فرمول بندی هیدرومغناطیسی یک روش تقریبی برای بررسی پلاسما می باشد. در این روش، پلاسما به عنوان یک شاره ی رسانا در نظر گرفته می شود. در حضور یک میدان مغناطیسی، پلاسما ناهمسانگرد می شود. جفت شدگی بین میدان سرعت شاره و میدان مغناطیسی، پیش بینی می کند که سرعت فاز یک موج آکوستیکی دریک پلاسمای ناهمسانگرد (موج مغناطوآکوستیک) افزایش یابد. علت این امر آن است که میدان مغناطیسی یک فشار مغناطیسی و یک نیروی اضافی بازگرداننده ایجاد می کند. سرعت فاز با استفاده از معادلات هیدرومغناطیسی و بدست آوردن رابطه ی پاشندگی محاسبه می شود. در حالت کلی، سه مد ممکن حرکت برای یک موج مغناطوآکوستیک در پلاسما وجود دارد. یکی از آنها به یک موج عرضی آلفن مربوط می شود و دو مد دیگر موجهای جفت شده طولی و عرضی هستند. در هر حالت سرعت فاز محاسبه شده است.

در غیاب نیروهای خارجی امواج ایجاد شده در گازها، امواج کشسان طولی می باشند که می توانند به صورت یک بعدی یعنی امواج تخت و یا سه بعدی یعنی امواج کروی منتشر شوند. ولی در حضور نیروهای خارجی شکل این امواج و یا حتی سرعت انتشار آنها کاملا تغییر خواهد کرد. میدانهای الکتریکی و یا مغناطیسی خارجی، در محیط پلاسما سبب ایجاد نیروهای معینی شده که به نوبه خود روی ذرات باردار پلاسما اثر گذاشته و پدیده های دینامیکی متعددی در پلاسما بوجود می آورند. از میان پدیده های بی شماری که اتفاق می افتد پدیده های آکوستیکی مورد نظر ما می باشد. در اینجا نشان خواهیم داد که در حضور میدان مغناطیسی پلاسما ناهمسانگرد شده و حرکت امواج حاصل، بسیار پیچیده تر از حالیت است که میدان مغناطیسی وجود ندارد. مطالعه حرکت در حالت عمومی بسیار پیچیده است ولی می توان حالتهای خاصی را در نظر گرفت تا از مقدار پیچیدگی کاسته شود. بنابراین مطالعه خود را به پدیده های با بسامد پایین، که می توان در آنها از اثرات جدایی بار صرف نظر کرد، محدود می کنیم. درحالت عمومی نشان خواهیم داد که در حضور میدان مغناطیسی در پلاسما امواج یک بعدی عرضی مانند آنچه که در تار مرتعش وجود دارد، ایجاد می شود و بسته به نیرویی که ایجاد می شود این امواج با سرعت معینی که به صورت ‏‎c.t.p‎‏ نوشته می شود، منتشر می شوند.