امروز به اعتقاد جامعه شناسان توسعه اجتماعی صرفا بر پایه سرمایه مادی، انسانی، فیزیکی، استوار نمی باشد بلکه این سرمایه اجتماعی است که می تواند پیام آور توسعه اجتماعی باشد؛ به عبارتی اگر مفهوم سرمایه اجتماعی را مجموعه ای از ارزش ها و هنجارهایی بدانیم که منابع لازم را برای همکاری و تعاملات اجتماعی را تامین می کند؛ ضرورت ارتقاء سرمایه اجتماعی سازمانی به عنوان عنصر تاثیرگذار در تعالی سازمانی به صورت یک اصل مهم می بایست تقویت شود. بی تردید عنصر اساسی بسیار مهم سرمایه اجتماعی، اعتماد است و چرخه تولید آن شامل ایجاد و توسعه اطمینان، اعتمادسازی، ایجاد اعتبار و توسعه همکاری و مشارکت است و اعتماد به عملکرد ارتباطی اثربخش سازمان منجر می شود زیرا تبادل اطلاعات مرتبط و مناسب بین شهروندان و سازمان ها را تشویق می کند (bernsterin, 1980). همه این ها در گرو وجود نظام ارتباطی مبتنی بر روابط عمومی کارآمد، راستین و آرمانی سازمان هاست.