استان خوزستان از دیرباز مهد کشت نیشکر ایران بوده و نام فعلی آن نیز که به معنی شکرستان می باشد، برگرفته از سوابق دیرینه کشت این گیاه است. از جمله دلایلی که باعث استقرار این گیاه در منطقه شده، وجود خاک های حاصلخیز، آب فراوان، درجه حرارت مناسب و نور کافی می باشد. نیشکر با نام علمی (saccharum officinarum ) گیاهی است چند ساله از قبیله آندروپوگونیا (andropoganeae) و تیره گرامینه که برای استحصال قند از ساقه آن به طور سالیانه مورد برداشت قرار می گیرد و مشتقات دیگری مانند ملاس، باگاس، اتیل الکل، فیبر و ... از آن به دست می آید. نیشکر در شرایط مساعد می تواند تا 20 سال به حیات خود ادامه دهد. نیشکر محصول مناطق حاره و نیمه حاره ای می باشد. تولید نیشکر در آن نواحی که میانگین حرارت ماهیانه طی حداقل 8 ماه از سال حدود 20 درجه سانتی گراد یا بیشتر باشد امکان پذیر است، مشروط بر آن که در هیچ ماهی از سال یخبندان وجود نداشته باشد. برای آشکار ساختن تغییرات حاصل از بیماری در منطقه مورد مطالعه، از تصاویر ماهوارهای مربوط به تاریخ های مختلف استفاده شد. نقشه های مزارع آفت زده در محیط نرم افزارهای arcgis ، envi ، آماده شده و در نهایت برای کشف تغییرات از نرم افزارهای envi استفاده شد، سپس با استفاده از این نقشه ها، مناطق و مزارع آلوده شناسایی و با واقعیت زمینی صحت سنجی شد.