مقدمه و هدف: هایپرپاراتیروییدی اولیه یک بیماری اندوکرین با بروز 0.5- 0.2در هر 1000 نفر بطور سالیانه است. شایع ترین علت آن آدنوم پاراتیروئید بوده که برای جراحی آن، تصویربرداری و مشخص کردن مکان ضایعه ارزش بخصوصی دارد. هدف از این مطالعه مقایسه روش های تصویربرداری اسپکت و اسپکت- سی تی با سیستامیبی در یافتن و لوکالیزه کردن آدنوم های پاراتیروئیداست. روش اجرای پژوهش: در این مطالعه ی کوهورت آینده نگر، بیماران مبتلا به هیپرپاراتیروییدی اولیه شناخته شده ،جهت لوکالیزه کردن آدنوم های پاراتیرویید کاندید انجام تصویربرداری سیستامیبی، اسپکت و اسپکت- سی تی ، مورد مطالعه قرار گرفتند. با پیگیری نتیجه عمل جراحی ، تایید پاتولوژی وآزمایشات بیوشیمیایی جهت تایید موفقیت جراحی بر روی کلینیک بیمار، روش های مذکور با یکدیگر مقایسه می شوند.داده ها به کمک نرم افزارspss ورژن 16 وباآزمون برابری دو نسبت(binomial test ) آنالیز شد.برای تمام آنالیزها سطح معنی داری 0.05p value< در نظر گرفته شد. یافته ها و نوآوری پژوهش: مطالعه حاضر نشان داد که حساسیت و ویژگی تصویربرداری اسپکت سی تی تاخیری(به ترتیب 93.75% و 70.15%) از دو تصویربرداری دیگر بیشتر است. از بین تصویربرداری ها ،دقت تصویربرداری اسپکت با مقدار کلسیم خون قبل از عمل ارتباط معناداری دارد. نتیجه گیری: اسپکت سی تی در بین همه تصویربرداری ها، دقت بیشتری جهت پیدا کردن ضایعه داشته است(85.47%).