شد. با توجه به تجزیه و تحلیل های آماری، تفاوت معنی داری بین گروه تمرین و کنترل در همه شرایط مشاهده شد. بهبودی پس از مداخله تمرین صورت گرفته و همچنین حذف بینایی و اطلاعات حس عمقی کف پایی منجر به افزایش نوسان در دو گروه شد. نتایج بیانگر اهمیت اطلاعات بینایی و حس عمقی کف پا در کنترل وضعیت قامت است. همچنین یافته های این تحقیق درباره تکالیف دوگانه نشان داد که کنترل قامت در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل حالت رویکرد تکلیف دوگانه و بدون تکلیف دوگانه تفاوت دارد و این تفاوت ها نشان دهنده عملکرد بهتر هر دو گروه در حالت بدون تکلیف دوگانه است.

راهبردهای متعدد مورد استفاده توسط ورزشکاران بر عملکرد و رفتار آنها تأثیر دارد برخی از این راهبردها موجب پیشرفت عملکرد ورزشکار و برخی دیگر در طولانی مدت باعث افت عملکرد ورزشکار می شود و راهبردهای خود ناتوان سازی و اضطراب یکی از عوامل مهمی است که احتمالاً پیامدهای منفی را برای ورزشکاران به دنبال دارد از این رو این تحقیق سعی دارد به بررسی علمی رابطه بین اضطراب رقابتی و خود ناتوان سازی و تأثیر آن بر عملکرد ورزشکاران والیبالیست استان خوزستان بپردازد. این پژوهش از نوع نیمه تجربی می باشد که نمونه آن150 نفر از والیبالیست های استان خوزستان بودند. از پرسشنامه اضطراب رقابتی، برای توصیف حالت ورزشکار پیش از شروع مسابقه و مقیاس خود ناتوان سازی استفاده شد. از آزمون های مهارتی والیبال ایفرد، شامل آزمون های پنجه و سر ویس مطابق با دستورالعمل مربوط استفاده شد.. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین اضطراب رقابتی و عملکرد ورزشکاران والیبالیست (p<0.05) و همچنین بین خود ناتوان سازی و عملکرد ورزشکاران والیبالیست (p<0.05) رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج مدل معادلات ساختاری این تحقیق نشان داد اضطراب رقابتی و خود ناتوان سازی بر عملکرد ورزشکاران تأثیر معنی داری دارد (p<0.05). نتایج تحقیق نشان داد که هر چه اضطراب رقابتی ورزشکاران بالاتر باشد امکان استفاده آنان از راهبردهای خود ناتوان سازی بیشتر است و هر چه خود ناتوان سازی پایین تر باشد ورزشکاران عملکرد بهتری خواهند داشت .

هدف از انجام تحقیق، بررسی تاثیر بازخورد خود کنترل و آزمونگرکنترل در یادگیری یک تکلیف پرتابی در کودکان مبتلا به فلج مغزی همی پلژی اسپاستیک ( shcp ) بود. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش، با استفاده از روش نمونه¬گیری غیر احتمالی و از نوع در دسترس و هدفمند، 32 کودک shcp با دامنه سنی ( 10 – 8 ) از کلینیک های تحت نظارت بهزیستی شهر اهواز انتخاب شدند. پس از نشان دادن چگونگی انجام تکلیف پرتابی، به شرکت کنندگان یک پیش آزمون با 12 کوشش جهت همگن ساختن شرکت کنندگان انجام شد. نمره آن ها به عنوان پیش آزمون ثبت گردید. سپس، به طور تصادفی در چهار گروه ( خود کنترل 50 %و75%، آزمونگرکنترل 50% و75% ) قرار گرفتند تا در مراحل اکتساب و یادداری مورد بررسی قرار گیرند. کودکان گروه خود کنترل در طول مرحله اکتساب در صورت نیاز درخواست بازخورد کردند. در مقابل، شرکت کنندگان در گروه آزمونگرکنترل برنامه بازخورد را بانظر آزمونگر بدون هیچ گونه اختیاری دریافت می کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش¬ تحلیل واریانس یکراهه در مراحل پیش آزمون و یادداری استفاده گردید. و از آزمون تحلیل واریانس یکراهه با اندازه¬گیری تکراری روی عامل بلوک¬ها برای تحلیل داده¬های مرحله اکتساب استفاده گردید. بر اساس نتایج بدست آمده، بین شرکت¬کنندگان در هر چهار گروه در مرحله پیش آزمون (35/0 p=)، تفاوت معناداری مشاهده نشد. ولی در مرحله ی اکتساب (001/0p=) و مرحله ی یادداری (001/0 p=) بین میانگین پرتاب های هر چهار گروه تفاوت معناداری مشاهده شد. یافته های تحقیق ما نشان داد که تمرین برای کودکان فلج مغزی در شرایط بازخوردی پرتواتر و شرایط خودکنترل بهتر از شرایط آزمونگرکنترل بود. این نتایج موید اصل قانون توانی تمرین می¬باشد که در ابتدای تمرین پیشرفت قابل ملاحظه¬ای در عملکرد افراد نو آموز مشاهده می¬شود.

اختلال هماهنگی رشدی برای توصیف کودکانی به کار می رود که در اجرای برخی از مهارتهای حرکتی با مشکل مواجه هستند و از شایستگی لازم جهت مقابله با نیازهای حرکتی روزمره خود رنج می برند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات منتخب بر زمان واکنش و کنترل پاسچر پسران 7 تا 8 ساله شهر اهواز بود. از بین تمام دانش آموزان پایه اول و دوم دبستان یکی از مدارس شهر اهواز با استفاده از آزمون بروینینکس- اوزرتسکی و سیاهه اختلال هماهنگی رشدی 20 کودک دارای اختلال تشخیص داده شدند که به دوگروه آزمایش(10 نفر) و کنترل(10) نفر تقسیم شدند.کنترل پاسچر و زمان واکنش این کودکان به وسیله دستگاه فورس پلت فورم و دستگاه زمان واکنش سنجیده شد. روش تحقیق به صورت پیش آزمون- پس آزمون بود که گروه آزمایش به مدت 8 هفته تمرینات منتخب(ترکیبی از تمرینات ایروبیک و بازی های ریتمیک) را انجام دادند. و گروه کنترل هیچ تمرین و مداخله ای را دریافت نکرد. برای بررسی تاثیر تمرین از آزمون تی وابسته و برای مشخص شدن شدن میزان تفاوت در گروهها از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری و تحلیل کواریانس یکراهه استفاده شد. یافته ها تاثیر تمرینات منتخب را بر دو متغیر زمان واکنش( در تمام شرایط) و همچنین کنترل پاسچر را نشان می دهد(p?0.05). بنابراین گروه آزمایش عملکرد بهتر و همچنین بهبودی در اختلال را از خود نشان دادند و تاثیر مثبت این تمرینات را بر کودکان نمایان کرد.

هدف تحقیق حاضر تحلیل عوامل موثر بر بروز فساد اداری و روش های آن در وزارت ورزش و جوانان می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی و به روش میدانی انجام شده¬است. جامعه آماری تحقیق شاملکلیه کارمندان وزارت ورزش و جوانان که مطابق با گزارشات این وزارتخانه تعداد 900نفر میباشد.به منظور تعیین نمونه ی آماری از جدول تعیین حجم نمونه مورگان و به روش تصادفی ساده تعداد 269 نفر برآورد شد. به منظور پیشگیری از افت آماری تعداد 320 پرسش نامه پخش و جمع اوری گردیید.ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه تعدیل یافته(خداد حسینی) بنام عوامل موثر بر بروز فساد اداری و روش های کنترل استفاده شد که در بخش اول، شامل مشخصات فردی و بخش دوم آن را پرسش نامه عوامل موثر بر بروز فساد اداری (24سوال)و روش های کنترل آن (14) بود.روایی صوری و محتوایی پرسشنامه¬ها با نظرخواهی از 12 نفر از اساتید و دانشجویان دکتری مدیریت ورزشی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه شهید چمران اهواز بررسی شد. روایی سازه پرسشنامه از طریق تحلیل عاملی برای عوامل موثر(770/0) و برای روش های کنترل(815/0) محاسبه شد. ضریب پایایی پرسشنامه¬ها به روش آلفای کرونباخ به ترتیب 81/0 برای عوامل موثر و 83/0 برای روش های کنترل محاسبه شد.برای تجزیه و تحلیل داده از آمار توصیفی و آمار استنباطی(تحلیل عامل اکتشافی و تحلیل عامل تاییدی استفاده شد.نتایج تحقیق نشان داد عوامل سازمانی با بار عاملی 532/0 بیشترین تاثیر و عوامل آگاهی دهنده با بار عاملی 092/0کمترین تاثیر بر بروز فساد ادری دارد. همچنین در بخش کنترل فساد ادری نتایج تحقیق نشان داد که عوامل اثر بخشی قوانین با بار عامل 325/0 بیشترین تاثیر و عوامل مدیریتی – اداری با بار عاملی 91 0/0 کمترین تاثیر را بر روش های کنترل فساد اداری دارا هستند. بنابراین با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد می شود مسولین از طریق تصویب قوانین اثر بخشی و کاهش عوامل بروکراسی به کنترل فساد اداری کمک کند .

هدف از انجام تحقیق نیمه تجربی حاضر، بررسی جهت انتقال دو سویه قدرت در دانش آموزان 12-11 ساله شهر اهواز بود. تحقیق از نوع نیمه تجربی بود. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه ی دانش آموزان دختر و پسر 12-11 ساله شهر اهواز بودند که از بین آنان به روش خوشه ای چند مرحله ای تصادفی و با استفاده از پرسشنامه دست مسلط آنت 40 نفر دست راست برتر انتخاب شدند و پس از گرفتن پیش آزمون به 4 گروه همگن 10 نفره (دو گروه دختر و دو گروه پسر) تقسیم شدند. سپس توضیحات لازم در خصوص تمرینات قدرتی به آنها داده شد و تحت تمرینات قدرتی به مدت 4 هفته و هر هفته سه جلسه به مدت 45 دقیقه قرار گرفتند. یک گروه از دختران و یک گروه از پسران در طول جلسات با دست راست و یک گروه از دختران و یک گروه از پسران با دست چپ به تمرینات قدرتی پرداختند. در جلسه دوازدهم پس آزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در مرحله پس آزمون از آزمون تی وابسته و آزمون تی مستقل استفاده گردید. نتایج آزمون نشان داد که در میزان انتقال قدرت بین دو گروه تمرینی با دست چپ و راست تفاوت معنی داری وجود داشت. میزان انتقال قدرت در دانش آموزان از دست چپ به راست بیشتر از میزان انتقال قدرت از دست راست به چپ بود(002/0 p =). با وجود این بین دو گروه دختر و پسر در میزان انتقال قدرت از دست چپ به راست و بالعکس تفاوت معنی داری وجود نداشت(076/0p= و 16/0p=). با توجه به نتایج تحقیق حاضر و تخصص نیمکره راست در کنترل قدرت به نظر می رسد که میزان انتقال قدرت از دست چپ به راست بیشتر از میزان انتقال از دست راست به چپ باشد. همچنین بین دختران و پسران احتمالاً به دلیل عدم میلین دار شدن فیبر های عصبی، عدم هماهنگی عضلات موافق و مخالف و عدم ترشح هورمون آندروژن در پسران تا قبل از دوران بلوغ، تفاوتی در میزان انتقال قدرت یافت نشد.

سندروم داون، متداول ترین بیماری ژنتیکی، با عقب ماندگی ذهنی خفیف تا متوسط و همچنین شیوع 1 در 800 تا 1000 تولد زنده است. این تحقیق از نوع توصیفی-پیمایشی می باشد که هدف آن، تعیین پایایی و روایی آزمون های تعادلی که شامل آزمون های تعادل ایستا (ایستادن روی پاهای موازی با چشمان باز و بسته، ایستادن روی پای برتر با چشمان باز ) و تعادل پویا (راه رفتن روی خط راست حداکثر 6 گام ، تعداد بلند شدن و نشستن روی صندلی در زمان 20 ثانیه و راه رفتن زماندار (tug)) در افراد سندروم داون می باشد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه افراد سندروم داون استان خوزستان تشکیل می دادند. نمونه آماری شامل 60 نفر عقب مانده ذهنی با سندروم داون (میانگین: سن 22/5 ، قد 141/73، وزن 58/10) است که به صورت تصادفی در دسترس به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. از آزمون همبستگی درون موردی و بین موردی برای پایایی و از روایی سازه به شیوه تحلیل عاملی برای تعیین روایی آزمون ها استفاده گردید. نتایج نشان داد که آزمون های تعادلی در افراد سندروم داون پایا و روا می باشد. بنابراین از این آزمون ها می توان برای سنجش تعادل افراد سندروم داون استان خوزستان استفاده کرد.

هدف از اجرای این تحقیق، تأثیر تغییرپذیری تمرین و دستورالعمل های کانون توجه بر عملکرد مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در دانشجویان بود. آزمودنی ها به شش گروه 10 نفره تقسیم شدند. یک مجموعه پرتاب آزاد بسکتبال از زوایا و فواصل مختلف را به عنوان تکلیف انتخاب کردیم. برای سنجش دقت پرتاب های آزاد از مقیاس 5 ارزشی زاچری و همکاران استفاده شد. آزمودنی ها، پیش آزمون را از موقعیت های 2، 3 و4 انجام دادند، مرحله اکتساب (تمرین) شامل شش جلسه تمرین بعد از جلسه پیش آزمون بود. آزمون یادداری 48 ساعت بعد از اتمام تمرینات از آزمودنی ها گرفته شد. نتایج نشان داد بین هر شش نوع گروه تمرینی در مرحله اکتساب و یادداری تفاوت معنا داری وجود داشت. بعلاوه نتایج این پژوهش حاکی از برتری گروه تمرین متغیر تصادفی نسبت به گروه ثابت و برتری گروه توجه بیرونی نسبت به توجه درونی در یادگیری افراد بود.

نتایج بحث : 1 - همبستگی معنی داری بین سطح آمادگی جسمانی - حرکتی با سطح عزت نفس در بین دانشجویان دختر دانشگاه چمران اهواز مشاهده نشد. 2 - همبستگی معنی داری بین سطح آمادگی جسمانی با سطح عزت نفس در بین دانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران اهواز مشاهده نشد. 3 - همبستگی معنی داری بین سطح آمادگی حرکتی با سطح عزت نفس در بین دانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران اهواز مشاهده نشد. 4 - اختلاف معنی داری بین میانگینهای سطح عزت نفس دانشجویان با آمادگی جسمانی - حرکتی خوب در مقایسه با سطح عزت نفس دانشجویان با آمادگی جسمانی - حرکتی ضعیف مشاهده نشد. پس در آخر م توان گفت که سطح آمادگی جسمانی - حرکتی با سطح عزت نفس دختران دانشجو ارتباط و همبستگی معنی داری ندارد.