نقشه های مفهومی هم در نقش راهبردهای شناختی و هم به عنوان یک راهبرد فراشناختی باعث تسهیل در فرایند یاددهی - یادگیری می شوند. بنابراین در این پژوهش محقق با تهیه و تدوین نقشه های مفهومی، کوشش می کند تا تأثیر نقشه های مفهومی را، به عنوان ابزاری برای تدریس، در پیشرفت ریاضی و خودتنظیمی ریاضی مورد بررسی قرار دهد. جامعه ی مورد مطالعه در این تحقیق، دانش آموزان پایه هشتم شهرستان بیرجند می باشند و نمونه در دسترس شامل 39 نفر برای گروه آزمایشی (تدریس به کمک نقشه ی مفهومی) و 30 نفر برای گروه کنترل (تدریس به شیوه ی مرسوم) بود. ابزار اندازه گیری شامل آزمون ریاضی و پرسشنامه ی محقق ساخته ی خودتنظیمی ریاضی بود که بر اساس پرسشنامه ی خودتنظیمی ریاضی سیف(1390) تدوین شد. قابل ذکر است که ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه، 869/0 به دست آمد که این مقدار وضعیت مناسبی را در مورد پایایی آن نشان می دهد. با استفاده از نرم افزار spss نگارش 20، به بررسی و تجزیه و تحلیل اطلاعات پرداخته و بدین منظور آزمون استودنت برای دو گروه مستقل، برای بررسی متغیر پیشرفت ریاضی و آنالیز واریانس اندازه های تکراری، برای بررسی متغیر خودتنظیمی ریاضی بکار گرفته شد. نتایج تحقیق نشان داد که نقشه های مفهومی تقریباً روی پیشرفت ریاضی تأثیر معناداری دارد ولی در مورد خودتنظیمی ریاضی، با وجود این که بین پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه تفاوت معنادار بود، اما بین دو گروه آزمایشی و کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، به کارگیری نقشه ی مفهومی در آموزش ریاضی، می تواند بر پیشرفت تحصیلی تأثیرگذار بوده ولی بر خودتنظیمی ریاضی تاثیر مثبتی نداشته باشد.