احساس امنیت اجتماعی، از موقعیت و جایگاه برجسته ای در برنامه ریزی های کشوری برخوردار است که دست یابی و پایدارسازی آن نیازمند مقدمات و زمینه های پیچیده ای بوده و آسیب پذیری یا زوال آن نیز، معلول زمینه ها و عوامل متفاوتی است. بررسی و شناخت میزان احساس امنیت شهروندان و عوامل اجتماعی تأثیرگذار بر آن می تواند در جهت افزایش احساس امنیت و بالا بردن پویایی و شکوفایی جامعه موثر باشد. لذا در این پژوهش تلاش شده است تا با استفاده از نظر شهروندان، به بررسی تاثیر گذاری عوامل اجتماعی بر احساس امنیت اجتماعی شاخص های، سرمایه اجتماعی، فضای شهری، عملکرد نیروی انتظامی(پلیس)، عملکرد رسانه ها، پایگاه اجتماعی- اقتصادی در شهر خرم آباد نگاشته شده است. این پژوهش، از نوع نظری- کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی- تحلیلی می باشد. داده ها و اطلاعات مورد نیاز این پژوهش به دو روش کتابخانه ای و میدانی جمع آوری گردید. جامعه آماری را کلیه ساکنان شهر خرم آباد در سال 1390 که 348216 نفر می باشد، تشکیل می دهند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 320 نفر محاسبه شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که از میان مولفه های شخصی، جنسیت، تاهل، تحصیلات، اشتغال و درآمد با احساس امنیت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین عوامل اجتماعی، سرمایه اجتماعی، نیروی انتظامی، عملکرد رسانه ها و پایگاه اجتماعی- اقتصادی بر احساس امنیت اجتماعی دارای رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. و بین متغیر فضای شهری و احساس امنیت اجتماعی رابطه معناداری وجود ندارد. آزمون آماری نیز نشان داد که احساس امنیت اجتماعی در شهر خرم آباد در سطح پایینی قرار دارد. میزان رضایتمندی شهروندان از احساس امنیت اجتماعی در مناطق مختلف شهر دارای تفاوت معناداری بود. به صورتی که منطقه 3 بیشترین ومنطقه 1 کمترین میزان رضایتمندی شهروندان از احساس امنیت اجتماعی را به خود اختصاص داد.

اهمیت روزافزون مطالعات کیفیت زندگی در پایش سیاست-های عمومی و نقش آن به عنوان ابزاری کارآمد در مدیریت و برنامه ریزی شهری است. یکی از بررسی های مهم برای برنامه ریزان شهری، شناخت سطح کیفیت زندگی در مقیاس محلات شهری و چگونگی نابرابری بین آن ها است تا به توزیع عادلانه در سطح شهر توجه ویژه ای داشته باشند. هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی نقش تراکم جمعیت بر میزان رضایت مندی شهروندان محله هایی از شهرمسجدسلیمان از نظر شاخص های کیفیت زندگی شهری می باشد. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، چهار شاخص اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و بهداشتی در سطح محلات بررسی شده اند.در این پژوهش روش توصیفی- تحلیلی و میدانی، مبنای گردآوری داده ها قرار گرفته است. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزارهای spss وexcel وروش های آماری نظیر آزمون همبستگی پیرسون،t تک نمونه ای، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون شفه استفاده شد. بر اساس یافته های پژوهش به لحاظ رضایت مندی و سطح کیفیت زندگی بین محلات مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود دارد و محله کمپ کرسنت که کمترین تراکم جمعیتی را دارا می باشد عنوان محله ی برتر، محله های بی بیان و نفتون با تراکم های جمعیتی متوسط به ترتیب در رتبه-های دوم و سوم و محله ی کلگه زرین که دارای بیشترین تراکم جمعیتی می باشد در پایین ترین سطح رضایت مندی و کیفیت زندگی شهری مشخص شدند. در نهایت با توجه به نتایج به دست آمده برای بهبود کیفیت زندگی در محلات مورد مطالعه راهکارهایی نیز ارائه گردیده است.