با پیشرفت روز افزون محیط کسب و کار در سال های اخیر، نیاز به اطلاعات تجاری سودمند برای سازمان ها و شرکت های مختلف نه تنها به منظور کسب موفقیت بلکه برای بقاء، حیاتی است. امروزه، بیشتر سازمان ها در حال پی بردن به این نکته هستند که اطلاعات، عاملی کلیدی در اقتصاد دیجیتال است. به عبارت دیگر، کلید موفقیت در عصر اطلاعات اتخاذ تصمیماتی است که بدون تناقض، بهتر و سریع تر در رقابت پیش دستی کند. ازطرف دیگر، با توجه به رقابت فزاینده ای که بین بانک های دولتی و خصوصی در کشور وجود دارد، تجهیز آن ها به فناوری های نوین اطلاعاتی از جمله سیستم هوش تجاری می تواند یک مزیت رقابتی برای این بانک ها در عرصه بانکداری محسوب شود. امروزه به هوش تجاری به عنوان یک هماهنگی مجزا که عناصر فناوری اطلاعات، استراتژی، حسابداری مدیریتی، تحلیل سازمانی و بازاریابی را در بر می گیرد، نگاه می شود. هدف از انجام این تحقیق آن است که با استفاده روش تحقیق پیمایشی عوامل بحرانی در پیاده سازی هوش تجاری در سازمان ها را شناسایی کنیم و سپس این عوامل را با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره ahp رتبه بندی کنیم. نتایج حاصل این تحقیق که به صورت مطالعه موردی در موسسات مالی وابسته به بانک ملی مورد تحلیل قرار گرفت حاکی از آن است که عامل هدف گذاری و برنامه ریزی مهم ترین فاکتور در پیاده سازی هوش تجاری است.