فرهنگ شرق محسوب می شود؛ این فرهنگ در عین حال دارای خصلت و ویژگی های متفاوتی است که آن را جدا از دیگر فرهنگ ها در این محدوده جغرافیایی می کند. این پایان نامه به بررسی ریشه های فرهنگ تساهل و تسامح در فرهنگ کهن و تاریخ چند هزار ساله هند می پردازد و تلاش بر این می باشد تا ارتباطی منطقی و قابل درک این پیشینه را با فرهنگ امروز هند ارتباط دهد. امروزه کشور هندوستان از ساختاری دموکراتیک برخوردار است و دارای نهادهای دموکراتیک می باشد. اگر از تفاوت های موجود در فرهنگ هند به عنوان یک سرمایه نام ببریم که دموکراسی را غنی می بخشد ؛ در می یابیم که دموکراسی در هند چقدر پیشرو و پیشگام دموکراسی در جهان خواهد بود. در طول تاریخ آزادی خواهی هند از زیر یوغ نیرو های خارجی تا حال ، مسیر سینوسی و پر پیچ و خمی را پیموده است. تحولات جهانی فراگیر چه از بعد سیاسی همچون جنگ جهانی دوم، تحولات هسته ای و چه از بعد اقتصادی همچون بحران های اقتصادی هند را نیز همچون دیگر کشور های بزرگ درگیر کرده است؛ اما هند و فرهنگ سیاسی هندی نشان داده که تاب و تحمل مقابله با بحران و مشکلات را دارد؛ بنابر این با وجود سیل مشکلات داخلی همچون فقر و بیسوادی اما "دموکراسی " را همچون حلقه اتصال خود در یک زنجیره حفظ کرده است. این بررسی نشان میدهد که فرهنگ تساهل و تسامح سرمایه مهم هند چه در اندیشه های کهن و چه اندیشه فعالان سیاسی هند در دوران معاصر "نیروی انسانی" هند را تبدیل به نیروی محرکه ای نیرومند کرده است که چرخ دموکراسی را بدون وقفه می چرخاند. این پژوهش بر این فرضیه استواراست که ارتباطی بین عنصر تساهل و مدارا جویی در فرهنگ هند با دموکراسی خواهی وجود دارد ؛ جستجو از دل عقاید و باورهای کهن یعنی فرقه های هند آغاز شد و به اندیشه اندیشمندان معاصر با تاکید بر گاندی و اندیشه عدم خشونت او و تا حدودی اندیشه میانه رو جواهر لعل نهرو خاتمه یافت. واژگان کلیدی: فرهنگ تساهل، دموکراسی در هند، نخبگان سیاسی، عدم خشونت.