مقامات حمیدی اثر قاضی حمیدالدین بلخی است که در قرن ششم به نثر فنّی و مصنوع نوشته شده است. این اثر هرچند به شیوه بدیع الزمان همدانی و مقامات حریری ره سپرده است، از این منظر که نخستین مقامه به زبان فارسی است، حائز اهمیت است. موضوع این رساله تحلیل دستوری مقامات حمیدی بر مبنای دستور امروز و دستور تاریخی است که در آن ساختار دستوری قسمت اعظمی از کتاب بررسی شده است. اهداف و کاربرد این پایان نامه ترسیم خطوط دستوری سبکی این اثر و استفاده از آن در تدوین دستور جامع تاریخی زبان فارسی و شناساندن جایگاه زبانی و دستوری کتاب مقامات است. در این پایان نامه که در هشت فصل نوشته شده است، در فصل اول به برخی دگرگونی های واجی اشاره شده است و در فصول بعد پس از توضیحات ساختارهای گوناگون اسم، فعل، ضمیر، صفت، قید، حرف و جمله نقش هریک از این مقوله های دستوری در آرایش کلام توضیح داده شده و نیز دلایل بسامد هریک بیان شده است. جمله هایی که در بردارنده نکات نادر سبکی است به عنوان نمونه انتخاب شده و مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.