هدف این تحقیق آشنایی و شناخت ظرفیت های نمایشی نو و تازه ی تعزیه ، در بکارگیری نمایشی حوادث و اتفاقات عرفی و موضوعات حماسی غیردینی می باشد. مسأله اصلی این تحقیق شناسایی قابلیت ها ونمونه های عینی از تعزیه به عنوان قالب نمایش ایرانی، برای خلق آثار بدیع در حیطه ی ادبیات نمایشی و پیگیری تجربه های نو و متفاوت و اصیل ایرانی بر مبنای تئوری گوبینو در امر خلق نمایش ایرانی تاثیرگذار بوده است. پروسه ی نسخه نویسی تعزیه را می توان بر مبنای تئوری« کنت دوگوبینو» شامل پیش واقعه و گوشه تا رسیدن به زبانی عرفی و دراماتیک بررسی کرد. پیش واقعه، اپیزودی مستقل از اصل داستان تعزیه است که موضوع آن ارتباطی با مسایل اصلی تعزیه که داستان مظلومیت اهل بیت پیامبر(ص) است، ندارد. در تایید پیش بینی دوگوبینو«شبیه مالیات گرفتن جناب معین البکا» و « تعزیه ی ناصرالدین شاه» با شکل و مضمون مستقل، بدون اشاره مستقیم به واقعه ای مذهبی با آدم هایی معاصر و موضوعاتی انتقادی و تاریخ معاصر بر اساس پیش واقعه نگاشته شده اند.