بعد از تسلط قوای غرب بر لرستانکه به دستور رضاشاه و در حدود یک دهه به طول انجامید،فرماندهان نظامی به عنوان حاکمان نظامی در این منطقه حکومت می کردند.امیراحمدی وشاهبختی هر کدام دو دوره و خزاعی و رزم آرا هر کدام یک دوره به عنوان حاکمان نظامی حکم راندند.در این میان رزم آرا بیش از سه سال حاکم نظامی لرستان بود.باتوجه به اینکه وی ابتدا در لشکر حاکمان قبل به عنوان یک صاحب منصب در لرستان حضور داشت درشال1311.ش به عنوان حاکم نظامی لرستان منصوب شد.باتجربه فراوانی که از هنگام حضور قوای غرب به لرستان اندوخته بود،در زمان حاکمیت خود بر لرستان نسبت به دیگر حاکمان عملکرد موفق تری داشت وچون مدت حاکمیت او(که تا اوایل سال1314.ش ادامه داشت)بیشتر از دیگران بود،برنامه های وی بهتر انجام شد.در زمان رزم آرا،آخرین سردسته های ایلات وعشایر که از عاملین اصلی نا امنی در لرستان بودند،نیز دستگیر شدندوتمام لرستان به دست لشکر غرب افتاد و اصلاحات اقدامات سیاسی،عمرانی،اقتصادی،فرهنگی و نظامی در این منطقه شروع شد.رزم آرا تلاش فراوانی در زمینه امور ذکر شده برای انجام اصلاحات صورت دادکه تا پایان عهد پهلوی اول وحتی بعدازآن تأثیر فراوانی بر ساختار لرستان بر جای گذاشت.وی در دو اثر خود به این اقدامات و اصلاحات اشاره دارد.دراین رساله سعی بر آن است که که در حد توان با استفاده از منابع عملکرد رزم آرا را باشیوه توصیفی-تحلیلی مورد بررسی قرار دهیم.

چکیده در دورهای که از ظهور شاه اسماعیل تا سقوط آخرین شاهان صفوی بیش از دو سده(1145- 907ه.ق.) بطول انجامید، دوره تحولات چشمگیر در روابط ایران عصر صفوی با سایر دول خارجی بویژه با گورکانیان هند به لحاظ سیاسی، نظامی، اقتصادی و تجاری، هنر و معماری محسوب میگردد. دستاوردهای سیاسی و اقتصادی شاه عباس اول در زمینه تجارت بین هند و ایران و دریای مدیترانه که در پی گشایش راه خلیجفارس به روی همه کشتیها صورت گرفت، زمینه را برای دمیدن روحی تازه بر اقتصاد رو به رشد ایران مهیا ساخت و این روند رو به گسترش تجارت دریائی و زمینی با مغولان هند تا دوران شاهان متأخر صفوی بویژه شاه عباس دوم ادامه یافت. تحکیم روابط سیاسی و اقتصادی برروابط فرهنگی نیز موثر گردید. مناسبات صفویان و گورکانیان هند در عصرحکومت شاه صفی و شاه عباس دوم در ابتدا مسالمتآمیز بود. ولی هر از چندگاهی عواملی باعث قطع یا کم رنگ شدن این روابط میشد. عامل اصلی برخورد میان این دو دولت قبل از هر چیز، قندهار و دو عامل دیگر ناحیهی فوشنج و ناحیه کیجمکران بود. واژه های کلیدی: مناسبات.