امروزه بخش عمدهای از انرژی مصرفی در معماریهای چندپردازندهای به اتصااتت روی تراشاه تعلاق دارد. بر اساس پیشبینی itrs ، اتصاتت بین پردازندهها ازنظر انرژی مصرفی و پهنای باند، گلوگاه اصالی در سیستمهای روی تراشه تبدیل خواهد شد. بر همین اساس، کاهش توان مصرفی با حفظ کاارایی باات در ایان معماریها یکی از مسائل موردتوجه است. شبکههای روی تراشه در ابتدا باهدف بهبود کاارایی مطارش شادند ولی امروزه با توجه به اهمیت انرژی مصرفی به دنبال ارائه راهحلهایی برای کاهش انارژی مصارفی و تاأخیر هستیم. در سطح تراشه میتوان ارتباطات را به سه دستهی مجازا تقسایم کارد: سراساری، میاانی و محلای